Art. 3. [Definicje] § 1. Użyte w niniejszej ustawie określenia oznaczają:

1) dozór celny – wszelkie działania podejmowane przez organ celny w celu zapewnienia przestrzegania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów mających zastosowanie do towarów przywożonych na polski obszar celny lub z niego wywożonych,

2) dług celny – powstałe z mocy prawa zobowiązanie do uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności celnych wywozowych (dług celny w wywozie) odnoszące się do towarów,

3) dłużnik – każdą osobę zobowiązaną do zapłacenia kwoty wynikającej z długu celnego,

4) elementy kalkulacyjne – elementy służące do naliczania należności celnych przywozowych i należności celnych wywozowych odnoszących się do towaru,

5) kontrola celna – wykonywanie czynności w ramach dozoru celnego, w szczególności takich jak: rewizja celna towarów, nakładanie i sprawdzanie zamknięć celnych, przeszukiwanie osób i pomieszczeń, konwój celny, strzeżenie towarów, kontrola wymaganych dokumentów i ich autentyczności, kontrola innych dokumentów i kontrola księgowości osób, zatrzymywanie i kontrola środków transportu, kontrola bagaży i innych towarów przewożonych przez osoby oraz innych podobnych czynności,

6) [1] kontyngent taryfowy – określoną ilość lub wartość towarów w przywozie na polski obszar celny, dla których ustanowiono obniżone stawki celne,

7) miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny – inne niż urząd celny miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego,

8) należności celne przywozowe – cła i inne opłaty związane z przywozem towarów,

9) należności celne wywozowe – cła i inne opłaty związane z wywozem towarów,

10) osoba:

a) osobę fizyczną,

b) osobę prawną,

c) jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej,

11) osoba krajowa:

a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w kraju,

b) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, mającą siedzibę główną w kraju,

c) inna niż określona w lit. a) i b) osoba, która na podstawie odrębnych przepisów jest uprawniona do prowadzenia działalności gospodarczej w kraju i posiada siedzibę w kraju,

12) [2] plafon taryfowy – określoną ilość lub wartość towarów w przywozie na polski obszar celny, dla których ustanowiono obniżone stawki celne; określona ilość lub wartość towarów może być realizowana, a nawet przekroczona, przed terminem przywrócenia stosowania stawek celnych określonych w taryfie celnej,

12a) podróżny – każdą osobę fizyczną:

a) mającą miejsce zamieszkania na polskim obszarze celnym, opuszczającą ten obszar czasowo albo powracającą na ten obszar po czasowym pobycie za granicą,

b) niemającą miejsca zamieszkania na polskim obszarze celnym, przybywającą czasowo na polski obszar celny lub opuszczającą polski obszar celny po czasowym pobycie,

13) polski obszar celny – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

14) przedstawienie towarów organowi celnemu – zawiadomienie organu celnego przez osobę, dokonane w wymaganej formie, o dostarczeniu towarów do urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny,

15) rewizja celna – ustalenie rodzaju, ilości, stanu towaru oraz, w razie potrzeby, ocena wartości celnej towaru,

16) status celny – określenie towaru jako towaru krajowego lub niekrajowego,

17) środki polityki handlowej – ustanowione w ramach polityki gospodarczej państwa pozataryfowe środki, takie jak ograniczenia ilościowe i zakazy dotyczące przywozu i wywozu oraz środki ochrony rynku określone w odrębnych ustawach,

18) towary krajowe:

a) towary całkowicie uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym, zgodnie z warunkami określonymi w art. 16, bez udziału towarów przywiezionych spoza polskiego obszaru celnego,

b) towary przywiezione spoza polskiego obszaru celnego i dopuszczone do obrotu,

c) towary uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym z towarów określonych w lit. b) lub z towarów określonych w lit. a) i b);

towary krajowe tracą swój status celny z chwilą opuszczenia polskiego obszaru celnego, z zastrzeżeniem przepisu art. 88,

19) towary niekrajowe – inne niż określone w pkt 18,

20) uprawniony do korzystania z procedury celnej – osobę, na rzecz której zostało dokonane zgłoszenie celne, albo osobę, na którą zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z procedurą celną, o ile jest to zgodne z przepisami prawa,

21) urząd celny – jednostkę organizacyjną administracji celnej, w której mogą zostać dokonane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego,

22) zamknięcia celne – plomby, pieczęcie lub inne znaki urzędowe nakładane przez polski organ celny lub inne upoważnione do tego polskie jednostki organizacyjne na towary, pomieszczenia, składy celne, magazyny celne, środki przewozowe lub ich części, a także nakładane przez organy celne państw obcych lub przez osoby upoważnione przez te organy na towary, środki przewozowe lub ich części,

23) zgłaszający – osobę, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu na swoją rzecz, we własnym imieniu na cudzą rzecz, albo osobę, w której imieniu dokonuje się zgłoszenia celnego,

24) zgłoszenie celne – czynność, poprzez którą osoba wyraża, w wymaganej formie i w określony sposób, zamiar objęcia towaru określoną procedurą celną,

25) zwolnienie towarów – czynność organu celnego umożliwiającą użycie towarów w celach określonych przez procedurę celną, jaką zostały objęte,

26) [3] jednostkowa cena importowa – cenę liczoną w walucie polskiej, zapłaconą lub należną za jednostkę towaru przywożonego na polski obszar celny, skorygowaną o koszty transportu i ubezpieczenia do granicy państwa lub portu polskiego,

27) [4] okres odniesienia – okres odniesienia w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26 września 2002 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą, o zmianie ustawy – Kodeks celny oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1572), zwanej dalej „ustawą o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą”,

28) [5] importer tradycyjny – importera tradycyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą,

29) [6] importer nietradycyjny – importera nietradycyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą,

30) [7] kwota gwarantowana – kwotę gwarantowaną w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą.

§ 2. Przeznaczenie celne to:

1) objęcie towaru procedurą celną,

2) wprowadzenie towaru do wolnego obszaru celnego lub do składu wolnocłowego,

3) powrotny wywóz towaru poza polski obszar celny,

4) zniszczenie towaru,

5) zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa.

§ 3. Procedura celna to sposób postępowania obejmujący:

1) dopuszczenie do obrotu,

2) tranzyt,

3) skład celny,

4) uszlachetnianie czynne,

5) przetwarzanie pod kontrolą celną,

6) odprawę czasową,

7) uszlachetnianie bierne,

8) wywóz.

Art. 3. [Definicje] § 1. Użyte w niniejszej ustawie określenia oznaczają:

1) dozór celny – wszelkie działania podejmowane przez organ celny w celu zapewnienia przestrzegania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów mających zastosowanie do towarów przywożonych na polski obszar celny lub z niego wywożonych,

2) dług celny – powstałe z mocy prawa zobowiązanie do uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności celnych wywozowych (dług celny w wywozie) odnoszące się do towarów,

3) dłużnik – każdą osobę zobowiązaną do zapłacenia kwoty wynikającej z długu celnego,

4) elementy kalkulacyjne – elementy służące do naliczania należności celnych przywozowych i należności celnych wywozowych odnoszących się do towaru,

5) kontrola celna – wykonywanie czynności w ramach dozoru celnego, w szczególności takich jak: rewizja celna towarów, nakładanie i sprawdzanie zamknięć celnych, przeszukiwanie osób i pomieszczeń, konwój celny, strzeżenie towarów, kontrola wymaganych dokumentów i ich autentyczności, kontrola innych dokumentów i kontrola księgowości osób, zatrzymywanie i kontrola środków transportu, kontrola bagaży i innych towarów przewożonych przez osoby oraz innych podobnych czynności,

6) kontyngent taryfowy – wymagającą uzyskania pozwolenia określoną ilość lub wartość towarów, dla których Rada Ministrów ustaliła obniżone stawki celne,

7) miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny – inne niż urząd celny miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego,

