Art. 14. [Środki taryfowe] [12] § 1. Towary mogą podlegać innym środkom taryfowym ze względu na ich właściwości, przeznaczenie lub w związku z umowami międzynarodowymi, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

§ 2. Środkami taryfowymi, o których mowa w § 1, są:

1) zawieszenie w całości lub w części poboru ceł,

2) kontyngent taryfowy,

3) plafon taryfowy.

§ 3. Środki, o których mowa w § 2, są ustanawiane na czas określony.

Art. 14. [Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego] § 1. Towary mogą podlegać innym środkom taryfowym ze względu na ich właściwości, przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi.

§ 2. Środkami taryfowymi, o których mowa w § 1, są: zawieszenie w całości lub w części poboru ceł, kontyngenty taryfowe i plafony taryfowe.

§ 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ze względu na właściwości towarów, ze względu na ich przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi z niektórymi krajami lub grupami krajów, może:

1) zawiesić w całości lub w części pobór ceł,

2) ustanowić kontyngent taryfowy, określając sposób jego rozdysponowania, zgodnie z § 3a–3e,

3) ustanowić plafon taryfowy.

§ 3a. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego dokonywane jest, z zastrzeżeniem § 4, w następujący sposób:

1) w proporcji do liczby osób składających wnioski,

2) proporcjonalnie do wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą,

3) według kolejności złożenia kompletnych wniosków.

§ 3b. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 1 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do liczby osób składających wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3c. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 2 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do sumy wartości obrotów, za okres 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, towarem objętym kontyngentem taryfowym, na jaką opiewają wszystkie złożone wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) jeżeli osoby składające wniosek, przed jego złożeniem, nie dokonywały obrotu z zagranicą towarem objętym kontyngentem taryfowym, kontyngent może być rozdysponowany na rzecz tych osób, proporcjonalnie do ich liczby, łącznie do wysokości 15% wielkości ustanowionego kontyngentu taryfowego,

5) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3d. Ponowne rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 3b i § 3c, następuje co 3 miesiące od daty jego wejścia w życie, chyba że ze względu na okres obowiązywania kontyngentu taryfowego lub interes gospodarczy Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, określi inny termin.

§ 3e. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 3 polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków, rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia, i może nastąpić wyłącznie, jeżeli:

1) obowiązek wprowadzenia kontyngentu taryfowego wynika z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnych umów międzynarodowych z niektórymi krajami lub grupami krajów,

2) przewidywane zapotrzebowanie osób wnioskujących o pozwolenie w ramach ustanowionego kontyngentu taryfowego będzie niższe niż wielkość kontyngentu.

§ 4. Rada Ministrów w szczególnie uzasadnionych wypadkach może określić inny, niż wymienione w § 3a, sposób rozdysponowania kontyngentu taryfowego. Inny sposób rozdysponowania może być ustanowiony, jeżeli:

1) jest stosowany w Unii Europejskiej przy rozdziale kontyngentów,

2) wynika z umowy międzynarodowej.

§ 4a. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, o którym mowa w § 3 i 4, może określić maksymalną ilość bądź wartość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, zwaną „transzą”.

§ 5. Środki, o których mowa w § 2 i § 3, są stosowane na wniosek zgłaszającego, o ile towary, do których się to odnosi, spełniają warunki do ich stosowania. Zastosowanie tych środków może nastąpić retrospektywnie, o ile zostaną spełnione warunki określone przepisami prawa.

§ 6. W razie ustanowienia kontyngentu taryfowego, o którym mowa w § 3 pkt 2, do objęcia towaru procedurą celną z zastosowaniem obniżonych stawek wymagane jest pozwolenie ministra właściwego do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem § 6m.

§ 6a. Pozwolenie na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego udzielane jest osobom, które spełniają następujące warunki:

1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b),

2) są podatnikami podatku od towarów i usług,

3) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe,

4) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenia społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe.

§ 6b. Do pozwoleń, o których mowa w § 6, stosuje się odpowiednio art. 265¹ § 1.

§ 6c. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, wydaje i odmawia wydania pozwolenia, zmienia oraz cofa wydane pozwolenia.

§ 6d. Odmowa wydania pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca:

1) nie spełnił wymogów określonych w § 6a i § 6j,

2) naruszył w ciągu 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku warunki uprzednio wydanego pozwolenia.

§ 6e. Odmowa wydania pozwolenia następuje w wypadku wcześniejszego rozdysponowania kontyngentu.

