Wersja obowiązująca od 2004.09.03 do 2004.12.31

[148] (utracił moc).

[148] Ustawa traci moc 3 września 2004 r. na podstawie art. 234 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800), z wyjątkiem art. 25 ust. 5, art. 27 ust. 3, art. 30-33, art. 112 ust. 5 i 6, które tracą moc 31 grudnia 2004 r.

Wersja obowiązująca od 2004.09.03 do 2004.12.31

[148] (utracił moc).

[148] Ustawa traci moc 3 września 2004 r. na podstawie art. 234 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800), z wyjątkiem art. 25 ust. 5, art. 27 ust. 3, art. 30-33, art. 112 ust. 5 i 6, które tracą moc 31 grudnia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003.10.01 do 2004.09.02

[Wysokość kary pieniężnej] 1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 124 ust. 1, nakłada Prezes URTiP, w drodze decyzji, w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Decyzji o nałożeniu kary pieniężnej nie można nadać klauzuli natychmiastowej wykonalności.

2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes URTiP uwzględnia stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.

3. Podmiot jest obowiązany do dostarczenia Prezesowi URTiP, na jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku niedostarczenia danych lub gdy dostarczone dane uniemożliwiają ustalenie podstawy wymiaru kary, Prezes URTiP może ustalić podstawę wymiaru kary pieniężnej w sposób szacunkowy, nie mniejszą jednak niż:

1) wysokość wynagrodzenia określonego w art. 115 ust. 5 – w przypadku kary, o której mowa w art. 124 ust. 2,

2) równowartość 100 tysięcy euro [167] – w pozostałych przypadkach.

4. W przypadku gdy okres działania podmiotu jest krótszy niż rok kalendarzowy, za podstawę wymiaru kary przyjmuje się równowartość 100 tysięcy euro [168] .

5. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.

6. [169] Równowartość kwot wyrażonych w euro, o której mowa w ust. 3 i 4, przelicza się na złote według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski dla euro w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary.

[167] Art. 125 ust. 3 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 1070). Zmiana weszła w życie 1 października 2003 r.

[168] Art. 125 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 1070). Zmiana weszła w życie 1 października 2003 r.

[169] Art. 125 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 1070). Zmiana weszła w życie 1 października 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.04.01 do 2003.09.30

[Wysokość kary pieniężnej] 1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 124 ust. 1, nakłada Prezes URTiP, [153] w drodze decyzji, w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Decyzji o nałożeniu kary pieniężnej nie można nadać klauzuli natychmiastowej wykonalności.

2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes URTiP [154] uwzględnia stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.

3. [155] Podmiot jest obowiązany do dostarczenia Prezesowi URTiP, na jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku niedostarczenia danych lub gdy dostarczone dane uniemożliwiają ustalenie podstawy wymiaru kary, Prezes URTiP może ustalić podstawę wymiaru kary pieniężnej w sposób szacunkowy, nie mniejszą jednak niż:

1) wysokość wynagrodzenia określonego w art. 115 ust. 5 – w przypadku kary, o której mowa w art. 124 ust. 2,

2) równowartość 100 tysięcy EURO – w pozostałych przypadkach.

4. W przypadku gdy okres działania podmiotu jest krótszy niż rok kalendarzowy, za podstawę wymiaru kary przyjmuje się równowartość 100 tysięcy EURO.

5. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.

6. Równowartość kwot wyrażonych w EURO, o której mowa w ust. 3 i 4, przelicza się na złote według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski dla EURO w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary.

[153] Art. 125 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 11 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25, poz. 253). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2002 r.

[154] Art. 125 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 11 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25, poz. 253). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2002 r.

[155] Art. 125 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 11 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25, poz. 253). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.01.01 do 2002.03.31

[Wysokość kary pieniężnej] 1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 124 ust. 1, nakłada Prezes URT, w drodze decyzji, w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Decyzji o nałożeniu kary pieniężnej nie można nadać klauzuli natychmiastowej wykonalności.

2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes URT uwzględnia stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.

3. Podmiot jest obowiązany do dostarczenia Prezesowi URT, na jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku niedostarczenia danych lub gdy dostarczone dane uniemożliwiają ustalenie podstawy wymiaru kary, Prezes URT może ustalić podstawę wymiaru kary pieniężnej w sposób szacunkowy, nie mniejszą jednak niż:

1) wysokość wynagrodzenia określonego w art. 115 ust. 5 – w przypadku kary, o której mowa w art. 124 ust. 2,

2) równowartość 100 tysięcy EURO – w pozostałych przypadkach.

4. W przypadku gdy okres działania podmiotu jest krótszy niż rok kalendarzowy, za podstawę wymiaru kary przyjmuje się równowartość 100 tysięcy EURO.

5. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.

6. Równowartość kwot wyrażonych w EURO, o której mowa w ust. 3 i 4, przelicza się na złote według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski dla EURO w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary.