Wersja obowiązująca od 2004-10-19 do 2005-11-12
[3] 1. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza wojewódzki ośrodek dwa razy do roku w terminach: od dnia 1 czerwca do dnia 15 lipca oraz od dnia 1 stycznia do dnia 15 lutego.
2. Postępowanie kwalifikacyjne obejmuje ocenę formalną wniosku o rozpoczęcie specjalizacji oraz postępowanie konkursowe.
3. Postępowanie konkursowe obejmuje i uwzględnia:
1) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w podstawowej dziedzinie medycyny:
a) jeżeli nie posiada specjalizacji l lub II stopnia bądź tytułu specjalisty albo jeżeli ubiega się o rozpoczęcie specjalizacji w ramach rezydentury – rozmowę kwalifikacyjną oraz wynik Lekarskiego Egzaminu Państwowego lub, w przypadku lekarza dentysty, Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego,
b) w innym trybie niż rezydentura, jeżeli posiada l lub II stopień specjalizacji lub tytuł specjalisty – rozmowę kwalifikacyjną oraz wynik egzaminu w zakresie odpowiedniej specjalizacji l, II stopnia lub państwowego egzaminu specjalizacyjnego;
2) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w szczegółowej dziedzinie medycyny – rozmowę kwalifikacyjną, udokumentowanie osiągnięć zawodowych lekarza oraz liczbę punktów w ewidencji doskonalenia zawodowego.
4. Wynik postępowania kwalifikacyjnego jest sumą:
1) w postępowaniu kwalifikacyjnym dotyczącym specjalizacji podstawowej – liczby punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej i Lekarskiego Egzaminu Państwowego lub Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego albo egzaminu specjalizacyjnego;
2) w postępowaniu kwalifikacyjnym dotyczącym specjalizacji szczegółowej – liczby punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej, liczby punktów z oceny osiągnięć zawodowych lekarza oraz liczby punktów w ewidencji doskonalenia zawodowego.
5. Maksymalna liczba punktów z rozmowy kwalifikacyjnej wynosi 30, a z oceny osiągnięć zawodowych lekarza wynosi 10.
6. Do odbywania specjalizacji zostają zakwalifikowani lekarze, lekarze dentyści, których liczba odpowiada liczbie wolnych miejsc w danej dziedzinie medycyny w danym województwie, w kolejności od najwyższej uzyskanej łącznej liczby punktów.
7. W przypadku uzyskania przez dwóch lub więcej lekarzy jednakowej liczby punktów kwalifikujących ich do odbywania specjalizacji, postępowanie obejmuje dodatkową rozmowę kwalifikacyjną.
8. W zależności od liczby wnioskodawców postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza komisja albo komisje powoływane i odwoływane przez właściwego wojewodę.
9. Wojewódzki ośrodek kieruje lekarza ubiegającego się o rozpoczęcie specjalizacji do odpowiedniej komisji, o której mowa w ust. 8, na podstawie losowania przeprowadzonego w obecności przedstawiciela właściwej okręgowej rady lekarskiej.
10. W skład komisji, o której mowa w ust. 8, wchodzą lekarze specjaliści w dziedzinie medycyny objętej postępowaniem kwalifikacyjnym lub, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, z pokrewnych dziedzin medycyny, a w szczególności:
– właściwy konsultant wojewódzki lub jego przedstawiciel, jako przewodniczący komisji,
– przedstawiciel właściwej okręgowej rady lekarskiej,
– przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego.
[3] § 12 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 września 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz.U. Nr 224, poz. 2284). Zmiana weszła w życie 19 października 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-10-19 do 2005-11-12
[3] 1. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza wojewódzki ośrodek dwa razy do roku w terminach: od dnia 1 czerwca do dnia 15 lipca oraz od dnia 1 stycznia do dnia 15 lutego.