§ 6f. Cofnięcie pozwolenia następuje, jeżeli nastąpiło naruszenie warunków, o których mowa w § 6a.

§ 6g. Pozwolenie wydaje się na czas określony.

§ 6h. Pozwolenie wydaje się na określoną ilość lub wartość towaru.

§ 6i. Wnioskodawcy może być wydane jedno pozwolenie na dany towar, ważne do czasu jego wykorzystania lub upływu terminu jego ważności.

§ 6j. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego,

2) wykaz dokumentów, które należy dołączyć do wniosku,

3) warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, w tym tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń,

4) wzór tego pozwolenia,

5) sposób i tryb ewidencjonowania pozwoleń.

§ 6k. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, może uzależnić wydanie pozwolenia, o którym mowa w § 6, od złożenia przez wnioskodawcę kaucji w określonej wysokości, z tym że nie może ona przekraczać 100% wartości celnej towaru.

§ 6l. [1] W razie wykorzystania udzielonego pozwolenia w wysokości mniejszej niż 95% ogólnej ilości lub wartości towaru objętego pozwoleniem, kaucja ulega przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa, proporcjonalnie do niewykorzystanej ilości lub wartości towaru objętego tym pozwoleniem. Kaucja ulega w całości przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa, jeżeli pozwolenie zostanie wykorzystane w ilości mniejszej niż 5% ilości lub wartości towaru objętego tym pozwoleniem.

§ 6ł. [2] Minister właściwy do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem § 8a, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady oraz tryb pobierania i zwrotu kaucji. Rozporządzenie powinno uwzględniać obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej, jak również określać termin wnoszenia kaucji, formę i walutę, w jakiej wnoszona może być kaucja.

§ 6ł¹. [3] Zwrot kaucji następuje w kwocie nominalnej, bez odsetek, w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnych dokumentów dotyczących wykorzystania udzielonego pozwolenia.

§ 6m. [4] W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami, pozwolenie, o którym mowa w § 6, wydaje Prezes Agencji Rynku Rolnego.

§ 6n. Od decyzji, o której mowa w § 6m, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

§ 7. Minister właściwy do spraw gospodarki może ustalić, w drodze rozporządzenia, tryb realizacji ustanowionych plafonów taryfowych, z zastrzeżeniem § 8a.

§ 8. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, zamknięcie plafonu taryfowego, z zastrzeżeniem § 8a.

§ 8a. W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, rozporządzenia, o których mowa w § 6ł, 7 i 8, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych.

§ 9. Od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w § 8, cła są pobierane w wysokości określonej w taryfie celnej.

Art. 14. [Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego] § 1. Towary mogą podlegać innym środkom taryfowym ze względu na ich właściwości, przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi.

§ 2. Środkami taryfowymi, o których mowa w § 1, są: zawieszenie w całości lub w części poboru ceł, kontyngenty taryfowe i plafony taryfowe.

§ 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ze względu na właściwości towarów, ze względu na ich przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi z niektórymi krajami lub grupami krajów, może:

1) zawiesić w całości lub w części pobór ceł,

2) ustanowić kontyngent taryfowy, określając sposób jego rozdysponowania, zgodnie z § 3a–3e,

3) ustanowić plafon taryfowy.

§ 3a. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego dokonywane jest, z zastrzeżeniem § 4, w następujący sposób:

1) w proporcji do liczby osób składających wnioski,

2) proporcjonalnie do wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą,

3) według kolejności złożenia kompletnych wniosków.

§ 3b. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 1 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do liczby osób składających wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3c. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 2 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do sumy wartości obrotów, za okres 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, towarem objętym kontyngentem taryfowym, na jaką opiewają wszystkie złożone wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) jeżeli osoby składające wniosek, przed jego złożeniem, nie dokonywały obrotu z zagranicą towarem objętym kontyngentem taryfowym, kontyngent może być rozdysponowany na rzecz tych osób, proporcjonalnie do ich liczby, łącznie do wysokości 15% wielkości ustanowionego kontyngentu taryfowego,

5) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3d. Ponowne rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 3b i § 3c, następuje co 3 miesiące od daty jego wejścia w życie, chyba że ze względu na okres obowiązywania kontyngentu taryfowego lub interes gospodarczy Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, określi inny termin.

§ 3e. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 3 polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków, rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia, i może nastąpić wyłącznie, jeżeli:

1) obowiązek wprowadzenia kontyngentu taryfowego wynika z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnych umów międzynarodowych z niektórymi krajami lub grupami krajów,

2) przewidywane zapotrzebowanie osób wnioskujących o pozwolenie w ramach ustanowionego kontyngentu taryfowego będzie niższe niż wielkość kontyngentu.

