Wersja obowiązująca od 2001-09-25 do 2002-10-22
1. Do obowiązkowych zadań placówek doskonalenia tworzonych przez ministra, zwanych dalej „centralnymi placówkami doskonalenia”, należy:
1) opracowywanie diagnozy stanu kwalifikacji nauczycieli oraz określanie potrzeb w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli na podstawie danych uzyskanych ze sprawozdań kuratorów oświaty,
2) przygotowywanie ogólnopolskich programów kształcenia ustawicznego nauczycieli, w tym w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, opracowywanie materiałów edukacyjnych oraz przygotowanie kadry szkoleniowej dla realizacji tych programów,
3) [1] przygotowywanie, koordynacja i ewaluacja ogólnopolskich programów doskonalenia zawodowego dyrektorów szkół i placówek oraz pracowników organów nadzorujących i prowadzących szkoły i placówki,
4) współpraca w zakresie funkcjonowania systemu kształcenia ustawicznego nauczycieli z krajowymi i zagranicznymi partnerami, w tym w szczególności ze szkołami wyższymi, organami sprawującymi nadzór pedagogiczny. Centralną Komisją Egzaminacyjną, okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi oraz partnerami społecznymi,
5) organizowanie i prowadzenie edukacji niestacjonarnej w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli oraz wspieranie innych podmiotów prowadzących tę edukację,
6) tworzenie i rozwijanie ogólnopolskiego systemu informacji z zakresu pedagogiki i psychologii oraz upowszechnianie wiedzy pedagogicznej, psychologicznej i metodycznej,
7) opracowywanie i publikacja materiałów informacyjnych i metodycznych oraz promowanie twórczości pedagogicznej w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli, w tym prowadzenie działalności wydawniczej,
8) planowanie i organizowanie działań na rzecz rozwoju i awansu zawodowego nauczycieli, w szczególności we współpracy z organami sprawującymi nadzór pedagogiczny,
9) analizowanie efektywności różnych form kształcenia ustawicznego nauczycieli,
10) wspieranie oświaty polonijnej w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli.
2. Centralne placówki doskonalenia mogą realizować inne zadania z zakresu kształcenia ustawicznego nauczycieli zlecone przez ministra i finansowane ze środków zapewnionych przez ministra.
3. [2] Centralne placówki doskonalenia podejmują zadania wymienione w ust. 1 w zakresie odpowiednim do określonych w statucie celów działalności.
[1] § 3 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rodzajów, zasad tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz zasad działania placówek doskonalenia nauczycieli (Dz.U. Nr 96, poz. 1048). Zmiana weszła w życie 25 września 2001 r.
[2] § 3 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rodzajów, zasad tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz zasad działania placówek doskonalenia nauczycieli (Dz.U. Nr 96, poz. 1048). Zmiana weszła w życie 25 września 2001 r.
Wersja obowiązująca od 2001-09-25 do 2002-10-22
1. Do obowiązkowych zadań placówek doskonalenia tworzonych przez ministra, zwanych dalej „centralnymi placówkami doskonalenia”, należy:
1) opracowywanie diagnozy stanu kwalifikacji nauczycieli oraz określanie potrzeb w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli na podstawie danych uzyskanych ze sprawozdań kuratorów oświaty,
2) przygotowywanie ogólnopolskich programów kształcenia ustawicznego nauczycieli, w tym w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, opracowywanie materiałów edukacyjnych oraz przygotowanie kadry szkoleniowej dla realizacji tych programów,
3) [1] przygotowywanie, koordynacja i ewaluacja ogólnopolskich programów doskonalenia zawodowego dyrektorów szkół i placówek oraz pracowników organów nadzorujących i prowadzących szkoły i placówki,
4) współpraca w zakresie funkcjonowania systemu kształcenia ustawicznego nauczycieli z krajowymi i zagranicznymi partnerami, w tym w szczególności ze szkołami wyższymi, organami sprawującymi nadzór pedagogiczny. Centralną Komisją Egzaminacyjną, okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi oraz partnerami społecznymi,
5) organizowanie i prowadzenie edukacji niestacjonarnej w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli oraz wspieranie innych podmiotów prowadzących tę edukację,
6) tworzenie i rozwijanie ogólnopolskiego systemu informacji z zakresu pedagogiki i psychologii oraz upowszechnianie wiedzy pedagogicznej, psychologicznej i metodycznej,
7) opracowywanie i publikacja materiałów informacyjnych i metodycznych oraz promowanie twórczości pedagogicznej w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli, w tym prowadzenie działalności wydawniczej,
8) planowanie i organizowanie działań na rzecz rozwoju i awansu zawodowego nauczycieli, w szczególności we współpracy z organami sprawującymi nadzór pedagogiczny,
9) analizowanie efektywności różnych form kształcenia ustawicznego nauczycieli,
10) wspieranie oświaty polonijnej w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli.
