Wersja obowiązująca od 2004.09.03 do 2004.12.31

[78] (utracił moc).

[78] Ustawa traci moc 3 września 2004 r. na podstawie art. 234 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800), z wyjątkiem art. 25 ust. 5, art. 27 ust. 3, art. 30-33, art. 112 ust. 5 i 6, które tracą moc 31 grudnia 2004 r.

Wersja obowiązująca od 2004.09.03 do 2004.12.31

[78] (utracił moc).

[78] Ustawa traci moc 3 września 2004 r. na podstawie art. 234 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800), z wyjątkiem art. 25 ust. 5, art. 27 ust. 3, art. 30-33, art. 112 ust. 5 i 6, które tracą moc 31 grudnia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.01.01 do 2004.09.02

[Naruszenie tajemnicy telekomunikacyjnej] 1. Osoba, która, korzystając z urządzenia radiowego, zapoznała się z informacją dla niej nie przeznaczoną, jest obowiązana do zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej. Przepisy art. 67 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

2. Nie stanowi naruszenia tajemnicy telekomunikacyjnej zarejestrowanie przez organ wykonujący kontrolę działalności telekomunikacyjnej informacji uzyskanej w sposób, o którym mowa w ust. 1, w celu udokumentowania faktu naruszenia przepisu niniejszej ustawy.

3. Osoby działające w imieniu operatora mogą włączyć się do trwającego połączenia, jeżeli jest to niezbędne do usunięcia awarii, zakłóceń lub w innym celu związanym z utrzymaniem sieci telekomunikacyjnych lub świadczeniem usługi telekomunikacyjnej, pod warunkiem sygnalizacji tego faktu osobom uczestniczącym w połączeniu.