Wersja obowiązująca od 2004.09.03 do 2004.12.31

DZIAŁ V

(utracił moc)

Rozdział 1

(utracił moc)

Art. 88. [106] (utracił moc).

[106] Ustawa traci moc 3 września 2004 r. na podstawie art. 234 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800), z wyjątkiem art. 25 ust. 5, art. 27 ust. 3, art. 30-33, art. 112 ust. 5 i 6, które tracą moc 31 grudnia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003.10.01 do 2004.09.02

DZIAŁ V

Infrastruktura telekomunikacyjna i urządzenia końcowe

Rozdział 1

Wymagania dla sieci telekomunikacyjnych i urządzeń telekomunikacyjnych

Art. 88. [Wymagania dotyczące urządzeń radiowych i końcowych] [126] 1. Urządzenia radiowe i urządzenia końcowe wprowadzane do obrotu i używania powinny spełniać wymagania w zakresie:

1) ochrony zdrowia i bezpieczeństwa użytkownika,

2) efektywnego wykorzystania zasobów częstotliwości lub zasobów orbitalnych w przypadku urządzeń radiowych,

3) kompatybilności elektromagnetycznej w zakresie wynikającym z ich przeznaczenia.

2. [127] Minister właściwy do spraw łączności może, w drodze rozporządzenia, ustalić dodatkowe wymagania w zakresie:

1) zapewniania ochrony tajemnicy telekomunikacji,

2) zabezpieczenia przed nieuprawnionym używaniem urządzeń,

3) umożliwienia dostępu do urządzeń lub sieci służbom ustawowo powołanym do niesienia pomocy,

4) przystosowania do używania przez osoby niepełnosprawne,

5) zdolności do współpracy z innymi urządzeniami telekomunikacyjnymi używanymi w sieci telekomunikacyjnej lub do niej dołączonymi, w szczególności niepowodowania uszkodzeń sieci telekomunikacyjnej lub zakłócania jej funkcjonowania

– które, niezależnie od wymagań wymienionych w ust. 1, powinny być spełniane przez urządzenia, oraz określić termin, do którego mogą być używane urządzenia niespełniające wymagań ustalonych w rozporządzeniu, wprowadzone do obrotu przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, mając na uwadze prawidłowość funkcjonowania sieci telekomunikacyjnych.

3. Minister właściwy do spraw łączności może, w drodze rozporządzeń, określić szczegółowe wymagania techniczne i eksploatacyjne dla urządzeń telekomunikacyjnych oraz sieci telekomunikacyjnych, kierując się wymaganiami europejskich organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań – wymaganiami innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.

4. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Sprawiedliwości, ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania techniczne i eksploatacyjne dla sieci telekomunikacyjnych i urządzeń telekomunikacyjnych dotyczące ich przystosowania do wypełniania przez operatorów obowiązku, o którym mowa w art. 40 ust. 1, mając na uwadze, że sieci telekomunikacyjne i urządzenia telekomunikacyjne eksploatowane przez tych operatorów powinny zapewniać uprawnionym organom dostęp do informacji oraz danych określonych w art. 67 ust. 1, a także ich rejestrację, kierując się wymaganiami europejskich organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań – wymaganiami innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.

[126] Art. 88 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 59 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 1070). Zmiana weszła w życie 1 października 2003 r.

[127] Art. 88 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 2003 r. zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 170, poz. 1652) Zmiana weszła w życie 1 października 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.06.29 do 2003.09.30

DZIAŁ V

Infrastruktura telekomunikacyjna i urządzenia końcowe

Rozdział 1

Wymagania dla sieci telekomunikacyjnych i urządzeń telekomunikacyjnych

Art. 88. [Wymagania urządzeń] 1. Urządzenia telekomunikacyjne, a także kable, przewody i osprzęt, używane w sieciach telekomunikacyjnych lub do nich dołączane, powinny:

1) być bezpieczne w używaniu,

2) posiadać zdolność do współpracy z innymi urządzeniami telekomunikacyjnymi używanymi w sieci telekomunikacyjnej lub do niej dołączonymi, w szczególności nie powodować uszkodzeń sieci telekomunikacyjnej lub zakłócać jej funkcjonowania,

3) efektywnie wykorzystywać zasoby częstotliwości lub zasoby orbitalne, w przypadku urządzeń radiowych,

4) spełniać wymagania dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej, w zakresie wynikającym z przeznaczenia.

