history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2003-01-01 do 2006-08-16
[Rejestr opłaty skarbowej] [4] 1. Notariusze, jako płatnicy opłaty skarbowej, od sporządzanych dokumentów pobierają opłatę gotówką.
2. Notariusze wskazują w treści sporządzanych dokumentów podstawę prawną i sposób obliczenia opłaty skarbowej, bądź fakt jej niepobrania wraz z podaniem podstawy prawnej.
3. Notariusze są obowiązani:
1) założyć i prowadzić na każdy rok kalendarzowy osoby rejestr opłaty skarbowej oraz ponumerować jego karty,
2) dokonać podsumowania w rejestrze kwot pobranej opłaty skarbowej za każdy okres, w którym dokonywane jest rozliczenie opłaty z właściwym organem podatkowym,
3) w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym opłatę skarbową pobrano:
a) przesyłać właściwemu miejscowo organowi podatkowemu odpis rejestru opłaty skarbowej pobranej w danym miesiącu,
b) przekazywać opłatę skarbową na rachunek bankowy właściwego urzędu gminy (miasta),
c) sporządzać i przesyłać właściwemu miejscowo organowi podatkowemu informację o należnościach wpłacanych z tytułu tej opłaty; informacja powinna określać imię i nazwisko notariusza, siedzibę kancelarii notarialnej oraz wysokość pobranej i przekazywanej opłaty skarbowej,
4) odnotować w rejestrze kwotę opłaty skarbowej przekazanej na rachunek bankowy właściwego urzędu gminy (miasta), datę wpłaty i okres, którego wpłata dotyczyła.
4. Rejestr opłaty skarbowej powinien zawierać następujące informacje:
1) liczbę porządkową,
2) datę sporządzenia aktu,
3) numer repertorium „A”,
4) imiona i nazwiska albo nazwę lub firmę oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) wystawcy dokumentu (mocodawcy, poręczyciela),
5) określenie czynności,
6) kwotę pobranej opłaty skarbowej,
7) uwagi.
5. Notariusze mogą zastąpić rejestr opłaty skarbowej repertorium „A”, przewidzianym w przepisach o prowadzeniu ksiąg i przechowywaniu akt notarialnych; przepisy dotyczące rejestru opłaty skarbowej stosuje się odpowiednio do repertorium zastępującego rejestr.
[4] § 14 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 listopada 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu pobierania, zapłaty i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty (Dz.U. Nr 207, poz. 1758). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2003 r.
Wersja obowiązująca od 2003-01-01 do 2006-08-16
[Rejestr opłaty skarbowej] [4] 1. Notariusze, jako płatnicy opłaty skarbowej, od sporządzanych dokumentów pobierają opłatę gotówką.
2. Notariusze wskazują w treści sporządzanych dokumentów podstawę prawną i sposób obliczenia opłaty skarbowej, bądź fakt jej niepobrania wraz z podaniem podstawy prawnej.
3. Notariusze są obowiązani:
1) założyć i prowadzić na każdy rok kalendarzowy osoby rejestr opłaty skarbowej oraz ponumerować jego karty,
2) dokonać podsumowania w rejestrze kwot pobranej opłaty skarbowej za każdy okres, w którym dokonywane jest rozliczenie opłaty z właściwym organem podatkowym,
3) w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym opłatę skarbową pobrano:
a) przesyłać właściwemu miejscowo organowi podatkowemu odpis rejestru opłaty skarbowej pobranej w danym miesiącu,
b) przekazywać opłatę skarbową na rachunek bankowy właściwego urzędu gminy (miasta),
c) sporządzać i przesyłać właściwemu miejscowo organowi podatkowemu informację o należnościach wpłacanych z tytułu tej opłaty; informacja powinna określać imię i nazwisko notariusza, siedzibę kancelarii notarialnej oraz wysokość pobranej i przekazywanej opłaty skarbowej,
4) odnotować w rejestrze kwotę opłaty skarbowej przekazanej na rachunek bankowy właściwego urzędu gminy (miasta), datę wpłaty i okres, którego wpłata dotyczyła.
4. Rejestr opłaty skarbowej powinien zawierać następujące informacje:
1) liczbę porządkową,
2) datę sporządzenia aktu,
3) numer repertorium „A”,
4) imiona i nazwiska albo nazwę lub firmę oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) wystawcy dokumentu (mocodawcy, poręczyciela),
5) określenie czynności,
6) kwotę pobranej opłaty skarbowej,
7) uwagi.
5. Notariusze mogą zastąpić rejestr opłaty skarbowej repertorium „A”, przewidzianym w przepisach o prowadzeniu ksiąg i przechowywaniu akt notarialnych; przepisy dotyczące rejestru opłaty skarbowej stosuje się odpowiednio do repertorium zastępującego rejestr.
[4] § 14 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 listopada 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu pobierania, zapłaty i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty (Dz.U. Nr 207, poz. 1758). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-01-01 do 2002-12-31
[Rejestr opłaty skarbowej] 1. Notariusze od sporządzanych przez nich dokumentów pobierają opłatę skarbową gotówką.
2. Notariusze są obowiązani:
1) określać w treści sporządzanych dokumentów bądź poświadczeń podstawę prawną i sposób obliczenia opłaty skarbowej,
2) w razie niepobrania opłaty skarbowej – zamieszczać w treści dokumentów lub poświadczeń adnotację stwierdzającą fakt niepobrania opłaty z podaniem podstawy prawnej,
3) przesyłać właściwemu organowi podatkowemu odpis rejestru opłaty skarbowej pobranej w danym miesiącu do 7 dnia następującego po tym miesiącu.
3. Rejestr opłaty skarbowej powinien zawierać następujące rubryki: liczbę porządkową, datę sporządzenia aktu bądź poświadczenia, numer repertorium „A”, imiona i nazwiska albo nazwę lub firmę oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) wystawcy dokumentu, określenie czynności, stawkę opłaty skarbowej, kwotę pobranej opłaty oraz uwagi.
4. Rejestr opłaty skarbowej może być zastąpiony przez repertorium „A” przewidziane przepisami o prowadzeniu ksiąg i przechowywaniu akt notarialnych; przepisy dotyczące rejestru opłaty skarbowej stosuje się odpowiednio do repertorium zastępującego rejestr.