history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2004-05-08 do 2004-07-01
1. [1] Żołnierzowi, o którym mowa w § 1 pkt 1, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, należność zagraniczna, w wysokości określonej przy zastosowaniu następujących mnożników:
1) do 6,9 – zajmującemu stanowisko służbowe o stopniu etatowym nie niższym niż generała brygady (kontradmirała) albo stanowisko służbowe attaché obrony, doradcy do spraw obronnych lub starszego doradcy wojskowego w placówce zagranicznej,
2) do 6,5 – zajmującemu stanowisko służbowe przedstawiciela wojskowego o stopniu etatowym niższym niż generała brygady (kontradmirała) albo stanowisko służbowe szefa zespołu łącznikowego lub zastępcy attaché obrony,
3) do 6,0 – zajmującemu inne niż wymienione w pkt 1 i 2 stanowisko służbowe przewidziane dla oficera starszego,
4) do 5,4 – zajmującemu stanowisko służbowe przewidziane dla oficera młodszego,
5) do 5,0 – zajmującemu inne niż wymienione w pkt 1–4 stanowisko służbowe
– stawki dodatku zagranicznego bazowego ustalonego dla państwa, w którym żołnierz pełni służbę, na podstawie przepisów dotyczących dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, wydanych na podstawie art. 30 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403), zwanej dalej „kwotą bazową”.
2. Żołnierzowi pełniącemu służbę w placówce zagranicznej stawkę należności zagranicznej, wynikającą z ust. 1, podwyższa się o 20% kwoty bazowej.
3. Mnożnik należności zagranicznej, o którym mowa w ust. 1:
1) żołnierzowi, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a i b, ustala szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki lub komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach wyznaczania żołnierzy do służby poza granicami państwa,
2) żołnierzowi, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. c, ustala Minister Obrony Narodowej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, z uwzględnieniem rangi wynikającej ze stopnia wojskowego.
[1] § 4 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uposażenia i innych należności pieniężnych otrzymywanych przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa (Dz.U. Nr 75, poz. 702). Zmiana weszła w życie 8 maja 2004 r. i ma zastosowanie do celów ustalania należności zagranicznych przysługujących żołnierzom od 1 stycznia 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-05-08 do 2004-07-01
1. [1] Żołnierzowi, o którym mowa w § 1 pkt 1, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, należność zagraniczna, w wysokości określonej przy zastosowaniu następujących mnożników:
1) do 6,9 – zajmującemu stanowisko służbowe o stopniu etatowym nie niższym niż generała brygady (kontradmirała) albo stanowisko służbowe attaché obrony, doradcy do spraw obronnych lub starszego doradcy wojskowego w placówce zagranicznej,
2) do 6,5 – zajmującemu stanowisko służbowe przedstawiciela wojskowego o stopniu etatowym niższym niż generała brygady (kontradmirała) albo stanowisko służbowe szefa zespołu łącznikowego lub zastępcy attaché obrony,
3) do 6,0 – zajmującemu inne niż wymienione w pkt 1 i 2 stanowisko służbowe przewidziane dla oficera starszego,
4) do 5,4 – zajmującemu stanowisko służbowe przewidziane dla oficera młodszego,
5) do 5,0 – zajmującemu inne niż wymienione w pkt 1–4 stanowisko służbowe
– stawki dodatku zagranicznego bazowego ustalonego dla państwa, w którym żołnierz pełni służbę, na podstawie przepisów dotyczących dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, wydanych na podstawie art. 30 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403), zwanej dalej „kwotą bazową”.
2. Żołnierzowi pełniącemu służbę w placówce zagranicznej stawkę należności zagranicznej, wynikającą z ust. 1, podwyższa się o 20% kwoty bazowej.
3. Mnożnik należności zagranicznej, o którym mowa w ust. 1:
1) żołnierzowi, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a i b, ustala szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki lub komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach wyznaczania żołnierzy do służby poza granicami państwa,
2) żołnierzowi, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. c, ustala Minister Obrony Narodowej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, z uwzględnieniem rangi wynikającej ze stopnia wojskowego.
[1] § 4 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uposażenia i innych należności pieniężnych otrzymywanych przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa (Dz.U. Nr 75, poz. 702). Zmiana weszła w życie 8 maja 2004 r. i ma zastosowanie do celów ustalania należności zagranicznych przysługujących żołnierzom od 1 stycznia 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-01-01 do 2004-05-07
[6] 1. [7] Żołnierzowi, o którym mowa w § 1 pkt 1, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, należność zagraniczna, w wysokości określonej przy zastosowaniu następujących mnożników:
1) do 4,1 – zajmującemu stanowisko służbowe o stopniu etatowym nie niższym niż generała brygady (kontradmirała) albo stanowisko służbowe attache obrony, doradcy do spraw obronnych lub starszego doradcy wojskowego w placówce zagranicznej,
2) do 3,9 – zajmującemu stanowisko służbowe przedstawiciela wojskowego o stopniu etatowym niższym niż generała brygady (kontradmirała) albo stanowisko służbowe szefa zespołu łącznikowego lub zastępcy attaché obrony,
3) do 3,6 – zajmującemu inne niż wymienione w pkt 1 i 2 stanowisko służbowe przewidziane dla oficera starszego,
4) do 3,3 – zajmującemu stanowisko służbowe przewidziane dla oficera młodszego,
5) do 3,1 – zajmującemu inne niż wymienione w pkt 1–4 stanowisko służbowe
– stawki dodatku zagranicznego bazowego ustalonego dla państwa, w którym żołnierz pełni służbę, na podstawie przepisów dotyczących dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, wydanych na podstawie art. 30 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403), zwanej dalej „kwotą bazową".
2. Żołnierzowi pełniącemu służbę w placówce zagranicznej stawkę należności zagranicznej, wynikającą z ust. 1, podwyższa się o 20% kwoty bazowej.
3. Mnożnik należności zagranicznej, o którym mowa w ust. 1:
1) żołnierzowi, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a i b, ustala szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki lub komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach wyznaczania żołnierzy do służby poza granicami państwa,
2) żołnierzowi, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. c, ustala Minister Obrony Narodowej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, z uwzględnieniem rangi wynikającej ze stopnia wojskowego.
[6] § 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uposażenia i innych należności pieniężnych otrzymywanych przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa (Dz.U. Nr 239, poz. 2042). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2003 r.
[7] Załącznik nr 1 uchylony przez § 1 pkt 21 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uposażenia i innych należności pieniężnych otrzymywanych przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa (Dz.U. Nr 239, poz. 2042). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-12-21 do 2002-12-31
1. Współczynniki do obliczania stawek należności zagranicznej w poszczególnych grupach uposażenia według stanowiska służbowego określa tabela stanowiąca załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Zaszeregowanie stanowisk służbowych do grup uposażenia określa etat „Wykaz stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa", prowadzony przez Ministra Obrony Narodowej.