history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2002-05-01 do 2004-05-01

[Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru] § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych [2] wydaje w formie decyzji, na pisemny wniosek osoby, wiążącą informację o pochodzeniu towaru.

§ 2. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru dotyczy towaru klasyfikowanego według jednego kodu taryfy celnej i jednego kraju pochodzenia.

§ 3. Decyzja, o której mowa w § 1, wiąże organy celne wobec osoby, której udzielono informacji w zakresie określenia pochodzenia towaru.

§ 4. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru nie zastępuje dokumentów potwierdzających pochodzenie towarów.

§ 5. Wiążącą informację o pochodzeniu towaru stosuje się do towarów, wobec których formalności celne zostały dokonane po dniu, w którym informacja została udzielona.

§ 6. Organ celny może zażądać, aby osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu, wykazała, że towar i okoliczności istotne dla uzyskania pochodzenia są takie same, jak opisane w informacji.

§ 7. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest ważna przez okres 3 lat od daty jej wydania.

§ 8. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest nieważna, jeżeli została wydana na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub nieprawidłowych bądź niekompletnych danych przedstawionych przez wnioskodawcę.

§ 9. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, gdy:

1) w wyniku zmiany przepisów staje się sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest dzień wejścia w życie tych przepisów,

2) staje się niezgodna z interpretacją reguł pochodzenia towarów poprzez zmiany wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów, wynikających w szczególności z postanowień Porozumienia w sprawie reguł pochodzenia, stanowiącego załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) oraz interpretacji tego Porozumienia; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data wejścia w życie zmian wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów,

3) wydana została wskutek błędu lub jest sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data powiadomienia osoby, której tej informacji udzielono.

§ 10. W wypadku gdy wiążąca informacja o pochodzeniu towaru utraciła ważność na podstawie § 9 pkt 2 lub 3, osoba, której udzielono tej informacji, może korzystać z niej dalej przez okres sześciu miesięcy od daty, o której mowa w § 9 pkt 2 lub 3, jeżeli zawarła na podstawie informacji o pochodzeniu towaru, przed tą datą, umowę dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów.

§ 11. Osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, może ją wykorzystać, w sytuacjach określonych w § 10, jedynie do celów:

1) określania należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych,

2) obliczania kwoty należności celnych przywozowych podlegających zwrotowi,

3) uwzględnienia świadectwa potwierdzającego pochodzenie towaru, o ile świadectwo to zostało wydane na podstawie tej informacji.

§ 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wydawania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, wzór wniosku o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu towaru i niezbędne dokumenty, które należy do niego dołączyć, a także wzór formularza wiążącej informacji o pochodzeniu towaru. Określając warunki wydania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi także termin rozpatrzenia wniosku oraz sposób postępowania z informacjami poufnymi.

[2] Art. 51 § 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 1 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 41, poz. 365). Zmiana weszła w życie 1 maja 2002 r.

Wersja obowiązująca od 2002-05-01 do 2004-05-01

[Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru] § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych [2] wydaje w formie decyzji, na pisemny wniosek osoby, wiążącą informację o pochodzeniu towaru.

§ 2. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru dotyczy towaru klasyfikowanego według jednego kodu taryfy celnej i jednego kraju pochodzenia.

§ 3. Decyzja, o której mowa w § 1, wiąże organy celne wobec osoby, której udzielono informacji w zakresie określenia pochodzenia towaru.

§ 4. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru nie zastępuje dokumentów potwierdzających pochodzenie towarów.

§ 5. Wiążącą informację o pochodzeniu towaru stosuje się do towarów, wobec których formalności celne zostały dokonane po dniu, w którym informacja została udzielona.

§ 6. Organ celny może zażądać, aby osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu, wykazała, że towar i okoliczności istotne dla uzyskania pochodzenia są takie same, jak opisane w informacji.

§ 7. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest ważna przez okres 3 lat od daty jej wydania.

§ 8. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest nieważna, jeżeli została wydana na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub nieprawidłowych bądź niekompletnych danych przedstawionych przez wnioskodawcę.

§ 9. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, gdy:

1) w wyniku zmiany przepisów staje się sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest dzień wejścia w życie tych przepisów,

2) staje się niezgodna z interpretacją reguł pochodzenia towarów poprzez zmiany wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów, wynikających w szczególności z postanowień Porozumienia w sprawie reguł pochodzenia, stanowiącego załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) oraz interpretacji tego Porozumienia; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data wejścia w życie zmian wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów,

3) wydana została wskutek błędu lub jest sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data powiadomienia osoby, której tej informacji udzielono.

