history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2003-02-26 do 2005-03-01
1. [3] Jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, dodatki o charakterze stałym i dodatek strefowy przyznają, podwyższają, wstrzymują lub obniżają decyzją:
1) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr:
a) w stosunku do dowódcy jednostki wojskowej, jego zastępcy oraz innego żołnierza podległego bezpośrednio Ministrowi Obrony Narodowej,
b) w stosunku do żołnierza pełniącego służbę na stanowisku w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej – na wniosek kierownika, dyrektora iub szefa instytucji cywilnej,
2) dowódca jednostki wojskowej zajmujący stanowisko o stopniu etatowym co najmniej podpułkownika (komandora porucznika) – w stosunku do żołnierza pełniącego służbę w podległej mu jednostce wojskowej, z wyjątkiem tego dowódcy i jego zastępcy,
3) bezpośredni przełożony dowódcy jednostki wojskowej – w stosunku do tego dowódcy i jego zastępcy oraz żołnierza pełniącego służbę w jednostce wojskowej, której dowódca zajmuje stanowisko o stopniu etatowym niższym niż określony w pkt 2
– określającą datę nabycia lub utraty uprawnień do dodatku, jego wysokość i podstawę przyznania, wstrzymania lub obniżenia dodatku,
2. Podwyższenie dodatku o charakterze stałym albo dodatku strefowego, wynikające z dokonanej odrębnymi przepisami zmiany stawek uposażenia zasadniczego, nie wymaga wydawania odrębnych decyzji.
3. [4] Dodatki do uposażenia zasadniczego inne niż określone w ust. 1 przyznają:
1) dowódca jednostki wojskowej zajmujący stanowisko o stopniu etatowym co najmniej podpułkownika (komandora porucznika) – w stosunku do żołnierza pełniącego służbę w podległej mu jednostce wojskowej, z wyjątkiem tego dowódcy i jego zastępcy,
2) bezpośredni przełożony dowódcy jednostki wojskowej – w stosunku do tego dowódcy i jego zastępcy,
3) dowódca jednostki wojskowej właściwy w sprawie wypłaty uposażenia – w stosunku do żołnierza pełniącego służbę w jednostce wojskowej, której dowódca zajmuje stanowisko o stopniu etatowym niższym niż określony w pkt 1 – na podstawie rozkazu dziennego dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.
4. [5] W przypadku przyznawania, podwyższania, wstrzymywania lub obniżania żołnierzom zawodowym, żołnierzom odbywającym okresową służbę wojskową lub żołnierzom służby nadterminowej dodatków, o których mowa w ust. 1, kopię decyzji dołącza się do akt osobowych żołnierza.
[3] § 5 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 lutego 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. Nr 33, poz. 275). Zmiana weszła w życie 26 lutego 2003 r.
[4] § 5 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 lutego 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. Nr 33, poz. 275). Zmiana weszła w życie 26 lutego 2003 r.
[5] § 5 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 lutego 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. Nr 33, poz. 275). Zmiana weszła w życie 26 lutego 2003 r.
Wersja obowiązująca od 2003-02-26 do 2005-03-01
1. [3] Jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, dodatki o charakterze stałym i dodatek strefowy przyznają, podwyższają, wstrzymują lub obniżają decyzją:
1) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr:
a) w stosunku do dowódcy jednostki wojskowej, jego zastępcy oraz innego żołnierza podległego bezpośrednio Ministrowi Obrony Narodowej,
b) w stosunku do żołnierza pełniącego służbę na stanowisku w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej – na wniosek kierownika, dyrektora iub szefa instytucji cywilnej,
2) dowódca jednostki wojskowej zajmujący stanowisko o stopniu etatowym co najmniej podpułkownika (komandora porucznika) – w stosunku do żołnierza pełniącego służbę w podległej mu jednostce wojskowej, z wyjątkiem tego dowódcy i jego zastępcy,
3) bezpośredni przełożony dowódcy jednostki wojskowej – w stosunku do tego dowódcy i jego zastępcy oraz żołnierza pełniącego służbę w jednostce wojskowej, której dowódca zajmuje stanowisko o stopniu etatowym niższym niż określony w pkt 2
– określającą datę nabycia lub utraty uprawnień do dodatku, jego wysokość i podstawę przyznania, wstrzymania lub obniżenia dodatku,
2. Podwyższenie dodatku o charakterze stałym albo dodatku strefowego, wynikające z dokonanej odrębnymi przepisami zmiany stawek uposażenia zasadniczego, nie wymaga wydawania odrębnych decyzji.
3. [4] Dodatki do uposażenia zasadniczego inne niż określone w ust. 1 przyznają:
1) dowódca jednostki wojskowej zajmujący stanowisko o stopniu etatowym co najmniej podpułkownika (komandora porucznika) – w stosunku do żołnierza pełniącego służbę w podległej mu jednostce wojskowej, z wyjątkiem tego dowódcy i jego zastępcy,
2) bezpośredni przełożony dowódcy jednostki wojskowej – w stosunku do tego dowódcy i jego zastępcy,
3) dowódca jednostki wojskowej właściwy w sprawie wypłaty uposażenia – w stosunku do żołnierza pełniącego służbę w jednostce wojskowej, której dowódca zajmuje stanowisko o stopniu etatowym niższym niż określony w pkt 1 – na podstawie rozkazu dziennego dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.
4. [5] W przypadku przyznawania, podwyższania, wstrzymywania lub obniżania żołnierzom zawodowym, żołnierzom odbywającym okresową służbę wojskową lub żołnierzom służby nadterminowej dodatków, o których mowa w ust. 1, kopię decyzji dołącza się do akt osobowych żołnierza.
[3] § 5 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 lutego 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. Nr 33, poz. 275). Zmiana weszła w życie 26 lutego 2003 r.
[4] § 5 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 lutego 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. Nr 33, poz. 275). Zmiana weszła w życie 26 lutego 2003 r.
[5] § 5 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 lutego 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. Nr 33, poz. 275). Zmiana weszła w życie 26 lutego 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-10-26 do 2003-02-25
1. Jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, dodatki, o których mowa w § 11, przyznają, podwyższają, wstrzymują lub obniżają decyzją:
1) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr:
a) w stosunku do żołnierza podległego bezpośrednio Ministrowi Obrony Narodowej,
b) w stosunku do żołnierza pełniącego służbę na stanowisku w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej – na wniosek kierownika, dyrektora lub szefa instytucji cywilnej,
2) dowódca jednostki wojskowej zajmujący stanowisko o stopniu etatowym co najmniej podpułkownika (komandora porucznika) – w stosunku do żołnierza pełniącego służbę w podległej mu jednostce wojskowej, z wyjątkiem tego dowódcy i jego zastępcy,
3) bezpośredni przełożony dowódcy jednostki wojskowej – w stosunku do tego dowódcy i jego zastępcy oraz żołnierza pełniącego służbę w jednostce wojskowej, której dowódca zajmuje stanowisko o stopniu etatowym niższym niż określony w pkt 2
– określającą datę nabycia lub utraty uprawnień do dodatku, jego wysokość i podstawę przyznania, wstrzymania lub obniżenia dodatku.
2. Podwyższenie dodatku o charakterze stałym albo dodatku strefowego, wynikające z dokonanej odrębnymi przepisami zmiany stawek uposażenia zasadniczego, nie wymaga wydawania odrębnych decyzji.