2. Postępowanie kwalifikacyjne obejmuje ocenę formalną wniosku o rozpoczęcie specjalizacji oraz postępowanie konkursowe.
3. Postępowanie konkursowe obejmuje i uwzględnia:
1) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w podstawowej dziedzinie medycyny:
a) jeżeli nie posiada specjalizacji l lub II stopnia bądź tytułu specjalisty albo jeżeli ubiega się o rozpoczęcie specjalizacji w ramach rezydentury – rozmowę kwalifikacyjną oraz wynik Lekarskiego Egzaminu Państwowego lub, w przypadku lekarza dentysty, Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego,
b) w innym trybie niż rezydentura, jeżeli posiada l lub II stopień specjalizacji lub tytuł specjalisty – rozmowę kwalifikacyjną oraz wynik egzaminu w zakresie odpowiedniej specjalizacji l, II stopnia lub państwowego egzaminu specjalizacyjnego;
2) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w szczegółowej dziedzinie medycyny – rozmowę kwalifikacyjną, udokumentowanie osiągnięć zawodowych lekarza oraz liczbę punktów w ewidencji doskonalenia zawodowego.
4. Wynik postępowania kwalifikacyjnego jest sumą:
1) w postępowaniu kwalifikacyjnym dotyczącym specjalizacji podstawowej – liczby punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej i Lekarskiego Egzaminu Państwowego lub Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego albo egzaminu specjalizacyjnego;
2) w postępowaniu kwalifikacyjnym dotyczącym specjalizacji szczegółowej – liczby punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej, liczby punktów z oceny osiągnięć zawodowych lekarza oraz liczby punktów w ewidencji doskonalenia zawodowego.
5. Maksymalna liczba punktów z rozmowy kwalifikacyjnej wynosi 30, a z oceny osiągnięć zawodowych lekarza wynosi 10.
6. Do odbywania specjalizacji zostają zakwalifikowani lekarze, lekarze dentyści, których liczba odpowiada liczbie wolnych miejsc w danej dziedzinie medycyny w danym województwie, w kolejności od najwyższej uzyskanej łącznej liczby punktów.
7. W przypadku uzyskania przez dwóch lub więcej lekarzy jednakowej liczby punktów kwalifikujących ich do odbywania specjalizacji, postępowanie obejmuje dodatkową rozmowę kwalifikacyjną.
8. W zależności od liczby wnioskodawców postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza komisja albo komisje powoływane i odwoływane przez właściwego wojewodę.
9. Wojewódzki ośrodek kieruje lekarza ubiegającego się o rozpoczęcie specjalizacji do odpowiedniej komisji, o której mowa w ust. 8, na podstawie losowania przeprowadzonego w obecności przedstawiciela właściwej okręgowej rady lekarskiej.
10. W skład komisji, o której mowa w ust. 8, wchodzą lekarze specjaliści w dziedzinie medycyny objętej postępowaniem kwalifikacyjnym lub, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, z pokrewnych dziedzin medycyny, a w szczególności:
– właściwy konsultant wojewódzki lub jego przedstawiciel, jako przewodniczący komisji,
– przedstawiciel właściwej okręgowej rady lekarskiej,
– przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego.
[3] § 12 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 września 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz.U. Nr 224, poz. 2284). Zmiana weszła w życie 19 października 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-05-31 do 2004-10-18
1. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza wojewódzki ośrodek dwa razy do roku w terminach: od dnia 1 maja do dnia 15 czerwca i od dnia 1 grudnia do dnia 31 stycznia.