§ 10. W wypadku gdy wiążąca informacja o pochodzeniu towaru utraciła ważność na podstawie § 9 pkt 2 lub 3, osoba, której udzielono tej informacji, może korzystać z niej dalej przez okres sześciu miesięcy od daty, o której mowa w § 9 pkt 2 lub 3, jeżeli zawarła na podstawie informacji o pochodzeniu towaru, przed tą datą, umowę dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów.

§ 11. Osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, może ją wykorzystać, w sytuacjach określonych w § 10, jedynie do celów:

1) określania należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych,

2) obliczania kwoty należności celnych przywozowych podlegających zwrotowi,

3) uwzględnienia świadectwa potwierdzającego pochodzenie towaru, o ile świadectwo to zostało wydane na podstawie tej informacji.

§ 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wydawania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, wzór wniosku o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu towaru i niezbędne dokumenty, które należy do niego dołączyć, a także wzór formularza wiążącej informacji o pochodzeniu towaru. Określając warunki wydania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi także termin rozpatrzenia wniosku oraz sposób postępowania z informacjami poufnymi.

[2] Art. 51 § 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 1 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 41, poz. 365). Zmiana weszła w życie 1 maja 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-07-23 do 2002-04-30    (Dz.U.2001.75.802 tekst jednolity)

[Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru] § 1. Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje w formie decyzji, na pisemny wniosek osoby, wiążącą informację o pochodzeniu towaru.

§ 2. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru dotyczy towaru klasyfikowanego według jednego kodu taryfy celnej i jednego kraju pochodzenia.

§ 3. Decyzja, o której mowa w § 1, wiąże organy celne wobec osoby, której udzielono informacji w zakresie określenia pochodzenia towaru.

§ 4. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru nie zastępuje dokumentów potwierdzających pochodzenie towarów.

§ 5. Wiążącą informację o pochodzeniu towaru stosuje się do towarów, wobec których formalności celne zostały dokonane po dniu, w którym informacja została udzielona.

§ 6. Organ celny może zażądać, aby osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu, wykazała, że towar i okoliczności istotne dla uzyskania pochodzenia są takie same, jak opisane w informacji.

§ 7. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest ważna przez okres 3 lat od daty jej wydania.

§ 8. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest nieważna, jeżeli została wydana na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub nieprawidłowych bądź niekompletnych danych przedstawionych przez wnioskodawcę.

§ 9. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, gdy:

1) w wyniku zmiany przepisów staje się sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest dzień wejścia w życie tych przepisów,

2) staje się niezgodna z interpretacją reguł pochodzenia towarów poprzez zmiany wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów, wynikających w szczególności z postanowień Porozumienia w sprawie reguł pochodzenia, stanowiącego załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) oraz interpretacji tego Porozumienia; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data wejścia w życie zmian wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów,

3) wydana została wskutek błędu lub jest sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data powiadomienia osoby, której tej informacji udzielono.

§ 10. W wypadku gdy wiążąca informacja o pochodzeniu towaru utraciła ważność na podstawie § 9 pkt 2 lub 3, osoba, której udzielono tej informacji, może korzystać z niej dalej przez okres sześciu miesięcy od daty, o której mowa w § 9 pkt 2 lub 3, jeżeli zawarła na podstawie informacji o pochodzeniu towaru, przed tą datą, umowę dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów.

§ 11. Osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, może ją wykorzystać, w sytuacjach określonych w § 10, jedynie do celów:

1) określania należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych,

2) obliczania kwoty należności celnych przywozowych podlegających zwrotowi,

3) uwzględnienia świadectwa potwierdzającego pochodzenie towaru, o ile świadectwo to zostało wydane na podstawie tej informacji.

§ 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wydawania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, wzór wniosku o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu towaru i niezbędne dokumenty, które należy do niego dołączyć, a także wzór formularza wiążącej informacji o pochodzeniu towaru. Określając warunki wydania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi także termin rozpatrzenia wniosku oraz sposób postępowania z informacjami poufnymi.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-07-07 do 2001-07-22

[Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru] § 1. Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje w formie decyzji, na pisemny wniosek osoby, wiążącą informację o pochodzeniu towaru.

§ 2. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru dotyczy towaru klasyfikowanego według jednego kodu taryfy celnej i jednego kraju pochodzenia.

§ 3. Decyzja, o której mowa w § 1, wiąże organy celne wobec osoby, której udzielono informacji w zakresie określenia pochodzenia towaru.

§ 4. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru nie zastępuje dokumentów potwierdzających pochodzenie towarów.

§ 5. Wiążącą informację o pochodzeniu towaru stosuje się do towarów, wobec których formalności celne zostały dokonane po dniu, w którym informacja została udzielona.

§ 6. Organ celny może zażądać, aby osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu, wykazała, że towar i okoliczności istotne dla uzyskania pochodzenia są takie same, jak opisane w informacji.

