Wersja obowiązująca od 2004-10-19 do 2005-11-12
1. [5] Liczbę wolnych miejsc szkoleniowych dla lekarzy, którzy mogą rozpocząć specjalizację w poszczególnych dziedzinach medycyny na obszarze województwa w danym postępowaniu kwalifikacyjnym, w tym liczbę rezydentur, minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza przed rozpoczęciem postępowania kwalifikacyjnego, w oparciu o informację dotyczącą liczby wolnych miejsc szkoleniowych przekazaną przez wojewódzkie ośrodki, a także liczbę miejsc szkoleniowych ustalonych przez Ministra Obrony Narodowej i ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z zastrzeżeniem § 42.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając dostępność świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny na obszarze województwa lub kraju, po zasięgnięciu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego, właściwej okręgowej rady lekarskiej i konsultanta krajowego, może ustalić liczbę miejsc szkoleniowych w danej dziedzinie medycyny mniejszą od liczby miejsc wynikającej z informacji przekazanych przez wojewódzkie ośrodki.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w ramach liczby miejsc, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala corocznie do dnia 30 października roku poprzedniego liczbę miejsc szkoleniowych w określonych specjalnościach w skali kraju oraz w poszczególnych województwach dla lekarzy, którzy będą mogli odbywać specjalizację w ramach rezydentury.
4. Lekarz, który odbywa specjalizację w ramach rezydentury, otrzymuje zasadnicze wynagrodzenie miesięczne ustalane corocznie przez ministra właściwego do spraw zdrowia do dnia 30 marca roku poprzedzającego rok, w którym lekarz rozpoczyna lub odbywa specjalizację, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w drodze obwieszczenia do dnia 15 stycznia każdego roku, w wysokości nie mniejszej niż 70% tego wynagrodzenia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia corocznie środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury.
5a. Środki finansowe, o których mowa w ust. 5, mogą obejmować dofinansowanie określonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia kosztów szkolenia w specjalizacjach uznanych za priorytetowe dla ochrony zdrowia, po uzyskaniu opinii właściwych konsultantów krajowych.
6. Środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury przez lekarzy, którzy zostali zakwalifikowani do jej odbywania lub odbywają ją w tym trybie, w ramach liczby miejsc szkoleniowych ustalonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, minister właściwy do spraw zdrowia określa i przekazuje na podstawie umowy zawartej z jednostką organizacyjną zatrudniającą tych lekarzy, o której mowa w § 7 ust. 1.
6a. Minister właściwy do spraw zdrowia określa wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 5a, i przekazuje je na podstawie umowy zawartej z jednostką prowadzącą szkolenie w specjalizacjach, o których mowa w ust. 5a.
7. Środki finansowe, o których mowa w ust. 6, nie obejmują wynagrodzenia określonego w § 8 ust. 2 pkt 1 oraz pozostałych składników wynagrodzeń wynikających z układu zbiorowego pracy lub z regulaminu wynagradzania obowiązującego w jednostce zatrudniającej lekarza, o której mowa w § 7 ust. 1.
8. Środki finansowe, o których mowa w ust. 6 i 6a, powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku ich niewykorzystania zwrócone ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w trybie określonym w umowie, o której mowa w ust. 6 i 6a.
[5] § 32 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 września 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz.U. Nr 224, poz. 2284). Zmiana weszła w życie 19 października 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-10-19 do 2005-11-12
1. [5] Liczbę wolnych miejsc szkoleniowych dla lekarzy, którzy mogą rozpocząć specjalizację w poszczególnych dziedzinach medycyny na obszarze województwa w danym postępowaniu kwalifikacyjnym, w tym liczbę rezydentur, minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza przed rozpoczęciem postępowania kwalifikacyjnego, w oparciu o informację dotyczącą liczby wolnych miejsc szkoleniowych przekazaną przez wojewódzkie ośrodki, a także liczbę miejsc szkoleniowych ustalonych przez Ministra Obrony Narodowej i ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z zastrzeżeniem § 42.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając dostępność świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny na obszarze województwa lub kraju, po zasięgnięciu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego, właściwej okręgowej rady lekarskiej i konsultanta krajowego, może ustalić liczbę miejsc szkoleniowych w danej dziedzinie medycyny mniejszą od liczby miejsc wynikającej z informacji przekazanych przez wojewódzkie ośrodki.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w ramach liczby miejsc, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala corocznie do dnia 30 października roku poprzedniego liczbę miejsc szkoleniowych w określonych specjalnościach w skali kraju oraz w poszczególnych województwach dla lekarzy, którzy będą mogli odbywać specjalizację w ramach rezydentury.