2. Postępowanie kwalifikacyjne obejmuje ocenę formalną wniosku o rozpoczęcie specjalizacji oraz postępowanie konkursowe.
3. Postępowanie konkursowe obejmuje i uwzględnia:
1) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w podstawowej dziedzinie medycyny:
a) w ramach rezydentury albo w innym trybie, jeżeli nie posiada specjalizacji I lub II stopnia bądź tytułu specjalisty - rozmowę kwalifikacyjną oraz:
- wynik państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy lekarza lub lekarza stomatologa albo
- wynik egzaminu testowego, obejmującego zakres państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy, przeprowadzanego przez Centrum Egzaminów Medycznych w terminie bezpośrednio poprzedzającym termin postępowania kwalifikacyjnego, jeżeli lekarz ukończył staż podyplomowy lub praktykę przygotowawczą lekarsko-dentystyczną przed wejściem w życie wymogu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o zawodzie lekarza, albo składa wniosek w okresie dłuższym niż 5 lat od daty złożenia egzaminu państwowego kończącego staż podyplomowy,
b) w innym trybie niż rezydentura, jeżeli posiada I lub II stopień specjalizacji albo tytuł specjalisty - rozmowę kwalifikacyjną oraz:
- wynik egzaminu w zakresie specjalizacji I stopnia lub II stopnia - w przypadku lekarza posiadającego I stopień lub II stopień odpowiedniej specjalizacji,
- wynik egzaminu państwowego kończącego specjalizację lub egzaminu w zakresie specjalizacji II stopnia - w przypadku lekarza posiadającego tytuł specjalisty w innej podstawowej dziedzinie medycyny lub inną specjalizację II stopnia,
2) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w szczegółowych dziedzinach medycyny - rozmowę kwalifikacyjną, udokumentowanie osiągnięć zawodowych lekarza oraz egzamin testowy.
3a. [31] W przypadku lekarzy objętych postępowaniem konkursowym, w skład którego wchodzi egzamin testowy, egzamin ten przeprowadzany jest w pierwszej kolejności i jego zaliczenie stanowi warunek przystąpienia lekarza do pozostałych części postępowania kwalifikacyjnego.
4. Wynik postępowania kwalifikacyjnego jest sumą liczby punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej, oceny udokumentowanych osiągnięć zawodowych i egzaminu, w następującej proporcji:
1) maksymalna liczba punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej stanowi 15%, a liczba punktów z egzaminu stanowi 85% ogólnej, możliwej do uzyskania, liczby punktów, w przypadku postępowania kwalifikacyjnego w podstawowych dziedzinach medycyny, z zastrzeżeniem pkt 2,
2) maksymalna liczba punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej stanowi 75%, a liczba punktów uzyskanych z oceny egzaminu stanowi 25% ogólnej, możliwej do uzyskania, liczby punktów, w przypadku lekarza, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b),
3) maksymalna liczba punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej stanowi 20%, liczba punktów uzyskanych z oceny udokumentowanych osiągnięć zawodowych stanowi 10%, a liczba punktów z egzaminu testowego stanowi 70% ogólnej, możliwej do uzyskania, liczby punktów, w przypadku postępowania kwalifikacyjnego w szczegółowych dziedzinach medycyny.
5. W przypadku uzyskania przez dwóch lub więcej lekarzy jednakowej liczby punktów kwalifikujących ich do ostatniego w kolejności miejsca lub miejsc szkoleniowych, postępowanie konkursowe obejmuje dodatkową rozmowę kwalifikacyjną.
6. Lekarz może być zakwalifikowany do odbywania specjalizacji:
1) w podstawowej dziedzinie medycyny, jeżeli w postępowaniu kwalifikacyjnym uzyska co najmniej 55% ogólnej, możliwej do uzyskania liczby punktów, w tym co najmniej 56% możliwej do uzyskania liczby punktów z egzaminu testowego,
2) w szczegółowej dziedzinie medycyny, jeżeli w postępowaniu kwalifikacyjnym uzyska co najmniej 60% ogólnej, możliwej do uzyskania liczby punktów, w tym co najmniej 56% możliwej do uzyskania liczby punktów z egzaminu testowego.
7. Lekarz posiadający jednocześnie prawo wykonywania zawodu lekarza i prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa, który złożył wniosek o rozpoczęcie specjalizacji w dziedzinie chirurgia szczękowo-twarzowa, przystępuje do postępowania konkursowego przeprowadzanego w tej dziedzinie medycyny dla osób posiadających prawo wykonywania zawodu lekarza.
8. Lekarz, który nie został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury w danej dziedzinie medycyny, może wskazać inny tryb odbywania specjalizacji w ramach wolnych miejsc szkoleniowych, ustalonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia na obszarze województwa, dla tego postępowania kwalifikacyjnego, jeżeli uzyskana przez niego liczba punktów kwalifikuje go do tego miejsca oraz jeżeli spełnia warunki określone w § 11 ust. 4 albo 5.