8) należności celne przywozowe – cła i inne opłaty związane z przywozem towarów,

9) należności celne wywozowe – cła i inne opłaty związane z wywozem towarów,

10) osoba:

a) osobę fizyczną,

b) osobę prawną,

c) jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej,

11) osoba krajowa:

a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w kraju,

b) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, mającą siedzibę główną w kraju,

c) inna niż określona w lit. a) i b) osoba, która na podstawie odrębnych przepisów jest uprawniona do prowadzenia działalności gospodarczej w kraju i posiada siedzibę w kraju,

12) plafon taryfowy – określoną ilość lub wartość towarów w przywozie na polski obszar celny lub w ich wywozie poza polski obszar celny, dla których Rada Ministrów ustaliła obniżone stawki celne; określona ilość lub wartość towarów może być realizowana, a nawet przekroczona przed terminem zamknięcia (zamknięcie plafonu),

12a) podróżny – każdą osobę fizyczną:

a) mającą miejsce zamieszkania na polskim obszarze celnym, opuszczającą ten obszar czasowo albo powracającą na ten obszar po czasowym pobycie za granicą,

b) niemającą miejsca zamieszkania na polskim obszarze celnym, przybywającą czasowo na polski obszar celny lub opuszczającą polski obszar celny po czasowym pobycie,

13) polski obszar celny – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

14) przedstawienie towarów organowi celnemu – zawiadomienie organu celnego przez osobę, dokonane w wymaganej formie, o dostarczeniu towarów do urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny,

15) rewizja celna – ustalenie rodzaju, ilości, stanu towaru oraz, w razie potrzeby, ocena wartości celnej towaru,

16) status celny – określenie towaru jako towaru krajowego lub niekrajowego,

17) środki polityki handlowej – ustanowione w ramach polityki gospodarczej państwa pozataryfowe środki, takie jak ograniczenia ilościowe i zakazy dotyczące przywozu i wywozu oraz środki ochrony rynku określone w odrębnych ustawach,

18) towary krajowe:

a) towary całkowicie uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym, zgodnie z warunkami określonymi w art. 16, bez udziału towarów przywiezionych spoza polskiego obszaru celnego,

b) towary przywiezione spoza polskiego obszaru celnego i dopuszczone do obrotu,

c) towary uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym z towarów określonych w lit. b) lub z towarów określonych w lit. a) i b);

towary krajowe tracą swój status celny z chwilą opuszczenia polskiego obszaru celnego, z zastrzeżeniem przepisu art. 88,

19) towary niekrajowe – inne niż określone w pkt 18,

20) uprawniony do korzystania z procedury celnej – osobę, na rzecz której zostało dokonane zgłoszenie celne, albo osobę, na którą zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z procedurą celną, o ile jest to zgodne z przepisami prawa,

21) urząd celny – jednostkę organizacyjną administracji celnej, w której mogą zostać dokonane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego,

22) zamknięcia celne – plomby, pieczęcie lub inne znaki urzędowe nakładane przez polski organ celny lub inne upoważnione do tego polskie jednostki organizacyjne na towary, pomieszczenia, składy celne, magazyny celne, środki przewozowe lub ich części, a także nakładane przez organy celne państw obcych lub przez osoby upoważnione przez te organy na towary, środki przewozowe lub ich części,

23) zgłaszający – osobę, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu na swoją rzecz, we własnym imieniu na cudzą rzecz, albo osobę, w której imieniu dokonuje się zgłoszenia celnego,

24) zgłoszenie celne – czynność, poprzez którą osoba wyraża, w wymaganej formie i w określony sposób, zamiar objęcia towaru określoną procedurą celną,

25) zwolnienie towarów – czynność organu celnego umożliwiającą użycie towarów w celach określonych przez procedurę celną, jaką zostały objęte.

§ 2. Przeznaczenie celne to:

1) objęcie towaru procedurą celną,

2) wprowadzenie towaru do wolnego obszaru celnego lub do składu wolnocłowego,

3) powrotny wywóz towaru poza polski obszar celny,

4) zniszczenie towaru,

5) zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa.

