Rozdział 2

Obrót nawozami

Art. 3. 1. Do obrotu można wprowadzać nawozy:

1) powstałe ze zmieszania typów nawozów oznaczonych znakiem „NAWÓZ WE”, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów,

2) odpowiadające typom wapna nawozowego, w których zanieczyszczenia nie przekraczają dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 10c pkt 3,

3) naturalne, z wyłączeniem gnojowicy, spełniające wymagania weterynaryjne określone w przepisach Unii Europejskiej ustanawiających przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie-przeznaczonych do spożycia przez ludzi²⁾.

2. [4] Nawozy organiczne, organiczno-mineralne oraz mineralne nieoznaczone znakiem „NAWÓZ WE” mogą być wprowadzone do obrotu na podstawie pozwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa.

3. Nieprzetworzone nawozy naturalne, w tym gnojowica, mogą być zbywane do bezpośredniego rolniczego wykorzystania wyłącznie na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej, pod rygorem nieważności.

4. Umowę, o której mowa w ust. 3, strony przechowują co najmniej przez okres 8 lat od dnia jej zawarcia.

5. [5] Procedurą celną, w wyniku której następuje dopuszczenie do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego, mogą być objęte nawozy przywożone z państw trzecich:

1) które można wprowadzać do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) których okres przydatności do stosowania, licząc od dnia objęcia dopuszczeniem do obrotu, wynosi co najmniej 6 miesięcy,

3) zaopatrzone w informacje, o których mowa w art. 8 ust. 2–6.

6. Przepisy ust. 5:

1) nie dotyczą nawozów przeznaczonych wyłącznie do celów naukowo-badawczych,

2) pkt 2 i 3 nie dotyczą nawozów naturalnych, o których mowa w ust. 1 pkt 3,

3) [6] nie dotyczą nawozów nieprzeznaczonych do wprowadzenia do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

6a. [7] W przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, importer przedstawia organowi celnemu pisemne oświadczenie, że nawóz zgłaszany do procedury celnej, w wyniku której następuje dopuszczenie do obrotu, nie jest przeznaczony do wprowadzenia do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Nawozy zawierające azotan amonowy w ilości powyżej 28 % w przeliczeniu na azot całkowity, przywożone z państw trzecich, powinny posiadać ważny certyfikat potwierdzający ich odporność na detonację, wydany przez jednostkę akredytowaną w tym zakresie na terytorium Wspólnoty.

Rozdział 2

Obrót nawozami

Art. 3. [8] 1. Do obrotu można wprowadzać nawozy:

1) powstałe ze zmieszania typów nawozów oznaczonych znakiem „NAWÓZ WE”, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów,

2) odpowiadające typom wapna nawozowego, w których zanieczyszczenia nie przekraczają dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 10c pkt 3,

3) naturalne, z wyłączeniem gnojowicy, spełniające wymagania weterynaryjne określone w przepisach Unii Europejskiej ustanawiających przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie-przeznaczonych do spożycia przez ludzi²⁾.

2. Nawozy organiczne, organiczno-mineralne oraz mineralne nieoznaczone znakiem „NAWÓZ WE” mogą być wprowadzone do obrotu na podstawie zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa.

3. Nieprzetworzone nawozy naturalne, w tym gnojowica, mogą być zbywane do bezpośredniego rolniczego wykorzystania wyłącznie na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej, pod rygorem nieważności.

4. Umowę, o której mowa w ust. 3, strony przechowują co najmniej przez okres 8 lat od dnia jej zawarcia.

5. Z państw trzecich mogą być przywożone nawozy:

1) które można wprowadzać do obrotu,

2) których okres przydatności do stosowania, licząc od dnia przywozu, wynosi co najmniej 6 miesięcy,

3) zaopatrzone w informacje, o których mowa w art. 8 ust. 2–6.

6. Przepisy ust. 5:

1) nie dotyczą nawozów przeznaczonych wyłącznie do celów naukowo-badawczych,

2) pkt 2 i 3 nie dotyczą nawozów naturalnych, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

7. Nawozy zawierające azotan amonowy w ilości powyżej 28 % w przeliczeniu na azot całkowity, przywożone z państw trzecich, powinny posiadać ważny certyfikat potwierdzający ich odporność na detonację, wydany przez jednostkę akredytowaną w tym zakresie na terytorium Wspólnoty.

Rozdział 2

Obrót nawozami

Art. 3. 1. Do obrotu można wprowadzać:

1) nawozy, w których zanieczyszczenia nie przekraczają dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń:

a) odpowiadające typom nawozów mineralnych określonym w załączniku do ustawy,

b) powstałe ze zmieszania nawozów, o których mowa w lit. a),

2) nawozy naturalne pochodzące od kur lub zwierząt jednokopytnych, które spełniają wymagania weterynaryjne określone w odrębnych przepisach.

2. Nawozy organiczne, organiczno-mineralne oraz mineralne inne niż te, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być wprowadzane do obrotu na podstawie zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa.

3. Na polski obszar celny mogą być przywożone z zagranicy nawozy mineralne, które można wprowadzać do obrotu i których okres przydatności do stosowania, licząc od dnia przywozu, wynosi co najmniej 6 miesięcy, a ponadto spełniają wymagania zawarte w art. 8 ust. 2–5.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy nawozów przeznaczonych wyłącznie do celów naukowo-badawczych oraz tranzytu nawozów przez obszar Rzeczypospolitej Polskiej.