Wersja obowiązująca od 2004-01-30 do 2005-03-01

§ 7. 1. W przypadku zbiegu uprawnień do dwóch lub więcej dodatków, o których mowa w § 12, § 15, § 17–20 i § 22, żołnierzowi przysługuje jeden, wyższy dodatek.

1a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zbiegu uprawnień do tego samego dodatku według różnych stawek.

2. Żołnierzowi zawodowemu, otrzymującemu dodatek, o którym mowa w ust. 1, w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej, przysługuje ten dodatek:

1) w pełnej wysokości, jeżeli żołnierz otrzymywał go przez okres co najmniej 10 lat,

2) w wysokości proporcjonalnej do okresu otrzymywania dodatku, jeżeli żołnierz otrzymywał go przez okres krótszy niż 10 lat, z tym że okres sześciu miesięcy traktuje się jako pełny rok.

2a. [1] Do okresów otrzymywania dodatków, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów pobierania dodatku na podstawie § 8 ust. 2–4b.

3. W przypadku:

1) zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej wskutek orzeczenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do zawodowej służby wojskowej, jeśli utrata tej zdolności została spowodowana wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby wojskowej lub chorobą powstałą w związku ze szczególnymi warunkami tej służby,

2) śmierci żołnierza zawodowego

– uposażenie żołnierza za ostatni miesiąc pełnienia służby ustala się z uwzględnieniem pełnej wysokości dodatku, o którym mowa w ust. 1.

[1] § 7 ust. 2a w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. z 2004 r. Nr 6, poz. 55). Zmiana weszła w życie 30 stycznia 2004 r.

Wersja obowiązująca od 2004-01-30 do 2005-03-01

§ 7. 1. W przypadku zbiegu uprawnień do dwóch lub więcej dodatków, o których mowa w § 12, § 15, § 17–20 i § 22, żołnierzowi przysługuje jeden, wyższy dodatek.

1a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zbiegu uprawnień do tego samego dodatku według różnych stawek.

2. Żołnierzowi zawodowemu, otrzymującemu dodatek, o którym mowa w ust. 1, w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej, przysługuje ten dodatek:

1) w pełnej wysokości, jeżeli żołnierz otrzymywał go przez okres co najmniej 10 lat,

2) w wysokości proporcjonalnej do okresu otrzymywania dodatku, jeżeli żołnierz otrzymywał go przez okres krótszy niż 10 lat, z tym że okres sześciu miesięcy traktuje się jako pełny rok.

2a. [1] Do okresów otrzymywania dodatków, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów pobierania dodatku na podstawie § 8 ust. 2–4b.

3. W przypadku:

2) śmierci żołnierza zawodowego

– uposażenie żołnierza za ostatni miesiąc pełnienia służby ustala się z uwzględnieniem pełnej wysokości dodatku, o którym mowa w ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-02-26 do 2004-01-29

§ 7. 1. [6] W przypadku zbiegu uprawnień do dwóch lub więcej dodatków, o których mowa w § 12, § 15, § 17–20 i § 22, żołnierzowi przysługuje jeden, wyższy dodatek.

1a. [7] Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zbiegu uprawnień do tego samego dodatku według różnych stawek.

2. Żołnierzowi zawodowemu, otrzymującemu dodatek, o którym mowa w ust. 1, w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej, przysługuje ten dodatek:

1) w pełnej wysokości, jeżeli żołnierz otrzymywał go przez okres co najmniej 10 lat,

2) w wysokości proporcjonalnej do okresu otrzymywania dodatku, jeżeli żołnierz otrzymywał go przez okres krótszy niż 10 lat, z tym że okres sześciu miesięcy traktuje się jako pełny rok.

2a. [8] Do okresów otrzymywania dodatków, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów pobierania dodatku na podstawie § 8 ust. 2–4a.

3. W przypadku:

2) śmierci żołnierza zawodowego

– uposażenie żołnierza za ostatni miesiąc pełnienia służby ustala się z uwzględnieniem pełnej wysokości dodatku, o którym mowa w ust. 1.

[6] § 7 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 lutego 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. Nr 33, poz. 275). Zmiana weszła w życie 26 lutego 2003 r.

[7] § 7 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 lutego 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. Nr 33, poz. 275). Zmiana weszła w życie 26 lutego 2003 r.

[8] § 7 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 lutego 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. Nr 33, poz. 275). Zmiana weszła w życie 26 lutego 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-10-26 do 2003-02-25

§ 7. 1. W przypadku zbiegu uprawnień do dwóch lub więcej dodatków, o których mowa w § 12, § 15, § 17–20 i § 22, albo do tego samego dodatku według różnych stawek, żołnierzowi przysługuje jeden, wyższy dodatek.

2. Żołnierzowi zawodowemu, otrzymującemu dodatek, o którym mowa w ust. 1, w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej, przysługuje ten dodatek:

1) w pełnej wysokości, jeżeli żołnierz otrzymywał go przez okres co najmniej 10 lat,

2) w wysokości proporcjonalnej do okresu otrzymywania dodatku, jeżeli żołnierz otrzymywał go przez okres krótszy niż 10 lat, z tym że okres sześciu miesięcy traktuje się jako pełny rok.

3. W przypadku:

2) śmierci żołnierza zawodowego

– uposażenie żołnierza za ostatni miesiąc pełnienia służby ustala się z uwzględnieniem pełnej wysokości dodatku, o którym mowa w ust. 1.