§ 3. Procedura celna to sposób postępowania obejmujący:

1) dopuszczenie do obrotu,

2) tranzyt,

3) skład celny,

4) uszlachetnianie czynne,

5) przetwarzanie pod kontrolą celną,

6) odprawę czasową,

7) uszlachetnianie bierne,

8) wywóz.

Art. 3. [Definicje] § 1. Użyte w niniejszej ustawie określenia oznaczają:

1) dozór celny – wszelkie działania podejmowane przez organ celny w celu zapewnienia przestrzegania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów mających zastosowanie do towarów przywożonych na polski obszar celny lub z niego wywożonych,

2) dług celny – powstałe z mocy prawa zobowiązanie do uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności celnych wywozowych (dług celny w wywozie) odnoszące się do towarów,

3) dłużnik – każdą osobę zobowiązaną do zapłacenia kwoty wynikającej z długu celnego,

4) elementy kalkulacyjne – elementy służące do naliczania należności celnych przywozowych i należności celnych wywozowych odnoszących się do towaru,

5) kontrola celna – wykonywanie czynności w ramach dozoru celnego, w szczególności takich jak: rewizja celna towarów, nakładanie i sprawdzanie zamknięć celnych, przeszukiwanie osób i pomieszczeń, konwój celny, strzeżenie towarów, kontrola wymaganych dokumentów i ich autentyczności, kontrola innych dokumentów i kontrola księgowości osób, zatrzymywanie i kontrola środków transportu, kontrola bagaży i innych towarów przewożonych przez osoby oraz innych podobnych czynności,

6) kontyngent taryfowy – wymagającą uzyskania pozwolenia określoną ilość lub wartość towarów, dla których Rada Ministrów ustaliła obniżone stawki celne,

7) miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny – inne niż urząd celny miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego,

8) należności celne przywozowe – cła i inne opłaty związane z przywozem towarów,

9) należności celne wywozowe – cła i inne opłaty związane z wywozem towarów,

10) osoba:

a) osobę fizyczną,

b) osobę prawną,

c) jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej,

11) osoba krajowa:

a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w kraju,

b) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, mającą siedzibę główną w kraju,

c) inna niż określona w lit. a) i b) osoba, która na podstawie odrębnych przepisów jest uprawniona do prowadzenia działalności gospodarczej w kraju i posiada siedzibę w kraju,

12) plafon taryfowy – określoną ilość lub wartość towarów w przywozie na polski obszar celny lub w ich wywozie poza polski obszar celny, dla których Rada Ministrów ustaliła obniżone stawki celne; określona ilość lub wartość towarów może być realizowana, a nawet przekroczona przed terminem zamknięcia (zamknięcie plafonu),

12a) podróżny – każdą osobę fizyczną:

a) mającą miejsce zamieszkania na polskim obszarze celnym, opuszczającą ten obszar czasowo albo powracającą na ten obszar po czasowym pobycie za granicą,

b) niemającą miejsca zamieszkania na polskim obszarze celnym, przybywającą czasowo na polski obszar celny lub opuszczającą polski obszar celny po czasowym pobycie,

13) polski obszar celny – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

14) przedstawienie towarów organowi celnemu – zawiadomienie organu celnego przez osobę, dokonane w wymaganej formie, o dostarczeniu towarów do urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny,

15) rewizja celna – ustalenie rodzaju, ilości, stanu towaru oraz, w razie potrzeby, ocena wartości celnej towaru,

16) status celny – określenie towaru jako towaru krajowego lub niekrajowego,

17) środki polityki handlowej – ustanowione w ramach polityki gospodarczej państwa pozataryfowe środki, takie jak ograniczenia ilościowe i zakazy dotyczące przywozu i wywozu oraz środki ochrony rynku określone w odrębnych ustawach,