§ 4. Rada Ministrów w szczególnie uzasadnionych wypadkach może określić inny, niż wymienione w § 3a, sposób rozdysponowania kontyngentu taryfowego. Inny sposób rozdysponowania może być ustanowiony, jeżeli:

1) jest stosowany w Unii Europejskiej przy rozdziale kontyngentów,

2) wynika z umowy międzynarodowej.

§ 4a. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, o którym mowa w § 3 i 4, może określić maksymalną ilość bądź wartość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, zwaną „transzą”.

§ 5. Środki, o których mowa w § 2 i § 3, są stosowane na wniosek zgłaszającego, o ile towary, do których się to odnosi, spełniają warunki do ich stosowania. Zastosowanie tych środków może nastąpić retrospektywnie, o ile zostaną spełnione warunki określone przepisami prawa.

§ 6. W razie ustanowienia kontyngentu taryfowego, o którym mowa w § 3 pkt 2, do objęcia towaru procedurą celną z zastosowaniem obniżonych stawek wymagane jest pozwolenie ministra właściwego do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem § 6m.

§ 6a. Pozwolenie na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego udzielane jest osobom, które spełniają następujące warunki:

1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b),

2) są podatnikami podatku od towarów i usług,

3) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe,

4) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenia społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe.

§ 6b. Do pozwoleń, o których mowa w § 6, stosuje się odpowiednio art. 265¹ § 1.

§ 6c. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, wydaje i odmawia wydania pozwolenia, zmienia oraz cofa wydane pozwolenia.

§ 6d. Odmowa wydania pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca:

1) nie spełnił wymogów określonych w § 6a i § 6j,

2) naruszył w ciągu 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku warunki uprzednio wydanego pozwolenia.

§ 6e. Odmowa wydania pozwolenia następuje w wypadku wcześniejszego rozdysponowania kontyngentu.

§ 6f. Cofnięcie pozwolenia następuje, jeżeli nastąpiło naruszenie warunków, o których mowa w § 6a.

§ 6g. Pozwolenie wydaje się na czas określony.

§ 6h. Pozwolenie wydaje się na określoną ilość lub wartość towaru.

§ 6i. Wnioskodawcy może być wydane jedno pozwolenie na dany towar, ważne do czasu jego wykorzystania lub upływu terminu jego ważności.

§ 6j. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego,

2) wykaz dokumentów, które należy dołączyć do wniosku,

3) warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, w tym tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń,

4) wzór tego pozwolenia,

5) sposób i tryb ewidencjonowania pozwoleń.

§ 6k. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, może uzależnić wydanie pozwolenia, o którym mowa w § 6, od złożenia przez wnioskodawcę kaucji w określonej wysokości, z tym że nie może ona przekraczać 100% wartości celnej towaru.

§ 6l. W razie wykorzystania udzielonego pozwolenia w wysokości mniejszej niż 95% ogólnej ilości lub wartości towaru objętego pozwoleniem kaucja ulega przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa.

§ 6ł. Minister właściwy do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem § 8a, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb pobierania kaucji, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.

§ 6m. W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, pozwolenie, o którym mowa w § 6, wydaje Prezes Agencji Rynku Rolnego.

§ 6n. Od decyzji, o której mowa w § 6m, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

§ 7. Minister właściwy do spraw gospodarki może ustalić, w drodze rozporządzenia, tryb realizacji ustanowionych plafonów taryfowych, z zastrzeżeniem § 8a.

§ 8. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, zamknięcie plafonu taryfowego, z zastrzeżeniem § 8a.

§ 8a. W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, rozporządzenia, o których mowa w § 6ł, 7 i 8, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych.

§ 9. Od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w § 8, cła są pobierane w wysokości określonej w taryfie celnej.

Art. 14. [Inne środki taryfowe] § 1. Towary mogą podlegać innym środkom taryfowym ze względu na ich właściwości, przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi.

§ 2. Środkami taryfowymi, o których mowa w § 1, są: zawieszenie w całości lub w części poboru ceł, kontyngenty taryfowe i plafony taryfowe.

§ 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ze względu na właściwości towarów, ze względu na ich przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi z niektórymi krajami lub grupami krajów, może:

1) zawiesić w całości lub w części pobór ceł,

2) ustanowić kontyngent taryfowy, określając sposób jego rozdysponowania, zgodnie z § 3a–3e,

3) ustanowić plafon taryfowy.