9. Egzamin testowy, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 i w § 40, składany jest w formie testu, jednolitego w całym kraju, ustalanego dla każdego postępowania kwalifikacyjnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
10. [32] Egzamin testowy, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, jest ustalany odrębnie:
1) dla postępowania konkursowego w specjalnościach lekarskich szczegółowych z zachowawczych dziedzin medycyny,
2) dla postępowania konkursowego w specjalnościach lekarskich szczegółowych z chirurgicznych dziedzin medycyny,
3) dla postępowania kwalifikacyjnego w specjalnościach lekarskich szczegółowych, dostępnych zarówno dla lekarzy posiadających tytuł specjalisty w podstawowej dziedzinie zachowawczej, jak i chirurgicznej.
10a. [33] Kwalifikacji specjalności w dziedzinach zachowawczych lub chirurgicznych dla potrzeb egzaminów testowych, o których mowa w ust. 10, dokonuje Dyrektor Centrum Egzaminów Medycznych w porozumieniu z właściwymi konsultantami krajowymi.
11. Test opracowuje i ustala Centrum Egzaminów Medycznych po zasięgnięciu opinii konsultantów krajowych właściwych ze względu na merytoryczny zakres testu.
12. Test powinien być opracowany w sposób dotyczący informacji niejawnych, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298 i Nr 56, poz. 580).
13. W zależności od liczby wnioskodawców postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza komisja albo komisje powoływane i odwoływane przez właściwego wojewodę.
14. [34] Wojewódzki ośrodek kieruje wnioskodawcę do odpowiedniej komisji, o której mowa w ust. 13, na podstawie losowania przeprowadzonego w obecności przedstawiciela okręgowej rady lekarskiej.
15. W skład komisji wchodzą lekarze specjaliści z dziedziny medycyny objętej postępowaniem kwalifikacyjnym lub - w uzasadnionych przypadkach - z pokrewnych dziedzin medycyny, a w szczególności:
- konsultant wojewódzki albo jego przedstawiciel, jako przewodniczący komisji,
- przedstawiciel okręgowej rady lekarskiej,
- przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego.
[31] § 12 ust. 3a dodany przez § 1 pkt 10 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[32] § 12 ust. 10 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 10 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[33] § 12 ust. 10a dodany przez § 1 pkt 10 lit. c) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[34] § 12 ust. 14 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 10 lit. d) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-12-29 do 2003-05-30
1. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza wojewódzki ośrodek dwa razy do roku w terminach: od dnia 1 maja do dnia 15 czerwca i od dnia 1 grudnia do dnia 31 stycznia.
2. Postępowanie kwalifikacyjne obejmuje ocenę formalną wniosku o rozpoczęcie specjalizacji oraz postępowanie konkursowe.
3. Postępowanie konkursowe obejmuje i uwzględnia:
1) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w podstawowej dziedzinie medycyny:
a) [12] w ramach rezydentury albo w innym trybie, jeżeli nie posiada specjalizacji I lub II stopnia bądź tytułu specjalisty - rozmowę kwalifikacyjną oraz:
- wynik państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy lekarza lub lekarza stomatologa albo
- wynik egzaminu testowego, obejmującego zakres państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy, przeprowadzanego przez Centrum Egzaminów Medycznych w terminie bezpośrednio poprzedzającym termin postępowania kwalifikacyjnego, jeżeli lekarz ukończył staż podyplomowy lub praktykę przygotowawczą lekarsko-dentystyczną przed wejściem w życie wymogu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o zawodzie lekarza, albo składa wniosek w okresie dłuższym niż 5 lat od daty złożenia egzaminu państwowego kończącego staż podyplomowy,
b) w innym trybie niż rezydentura, jeżeli posiada I lub II stopień specjalizacji albo tytuł specjalisty - rozmowę kwalifikacyjną oraz:
- wynik egzaminu w zakresie specjalizacji I stopnia lub II stopnia - w przypadku lekarza posiadającego I stopień lub II stopień odpowiedniej specjalizacji,
- wynik egzaminu państwowego kończącego specjalizację lub egzaminu w zakresie specjalizacji II stopnia - w przypadku lekarza posiadającego tytuł specjalisty w innej podstawowej dziedzinie medycyny lub inną specjalizację II stopnia,
2) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w szczegółowych dziedzinach medycyny - rozmowę kwalifikacyjną, udokumentowanie osiągnięć zawodowych lekarza oraz egzamin testowy.
