Art. 4. 1. [8] Wniosek do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wydanie pozwolenia na wprowadzenie do obrotu nawozu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, składa:

1) producent – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

2. Do wniosku dołącza się:

1) wyniki badań nawozu,

2) opinie, o których mowa w ust. 3,

3) projekt instrukcji stosowania i przechowywania nawozu,

4) odpis z Krajowego Rejestru Sądowego albo zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej również umowę tej spółki.

2a. [9] Wnioskodawca, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, dołącza do wniosku dokumenty, przetłumaczone na język polski, potwierdzające prowadzenie przez niego działalności gospodarczej.

3. Pozwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się po uzyskaniu: [10]

1) opinii upoważnionych jednostek organizacyjnych, wydanych na podstawie przeprowadzonych badań mających na celu stwierdzenie, że nawóz:

a) jest przydatny do nawożenia roślin lub gleb lub rekultywacji gleb, a w szczególności:

– dostarcza roślinom składników pokarmowych, wpływając istotnie na wzrost plonu lub stan odżywienia roślin bądź pozytywnie na jakość plonu lub cechy użytkowe roślin, lub

– zwiększa żyzność gleb lub stawów rybnych,

b) po zastosowaniu, zgodnym z instrukcją stosowania, nie wykazuje szkodliwego oddziaływania na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko,

c) spełnia minimalne wymagania jakościowe określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 oraz wymagania jakościowe deklarowane przez producenta,

d) nie zawiera zanieczyszczeń w ilości przekraczającej dopuszczalne wartości zanieczyszczeń określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9,

2) opinii upoważnionych jednostek organizacyjnych o spełnianiu wymagań weterynaryjnych, określonych w przepisach Unii Europejskiej, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, przez nawóz organiczny i organiczno-mineralny, wytworzony z surowców będących ubocznymi produktami zwierzęcymi lub z produktów uzyskanych z ubocznych produktów zwierzęcych albo zawierający w swoim składzie uboczne produkty zwierzęce.

4. [11] Szczegółową dokumentację dotyczącą nawozu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, jest obowiązany dostarczyć upoważnionej jednostce organizacyjnej przeprowadzającej badania i wydającej opinie:

1) producent – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

5. [12] Koszty badań i koszty związane z wydawaniem opinii, o których mowa w ust. 3, ponosi:

1) producent – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

6. [13] Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, jeżeli nie spełnia on wymagań, o których mowa w ust. 3.

Art. 4. 1. Wniosek do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wydanie zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu składa producent nawozu lub importer.

2. [9] Do wniosku dołącza się:

1) wyniki badań nawozu,

2) opinie, o których mowa w ust. 3,

3) projekt instrukcji stosowania i przechowywania nawozu,

4) odpis z Krajowego Rejestru Sądowego albo zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej również umowę tej spółki.

3. [10] Zezwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się po uzyskaniu:

1) opinii upoważnionych jednostek organizacyjnych, wydanych na podstawie przeprowadzonych badań mających na celu stwierdzenie, że nawóz:

a) jest przydatny do nawożenia roślin lub gleb lub rekultywacji gleb, a w szczególności:

– dostarcza roślinom składników pokarmowych, wpływając istotnie na wzrost plonu lub stan odżywienia roślin bądź pozytywnie na jakość plonu lub cechy użytkowe roślin, lub

– zwiększa żyzność gleb lub stawów rybnych,

b) po zastosowaniu, zgodnym z instrukcją stosowania, nie wykazuje szkodliwego oddziaływania na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko,

c) spełnia minimalne wymagania jakościowe określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 oraz wymagania jakościowe deklarowane przez producenta,

d) nie zawiera zanieczyszczeń w ilości przekraczającej dopuszczalne wartości zanieczyszczeń określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9,

2) opinii upoważnionych jednostek organizacyjnych o spełnianiu wymagań weterynaryjnych, określonych w przepisach Unii Europejskiej, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, przez nawóz organiczny i organiczno-mineralny, wytworzony z surowców będących ubocznymi produktami zwierzęcymi lub z produktów uzyskanych z ubocznych produktów zwierzęcych albo zawierający w swoim składzie uboczne produkty zwierzęce.

4. Producent lub importer nawozu jest obowiązany dostarczyć upoważnionej jednostce organizacyjnej, przeprowadzającej badania i wydającej opinie, szczegółową dokumentację dotyczącą nawozu.

5. Koszty badań i koszty związane z wydawaniem opinii, o których mowa w ust. 3, ponosi producent lub importer nawozu.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, jeżeli nie spełnia on wymagań, o których mowa w ust. 3.

Art. 4. 1. Wniosek do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wydanie zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu składa producent nawozu lub importer.

2. Do wniosku należy dołączyć wyniki badań i opinie, o których mowa w ust. 3, oraz projekt instrukcji stosowania i przechowywania nawozu.

3. Zezwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się po uzyskaniu opinii upoważnionej jednostki organizacyjnej, wydanej na podstawie przeprowadzonych badań, stwierdzających, że nawóz:

1) jest przydatny do nawożenia roślin i gleb lub rekultywacji gleb,

2) po prawidłowym zastosowaniu nie wykazuje bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego oddziaływania na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko,

3) spełnia wymagania jakościowe,

4) nie zawiera zanieczyszczeń powyżej wartości dopuszczalnych.

4. Producent lub importer nawozu jest obowiązany dostarczyć upoważnionej jednostce organizacyjnej, przeprowadzającej badania i wydającej opinie, szczegółową dokumentację dotyczącą nawozu.

5. Koszty badań i koszty związane z wydawaniem opinii, o których mowa w ust. 3, ponosi producent lub importer nawozu.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, jeżeli nie spełnia on wymagań, o których mowa w ust. 3.