4. Lekarz, który odbywa specjalizację w ramach rezydentury, otrzymuje zasadnicze wynagrodzenie miesięczne ustalane corocznie przez ministra właściwego do spraw zdrowia do dnia 30 marca roku poprzedzającego rok, w którym lekarz rozpoczyna lub odbywa specjalizację, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w drodze obwieszczenia do dnia 15 stycznia każdego roku, w wysokości nie mniejszej niż 70% tego wynagrodzenia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia corocznie środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury.
5a. Środki finansowe, o których mowa w ust. 5, mogą obejmować dofinansowanie określonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia kosztów szkolenia w specjalizacjach uznanych za priorytetowe dla ochrony zdrowia, po uzyskaniu opinii właściwych konsultantów krajowych.
6. Środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury przez lekarzy, którzy zostali zakwalifikowani do jej odbywania lub odbywają ją w tym trybie, w ramach liczby miejsc szkoleniowych ustalonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, minister właściwy do spraw zdrowia określa i przekazuje na podstawie umowy zawartej z jednostką organizacyjną zatrudniającą tych lekarzy, o której mowa w § 7 ust. 1.
6a. Minister właściwy do spraw zdrowia określa wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 5a, i przekazuje je na podstawie umowy zawartej z jednostką prowadzącą szkolenie w specjalizacjach, o których mowa w ust. 5a.
7. Środki finansowe, o których mowa w ust. 6, nie obejmują wynagrodzenia określonego w § 8 ust. 2 pkt 1 oraz pozostałych składników wynagrodzeń wynikających z układu zbiorowego pracy lub z regulaminu wynagradzania obowiązującego w jednostce zatrudniającej lekarza, o której mowa w § 7 ust. 1.
8. Środki finansowe, o których mowa w ust. 6 i 6a, powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku ich niewykorzystania zwrócone ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w trybie określonym w umowie, o której mowa w ust. 6 i 6a.
[5] § 32 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 września 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz.U. Nr 224, poz. 2284). Zmiana weszła w życie 19 października 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-05-31 do 2004-10-18
1. Liczbę wolnych miejsc szkoleniowych dla lekarzy, którzy mogą corocznie rozpocząć specjalizację w danej specjalności na obszarze województwa lub kraju, w tym liczbę miejsc dla lekarzy posiadających odpowiednią specjalizację I lub I i II stopnia oraz dla lekarzy cudzoziemców, o których mowa w § 7 ust. 4, minister właściwy do spraw zdrowia ustala do dnia 30 października poprzedniego roku w oparciu o informację dotyczącą wolnych miejsc szkoleniowych, przekazaną przez wojewódzkie ośrodki, uwzględniając możliwości prowadzenia specjalizacji przez jednostki organizacyjne, a także liczbę miejsc szkoleniowych ustalonych do dnia 15 października przez Ministra Obrony Narodowej i ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z zastrzeżeniem § 42.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając dostępność świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny na obszarze województwa lub kraju, po zasięgnięciu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego, właściwej okręgowej rady lekarskiej i konsultanta krajowego, może ustalić liczbę miejsc szkoleniowych w danej dziedzinie medycyny mniejszą od liczby miejsc wynikającej z informacji przekazanych przez wojewódzkie ośrodki.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w ramach liczby miejsc, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala corocznie do dnia 30 października roku poprzedniego liczbę miejsc szkoleniowych w określonych specjalnościach w skali kraju oraz w poszczególnych województwach dla lekarzy, którzy będą mogli odbywać specjalizację w ramach rezydentury.