§ 3a. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego dokonywane jest, z zastrzeżeniem § 4, w następujący sposób:

1) proporcji do liczby osób składających wnioski,

2) proporcjonalnie do wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą,

3) według kolejności złożenia kompletnych wniosków.

§ 3b. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 1 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do liczby osób składających wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3c. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 2 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do sumy wartości obrotów, za okres 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, towarem objętym kontyngentem taryfowym, na jaką opiewają wszystkie złożone wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) jeżeli osoby składające wniosek, przed jego złożeniem, nie dokonywały obrotu z zagranicą towarem objętym kontyngentem taryfowym, kontyngent może być rozdysponowany na rzecz tych osób, proporcjonalnie do ich liczby, łącznie do wysokości 15% wielkości ustanowionego kontyngentu taryfowego,

5) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3d. Ponowne rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 3b i § 3c, następuje co 3 miesiące od daty jego wejścia w życie, chyba że ze względu na okres obowiązywania kontyngentu taryfowego lub interes gospodarczy Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, określi inny termin.

§ 3e. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 3 polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków, rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia, i może nastąpić wyłącznie, jeżeli:

1) obowiązek wprowadzenia kontyngentu taryfowego wynika z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnych umów międzynarodowych z niektórymi krajami lub grupami krajów,

2) przewidywane zapotrzebowanie osób wnioskujących o pozwolenie w ramach ustanowionego kontyngentu taryfowego będzie niższe niż wielkość kontyngentu.

§ 4. Rada Ministrów w szczególnie uzasadnionych wypadkach może określić inny, niż wymienione w § 3a, sposób rozdysponowania kontyngentu taryfowego. Inny sposób rozdysponowania może być ustanowiony, jeżeli:

1) jest stosowany w Unii Europejskiej przy rozdziale kontyngentów,

2) wynika z umowy międzynarodowej.

§ 4a. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, o którym mowa w § 3 i 4, może określić maksymalną ilość bądź wartość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, zwaną „transzą”.

§ 5. Środki, o których mowa w § 2 i § 3, są stosowane na wniosek zgłaszającego, o ile towary, do których się to odnosi, spełniają warunki do ich stosowania. Zastosowanie tych środków może nastąpić retrospektywnie, o ile zostaną spełnione warunki określone przepisami prawa.

§ 6. W razie ustanowienia kontyngentu taryfowego, o którym mowa w § 3 pkt 2, do objęcia towaru procedurą celną z zastosowaniem obniżonych stawek wymagane jest pozwolenie ministra właściwego do spraw gospodarki , z zastrzeżeniem § 6m.

§ 6a. Pozwolenie na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego udzielane jest osobom, które spełniają następujące warunki:

1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b),

2) są podatnikami podatku od towarów i usług,

3) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe,

4) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenia społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe.

§ 6b. Do pozwoleń, o których mowa w § 6, stosuje się odpowiednio art. 265¹ § 1.

§ 6c. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, wydaje i odmawia wydania pozwolenia, zmienia oraz cofa wydane pozwolenia.

§ 6d. Odmowa wydania pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca:

1) nie spełnił wymogów określonych w § 6a i § 6j,

2) naruszył w ciągu 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku warunki uprzednio wydanego pozwolenia.

§ 6e. Odmowa wydania pozwolenia następuje w wypadku wcześniejszego rozdysponowania kontyngentu.

§ 6f. Cofnięcie pozwolenia następuje, jeżeli nastąpiło naruszenie warunków, o których mowa w § 6a.

§ 6g. Pozwolenie wydaje się na czas określony.

§ 6h. Pozwolenie wydaje się na określoną ilość lub wartość towaru.

§ 6i. Wnioskodawcy może być wydane jedno pozwolenie na dany towar, ważne do czasu jego wykorzystania lub upływu terminu jego ważności.

§ 6j. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego,

2) wykaz dokumentów, które należy dołączyć do wniosku,

3) warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, w tym tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń,

4) wzór tego pozwolenia,

5) sposób i tryb ewidencjonowania pozwoleń.

§ 6k. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, może uzależnić wydanie pozwolenia, o którym mowa w § 6, od złożenia przez wnioskodawcę kaucji w określonej wysokości, z tym że nie może ona przekraczać 100% wartości celnej towaru.

§ 6l. W razie wykorzystania udzielonego pozwolenia w wysokości mniejszej niż 95% ogólnej ilości lub wartości towaru objętego pozwoleniem kaucja ulega przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa.

