history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2002-09-11 do 2004-07-01
1. Żołnierzowi, powołanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej albo odbycia nadterminowej zasadniczej służby wojskowej przed dniem Święta Wojska Polskiego w danym roku kalendarzowym, nagrodę roczną przyznaje się, jeżeli okres od dnia powołania do końca lipca tego roku wynosi nie mniej niż trzy miesiące. W takim przypadku nagrodę roczną oblicza się w wysokości proporcjonalnej do liczby miesięcy przypadających od dnia powołania żołnierza do końca danego roku kalendarzowego.
2. [1] Nagrodę roczną w wysokości proporcjonalnej do liczby miesięcy pełnienia zawodowej służby wojskowej lub odbywania nadterminowej zasadniczej służby wojskowej pełnionej w jednostkach wojskowych w danym roku kalendarzowym przyznaje się również żołnierzowi, który:
1) do końca lipca danego roku kalendarzowego został zwolniony:
a) z zawodowej służby wojskowej lub nadterminowej zasadniczej służby wojskowej albo przeniesiony w stan nieczynny bez prawa do uposażenia,
b) ze stanowiska służbowego w jednostce wojskowej i wyznaczony do pełnienia służby w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej,
c) ze stanowiska służbowego w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej,
2) wrócił ze stanu nieczynnego.
2a. [2] Dla celów obliczenia nagrody rocznej w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. c, jeżeli żołnierz nadal pełni służbę w jednostkach wojskowych, oraz w pkt 2, przyjmuje się również okres od dnia wypłaty żołnierzowi nagrody rocznej do końca danego roku kalendarzowego.
3. Nagroda roczna za jeden miesiąc wynosi 1/12 jej wysokości wynikającej z § 3 ust. 2. Miesiąc, za który żołnierzowi wypłacono uposażenie w pełnej wysokości, traktuje się jako miesiąc pełny. [3]
4. [4] W przypadkach, o których mowa w:
1) ust. 2 pkt 1, nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w dniu zwolnienia lub przeniesienia żołnierza, przyjmując za podstawę jej obliczenia uposażenie należne żołnierzowi w dniu zwolnienia lub przeniesienia,
2) ust. 2 pkt 2, jeżeli żołnierz wrócił ze stanu nieczynnego po dniu Święta Wojska Polskiego, nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w terminie czternastu dni od dnia, w którym żołnierz powrócił ze stanu nieczynnego, przyjmując za podstawę jej obliczenia uposażenie należne żołnierzowi w dniu wypłaty tej nagrody.
[1] § 5 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 sierpnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nagród rocznych, nagród pieniężnych w formie wyróżnienia oraz zapomóg dla żołnierzy (Dz.U. Nr 134, poz. 1131). Zmiana weszła w życie 11 września 2002 r.
[2] § 5 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 sierpnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nagród rocznych, nagród pieniężnych w formie wyróżnienia oraz zapomóg dla żołnierzy (Dz.U. Nr 134, poz. 1131). Zmiana weszła w życie 11 września 2002 r.
[3] § 5 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 sierpnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nagród rocznych, nagród pieniężnych w formie wyróżnienia oraz zapomóg dla żołnierzy (Dz.U. Nr 134, poz. 1131). Zmiana weszła w życie 11 września 2002 r.
[4] § 5 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. d) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 sierpnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nagród rocznych, nagród pieniężnych w formie wyróżnienia oraz zapomóg dla żołnierzy (Dz.U. Nr 134, poz. 1131). Zmiana weszła w życie 11 września 2002 r.
Wersja obowiązująca od 2002-09-11 do 2004-07-01
1. Żołnierzowi, powołanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej albo odbycia nadterminowej zasadniczej służby wojskowej przed dniem Święta Wojska Polskiego w danym roku kalendarzowym, nagrodę roczną przyznaje się, jeżeli okres od dnia powołania do końca lipca tego roku wynosi nie mniej niż trzy miesiące. W takim przypadku nagrodę roczną oblicza się w wysokości proporcjonalnej do liczby miesięcy przypadających od dnia powołania żołnierza do końca danego roku kalendarzowego.