§ 7. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest ważna przez okres 3 lat od daty jej wydania.

§ 8. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest nieważna, jeżeli została wydana na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub nieprawidłowych bądź niekompletnych danych przedstawionych przez wnioskodawcę.

§ 9. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, gdy:

1) wyniku zmiany przepisów staje się sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest dzień wejścia w życie tych przepisów,

2) staje się niezgodna z interpretacją reguł pochodzenia towarów poprzez zmiany wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów, wynikających w szczególności z postanowień Porozumienia w sprawie reguł pochodzenia, stanowiącego załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) oraz interpretacji tego Porozumienia; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data wejścia w życie zmian wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów,

3) wydana została wskutek błędu lub jest sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data powiadomienia osoby, której tej informacji udzielono.

§ 10. W wypadku gdy wiążąca informacja o pochodzeniu towaru utraciła ważność na podstawie § 9 pkt 2 lub 3, osoba, której udzielono tej informacji, może korzystać z niej dalej przez okres sześciu miesięcy od daty, o której mowa w § 9 pkt 2 lub 3, jeżeli zawarta na podstawie informacji o pochodzeniu towaru, przed tą datą, umowę dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów.

§ 11. Osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, może ją wykorzystać, w sytuacjach określonych w § 10, jedynie do celów:

1) określania należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych,

2) obliczania kwoty należności celnych przywozowych podlegających zwrotowi,

3) uwzględnienia świadectwa potwierdzającego pochodzenie towaru, o ile świadectwo to zostało wydane na podstawie tej informacji.

§ 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wydawania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, wzór wniosku o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu towaru i niezbędne dokumenty, które należy do niego dołączyć, a także wzór formularza wiążącej informacji o pochodzeniu towaru. Określając warunki wydania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi także termin rozpatrzenia wniosku oraz sposób postępowania z informacjami poufnymi.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-07-07

[Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru] [6] § 1. Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje w formie decyzji, na pisemny wniosek osoby, wiążącą informację o pochodzeniu towaru.

§ 2. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru dotyczy towaru klasyfikowanego według jednego kodu taryfy celnej i jednego kraju pochodzenia.

§ 3. Decyzja, o której mowa w § 1, wiąże organy celne wobec osoby, której udzielono informacji w zakresie określenia pochodzenia towaru.

§ 4. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru nie zastępuje dokumentów potwierdzających pochodzenie towarów.

§ 5. Wiążącą informację o pochodzeniu towaru stosuje się do towarów, wobec których formalności celne zostały dokonane po dniu, w którym informacja została udzielona.

§ 6. Organ celny może zażądać, aby osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu, wykazała, że towar i okoliczności istotne dla uzyskania pochodzenia są takie same, jak opisane w informacji.

§ 7. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest ważna przez okres 3 lat od daty jej wydania.

§ 8. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest nieważna, jeżeli została wydana na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub nieprawidłowych bądź niekompletnych danych przedstawionych przez wnioskodawcę.

§ 9. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, gdy:

1) wyniku zmiany przepisów staje się sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest dzień wejścia w życie tych przepisów,

2) staje się niezgodna z interpretacją reguł pochodzenia towarów poprzez zmiany wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów, wynikających w szczególności z postanowień Porozumienia w sprawie reguł pochodzenia, stanowiącego załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) oraz interpretacji tego Porozumienia; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data wejścia w życie zmian wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów,

3) wydana została wskutek błędu lub jest sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data powiadomienia osoby, której tej informacji udzielono.

§ 10. W wypadku gdy wiążąca informacja o pochodzeniu towaru utraciła ważność na podstawie § 9 pkt 2 lub 3, osoba, której udzielono tej informacji, może korzystać z niej dalej przez okres sześciu miesięcy od daty, o której mowa w § 9 pkt 2 lub 3, jeżeli zawarta na podstawie informacji o pochodzeniu towaru, przed tą datą, umowę dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów.

§ 11. Osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, może ją wykorzystać, w sytuacjach określonych w § 10, jedynie do celów:

1) określania należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych,

2) obliczania kwoty należności celnych przywozowych podlegających zwrotowi,

3) uwzględnienia świadectwa potwierdzającego pochodzenie towaru, o ile świadectwo to zostało wydane na podstawie tej informacji.

§ 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wydawania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, wzór wniosku o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu towaru i niezbędne dokumenty, które należy do niego dołączyć, a także wzór formularza wiążącej informacji o pochodzeniu towaru. Określając warunki wydania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi także termin rozpatrzenia wniosku oraz sposób postępowania z informacjami poufnymi.

[6] Art. 51 dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy – Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2001 r. Nr 12, poz. 92). Zmiana weszła w życie 19 marca 2001 r.