18) towary krajowe:

a) towary całkowicie uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym, zgodnie z warunkami określonymi w art. 16, bez udziału towarów przywiezionych spoza polskiego obszaru celnego,

b) towary przywiezione spoza polskiego obszaru celnego i dopuszczone do obrotu,

c) towary uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym z towarów określonych w lit. b) lub z towarów określonych w lit. a) i b);

towary krajowe tracą swój status celny z chwilą opuszczenia polskiego obszaru celnego, z zastrzeżeniem przepisu art. 88,

19) towary niekrajowe – inne niż określone w pkt 18,

20) uprawniony do korzystania z procedury celnej – osobę, na rzecz której zostało dokonane zgłoszenie celne, albo osobę, na którą zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z procedurą celną, o ile jest to zgodne z przepisami prawa,

21) urząd celny – jednostkę organizacyjną administracji celnej, w której mogą zostać dokonane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego,

22) zamknięcia celne – plomby, pieczęcie lub inne znaki urzędowe nakładane przez polski organ celny lub inne upoważnione do tego polskie jednostki organizacyjne na towary, pomieszczenia, składy celne, magazyny celne, środki przewozowe lub ich części, a także nakładane przez organy celne państw obcych lub przez osoby upoważnione przez te organy na towary, środki przewozowe lub ich części,

23) zgłaszający – osobę, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu na swoją rzecz, we własnym imieniu na cudzą rzecz, albo osobę, w której imieniu dokonuje się zgłoszenia celnego,

24) zgłoszenie celne – czynność, poprzez którą osoba wyraża, w wymaganej formie i w określony sposób, zamiar objęcia towaru określoną procedurą celną,

25) zwolnienie towarów – czynność organu celnego umożliwiającą użycie towarów w celach określonych przez procedurę celną, jaką zostały objęte.

§ 2. Przeznaczenie celne to:

1) objęcie towaru procedurą celną,

2) wprowadzenie towaru do wolnego obszaru celnego lub do składu wolnocłowego,

3) powrotny wywóz towaru poza polski obszar celny,

4) zniszczenie towaru,

5) zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa.

§ 3. Procedura celna to sposób postępowania obejmujący:

1) dopuszczenie do obrotu,

2) tranzyt,

3) skład celny,

4) uszlachetnianie czynne,

5) przetwarzanie pod kontrolą celną,

6) odprawę czasową,

7) uszlachetnianie bierne,

8) wywóz.

Art. 3. [Definicje] § 1. Użyte w niniejszej ustawie określenia oznaczają:

1) dozór celny – wszelkie działania podejmowane przez organ celny w celu zapewnienia przestrzegania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów mających zastosowanie do towarów przywożonych na polski obszar celny lub z niego wywożonych,

2) dług celny – powstałe z mocy prawa zobowiązanie do uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności celnych wywozowych (dług celny w wywozie) odnoszące się do towarów,

3) dłużnik – każdą osobę zobowiązaną do zapłacenia kwoty wynikającej z długu celnego,

4) elementy kalkulacyjne – elementy służące do naliczania należności celnych przywozowych i należności celnych wywozowych odnoszących się do towaru,

5) kontrola celna – wykonywanie czynności w ramach dozoru celnego, w szczególności takich jak: rewizja celna towarów, nakładanie i sprawdzanie zamknięć celnych, przeszukiwanie osób i pomieszczeń, konwój celny, strzeżenie towarów, kontrola wymaganych dokumentów i ich autentyczności, kontrola innych dokumentów i kontrola księgowości osób, zatrzymywanie i kontrola środków transportu, kontrola bagaży i innych towarów przewożonych przez osoby oraz innych podobnych czynności,

6) kontyngent taryfowy – wymagającą uzyskania pozwolenia określoną ilość lub wartość towarów, dla których Rada Ministrów ustaliła obniżone stawki celne,

7) miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny – inne niż urząd celny miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego,

8) należności celne przywozowe – cła i inne opłaty związane z przywozem towarów,

9) należności celne wywozowe – cła i inne opłaty związane z wywozem towarów,

10) osoba:

a) osobę fizyczną,

b) osobę prawną,

c) jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej,

11) osoba krajowa:

a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w kraju,

b) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, mającą siedzibę główną w kraju,

c) inna niż określona w lit. a) i b) osoba, która na podstawie odrębnych przepisów jest uprawniona do prowadzenia działalności gospodarczej w kraju i posiada siedzibę w kraju,