4. Lekarz, który odbywa specjalizację w ramach rezydentury, otrzymuje zasadnicze wynagrodzenie miesięczne ustalane corocznie przez ministra właściwego do spraw zdrowia do dnia 30 marca roku poprzedzającego rok, w którym lekarz rozpoczyna lub odbywa specjalizację, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w drodze obwieszczenia do dnia 15 stycznia każdego roku, w wysokości nie mniejszej niż 70% tego wynagrodzenia.
5. [57] Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia corocznie środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury.
5a. [58] Środki finansowe, o których mowa w ust. 5, mogą obejmować dofinansowanie określonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia kosztów szkolenia w specjalizacjach uznanych za priorytetowe dla ochrony zdrowia, po uzyskaniu opinii właściwych konsultantów krajowych.
6. [59] Środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury przez lekarzy, którzy zostali zakwalifikowani do jej odbywania lub odbywają ją w tym trybie, w ramach liczby miejsc szkoleniowych ustalonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, minister właściwy do spraw zdrowia określa i przekazuje na podstawie umowy zawartej z jednostką organizacyjną zatrudniającą tych lekarzy, o której mowa w § 7 ust. 1.
6a. [60] Minister właściwy do spraw zdrowia określa wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 5a, i przekazuje je na podstawie umowy zawartej z jednostką prowadzącą szkolenie w specjalizacjach, o których mowa w ust. 5a.
7. [61] Środki finansowe, o których mowa w ust. 6, nie obejmują wynagrodzenia określonego w § 8 ust. 2 pkt 1 oraz pozostałych składników wynagrodzeń wynikających z układu zbiorowego pracy lub z regulaminu wynagradzania obowiązującego w jednostce zatrudniającej lekarza, o której mowa w § 7 ust. 1.
8. [62] Środki finansowe, o których mowa w ust. 6 i 6a, powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku ich niewykorzystania zwrócone ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w trybie określonym w umowie, o której mowa w ust. 6 i 6a.
[57] § 32 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[58] § 32 ust. 5a w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[59] § 32 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. c) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[60] § 32 ust. 6a dodany przez § 1 pkt 19 lit. d) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[61] § 32 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. e) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[62] § 32 ust. 8 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. e) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-12-29 do 2003-05-30
1. Liczbę wolnych miejsc szkoleniowych dla lekarzy, którzy mogą corocznie rozpocząć specjalizację w danej specjalności na obszarze województwa lub kraju, w tym liczbę miejsc dla lekarzy posiadających odpowiednią specjalizację I lub I i II stopnia oraz dla lekarzy cudzoziemców, o których mowa w § 7 ust. 4, minister właściwy do spraw zdrowia ustala do dnia 30 października poprzedniego roku w oparciu o informację dotyczącą wolnych miejsc szkoleniowych, przekazaną przez wojewódzkie ośrodki, uwzględniając możliwości prowadzenia specjalizacji przez jednostki organizacyjne, a także liczbę miejsc szkoleniowych ustalonych do dnia 15 października przez Ministra Obrony Narodowej i ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z zastrzeżeniem § 42.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając dostępność świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny na obszarze województwa lub kraju, po zasięgnięciu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego, właściwej okręgowej rady lekarskiej i konsultanta krajowego, może ustalić liczbę miejsc szkoleniowych w danej dziedzinie medycyny mniejszą od liczby miejsc wynikającej z informacji przekazanych przez wojewódzkie ośrodki.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w ramach liczby miejsc, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala corocznie do dnia 30 października [35] roku poprzedniego liczbę miejsc szkoleniowych w określonych specjalnościach w skali kraju oraz w poszczególnych województwach dla lekarzy, którzy będą mogli odbywać specjalizację w ramach rezydentury.