4. Wynik postępowania kwalifikacyjnego jest sumą liczby punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej, oceny udokumentowanych osiągnięć zawodowych i egzaminu, w następującej proporcji:
1) maksymalna liczba punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej stanowi 15%, a liczba punktów z egzaminu stanowi 85% ogólnej, możliwej do uzyskania, liczby punktów, w przypadku postępowania kwalifikacyjnego w podstawowych dziedzinach medycyny, z zastrzeżeniem pkt 2,
2) maksymalna liczba punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej stanowi 75%, a liczba punktów uzyskanych z oceny egzaminu stanowi 25% ogólnej, możliwej do uzyskania, liczby punktów, w przypadku lekarza, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b),
3) maksymalna liczba punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej stanowi 20%, liczba punktów uzyskanych z oceny udokumentowanych osiągnięć zawodowych stanowi 10%, a liczba punktów z egzaminu testowego stanowi 70% ogólnej, możliwej do uzyskania, liczby punktów, w przypadku postępowania kwalifikacyjnego w szczegółowych dziedzinach medycyny.
5. W przypadku uzyskania przez dwóch lub więcej lekarzy jednakowej liczby punktów kwalifikujących ich do ostatniego w kolejności miejsca lub miejsc szkoleniowych, postępowanie konkursowe obejmuje dodatkową rozmowę kwalifikacyjną.
6. Lekarz może być zakwalifikowany do odbywania specjalizacji:
1) w podstawowej dziedzinie medycyny, jeżeli w postępowaniu kwalifikacyjnym uzyska co najmniej 55% ogólnej, możliwej do uzyskania liczby punktów, w tym co najmniej 56% możliwej do uzyskania liczby punktów z egzaminu testowego,
2) w szczegółowej dziedzinie medycyny, jeżeli w postępowaniu kwalifikacyjnym uzyska co najmniej 60% ogólnej, możliwej do uzyskania liczby punktów, w tym co najmniej 56% możliwej do uzyskania liczby punktów z egzaminu testowego.
7. Lekarz posiadający jednocześnie prawo wykonywania zawodu lekarza i prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa, który złożył wniosek o rozpoczęcie specjalizacji w dziedzinie chirurgia szczękowo-twarzowa, przystępuje do postępowania konkursowego przeprowadzanego w tej dziedzinie medycyny dla osób posiadających prawo wykonywania zawodu lekarza.
8. Lekarz, który nie został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury w danej dziedzinie medycyny, może wskazać inny tryb odbywania specjalizacji w ramach wolnych miejsc szkoleniowych, ustalonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia na obszarze województwa, dla tego postępowania kwalifikacyjnego, jeżeli uzyskana przez niego liczba punktów kwalifikuje go do tego miejsca oraz jeżeli spełnia warunki określone w § 11 ust. 4 albo 5.
9. Egzamin testowy, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 i w § 40, składany jest w formie testu, jednolitego w całym kraju, ustalanego dla każdego postępowania kwalifikacyjnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
10. Egzamin testowy, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, jest ustalany:
1) odrębnie dla postępowania konkursowego w dziedzinach medycyny:
a) audiologia i foniatria, chirurgia naczyniowa, chirurgia onkologiczna, chirurgia plastyczna,
b) kardiologia dziecięca, neonatologia, neurologia dziecięca, onkologia i hematologia dziecięca, zwane dalej „szczegółowymi pediatrycznymi dziedzinami medycyny”,
c) [13] (skreślona),
d) transplantologia kliniczna,
e) innych wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 2, zwanych dalej „szczegółowymi zachowawczymi dziedzinami medycyny”, lub
2) odrębnie dla każdej dziedziny medycyny wymienionej w § 1 ust. 1 pkt 2.