12) plafon taryfowy – określoną ilość lub wartość towarów w przywozie na polski obszar celny lub w ich wywozie poza polski obszar celny, dla których Rada Ministrów ustaliła obniżone stawki celne; określona ilość lub wartość towarów może być realizowana, a nawet przekroczona przed terminem zamknięcia (zamknięcie plafonu),

12a) [2] podróżny – każdą osobę fizyczną:

a) mającą miejsce zamieszkania na polskim obszarze celnym, opuszczającą ten obszar czasowo albo powracającą na ten obszar po czasowym pobycie za granicą,

b) niemającą miejsca zamieszkania na polskim obszarze celnym, przybywającą czasowo na polski obszar celny lub opuszczającą polski obszar celny po czasowym pobycie,

13) polski obszar celny – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

14) przedstawienie towarów organowi celnemu – zawiadomienie organu celnego przez osobę, dokonane w wymaganej formie, o dostarczeniu towarów do urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny,

15) rewizja celna – ustalenie rodzaju, ilości, stanu towaru oraz, w razie potrzeby, ocena wartości celnej towaru,

16) status celny – określenie towaru jako towaru krajowego lub niekrajowego,

17) środki polityki handlowej – ustanowione w ramach polityki gospodarczej państwa pozataryfowe środki, takie jak ograniczenia ilościowe i zakazy dotyczące przywozu i wywozu oraz środki ochrony rynku określone w odrębnych ustawach,

18) towary krajowe:

a) towary całkowicie uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym, zgodnie z warunkami określonymi w art. 16, bez udziału towarów przywiezionych spoza polskiego obszaru celnego,

b) towary przywiezione spoza polskiego obszaru celnego i dopuszczone do obrotu,

c) towary uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym z towarów określonych w lit. b) lub z towarów określonych w lit. a) i b);

towary krajowe tracą swój status celny z chwilą opuszczenia polskiego obszaru celnego, z zastrzeżeniem przepisu art. 88,

19) towary niekrajowe – inne niż określone w pkt 18,

20) uprawniony do korzystania z procedury celnej – osobę, na rzecz której zostało dokonane zgłoszenie celne, albo osobę, na którą zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z procedurą celną, o ile jest to zgodne z przepisami prawa,

21) urząd celny – jednostkę organizacyjną administracji celnej, w której mogą zostać dokonane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego,

22) zamknięcia celne – plomby, pieczęcie lub inne znaki urzędowe nakładane przez polski organ celny lub inne upoważnione do tego polskie jednostki organizacyjne na towary, pomieszczenia, składy celne, magazyny celne, środki przewozowe lub ich części, a także nakładane przez organy celne państw obcych lub przez osoby upoważnione przez te organy na towary, środki przewozowe lub ich części,

23) zgłaszający – osobę, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu na swoją rzecz, we własnym imieniu na cudzą rzecz, albo osobę, w której imieniu dokonuje się zgłoszenia celnego,

24) zgłoszenie celne – czynność, poprzez którą osoba wyraża, w wymaganej formie i w określony sposób, zamiar objęcia towaru określoną procedurą celną,

25) zwolnienie towarów – czynność organu celnego umożliwiającą użycie towarów w celach określonych przez procedurę celną, jaką zostały objęte.

§ 2. Przeznaczenie celne to:

1) objęcie towaru procedurą celną,

2) wprowadzenie towaru do wolnego obszaru celnego lub do składu wolnocłowego,

3) powrotny wywóz towaru poza polski obszar celny,

4) zniszczenie towaru,

5) zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa.

§ 3. Procedura celna to sposób postępowania obejmujący:

1) dopuszczenie do obrotu,

2) tranzyt,

3) skład celny,

4) uszlachetnianie czynne,

5) przetwarzanie pod kontrolą celną,

6) odprawę czasową,

7) uszlachetnianie bierne,

8) wywóz.