2. Centralne placówki doskonalenia mogą realizować inne zadania z zakresu kształcenia ustawicznego nauczycieli zlecone przez ministra i finansowane ze środków zapewnionych przez ministra.
3. [2] Centralne placówki doskonalenia podejmują zadania wymienione w ust. 1 w zakresie odpowiednim do określonych w statucie celów działalności.
[1] § 3 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rodzajów, zasad tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz zasad działania placówek doskonalenia nauczycieli (Dz.U. Nr 96, poz. 1048). Zmiana weszła w życie 25 września 2001 r.
[2] § 3 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie rodzajów, zasad tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz zasad działania placówek doskonalenia nauczycieli (Dz.U. Nr 96, poz. 1048). Zmiana weszła w życie 25 września 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-10-28 do 2001-09-24
1. Do obowiązkowych zadań placówek doskonalenia tworzonych przez ministra, zwanych dalej „centralnymi placówkami doskonalenia”, należy:
1) opracowywanie diagnozy stanu kwalifikacji nauczycieli oraz określanie potrzeb w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli na podstawie danych uzyskanych ze sprawozdań kuratorów oświaty,
2) przygotowywanie ogólnopolskich programów kształcenia ustawicznego nauczycieli, w tym w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, opracowywanie materiałów edukacyjnych oraz przygotowanie kadry szkoleniowej dla realizacji tych programów,
3) przygotowywanie, koordynacja i ewaluacja ogólnopolskich programów doskonalenia zawodowego dyrektorów szkół i placówek oraz pracowników organów nadzorujących i prowadzących szkoły i placówki, w zakresie zarządzania oświatą,
4) współpraca w zakresie funkcjonowania systemu kształcenia ustawicznego nauczycieli z krajowymi i zagranicznymi partnerami, w tym w szczególności ze szkołami wyższymi, organami sprawującymi nadzór pedagogiczny. Centralną Komisją Egzaminacyjną, okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi oraz partnerami społecznymi,
5) organizowanie i prowadzenie edukacji niestacjonarnej w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli oraz wspieranie innych podmiotów prowadzących tę edukację,
6) tworzenie i rozwijanie ogólnopolskiego systemu informacji z zakresu pedagogiki i psychologii oraz upowszechnianie wiedzy pedagogicznej, psychologicznej i metodycznej,
7) opracowywanie i publikacja materiałów informacyjnych i metodycznych oraz promowanie twórczości pedagogicznej w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli, w tym prowadzenie działalności wydawniczej,
8) planowanie i organizowanie działań na rzecz rozwoju i awansu zawodowego nauczycieli, w szczególności we współpracy z organami sprawującymi nadzór pedagogiczny,
9) analizowanie efektywności różnych form kształcenia ustawicznego nauczycieli,
10) wspieranie oświaty polonijnej w zakresie kształcenia ustawicznego nauczycieli.
2. Centralne placówki doskonalenia mogą realizować inne zadania z zakresu kształcenia ustawicznego nauczycieli zlecone przez ministra i finansowane ze środków zapewnionych przez ministra.