Wersja obowiązująca od 2003-05-31 do 2005-11-12
1. Lekarz odbywa specjalizację na podstawie umowy o pracę zawartej z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację na czas określony w celu doskonalenia zawodowego, obejmującego realizację programu specjalizacji, zwanej dalej „rezydenturą”.
2. Lekarz, który nie został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji w trybie, o którym mowa w ust. 1, może odbywać specjalizację w ramach:
1) umowy o pracę, zawartej na czas nieokreślony lub określony okresem trwania specjalizacji z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację,
2) płatnego urlopu szkoleniowego udzielanego pracownikowi na czas trwania określonej specjalizacji na podstawie odrębnych przepisów,
3) [19] poszerzenia zajęć programowych dziennych studiów doktoranckich o program specjalizacji zgodny z kierunkiem tych studiów i udzielonego urlopu szkoleniowego lub urlopu bezpłatnego, a po ukończeniu tych studiów – w trybie określonym w pkt 1, 2, 4 lub 5,
4) umowy o pracę, zawartej na czas nieokreślony, z jednostką organizacyjną inną niż wymienione w § 6 ust. 1, zapewniającą realizację części programu specjalizacji w zakresie form, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. c), d) i f), i w ramach płatnych urlopów szkoleniowych udzielanych pracownikowi na czas niezbędny do zrealizowania pozostałej części programu specjalizacji w jednostce organizacyjnej prowadzącej specjalizację lub odpowiednio prowadzącej staż kierunkowy,
5) [20] umowy cywilnoprawnej o szkolenie specjalizacyjne, zawartej z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację; jednostka organizacyjna prowadząca specjalizację nie pobiera od lekarza opłat za to szkolenie.
3. Lekarz, uczestnik dziennych studiów doktoranckich, który otrzymuje na czas trwania tych studiów stypendium, o którym mowa w § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów naukowych (Dz. U. Nr 58, poz. 249, z 1993 r. Nr 5, poz. 26 oraz z 1997 r. Nr 101, poz. 632 i Nr 128, poz. 840), nie może odbywać specjalizacji w ramach rezydentury.
4. Lekarz cudzoziemiec zamierzający wykonywać lub wykonujący zawód na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w celu odbycia szkolenia podyplomowego lub uzyskania stopnia naukowego, posiadający wizę pobytową lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zdrowia, może odbywać specjalizację na zasadach określonych w przepisach o odbywaniu studiów i uczestniczeniu w badaniach naukowych i szkoleniach przez osoby niebędące obywatelami polskimi oraz o zasadach odpłatności za te studia i szkolenia.
5. Lekarz cudzoziemiec posiadający prawo wykonywania zawodu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przyznane na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o zawodzie lekarza odbywa specjalizację na zasadach obowiązujących obywateli polskich.
[19] § 7 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[20] § 7 ust. 2 pkt 5 dodany przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
Wersja obowiązująca od 2003-05-31 do 2005-11-12
1. Lekarz odbywa specjalizację na podstawie umowy o pracę zawartej z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację na czas określony w celu doskonalenia zawodowego, obejmującego realizację programu specjalizacji, zwanej dalej „rezydenturą”.
2. Lekarz, który nie został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji w trybie, o którym mowa w ust. 1, może odbywać specjalizację w ramach:
1) umowy o pracę, zawartej na czas nieokreślony lub określony okresem trwania specjalizacji z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację,
2) płatnego urlopu szkoleniowego udzielanego pracownikowi na czas trwania określonej specjalizacji na podstawie odrębnych przepisów,
3) [19] poszerzenia zajęć programowych dziennych studiów doktoranckich o program specjalizacji zgodny z kierunkiem tych studiów i udzielonego urlopu szkoleniowego lub urlopu bezpłatnego, a po ukończeniu tych studiów – w trybie określonym w pkt 1, 2, 4 lub 5,
4) umowy o pracę, zawartej na czas nieokreślony, z jednostką organizacyjną inną niż wymienione w § 6 ust. 1, zapewniającą realizację części programu specjalizacji w zakresie form, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. c), d) i f), i w ramach płatnych urlopów szkoleniowych udzielanych pracownikowi na czas niezbędny do zrealizowania pozostałej części programu specjalizacji w jednostce organizacyjnej prowadzącej specjalizację lub odpowiednio prowadzącej staż kierunkowy,
5) [20] umowy cywilnoprawnej o szkolenie specjalizacyjne, zawartej z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację; jednostka organizacyjna prowadząca specjalizację nie pobiera od lekarza opłat za to szkolenie.
3. Lekarz, uczestnik dziennych studiów doktoranckich, który otrzymuje na czas trwania tych studiów stypendium, o którym mowa w § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów naukowych (Dz. U. Nr 58, poz. 249, z 1993 r. Nr 5, poz. 26 oraz z 1997 r. Nr 101, poz. 632 i Nr 128, poz. 840), nie może odbywać specjalizacji w ramach rezydentury.
4. Lekarz cudzoziemiec zamierzający wykonywać lub wykonujący zawód na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w celu odbycia szkolenia podyplomowego lub uzyskania stopnia naukowego, posiadający wizę pobytową lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zdrowia, może odbywać specjalizację na zasadach określonych w przepisach o odbywaniu studiów i uczestniczeniu w badaniach naukowych i szkoleniach przez osoby niebędące obywatelami polskimi oraz o zasadach odpłatności za te studia i szkolenia.
5. Lekarz cudzoziemiec posiadający prawo wykonywania zawodu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przyznane na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o zawodzie lekarza odbywa specjalizację na zasadach obowiązujących obywateli polskich.
[19] § 7 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[20] § 7 ust. 2 pkt 5 dodany przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-12-29 do 2003-05-30
1. Lekarz odbywa specjalizację na podstawie umowy o pracę zawartej z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację na czas określony w celu doskonalenia zawodowego, obejmującego realizację programu specjalizacji, zwanej dalej „rezydenturą”.
2. Lekarz, który nie został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji w trybie, o którym mowa w ust. 1, może odbywać specjalizację w ramach:
1) umowy o pracę, zawartej na czas nieokreślony lub określony okresem trwania specjalizacji z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację,
2) płatnego urlopu szkoleniowego udzielanego pracownikowi na czas trwania określonej specjalizacji na podstawie odrębnych przepisów,
3) poszerzenia, o program specjalizacji, zajęć programowych dziennych [10] studiów doktoranckich prowadzonych przez uprawniony podmiot, w którego skład wchodzi komórka organizacyjna prowadząca specjalizację, i udzielonego urlopu szkoleniowego lub urlopu bezpłatnego, jeżeli uczestnik studiów doktoranckich pozostaje w stosunku pracy, a po ich ukończeniu w trybie określonym w pkt 1, 2 lub 4,
4) umowy o pracę, zawartej na czas nieokreślony, z jednostką organizacyjną inną niż wymienione w § 6 ust. 1, zapewniającą realizację części programu specjalizacji w zakresie form, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. c), d) i f), i w ramach płatnych urlopów szkoleniowych udzielanych pracownikowi na czas niezbędny do zrealizowania pozostałej części programu specjalizacji w jednostce organizacyjnej prowadzącej specjalizację lub odpowiednio prowadzącej staż kierunkowy.
3. Lekarz, uczestnik dziennych studiów doktoranckich, który otrzymuje na czas trwania tych studiów stypendium, o którym mowa w § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów naukowych (Dz. U. Nr 58, poz. 249, z 1993 r. Nr 5, poz. 26 oraz z 1997 r. Nr 101, poz. 632 i Nr 128, poz. 840), nie może odbywać specjalizacji w ramach rezydentury.
4. Lekarz cudzoziemiec zamierzający wykonywać lub wykonujący zawód na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w celu odbycia szkolenia podyplomowego lub uzyskania stopnia naukowego, posiadający wizę pobytową lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zdrowia, może odbywać specjalizację na zasadach określonych w przepisach o odbywaniu studiów i uczestniczeniu w badaniach naukowych i szkoleniach przez osoby niebędące obywatelami polskimi oraz o zasadach odpłatności za te studia i szkolenia.
5. Lekarz cudzoziemiec posiadający prawo wykonywania zawodu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przyznane na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o zawodzie lekarza odbywa specjalizację na zasadach obowiązujących obywateli polskich.
[10] § 7 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 148, poz. 1661). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-08-21 do 2001-12-28
1. Lekarz odbywa specjalizację na podstawie umowy o pracę zawartej z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację na czas określony w celu doskonalenia zawodowego, obejmującego realizację programu specjalizacji, zwanej dalej „rezydenturą”.
2. Lekarz, który nie został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji w trybie, o którym mowa w ust. 1, może odbywać specjalizację w ramach:
1) umowy o pracę, zawartej na czas nieokreślony lub określony okresem trwania specjalizacji z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację,
2) płatnego urlopu szkoleniowego udzielanego pracownikowi na czas trwania określonej specjalizacji na podstawie odrębnych przepisów,
3) poszerzenia, o program specjalizacji, zajęć programowych studiów doktoranckich prowadzonych przez uprawniony podmiot, w którego skład wchodzi komórka organizacyjna prowadząca specjalizację, i udzielonego urlopu szkoleniowego lub urlopu bezpłatnego, jeżeli uczestnik studiów doktoranckich pozostaje w stosunku pracy, a po ich ukończeniu w trybie określonym w pkt 1, 2 lub 4,
4) umowy o pracę, zawartej na czas nieokreślony, z jednostką organizacyjną inną niż wymienione w § 6 ust. 1, zapewniającą realizację części programu specjalizacji w zakresie form, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. c), d) i f), i w ramach płatnych urlopów szkoleniowych udzielanych pracownikowi na czas niezbędny do zrealizowania pozostałej części programu specjalizacji w jednostce organizacyjnej prowadzącej specjalizację lub odpowiednio prowadzącej staż kierunkowy.
3. Lekarz, uczestnik dziennych studiów doktoranckich, który otrzymuje na czas trwania tych studiów stypendium, o którym mowa w § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów naukowych (Dz. U. Nr 58, poz. 249, z 1993 r. Nr 5, poz. 26 oraz z 1997 r. Nr 101, poz. 632 i Nr 128, poz. 840), nie może odbywać specjalizacji w ramach rezydentury.
4. Lekarz cudzoziemiec zamierzający wykonywać lub wykonujący zawód na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w celu odbycia szkolenia podyplomowego lub uzyskania stopnia naukowego, posiadający wizę pobytową lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zdrowia, może odbywać specjalizację na zasadach określonych w przepisach o odbywaniu studiów i uczestniczeniu w badaniach naukowych i szkoleniach przez osoby niebędące obywatelami polskimi oraz o zasadach odpłatności za te studia i szkolenia.
5. Lekarz cudzoziemiec posiadający prawo wykonywania zawodu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przyznane na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o zawodzie lekarza odbywa specjalizację na zasadach obowiązujących obywateli polskich.