§ 6ł. Minister właściwy do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem § 8a, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb pobierania kaucji, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.

§ 6m. W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, pozwolenie, o którym mowa w § 6, wydaje Prezes Agencji Rynku Rolnego.

§ 6n. Od decyzji, o której mowa w § 6m, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

§ 7. Minister właściwy do spraw gospodarki może ustalić, w drodze rozporządzenia, tryb realizacji ustanowionych plafonów taryfowych , z zastrzeżeniem § 8a.

§ 8. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, zamknięcie plafonu taryfowego , z zastrzeżeniem § 8a.

§ 8a. W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, rozporządzenia, o których mowa w § 6ł, 7 i 8, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych.

§ 9. Od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w § 8, cła są pobierane w wysokości określonej w taryfie celnej.

Art. 14. [Inne środki taryfowe] § 1. Towary mogą podlegać innym środkom taryfowym ze względu na ich właściwości, przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi.

§ 2. Środkami taryfowymi, o których mowa w § 1, są: zawieszenie w całości lub w części poboru ceł, kontyngenty taryfowe i plafony taryfowe.

§ 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ze względu na właściwości towarów, ze względu na ich przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi z niektórymi krajami lub grupami krajów, może:

1) zawiesić w całości lub w części pobór ceł,

2) ustanowić kontyngent taryfowy, określając sposób jego rozdysponowania, zgodnie z § 3a–3e,

3) ustanowić plafon taryfowy.

§ 3a. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego dokonywane jest, z zastrzeżeniem § 4, w następujący sposób:

1) proporcji do liczby osób składających wnioski,

2) proporcjonalnie do wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą,

3) według kolejności złożenia kompletnych wniosków.

§ 3b. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 1 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do liczby osób składających wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3c. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 2 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do sumy wartości obrotów, za okres 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, towarem objętym kontyngentem taryfowym, na jaką opiewają wszystkie złożone wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) jeżeli osoby składające wniosek, przed jego złożeniem, nie dokonywały obrotu z zagranicą towarem objętym kontyngentem taryfowym, kontyngent może być rozdysponowany na rzecz tych osób, proporcjonalnie do ich liczby, łącznie do wysokości 15% wielkości ustanowionego kontyngentu taryfowego,

5) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3d. Ponowne rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 3b i § 3c, następuje co 3 miesiące od daty jego wejścia w życie, chyba że ze względu na okres obowiązywania kontyngentu taryfowego lub interes gospodarczy Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, określi inny termin.

§ 3e. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 3 polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków, rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia, i może nastąpić wyłącznie, jeżeli:

1) obowiązek wprowadzenia kontyngentu taryfowego wynika z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnych umów międzynarodowych z niektórymi krajami lub grupami krajów,

2) przewidywane zapotrzebowanie osób wnioskujących o pozwolenie w ramach ustanowionego kontyngentu taryfowego będzie niższe niż wielkość kontyngentu.

§ 4. Rada Ministrów w szczególnie uzasadnionych wypadkach może określić inny, niż wymienione w § 3a, sposób rozdysponowania kontyngentu taryfowego. Inny sposób rozdysponowania może być ustanowiony, jeżeli:

1) jest stosowany w Unii Europejskiej przy rozdziale kontyngentów,

2) wynika z umowy międzynarodowej.

§ 4a. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, o którym mowa w § 3 i 4, może określić maksymalną ilość bądź wartość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, zwaną „transzą”.

§ 5. Środki, o których mowa w § 2 i § 3, są stosowane na wniosek zgłaszającego, o ile towary, do których się to odnosi, spełniają warunki do ich stosowania. Zastosowanie tych środków może nastąpić retrospektywnie, o ile zostaną spełnione warunki określone przepisami prawa.

§ 6. W razie ustanowienia kontyngentu taryfowego, o którym mowa w § 3 pkt 2, do objęcia towaru procedurą celną z zastosowaniem obniżonych stawek wymagane jest pozwolenie ministra właściwego do spraw gospodarki , z zastrzeżeniem § 6m. [1]

§ 6a. Pozwolenie na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego udzielane jest osobom, które spełniają następujące warunki:

1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b),

2) są podatnikami podatku od towarów i usług,

3) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe,

4) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenia społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe.

§ 6b. Do pozwoleń, o których mowa w § 6, stosuje się odpowiednio art. 265¹ § 1.

§ 6c. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, wydaje i odmawia wydania pozwolenia, zmienia oraz cofa wydane pozwolenia.

