Wersja obowiązująca od 2001-11-07 do 2004-05-01

Art. 16. 1. Producenci [16] mogą uzyskać dopłaty do eksportu cukru B, izoglukozy B, syropu inulinowego B, a przetwórcy cukru do przerobu cukru na cele niespożywcze.

2. Całkowita wartość dopłat, o których mowa w ust. 1, pokrywana jest z opłat cukrowych, o których mowa w art. 17 ust. 1, wpłacanych przez producentów cukru buraczanego, izoglukozy i syropu inulinowego do Agencji Rynku Rolnego.

3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, na wniosek Prezesa Agencji Rynku Rolnego, [17] przed zakończeniem roku rozliczeniowego określa:

1) ilość cukru A i B, izoglukozy A i B oraz syropu inulinowego A i B wyprodukowanych w danym roku rozliczeniowym,

2) przewidywaną ilość cukru A i B, izoglukozy A i B i syropu inulinowego A i B wprowadzonych na rynek krajowy w danym roku rozliczeniowym,

3) przewidywaną ilość cukru buraczanego przetworzonego na cele niespożywcze,

4) nadwyżkę cukru i izoglukozy oraz syropu inulinowego, które powinny być wyeksportowane przez odjęcie ilości, o której mowa w pkt 2, od ilości, o której mowa w pkt 1,

5) wysokość dopłat do przewidywanego eksportu 1 tony cukru w odniesieniu do danego roku rozliczeniowego,

6) wysokość dopłat do przewidywanego przerobu 1 tony cukru na cele niespożywcze,

7) całkowitą wysokość dopłat eksportowych i dopłat do przerobu cukru na cele niespożywcze wynikających z pomnożenia ilości, o których mowa w pkt 3 i 4, przez średnie dopłaty, o których mowa w pkt 5 i 6.

[16] Art. 16 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru (Dz.U. Nr 122, poz. 1322). Zmiana weszła w życie 7 listopada 2001 r.

[17] Art. 16 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru (Dz.U. Nr 122, poz. 1322). Zmiana weszła w życie 7 listopada 2001 r.