Wersja obowiązująca od 2003-12-17 do 2004-07-01

§ 17. [1] Żołnierzowi, z wyjątkiem żołnierza pełniącego służbę na podstawie umowy zawartej między nim a organizacją międzynarodową, przysługują:

1) świadczenia odszkodowawcze, w razie wypadków lub chorób pozostających w związku ze służbą wojskową pełnioną poza granicami państwa oraz odszkodowanie za przedmioty osobistego użytku utracone, całkowicie zniszczone lub uszkodzone wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą wojskową, na podstawie ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750),

2) świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 108, Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 166, poz. 1609 i Nr 179, poz. 1750)

– jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa.

[1] § 17 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia służby wojskowej przez żołnierzy zawodowych poza granicami państwa (Dz.U. Nr 204, poz. 1978). Zmiana weszła w życie 17 grudnia 2003 r.

Wersja obowiązująca od 2003-12-17 do 2004-07-01

§ 17. [1] Żołnierzowi, z wyjątkiem żołnierza pełniącego służbę na podstawie umowy zawartej między nim a organizacją międzynarodową, przysługują:

– jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-01-05 do 2003-12-16

§ 17. 1. Żołnierzowi, z wyjątkiem pełniącego służbę na podstawie umowy zawartej między nim a organizacją międzynarodową, przysługują:

1) świadczenia odszkodowawcze, w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118),

2) świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 106, poz. 1215)

– jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa.

2. Za podstawę obliczenia wysokości świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przyjmuje się uposażenie przysługujące żołnierzowi z tytułu pełnienia służby wojskowej na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na prawo lub wysokość tego świadczenia i należność zagraniczną, a świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uposażenie w pełnej wysokości przysługujące żołnierzowi z tytułu pełnienia służby wojskowej na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na prawo lub wysokość tego świadczenia, otrzymywane na zasadach określonych w przepisach o uposażeniu i innych należnościach pieniężnych otrzymywanych przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa.

3. Wysokość należności, o której mowa w ust. 2, ustala się według średniego kursu złotego w Narodowym Banku Polskim w stosunku do waluty, w jakiej była ona wypłacana, obowiązującego w dniu, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące prawo do odpowiednich świadczeń.