history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2002-01-15 do 2002-11-29

[1] 1. Na konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny lub farmacji, zwanego dalej „konsultantem krajowym”, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje wybraną przez siebie osobę, posiadającą tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny lub farmacji, a w uzasadnionych przypadkach w dziedzinie pokrewnej.

2. Ta sama osoba może pełnić funkcję konsultanta krajowego tylko w jednej dziedzinie medycyny albo farmacji.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego na czas nieokreślony.

4. W celu realizacji zadań związanych wyłącznie z obronnością kraju, minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek ministra właściwego do spraw obrony narodowej, powołuje konsultanta krajowego w dziedzinie lub dziedzinach medycyny związanych z realizacją tych zadań.

[1] § 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie konsultantów krajowych i wojewódzkich (Dz.U. Nr 156, poz. 1830). Zmiana weszła w życie 15 stycznia 2002 r.

Wersja obowiązująca od 2002-01-15 do 2002-11-29

[1] 1. Na konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny lub farmacji, zwanego dalej „konsultantem krajowym”, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje wybraną przez siebie osobę, posiadającą tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny lub farmacji, a w uzasadnionych przypadkach w dziedzinie pokrewnej.

2. Ta sama osoba może pełnić funkcję konsultanta krajowego tylko w jednej dziedzinie medycyny albo farmacji.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego na czas nieokreślony.

4. W celu realizacji zadań związanych wyłącznie z obronnością kraju, minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek ministra właściwego do spraw obrony narodowej, powołuje konsultanta krajowego w dziedzinie lub dziedzinach medycyny związanych z realizacją tych zadań.

[1] § 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie konsultantów krajowych i wojewódzkich (Dz.U. Nr 156, poz. 1830). Zmiana weszła w życie 15 stycznia 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-04-19 do 2002-01-14

1. Minister właściwy do spraw zdrowia, w celu powołania konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny lub farmacji, zwanego dalej „konsultantem krajowym", występuje do stowarzyszeń zrzeszających specjalistów w danej dziedzinie medycyny lub farmacji, a w razie ich braku, w zakresie dziedziny pokrewnej, oraz do naczelnej rady właściwego samorządu zawodowego o przedstawienie, w terminie 30 dni, opinii o kandydacie, z zastrzeżeniem ust. 6.

2. Kandydat na konsultanta krajowego powinien swoim podpisem potwierdzić zgodę na kandydowanie.

3. Kandydat na konsultanta krajowego powinien mieć tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny lub farmacji, a w uzasadnionych przypadkach – w dziedzinie pokrewnej.

4. Ta sama osoba może pełnić funkcję konsultanta krajowego tylko w jednej dziedzinie medycyny albo farmacji.

5. Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego na okres 5 lat.

6. W celu realizacji zadań związanych wyłącznie z obronnością kraju w czasie wojny i pokoju, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje na wniosek ministra właściwego do spraw obrony narodowej konsultanta krajowego w dziedzinie lub dziedzinach medycyny związanych z realizacją tych zadań.