4. Lekarz, który odbywa specjalizację w ramach rezydentury, otrzymuje zasadnicze wynagrodzenie miesięczne ustalane corocznie przez ministra właściwego do spraw zdrowia do dnia 30 marca roku poprzedzającego rok, w którym lekarz rozpoczyna lub odbywa specjalizację, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w drodze obwieszczenia do dnia 15 stycznia każdego roku, w wysokości nie mniejszej niż 70% tego wynagrodzenia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia corocznie środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury przez lekarzy, którzy zostali zakwalifikowani do jej odbywania lub odbywają ją w tym trybie, w ramach liczby miejsc szkoleniowych przez niego ustalonych, oraz przekazuje te środki jednostkom organizacyjnym, które zatrudniają tych lekarzy.
6. Środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji przez lekarzy w ramach rezydentury minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje na podstawie umowy zawartej z jednostką organizacyjną zatrudniającą tych lekarzy.
7. [36] Środki finansowe, o których mowa w ust. 4 i 5, nie obejmują wynagrodzenia określonego w § 8 ust. 2 pkt 1 oraz pozostałych składników wynagrodzeń wynikających z zakładowego układu zbiorowego pracy lub z regulaminu wynagradzania jednostki organizacyjnej zatrudniającej lekarza.
8. Środki finansowe przydzielone na rezydentury jednostkom organizacyjnym, o których mowa w ust. 6, powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku ich niewykorzystania niezwłocznie zwrócone ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
[35] § 32 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 17 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 148, poz. 1661). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2001 r.
[36] § 32 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 17 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 148, poz. 1661). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-08-21 do 2001-12-28
1. Liczbę wolnych miejsc szkoleniowych dla lekarzy, którzy mogą corocznie rozpocząć specjalizację w danej specjalności na obszarze województwa lub kraju, w tym liczbę miejsc dla lekarzy posiadających odpowiednią specjalizację I lub I i II stopnia oraz dla lekarzy cudzoziemców, o których mowa w § 7 ust. 4, minister właściwy do spraw zdrowia ustala do dnia 30 października poprzedniego roku w oparciu o informację dotyczącą wolnych miejsc szkoleniowych, przekazaną przez wojewódzkie ośrodki, uwzględniając możliwości prowadzenia specjalizacji przez jednostki organizacyjne, a także liczbę miejsc szkoleniowych ustalonych do dnia 15 października przez Ministra Obrony Narodowej i ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z zastrzeżeniem § 42.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając dostępność świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny na obszarze województwa lub kraju, po zasięgnięciu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego, właściwej okręgowej rady lekarskiej i konsultanta krajowego, może ustalić liczbę miejsc szkoleniowych w danej dziedzinie medycyny mniejszą od liczby miejsc wynikającej z informacji przekazanych przez wojewódzkie ośrodki.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w ramach liczby miejsc, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala corocznie do dnia 30 września roku poprzedniego liczbę miejsc szkoleniowych w określonych specjalnościach w skali kraju oraz w poszczególnych województwach dla lekarzy, którzy będą mogli odbywać specjalizację w ramach rezydentury.
4. Lekarz, który odbywa specjalizację w ramach rezydentury, otrzymuje zasadnicze wynagrodzenie miesięczne ustalane corocznie przez ministra właściwego do spraw zdrowia do dnia 30 marca roku poprzedzającego rok, w którym lekarz rozpoczyna lub odbywa specjalizację, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w drodze obwieszczenia do dnia 15 stycznia każdego roku, w wysokości nie mniejszej niż 70% tego wynagrodzenia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia corocznie środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury przez lekarzy, którzy zostali zakwalifikowani do jej odbywania lub odbywają ją w tym trybie, w ramach liczby miejsc szkoleniowych przez niego ustalonych, oraz przekazuje te środki jednostkom organizacyjnym, które zatrudniają tych lekarzy.
6. Środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji przez lekarzy w ramach rezydentury minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje na podstawie umowy zawartej z jednostką organizacyjną zatrudniającą tych lekarzy.
7. Środki finansowe, o których mowa w ust. 4, nie obejmują wynagrodzenia określonego w § 8 ust. 2 pkt 1.
8. Środki finansowe przydzielone na rezydentury jednostkom organizacyjnym, o których mowa w ust. 6, powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku ich niewykorzystania niezwłocznie zwrócone ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.