11. Test opracowuje i ustala Centrum Egzaminów Medycznych [14] po zasięgnięciu opinii konsultantów krajowych właściwych ze względu na merytoryczny zakres testu.
12. Test powinien być opracowany w sposób dotyczący informacji niejawnych, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298 i Nr 56, poz. 580).
13. W zależności od liczby wnioskodawców postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza komisja albo komisje powoływane i odwoływane przez właściwego wojewodę.
14. Wojewódzki ośrodek kieruje wnioskodawcę do odpowiedniej komisji, o której mowa w ust. 13, na podstawie losowania przeprowadzonego w jego obecności.
15. W skład komisji wchodzą lekarze specjaliści z dziedziny medycyny objętej postępowaniem kwalifikacyjnym lub - w uzasadnionych przypadkach - z pokrewnych dziedzin medycyny, a w szczególności:
- konsultant wojewódzki albo jego przedstawiciel, jako przewodniczący komisji,
- przedstawiciel okręgowej rady lekarskiej,
- przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego.
[12] § 12 ust. 3 pkt 1 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 148, poz. 1661). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2001 r.
[13] § 12 ust. 10 pkt 1 lit. c) skreślona przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 148, poz. 1661). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2001 r.
[14] § 12 ust. 11 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. c) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 148, poz. 1661). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-08-21 do 2001-12-28
1. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza wojewódzki ośrodek dwa razy do roku w terminach: od dnia 1 maja do dnia 15 czerwca i od dnia 1 grudnia do dnia 31 stycznia.
2. Postępowanie kwalifikacyjne obejmuje ocenę formalną wniosku o rozpoczęcie specjalizacji oraz postępowanie konkursowe.
3. Postępowanie konkursowe obejmuje i uwzględnia:
1) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w podstawowej dziedzinie medycyny:
a) w ramach rezydentury albo w innym trybie, jeżeli nie posiada specjalizacji I lub II stopnia bądź tytułu specjalisty - rozmowę kwalifikacyjną oraz:
- wynik państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy lekarza lub lekarza stomatologa albo
- wynik egzaminu testowego, obejmującego zakres państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy, przeprowadzanego przez Krajową Radę Egzaminów Lekarskich w terminie bezpośrednio poprzedzającym termin postępowania kwalifikacyjnego, jeżeli lekarz ukończył staż podyplomowy lub praktykę przygotowawczą lekarsko-dentystyczną przed wejściem w życie wymogu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o zawodzie lekarza, albo składa wniosek w okresie dłuższym niż 5 lat od daty złożenia egzaminu państwowego kończącego staż podyplomowy,
b) w innym trybie niż rezydentura, jeżeli posiada I lub II stopień specjalizacji albo tytuł specjalisty - rozmowę kwalifikacyjną oraz:
- wynik egzaminu w zakresie specjalizacji I stopnia lub II stopnia - w przypadku lekarza posiadającego I stopień lub II stopień odpowiedniej specjalizacji,
- wynik egzaminu państwowego kończącego specjalizację lub egzaminu w zakresie specjalizacji II stopnia - w przypadku lekarza posiadającego tytuł specjalisty w innej podstawowej dziedzinie medycyny lub inną specjalizację II stopnia,
2) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w szczegółowych dziedzinach medycyny - rozmowę kwalifikacyjną, udokumentowanie osiągnięć zawodowych lekarza oraz egzamin testowy.
4. Wynik postępowania kwalifikacyjnego jest sumą liczby punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej, oceny udokumentowanych osiągnięć zawodowych i egzaminu, w następującej proporcji:
1) maksymalna liczba punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej stanowi 15%, a liczba punktów z egzaminu stanowi 85% ogólnej, możliwej do uzyskania, liczby punktów, w przypadku postępowania kwalifikacyjnego w podstawowych dziedzinach medycyny, z zastrzeżeniem pkt 2,
2) maksymalna liczba punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej stanowi 75%, a liczba punktów uzyskanych z oceny egzaminu stanowi 25% ogólnej, możliwej do uzyskania, liczby punktów, w przypadku lekarza, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b),
3) maksymalna liczba punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej stanowi 20%, liczba punktów uzyskanych z oceny udokumentowanych osiągnięć zawodowych stanowi 10%, a liczba punktów z egzaminu testowego stanowi 70% ogólnej, możliwej do uzyskania, liczby punktów, w przypadku postępowania kwalifikacyjnego w szczegółowych dziedzinach medycyny.
