Art. 190⁴. [Rzeczy zwolnione od cła] § 1. Zwolnione od cła, z zastrzeżeniem § 2, są rzeczy osobistego użytku osoby fizycznej, przybywającej na polski obszar celny na pobyt stały lub powracającej z czasowego pobytu za granicą, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1) rzeczy służyły osobistemu użytkowi tej osoby w miejscu poprzedniego pobytu za granicą, z tym że prywatne środki transportu musiały służyć takiemu użytkowi przez okres co najmniej 6 miesięcy przed datą zakończenia pobytu za granicą, chyba że prawo kraju poprzedniego pobytu ogranicza możliwość rejestracji prywatnych środków transportu bądź wprowadza warunki konstrukcyjne lub techniczne znacząco różniące się od obowiązujących w kraju,

2) rzeczy będą przeznaczone w kraju do takiego samego celu, w jakim były używane za granicą,

3) osoba fizyczna przebywała poza polskim obszarem celnym za zgodą władz kraju pobytu przez co najmniej kolejnych 12 miesięcy poprzedzających zmianę miejsca pobytu,

4) od daty ostatniego zgłoszenia celnego zwalniającego od cła towary na podstawie niniejszego artykułu minęło co najmniej 36 miesięcy.

§ 2. Zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1, nie stosuje się do:

1) napojów alkoholowych,

2) tytoniu i wyrobów tytoniowych,

3) środków transportu przeznaczonych do działalności gospodarczej.

§ 2a. [1] Warunek, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie dotyczy członków służby zagranicznej.

§ 3. Rzeczy osobistego użytku zwolnione są od cła, jeżeli zostały zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu przed upływem 12 miesięcy od dnia zakończenia pobytu za granicą.

§ 4. Dopuszczenie do obrotu rzeczy osobistego użytku może zostać dokonane partiami, w terminie, o którym mowa w § 3.

§ 5. Zwolnienie od cła rzeczy, o których mowa w § 1, stosuje się pod warunkiem ich nieodstępowania przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu.

§ 6. Sprzedaż lub dobrowolne przeniesienie prawa własności w inny sposób, wynajem, użyczenie, wydzierżawienie lub inne odpłatne bądź nieodpłatne odstąpienie rzeczy, dokonane przed upływem terminu, o którym mowa w § 5, wymaga uprzedniego pisemnego poinformowania o tym organu celnego i powoduje powstanie długu celnego według stanu i wartości celnej towaru w dniu odstąpienia oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty odstąpienia towaru, art. 222 stosuje się odpowiednio.

§ 7. W wypadku mienia cudzoziemców, którym nadano status uchodźcy lub udzielono azylu, oraz osób krajowych zmuszonych do przybycia na polski obszar celny ze względu na wyjątkowe okoliczności polityczne w kraju poprzedniego pobytu, organ celny może zezwolić na niestosowanie warunków określonych w § 1 pkt 1 i 2, § 3 i § 5 oraz ograniczeń, o których mowa w § 2 pkt 3.

§ 8. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się także w odniesieniu do rzeczy stanowiących mienie osoby fizycznej, zgłoszonych do procedury dopuszczenia do obrotu przed dniem zakończenia pobytu za granicą, jeżeli osoba ta zobowiąże się do przesiedlenia się do kraju przed upływem 6 miesięcy od dnia przedstawienia organowi celnemu takiego zobowiązania i jeżeli złożone zostanie zabezpieczenie w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego. W wypadku osób przybywających do kraju na pobyt stały zobowiązanie uważa się za wypełnione z dniem okazania organowi celnemu dokumentów potwierdzających osiedlenie się na polskim obszarze celnym. Terminy określone w § 1 pkt 1 i § 3 liczy się od dnia objęcia towaru procedurą dopuszczenia do obrotu, natomiast termin określony w § 5 liczy się od dnia wykonania zobowiązania.

§ 9. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się także:

1) w odniesieniu do rzeczy osobistego użytku osoby fizycznej, która miała miejsce pobytu za granicą przez okres krótszy niż 12 miesięcy, nie krócej jednak niż 6 miesięcy, jeżeli osoba ta udowodni, że nie miała wpływu na skrócenie pobytu,

2) w wypadku gdy osoba fizyczna nie zachowa terminu określonego w § 3, jeżeli udowodni, iż uchybienie nastąpiło bez jej winy.

§ 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb, warunki, normy ilościowe lub wartościowe oraz dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1, oraz może określić, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, które z warunków określonych w § 1–§ 6 nie będą miały zastosowania wobec osób fizycznych przyjeżdżających na polski obszar celny na pobyt stały na podstawie wizy repatriacyjnej.

Art. 190⁴. [Rzeczy zwolnione od cła] [3] § 1. Zwolnione od cła, z zastrzeżeniem § 2, są rzeczy osobistego użytku osoby fizycznej, przybywającej na polski obszar celny na pobyt stały lub powracającej z czasowego pobytu za granicą, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1) rzeczy służyły osobistemu użytkowi tej osoby w miejscu poprzedniego pobytu za granicą, z tym że prywatne środki transportu musiały służyć takiemu użytkowi przez okres co najmniej 6 miesięcy przed datą zakończenia pobytu za granicą, chyba że prawo kraju poprzedniego pobytu ogranicza możliwość rejestracji prywatnych środków transportu bądź wprowadza warunki konstrukcyjne lub techniczne znacząco różniące się od obowiązujących w kraju,

2) rzeczy będą przeznaczone w kraju do takiego samego celu, w jakim były używane za granicą,

3) osoba fizyczna przebywała poza polskim obszarem celnym za zgodą władz kraju pobytu przez co najmniej kolejnych 12 miesięcy poprzedzających zmianę miejsca pobytu,

4) od daty ostatniego zgłoszenia celnego zwalniającego od cła towary na podstawie niniejszego artykułu minęło co najmniej 36 miesięcy.

§ 2. Zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1, nie stosuje się do:

1) napojów alkoholowych,

2) tytoniu i wyrobów tytoniowych,

3) środków transportu przeznaczonych do działalności gospodarczej.

§ 3. Rzeczy osobistego użytku zwolnione są od cła, jeżeli zostały zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu przed upływem 12 miesięcy od dnia zakończenia pobytu za granicą.

§ 4. Dopuszczenie do obrotu rzeczy osobistego użytku może zostać dokonane partiami, w terminie, o którym mowa w § 3.

§ 5. Zwolnienie od cła rzeczy, o których mowa w § 1, stosuje się pod warunkiem ich nieodstępowania przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu.

§ 6. Sprzedaż lub dobrowolne przeniesienie prawa własności w inny sposób, wynajem, użyczenie, wydzierżawienie lub inne odpłatne bądź nieodpłatne odstąpienie rzeczy, dokonane przed upływem terminu, o którym mowa w § 5, wymaga uprzedniego pisemnego poinformowania o tym organu celnego i powoduje powstanie długu celnego według stanu i wartości celnej towaru w dniu odstąpienia oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty odstąpienia towaru, art. 222 stosuje się odpowiednio.

§ 7. W wypadku mienia cudzoziemców, którym nadano status uchodźcy lub udzielono azylu, oraz osób krajowych zmuszonych do przybycia na polski obszar celny ze względu na wyjątkowe okoliczności polityczne w kraju poprzedniego pobytu, organ celny może zezwolić na niestosowanie warunków określonych w § 1 pkt 1 i 2, § 3 i § 5 oraz ograniczeń, o których mowa w § 2 pkt 3.

§ 8. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się także w odniesieniu do rzeczy stanowiących mienie osoby fizycznej, zgłoszonych do procedury dopuszczenia do obrotu przed dniem zakończenia pobytu za granicą, jeżeli osoba ta zobowiąże się do przesiedlenia się do kraju przed upływem 6 miesięcy od dnia przedstawienia organowi celnemu takiego zobowiązania i jeżeli złożone zostanie zabezpieczenie w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego. W wypadku osób przybywających do kraju na pobyt stały zobowiązanie uważa się za wypełnione z dniem okazania organowi celnemu dokumentów potwierdzających osiedlenie się na polskim obszarze celnym. Terminy określone w § 1 pkt 1 i § 3 liczy się od dnia objęcia towaru procedurą dopuszczenia do obrotu, natomiast termin określony w § 5 liczy się od dnia wykonania zobowiązania.

§ 9. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się także:

1) w odniesieniu do rzeczy osobistego użytku osoby fizycznej, która miała miejsce pobytu za granicą przez okres krótszy niż 12 miesięcy, nie krócej jednak niż 6 miesięcy, jeżeli osoba ta udowodni, że nie miała wpływu na skrócenie pobytu,

2) w wypadku gdy osoba fizyczna nie zachowa terminu określonego w § 3, jeżeli udowodni, iż uchybienie nastąpiło bez jej winy.

§ 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb, warunki, normy ilościowe lub wartościowe oraz dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1, oraz może określić, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, które z warunków określonych w § 1–§ 6 nie będą miały zastosowania wobec osób fizycznych przyjeżdżających na polski obszar celny na pobyt stały na podstawie wizy repatriacyjnej.