Art. 4a. [14] 1. Do obrotu można wprowadzać także nawozy dopuszczone do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Turcji, które zostały wyprodukowane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Turcji lub w państwie będącym członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) oraz stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w stosunku do których zostało wydane pozwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich wprowadzenie do obrotu.

2. Wniosek do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wydanie pozwolenia na wprowadzenie do obrotu nawozu, o którym mowa w ust. 1, składa:

1) importer – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państwa, o którym mowa w ust. 1, z wyłączeniem państw członkowskich Unii Europejskiej,

2) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

3. Do wniosku dołącza się przetłumaczone na język polski:

1) przepisy prawa państwa, o którym mowa w ust. 1, na podstawie których nawóz został dopuszczony do obrotu,

2) dokumenty potwierdzające wyprodukowanie i wprowadzenie do obrotu nawozu w jednym z państw, o których mowa w ust. 1,

3) instrukcję stosowania i przechowywania nawozu.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, w przypadku gdy:

1) nie zostały spełnione warunki, o których mowa w ust. 1, lub

2) właściwości nawozu lub przepisy prawa państwa, o którym mowa w ust. 1, na podstawie których nawóz został dopuszczony do obrotu, nie zapewniają ochrony zdrowia oraz życia ludzi i zwierząt, środowiska, interesu konsumentów w stopniu odpowiadającym przepisom niniejszej ustawy.

5. Do nawozów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 3 ust. 2–4 i art. 4.

Art. 4a. [11] 1. Do obrotu można wprowadzać także nawozy dopuszczone do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Turcji, które zostały wyprodukowane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Turcji lub w państwie będącym członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) oraz stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w stosunku do których wydane zostało zezwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich wprowadzenie do obrotu.

2. Wniosek o wydanie zezwolenia na wprowadzenie do obrotu nawozu, o którym mowa w ust. 1, składa do ministra właściwego do spraw rolnictwa producent lub inna osoba zamierzająca wprowadzić nawóz do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Do wniosku dołącza się przetłumaczone na język polski dokumenty potwierdzające wyprodukowanie i wprowadzenie do obrotu nawozu w jednym z państw, o których mowa w ust. 1, oraz instrukcję stosowania i przechowywania tego nawozu.

4. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, nie wydaje się w przypadku, gdy:

1) nie zostały spełnione warunki, o których mowa w ust. 1, lub

2) właściwości nawozu lub przepisy prawa państwa, o którym mowa w ust. 1, na podstawie których nawóz został dopuszczony do obrotu, nie zapewniają ochrony zdrowia oraz życia ludzi i zwierząt, środowiska naturalnego, interesu konsumentów w stopniu odpowiadającym przepisom niniejszej ustawy.

5. Do nawozów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 3 ust. 2–4 i art. 4.