2. Minister właściwy do spraw łączności może, w drodze rozporządzenia:

1) ustalić dodatkowe wymagania, spośród dotyczących:

a) zapewniania ochrony tajemnicy telekomunikacji,

b) zabezpieczenia przed nieuprawnionym używaniem,

c) umożliwienia dostępu do urządzeń lub sieci służbom ustawowo powołanym do niesienia pomocy,

d) przystosowania do używania przez osoby niepełnosprawne

– które niezależnie od wymagań wymienionych w ust. 1 powinny być spełniane przez urządzenia określonego typu lub przez określoną klasę urządzeń, określając termin, do którego mogą być używane urządzenia wprowadzone zgodnie z prawem do obrotu handlowego przed dniem wydania rozporządzenia, nie spełniające wymagań ustalonych w rozporządzeniu,

2) określić szczegółowe wymagania techniczne i eksploatacyjne dla urządzeń telekomunikacyjnych oraz sieci telekomunikacyjnych, w tym wymagania techniczne i eksploatacyjne dla powszechnie stosowanych zakończeń sieci publicznych, analogowych lub cyfrowych, w szczególności dla zakończeń sieci w cyfrowych, zintegrowanych sieciach transmisji danych w zakresie spełniania wymagań, o których mowa w pkt 1 oraz ust. 1, zwanych dalej „zasadniczymi wymaganiami” dla urządzeń telekomunikacyjnych i sieci telekomunikacyjnych – kierując się wymaganiami europejskich organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań – wymaganiami innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.

3. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Sprawiedliwości, ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, [10] określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania techniczne i eksploatacyjne dla sieci telekomunikacyjnych i urządzeń telekomunikacyjnych, dotyczące ich przystosowania do wypełniania przez operatorów obowiązku, o którym mowa w art. 40 ust. 2, mając na uwadze, że sieci telekomunikacyjne i urządzenia telekomunikacyjne eksploatowane przez tych operatorów powinny zapewniać uprawnionym organom dostęp do informacji oraz danych określonych w art. 67 ust. 1, a także ich rejestrację, kierując się wymaganiami europejskich organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań – wymaganiami innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.

[10] Art. 88 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 211 pkt 2 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz.U. Nr 74, poz. 676). Zmiana weszła w życie 29 czerwca 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.01.01 do 2002.06.28

DZIAŁ V

Infrastruktura telekomunikacyjna i urządzenia końcowe

Rozdział 1

Wymagania dla sieci telekomunikacyjnych i urządzeń telekomunikacyjnych

Art. 88. [Wymagania urządzeń] 1. Urządzenia telekomunikacyjne, a także kable, przewody i osprzęt, używane w sieciach telekomunikacyjnych lub do nich dołączane, powinny:

1) być bezpieczne w używaniu,

2) posiadać zdolność do współpracy z innymi urządzeniami telekomunikacyjnymi używanymi w sieci telekomunikacyjnej lub do niej dołączonymi, w szczególności nie powodować uszkodzeń sieci telekomunikacyjnej lub zakłócać jej funkcjonowania,

3) efektywnie wykorzystywać zasoby częstotliwości lub zasoby orbitalne, w przypadku urządzeń radiowych,

4) spełniać wymagania dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej, w zakresie wynikającym z przeznaczenia.

2. Minister właściwy do spraw łączności może, w drodze rozporządzenia:

1) ustalić dodatkowe wymagania, spośród dotyczących:

a) zapewniania ochrony tajemnicy telekomunikacji,

b) zabezpieczenia przed nieuprawnionym używaniem,

c) umożliwienia dostępu do urządzeń lub sieci służbom ustawowo powołanym do niesienia pomocy,

d) przystosowania do używania przez osoby niepełnosprawne

– które niezależnie od wymagań wymienionych w ust. 1 powinny być spełniane przez urządzenia określonego typu lub przez określoną klasę urządzeń, określając termin, do którego mogą być używane urządzenia wprowadzone zgodnie z prawem do obrotu handlowego przed dniem wydania rozporządzenia, nie spełniające wymagań ustalonych w rozporządzeniu,

2) określić szczegółowe wymagania techniczne i eksploatacyjne dla urządzeń telekomunikacyjnych oraz sieci telekomunikacyjnych, w tym wymagania techniczne i eksploatacyjne dla powszechnie stosowanych zakończeń sieci publicznych, analogowych lub cyfrowych, w szczególności dla zakończeń sieci w cyfrowych, zintegrowanych sieciach transmisji danych w zakresie spełniania wymagań, o których mowa w pkt 1 oraz ust. 1, zwanych dalej „zasadniczymi wymaganiami" dla urządzeń telekomunikacyjnych i sieci telekomunikacyjnych – kierując się wymaganiami europejskich organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań – wymaganiami innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.

3. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Sprawiedliwości, ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania techniczne i eksploatacyjne dla sieci telekomunikacyjnych i urządzeń telekomunikacyjnych, dotyczące ich przystosowania do wypełniania przez operatorów obowiązku, o którym mowa w art. 40 ust. 2, mając na uwadze, że sieci telekomunikacyjne i urządzenia telekomunikacyjne eksploatowane przez tych operatorów powinny zapewniać uprawnionym organom dostęp do informacji oraz danych określonych w art. 67 ust. 1, a także ich rejestrację, kierując się wymaganiami europejskich organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań – wymaganiami innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.