§ 6d. Odmowa wydania pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca:

1) nie spełnił wymogów określonych w § 6a i § 6j,

2) naruszył w ciągu 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku warunki uprzednio wydanego pozwolenia.

§ 6e. Odmowa wydania pozwolenia następuje w wypadku wcześniejszego rozdysponowania kontyngentu.

§ 6f. Cofnięcie pozwolenia następuje, jeżeli nastąpiło naruszenie warunków, o których mowa w § 6a.

§ 6g. Pozwolenie wydaje się na czas określony.

§ 6h. Pozwolenie wydaje się na określoną ilość lub wartość towaru.

§ 6i. Wnioskodawcy może być wydane jedno pozwolenie na dany towar, ważne do czasu jego wykorzystania lub upływu terminu jego ważności.

§ 6j. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego,

2) wykaz dokumentów, które należy dołączyć do wniosku,

3) warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, w tym tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń,

4) wzór tego pozwolenia,

5) sposób i tryb ewidencjonowania pozwoleń.

§ 6k. [2] Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, może uzależnić wydanie pozwolenia, o którym mowa w § 6, od złożenia przez wnioskodawcę kaucji w określonej wysokości, z tym że nie może ona przekraczać 100% wartości celnej towaru.

§ 6l. [3] W razie wykorzystania udzielonego pozwolenia w wysokości mniejszej niż 95% ogólnej ilości lub wartości towaru objętego pozwoleniem kaucja ulega przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa.

§ 6ł. [4] Minister właściwy do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem § 8a, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb pobierania kaucji, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.

§ 6m. [5] W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, pozwolenie, o którym mowa w § 6, wydaje Prezes Agencji Rynku Rolnego.

§ 6n. [6] Od decyzji, o której mowa w § 6m, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

§ 7. Minister właściwy do spraw gospodarki może ustalić, w drodze rozporządzenia, tryb realizacji ustanowionych plafonów taryfowych , z zastrzeżeniem § 8a. [7]

§ 8. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, zamknięcie plafonu taryfowego , z zastrzeżeniem § 8a. [8]

§ 8a. [9] W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, rozporządzenia, o których mowa w § 6ł, 7 i 8, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych.

§ 9. Od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w § 8, cła są pobierane w wysokości określonej w taryfie celnej.

Art. 14. [Inne środki taryfowe] § 1. Towary mogą podlegać innym środkom taryfowym ze względu na ich właściwości, przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi.

§ 2. Środkami taryfowymi, o których mowa w § 1, są: zawieszenie w całości lub w części poboru ceł, kontyngenty taryfowe i plafony taryfowe.

§ 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ze względu na właściwości towarów, ze względu na ich przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi z niektórymi krajami lub grupami krajów, może:

1) zawiesić w całości lub w części pobór ceł,

2) ustanowić kontyngent taryfowy, określając sposób jego rozdysponowania, zgodnie z § 3a–3e,

3) ustanowić plafon taryfowy.

§ 3a. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego dokonywane jest, z zastrzeżeniem § 4, w następujący sposób:

1) proporcji do liczby osób składających wnioski,

2) proporcjonalnie do wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą,

3) według kolejności złożenia kompletnych wniosków.

§ 3b. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 1 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do liczby osób składających wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3c. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 2 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do sumy wartości obrotów, za okres 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, towarem objętym kontyngentem taryfowym, na jaką opiewają wszystkie złożone wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) jeżeli osoby składające wniosek, przed jego złożeniem, nie dokonywały obrotu z zagranicą towarem objętym kontyngentem taryfowym, kontyngent może być rozdysponowany na rzecz tych osób, proporcjonalnie do ich liczby, łącznie do wysokości 15% wielkości ustanowionego kontyngentu taryfowego,

5) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3d. Ponowne rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 3b i § 3c, następuje co 3 miesiące od daty jego wejścia w życie, chyba że ze względu na okres obowiązywania kontyngentu taryfowego lub interes gospodarczy Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, określi inny termin.

§ 3e. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 3 polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków, rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia, i może nastąpić wyłącznie, jeżeli:

1) obowiązek wprowadzenia kontyngentu taryfowego wynika z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnych umów międzynarodowych z niektórymi krajami lub grupami krajów,

2) przewidywane zapotrzebowanie osób wnioskujących o pozwolenie w ramach ustanowionego kontyngentu taryfowego będzie niższe niż wielkość kontyngentu.