5. W przypadku uzyskania przez dwóch lub więcej lekarzy jednakowej liczby punktów kwalifikujących ich do ostatniego w kolejności miejsca lub miejsc szkoleniowych, postępowanie konkursowe obejmuje dodatkową rozmowę kwalifikacyjną.
6. Lekarz może być zakwalifikowany do odbywania specjalizacji:
1) w podstawowej dziedzinie medycyny, jeżeli w postępowaniu kwalifikacyjnym uzyska co najmniej 55% ogólnej, możliwej do uzyskania liczby punktów, w tym co najmniej 56% możliwej do uzyskania liczby punktów z egzaminu testowego,
2) w szczegółowej dziedzinie medycyny, jeżeli w postępowaniu kwalifikacyjnym uzyska co najmniej 60% ogólnej, możliwej do uzyskania liczby punktów, w tym co najmniej 56% możliwej do uzyskania liczby punktów z egzaminu testowego.
7. Lekarz posiadający jednocześnie prawo wykonywania zawodu lekarza i prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa, który złożył wniosek o rozpoczęcie specjalizacji w dziedzinie chirurgia szczękowo-twarzowa, przystępuje do postępowania konkursowego przeprowadzanego w tej dziedzinie medycyny dla osób posiadających prawo wykonywania zawodu lekarza.
8. Lekarz, który nie został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury w danej dziedzinie medycyny, może wskazać inny tryb odbywania specjalizacji w ramach wolnych miejsc szkoleniowych, ustalonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia na obszarze województwa, dla tego postępowania kwalifikacyjnego, jeżeli uzyskana przez niego liczba punktów kwalifikuje go do tego miejsca oraz jeżeli spełnia warunki określone w § 11 ust. 4 albo 5.
9. Egzamin testowy, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 i w § 40, składany jest w formie testu, jednolitego w całym kraju, ustalanego dla każdego postępowania kwalifikacyjnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
10. Egzamin testowy, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, jest ustalany:
1) odrębnie dla postępowania konkursowego w dziedzinach medycyny:
a) audiologia i foniatria, chirurgia naczyniowa, chirurgia onkologiczna, chirurgia plastyczna,
b) kardiologia dziecięca, neonatologia, neurologia dziecięca, onkologia i hematologia dziecięca, zwane dalej „szczegółowymi pediatrycznymi dziedzinami medycyny”,
c) psychiatria dzieci i młodzieży,
d) transplantologia kliniczna,
e) innych wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 2, zwanych dalej „szczegółowymi zachowawczymi dziedzinami medycyny”, lub
2) odrębnie dla każdej dziedziny medycyny wymienionej w § 1 ust. 1 pkt 2.
11. Test opracowuje i ustala Krajowa Rada Egzaminów Lekarskich po zasięgnięciu opinii konsultantów krajowych właściwych ze względu na merytoryczny zakres testu.
12. Test powinien być opracowany w sposób dotyczący informacji niejawnych, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298 i Nr 56, poz. 580).
13. W zależności od liczby wnioskodawców postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza komisja albo komisje powoływane i odwoływane przez właściwego wojewodę.
14. Wojewódzki ośrodek kieruje wnioskodawcę do odpowiedniej komisji, o której mowa w ust. 13, na podstawie losowania przeprowadzonego w jego obecności.
15. W skład komisji wchodzą lekarze specjaliści z dziedziny medycyny objętej postępowaniem kwalifikacyjnym lub - w uzasadnionych przypadkach - z pokrewnych dziedzin medycyny, a w szczególności:
- konsultant wojewódzki albo jego przedstawiciel, jako przewodniczący komisji,
- przedstawiciel okręgowej rady lekarskiej,
- przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego.