history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2003-05-31 do 2005-11-12
1. Lekarz odbywa specjalizację zgodnie z programem specjalizacji, opracowanym na podstawie ramowego programu specjalizacji w podstawowych albo szczegółowych dziedzinach medycyny.
2. Program specjalizacji w podstawowej dziedzinie medycyny w przypadku lekarza posiadającego specjalizację I stopnia lub I i II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny powinien uwzględniać zakres wiedzy teoretycznej lub umiejętności praktycznych lekarza oraz okres odbytej specjalizacji.
3. [8] Program specjalizacji w dziedzinach: balneologii i medycyny fizykalnej, geriatrii, medycyny paliatywnej i transfuzjologii w przypadku lekarza, który posiada wyłącznie specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej, uwzględnia zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych lekarza oraz okres odbytej specjalizacji, z uwzględnieniem § 3 ust. 2 pkt 2.
4. Lekarz odbywający specjalizację zobowiązany jest do zrealizowania wszystkich elementów programu specjalizacji danej specjalności, z zastrzeżeniem § 17 ust. 3.
5. Specjalności, w których lekarz posiadający odpowiednią specjalizację I lub I i II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny może uzyskać tytuł specjalisty w określonej podstawowej dziedzinie medycyny po odbyciu specjalizacji zgodnie z programem, o którym mowa w ust. 2, określa załącznik nr 1 [9] do rozporządzenia.
6. Specjalności, w których lekarz posiadający odpowiednią specjalizację II stopnia lub specjalizację w zakresie medycyny rodzinnej może uzyskać tytuł specjalisty w określonej szczegółowej dziedzinie medycyny albo lekarz posiadający tytuł specjalisty w odpowiedniej podstawowej dziedzinie medycyny może uzyskać tytuł specjalisty w określonej szczegółowej dziedzinie medycyny, określa załącznik nr 2 [10] do rozporządzenia.
7. Program specjalizacji opracowuje zespół ekspertów powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, który po zaopiniowaniu przez Naczelną Radę Lekarską i zredagowaniu przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, zwane dalej „Centrum”, zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia.
8. [11] Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje zespół ekspertów, o którym mowa w ust. 7, na wniosek Dyrektora Centrum, spośród lekarzy posiadających specjalizację w dziedzinie medycyny, dla której ma być opracowany program specjalizacji, lub w dziedzinach pokrewnych, w szczególności spośród osób zgłoszonych przez konsultanta krajowego danej dziedziny medycyny oraz konsultantów krajowych dziedzin pokrewnych, stowarzyszenia lekarskie, zwane dalej „towarzystwem naukowym”, Centrum oraz Naczelną Radę Lekarską.
9. Na przewodniczącego zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 7, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny, dla której ma być opracowany program specjalizacji.
10. Centrum podaje do wiadomości zatwierdzone programy specjalizacji, w formie publikacji i informacji na stronie internetowej Centrum.
[8] § 4 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[9] Załącznik nr 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 30 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[10] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 30 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[11] § 4 ust. 8 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
Wersja obowiązująca od 2003-05-31 do 2005-11-12
1. Lekarz odbywa specjalizację zgodnie z programem specjalizacji, opracowanym na podstawie ramowego programu specjalizacji w podstawowych albo szczegółowych dziedzinach medycyny.
2. Program specjalizacji w podstawowej dziedzinie medycyny w przypadku lekarza posiadającego specjalizację I stopnia lub I i II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny powinien uwzględniać zakres wiedzy teoretycznej lub umiejętności praktycznych lekarza oraz okres odbytej specjalizacji.
3. [8] Program specjalizacji w dziedzinach: balneologii i medycyny fizykalnej, geriatrii, medycyny paliatywnej i transfuzjologii w przypadku lekarza, który posiada wyłącznie specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej, uwzględnia zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych lekarza oraz okres odbytej specjalizacji, z uwzględnieniem § 3 ust. 2 pkt 2.