§ 4. Rada Ministrów w szczególnie uzasadnionych wypadkach może określić inny, niż wymienione w § 3a, sposób rozdysponowania kontyngentu taryfowego. Inny sposób rozdysponowania może być ustanowiony, jeżeli:

1) jest stosowany w Unii Europejskiej przy rozdziale kontyngentów,

2) wynika z umowy międzynarodowej.

§ 4a. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, o którym mowa w § 3 i 4, może określić maksymalną ilość bądź wartość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, zwaną „transzą”.

§ 5. Środki, o których mowa w § 2 i § 3, są stosowane na wniosek zgłaszającego, o ile towary, do których się to odnosi, spełniają warunki do ich stosowania. Zastosowanie tych środków może nastąpić retrospektywnie, o ile zostaną spełnione warunki określone przepisami prawa.

§ 6. W razie ustanowienia kontyngentu taryfowego, o którym mowa w § 3 pkt 2, do objęcia towaru procedurą celną z zastosowaniem obniżonych stawek wymagane jest pozwolenie ministra właściwego do spraw gospodarki , z zastrzeżeniem § 6m. [1]

§ 6a. Pozwolenie na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego udzielane jest osobom, które spełniają następujące warunki:

1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b),

2) są podatnikami podatku od towarów i usług,

3) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe,

4) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenia społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe.

§ 6b. Do pozwoleń, o których mowa w § 6, stosuje się odpowiednio art. 265¹ § 1.

§ 6c. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, wydaje i odmawia wydania pozwolenia, zmienia oraz cofa wydane pozwolenia.

§ 6d. Odmowa wydania pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca:

1) nie spełnił wymogów określonych w § 6a i § 6j,

2) naruszył w ciągu 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku warunki uprzednio wydanego pozwolenia.

§ 6e. Odmowa wydania pozwolenia następuje w wypadku wcześniejszego rozdysponowania kontyngentu.

§ 6f. Cofnięcie pozwolenia następuje, jeżeli nastąpiło naruszenie warunków, o których mowa w § 6a.

§ 6g. Pozwolenie wydaje się na czas określony.

§ 6h. Pozwolenie wydaje się na określoną ilość lub wartość towaru.

§ 6i. Wnioskodawcy może być wydane jedno pozwolenie na dany towar, ważne do czasu jego wykorzystania lub upływu terminu jego ważności.

§ 6j. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego,

2) wykaz dokumentów, które należy dołączyć do wniosku,

3) warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, w tym tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń,

4) wzór tego pozwolenia,

5) sposób i tryb ewidencjonowania pozwoleń.

§ 6k. [2] Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, może uzależnić wydanie pozwolenia, o którym mowa w § 6, od złożenia przez wnioskodawcę kaucji w określonej wysokości, z tym że nie może ona przekraczać 100% wartości celnej towaru.

§ 6l. [3] W razie wykorzystania udzielonego pozwolenia w wysokości mniejszej niż 95% ogólnej ilości lub wartości towaru objętego pozwoleniem kaucja ulega przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa.

§ 6ł. [4] Minister właściwy do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem § 8a, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb pobierania kaucji, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.

§ 6m. [5] W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, pozwolenie, o którym mowa w § 6, wydaje Prezes Agencji Rynku Rolnego.

§ 6n. [6] Od decyzji, o której mowa w § 6m, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

§ 7. Minister właściwy do spraw gospodarki może ustalić, w drodze rozporządzenia, tryb realizacji ustanowionych plafonów taryfowych , z zastrzeżeniem § 8a. [7]

§ 8. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, zamknięcie plafonu taryfowego , z zastrzeżeniem § 8a. [8]

§ 8a. [9] W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, rozporządzenia, o których mowa w § 6ł, 7 i 8, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych.

§ 9. Od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w § 8, cła są pobierane w wysokości określonej w taryfie celnej.

Art. 14. [Inne środki taryfowe] § 1. Towary mogą podlegać innym środkom taryfowym ze względu na ich właściwości, przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi.

§ 2. Środkami taryfowymi, o których mowa w § 1, są: zawieszenie w całości lub w części poboru ceł, kontyngenty taryfowe i plafony taryfowe.

§ 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ze względu na właściwości towarów, ze względu na ich przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi z niektórymi krajami lub grupami krajów, może:

1) zawiesić w całości lub w części pobór ceł,

2) [11] ustanowić kontyngent taryfowy, określając sposób jego rozdysponowania, zgodnie z § 3a–3e,

3) ustanowić plafon taryfowy.

