§ 7. 1. Minister Obrony Narodowej odwołuje żołnierza do kraju na wniosek:

1) organu państwa, w którym działa misja specjalna organizacji międzynarodowej, w której żołnierz pełni służbę, albo też państwa, na terytorium którego ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej struktury wojskowej, przy której działa przedstawicielstwo, albo też organu państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, a także dowódcy sił wielonarodowych,

2) ministra właściwego do spraw zagranicznych w stosunku do żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby: w polskim przedstawicielstwie wojskowym albo na stanowisku w jednostce organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mającej siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej.

2. Żołnierz może być odwołany do kraju w każdym czasie przez Ministra Obrony Narodowej, w przypadku:

1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania, stwierdzonego w opinii służbowej,

2) [1] prawomocnego ukarania za przewinienie dyscyplinarne albo wszczęcia przeciwko żołnierzowi postępowania karnego o przestępstwo lub postępowania w sprawie o wykroczenie, albo też zawieszenia w czynnościach służbowych oraz w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu,

3) [2] wniosku żołnierza albo dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę poza granicami państwa, lub szefa (dyrektora, dowódcy, komendanta) jednostki lub komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach związanych z wyznaczaniem żołnierzy do służby poza granicami państwa w przypadku żołnierza pełniącego służbę poza granicami państwa na stanowisku służbowym, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 1 i 2,

4) wszczęcia kolejnego postępowania sprawdzającego na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr39, poz.462),

5) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych.

3. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż sześćdziesiąt dni.

§ 7. 1. Minister Obrony Narodowej odwołuje żołnierza do kraju na wniosek:

1) organu państwa, w którym działa misja specjalna organizacji międzynarodowej, w której żołnierz pełni służbę, albo też państwa, na terytorium którego ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej struktury wojskowej, przy której działa przedstawicielstwo, albo też organu państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, a także dowódcy sił wielonarodowych,

2) [1] ministra właściwego do spraw zagranicznych w stosunku do żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby: w polskim przedstawicielstwie wojskowym albo na stanowisku w jednostce organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mającej siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej.

2. Żołnierz może być odwołany do kraju w każdym czasie przez Ministra Obrony Narodowej, w przypadku:

1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania, stwierdzonego w opinii służbowej,

2) prawomocnego ukarania za przewinienie dyscyplinarne albo skazania za przestępstwo lub ukarania za wykroczenie, albo też zawieszenia w czynnościach służbowych oraz w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu,

3) wniosku żołnierza,

4) wszczęcia kolejnego postępowania sprawdzającego na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr39.poz.462),

5) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych.

3. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż sześćdziesiąt dni.

§ 7. 1. Minister Obrony Narodowej odwołuje żołnierza do kraju na wniosek:

1) organu państwa, w którym działa misja specjalna organizacji międzynarodowej, w której żołnierz pełni służbę, albo też państwa, na terytorium którego ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej struktury wojskowej, przy której działa przedstawicielstwo, albo też organu państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, a także dowódcy sił wielonarodowych,

2) ministra właściwego do spraw zagranicznych w stosunku do żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym na stanowisku w jednostce organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mającej siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej.

2. Żołnierz może być odwołany do kraju w każdym czasie przez Ministra Obrony Narodowej, w przypadku:

1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania, stwierdzonego w opinii służbowej,

2) prawomocnego ukarania za przewinienie dyscyplinarne albo skazania za przestępstwo lub ukarania za wykroczenie, albo też zawieszenia w czynnościach służbowych oraz w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu,

3) wniosku żołnierza,

4) wszczęcia kolejnego postępowania sprawdzającego na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr39.poz.462),

5) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych.

3. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż sześćdziesiąt dni.