4. Lekarz odbywający specjalizację zobowiązany jest do zrealizowania wszystkich elementów programu specjalizacji danej specjalności, z zastrzeżeniem § 17 ust. 3.
5. Specjalności, w których lekarz posiadający odpowiednią specjalizację I lub I i II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny może uzyskać tytuł specjalisty w określonej podstawowej dziedzinie medycyny po odbyciu specjalizacji zgodnie z programem, o którym mowa w ust. 2, określa załącznik nr 1 [9] do rozporządzenia.
6. Specjalności, w których lekarz posiadający odpowiednią specjalizację II stopnia lub specjalizację w zakresie medycyny rodzinnej może uzyskać tytuł specjalisty w określonej szczegółowej dziedzinie medycyny albo lekarz posiadający tytuł specjalisty w odpowiedniej podstawowej dziedzinie medycyny może uzyskać tytuł specjalisty w określonej szczegółowej dziedzinie medycyny, określa załącznik nr 2 [10] do rozporządzenia.
7. Program specjalizacji opracowuje zespół ekspertów powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, który po zaopiniowaniu przez Naczelną Radę Lekarską i zredagowaniu przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, zwane dalej „Centrum”, zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia.
8. [11] Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje zespół ekspertów, o którym mowa w ust. 7, na wniosek Dyrektora Centrum, spośród lekarzy posiadających specjalizację w dziedzinie medycyny, dla której ma być opracowany program specjalizacji, lub w dziedzinach pokrewnych, w szczególności spośród osób zgłoszonych przez konsultanta krajowego danej dziedziny medycyny oraz konsultantów krajowych dziedzin pokrewnych, stowarzyszenia lekarskie, zwane dalej „towarzystwem naukowym”, Centrum oraz Naczelną Radę Lekarską.
9. Na przewodniczącego zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 7, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny, dla której ma być opracowany program specjalizacji.
10. Centrum podaje do wiadomości zatwierdzone programy specjalizacji, w formie publikacji i informacji na stronie internetowej Centrum.
[8] § 4 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[9] Załącznik nr 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 30 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[10] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 30 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
[11] § 4 ust. 8 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 85, poz. 784). Zmiana weszła w życie 31 maja 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-12-29 do 2003-05-30
1. Lekarz odbywa specjalizację zgodnie z programem specjalizacji, opracowanym na podstawie ramowego programu specjalizacji w podstawowych albo szczegółowych dziedzinach medycyny.
2. Program specjalizacji w podstawowej dziedzinie medycyny w przypadku lekarza posiadającego specjalizację I stopnia lub I i II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny powinien uwzględniać zakres wiedzy teoretycznej lub umiejętności praktycznych lekarza oraz okres odbytej specjalizacji.
3. Program specjalizacji w dziedzinach: balneologia, geriatria, medycyna paliatywna i transfuzjologia w przypadku lekarza, który posiada wyłącznie specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej, powinien uwzględniać zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych lekarza oraz okres odbytej specjalizacji, z zastrzeżeniem § 3 ust. 2 pkt 2.
4. Lekarz odbywający specjalizację zobowiązany jest do zrealizowania wszystkich elementów programu specjalizacji danej specjalności, z zastrzeżeniem § 17 ust. 3.
5. Specjalności, w których lekarz posiadający odpowiednią specjalizację I lub I i II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny może uzyskać tytuł specjalisty w określonej podstawowej dziedzinie medycyny po odbyciu specjalizacji zgodnie z programem, o którym mowa w ust. 2, określa załącznik nr 1 [1] do rozporządzenia.
6. Specjalności, w których lekarz posiadający odpowiednią specjalizację II stopnia lub specjalizację w zakresie medycyny rodzinnej może uzyskać tytuł specjalisty w określonej szczegółowej dziedzinie medycyny albo lekarz posiadający tytuł specjalisty w odpowiedniej podstawowej dziedzinie medycyny może uzyskać tytuł specjalisty w określonej szczegółowej dziedzinie medycyny, określa załącznik nr 2 [2] do rozporządzenia.
7. Program specjalizacji opracowuje zespół ekspertów powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, który po zaopiniowaniu przez Naczelną Radę Lekarską i zredagowaniu przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, zwane dalej „Centrum”, zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia.
8. [3] Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje zespół ekspertów, o którym mowa w ust. 7, na wniosek Dyrektora Centrum, spośród lekarzy posiadających specjalizację w dziedzinie medycyny, dla której ma być opracowany program specjalizacji, lub w dziedzinach pokrewnych, w szczególności spośród osób zgłoszonych przez konsultanta krajowego danej dziedziny medycyny, stowarzyszenia lekarskie, zwane dalej «towarzystwem naukowym», Centrum oraz Naczelną Radę Lekarską.
9. Na przewodniczącego zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 7, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny, dla której ma być opracowany program specjalizacji.
10. Centrum podaje do wiadomości zatwierdzone programy specjalizacji, w formie publikacji i informacji na stronie internetowej Centrum.
[1] Załącznik nr 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 22 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 148, poz. 1661). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2001 r.
[2] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 23 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 148, poz. 1661). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2001 r.
[3] § 4 ust. 8 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz.U. Nr 148, poz. 1661). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-08-21 do 2001-12-28
1. Lekarz odbywa specjalizację zgodnie z programem specjalizacji, opracowanym na podstawie ramowego programu specjalizacji w podstawowych albo szczegółowych dziedzinach medycyny.
2. Program specjalizacji w podstawowej dziedzinie medycyny w przypadku lekarza posiadającego specjalizację I stopnia lub I i II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny powinien uwzględniać zakres wiedzy teoretycznej lub umiejętności praktycznych lekarza oraz okres odbytej specjalizacji.
3. Program specjalizacji w dziedzinach: balneologia, geriatria, medycyna paliatywna i transfuzjologia w przypadku lekarza, który posiada wyłącznie specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej, powinien uwzględniać zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych lekarza oraz okres odbytej specjalizacji, z zastrzeżeniem § 3 ust. 2 pkt 2.
4. Lekarz odbywający specjalizację zobowiązany jest do zrealizowania wszystkich elementów programu specjalizacji danej specjalności, z zastrzeżeniem § 17 ust. 3.
5. Specjalności, w których lekarz posiadający odpowiednią specjalizację I lub I i II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny może uzyskać tytuł specjalisty w określonej podstawowej dziedzinie medycyny po odbyciu specjalizacji zgodnie z programem, o którym mowa w ust. 2, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
6. Specjalności, w których lekarz posiadający odpowiednią specjalizację II stopnia lub specjalizację w zakresie medycyny rodzinnej może uzyskać tytuł specjalisty w określonej szczegółowej dziedzinie medycyny albo lekarz posiadający tytuł specjalisty w odpowiedniej podstawowej dziedzinie medycyny może uzyskać tytuł specjalisty w określonej szczegółowej dziedzinie medycyny, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
7. Program specjalizacji opracowuje zespół ekspertów powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, który po zaopiniowaniu przez Naczelną Radę Lekarską i zredagowaniu przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, zwane dalej „Centrum”, zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje zespół ekspertów, o którym mowa w ust. 7, spośród lekarzy posiadających specjalizację w dziedzinie medycyny, dla której ma być opracowany program specjalizacji, lub w dziedzinach pokrewnych, w szczególności spośród osób zgłoszonych przez stowarzyszenie działające pod nazwą „Specjalistyczne lekarskie towarzystwo naukowe”, zwane dalej „towarzystwem naukowym”, Centrum oraz Naczelną Radę Lekarską.
9. Na przewodniczącego zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 7, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny, dla której ma być opracowany program specjalizacji.
10. Centrum podaje do wiadomości zatwierdzone programy specjalizacji, w formie publikacji i informacji na stronie internetowej Centrum.