§ 3a. [12] Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego dokonywane jest, z zastrzeżeniem § 4, w następujący sposób:

1) proporcji do liczby osób składających wnioski,

2) proporcjonalnie do wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą,

3) według kolejności złożenia kompletnych wniosków.

§ 3b. [13] Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 1 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do liczby osób składających wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3c. [14] Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 2 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad:

1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego,

2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do sumy wartości obrotów, za okres 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, towarem objętym kontyngentem taryfowym, na jaką opiewają wszystkie złożone wnioski,

3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę,

4) jeżeli osoby składające wniosek, przed jego złożeniem, nie dokonywały obrotu z zagranicą towarem objętym kontyngentem taryfowym, kontyngent może być rozdysponowany na rzecz tych osób, proporcjonalnie do ich liczby, łącznie do wysokości 15% wielkości ustanowionego kontyngentu taryfowego,

5) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności.

§ 3d. [15] Ponowne rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 3b i § 3c, następuje co 3 miesiące od daty jego wejścia w życie, chyba że ze względu na okres obowiązywania kontyngentu taryfowego lub interes gospodarczy Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, określi inny termin.

§ 3e. [16] Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 3 polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków, rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia, i może nastąpić wyłącznie, jeżeli:

1) obowiązek wprowadzenia kontyngentu taryfowego wynika z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnych umów międzynarodowych z niektórymi krajami lub grupami krajów,

2) przewidywane zapotrzebowanie osób wnioskujących o pozwolenie w ramach ustanowionego kontyngentu taryfowego będzie niższe niż wielkość kontyngentu.

§ 4. [17] Rada Ministrów w szczególnie uzasadnionych wypadkach może określić inny, niż wymienione w § 3a, sposób rozdysponowania kontyngentu taryfowego. Inny sposób rozdysponowania może być ustanowiony, jeżeli:

1) jest stosowany w Unii Europejskiej przy rozdziale kontyngentów,

2) wynika z umowy międzynarodowej.

§ 4a. [18] Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, o którym mowa w § 3 i 4, może określić maksymalną ilość bądź wartość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, zwaną „transzą”.

§ 5. Środki, o których mowa w § 2 i § 3, są stosowane na wniosek zgłaszającego, o ile towary, do których się to odnosi, spełniają warunki do ich stosowania. Zastosowanie tych środków może nastąpić retrospektywnie, o ile zostaną spełnione warunki określone przepisami prawa.

§ 6. W razie ustanowienia kontyngentu taryfowego, o którym mowa w § 3 pkt 2, do objęcia towaru procedurą celną z zastosowaniem obniżonych stawek wymagane jest pozwolenie ministra właściwego do spraw gospodarki [19] .

§ 6a. [20] Pozwolenie na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego udzielane jest osobom, które spełniają następujące warunki:

1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b),

2) są podatnikami podatku od towarów i usług,

3) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe,

4) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenia społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe.

§ 6b. [21] Do pozwoleń, o których mowa w § 6, stosuje się odpowiednio art. 265¹ § 1.

§ 6c. [22] Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, wydaje i odmawia wydania pozwolenia, zmienia oraz cofa wydane pozwolenia.

§ 6d. [23] Odmowa wydania pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca:

1) nie spełnił wymogów określonych w § 6a i § 6j,

2) naruszył w ciągu 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku warunki uprzednio wydanego pozwolenia.

§ 6e. [24] Odmowa wydania pozwolenia następuje w wypadku wcześniejszego rozdysponowania kontyngentu.

§ 6f. [25] Cofnięcie pozwolenia następuje, jeżeli nastąpiło naruszenie warunków, o których mowa w § 6a.

§ 6g. [26] Pozwolenie wydaje się na czas określony.

§ 6h. [27] Pozwolenie wydaje się na określoną ilość lub wartość towaru.

§ 6i. [28] Wnioskodawcy może być wydane jedno pozwolenie na dany towar, ważne do czasu jego wykorzystania lub upływu terminu jego ważności.

§ 6j. [29] Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego,

2) wykaz dokumentów, które należy dołączyć do wniosku,

3) warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, w tym tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń,

4) wzór tego pozwolenia,

5) sposób i tryb ewidencjonowania pozwoleń.

§ 7. Minister właściwy do spraw gospodarki [30] może ustalić, w drodze rozporządzenia, tryb realizacji ustanowionych plafonów taryfowych.

§ 8. Minister właściwy do spraw gospodarki [31] może określić, w drodze rozporządzenia, zamknięcie plafonu taryfowego.

§ 9. Od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w § 8, cła są pobierane w wysokości określonej w taryfie celnej.