2. [1] Nagrodę roczną w wysokości proporcjonalnej do liczby miesięcy pełnienia zawodowej służby wojskowej lub odbywania nadterminowej zasadniczej służby wojskowej pełnionej w jednostkach wojskowych w danym roku kalendarzowym przyznaje się również żołnierzowi, który:
1) do końca lipca danego roku kalendarzowego został zwolniony:
a) z zawodowej służby wojskowej lub nadterminowej zasadniczej służby wojskowej albo przeniesiony w stan nieczynny bez prawa do uposażenia,
b) ze stanowiska służbowego w jednostce wojskowej i wyznaczony do pełnienia służby w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej,
c) ze stanowiska służbowego w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej,
2) wrócił ze stanu nieczynnego.
2a. [2] Dla celów obliczenia nagrody rocznej w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. c, jeżeli żołnierz nadal pełni służbę w jednostkach wojskowych, oraz w pkt 2, przyjmuje się również okres od dnia wypłaty żołnierzowi nagrody rocznej do końca danego roku kalendarzowego.
3. Nagroda roczna za jeden miesiąc wynosi 1/12 jej wysokości wynikającej z § 3 ust. 2. Miesiąc, za który żołnierzowi wypłacono uposażenie w pełnej wysokości, traktuje się jako miesiąc pełny. [3]
4. [4] W przypadkach, o których mowa w:
1) ust. 2 pkt 1, nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w dniu zwolnienia lub przeniesienia żołnierza, przyjmując za podstawę jej obliczenia uposażenie należne żołnierzowi w dniu zwolnienia lub przeniesienia,
2) ust. 2 pkt 2, jeżeli żołnierz wrócił ze stanu nieczynnego po dniu Święta Wojska Polskiego, nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w terminie czternastu dni od dnia, w którym żołnierz powrócił ze stanu nieczynnego, przyjmując za podstawę jej obliczenia uposażenie należne żołnierzowi w dniu wypłaty tej nagrody.
[1] § 5 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 sierpnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nagród rocznych, nagród pieniężnych w formie wyróżnienia oraz zapomóg dla żołnierzy (Dz.U. Nr 134, poz. 1131). Zmiana weszła w życie 11 września 2002 r.
[2] § 5 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 sierpnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nagród rocznych, nagród pieniężnych w formie wyróżnienia oraz zapomóg dla żołnierzy (Dz.U. Nr 134, poz. 1131). Zmiana weszła w życie 11 września 2002 r.
[3] § 5 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 sierpnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nagród rocznych, nagród pieniężnych w formie wyróżnienia oraz zapomóg dla żołnierzy (Dz.U. Nr 134, poz. 1131). Zmiana weszła w życie 11 września 2002 r.
[4] § 5 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. d) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 sierpnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nagród rocznych, nagród pieniężnych w formie wyróżnienia oraz zapomóg dla żołnierzy (Dz.U. Nr 134, poz. 1131). Zmiana weszła w życie 11 września 2002 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-08-09 do 2002-09-10
1. Żołnierzowi, powołanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej albo odbycia nadterminowej zasadniczej służby wojskowej przed dniem Święta Wojska Polskiego w danym roku kalendarzowym, nagrodę roczną przyznaje się, jeżeli okres od dnia powołania do końca lipca tego roku wynosi nie mniej niż trzy miesiące. W takim przypadku nagrodę roczną oblicza się w wysokości proporcjonalnej do liczby miesięcy przypadających od dnia powołania żołnierza do końca danego roku kalendarzowego.
2. Nagrodę roczną w wysokości proporcjonalnej do liczby miesięcy czynnej służby wojskowej pełnionej w jednostkach wojskowych w danym roku kalendarzowym przyznaje się również żołnierzowi, który do końca lipca danego roku kalendarzowego został zwolniony:
1) z czynnej służby wojskowej albo przeniesiony w stan nieczynny bez prawa do uposażenia,
2) z odbywania nadterminowej zasadniczej służby wojskowej i przyjęty do służby kandydackiej,
3) ze stanowiska służbowego w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej,
4) ze stanowiska służbowego w jednostce wojskowej i wyznaczony do pełnienia służby w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej.
3. Nagroda roczna za jeden miesiąc wynosi 1/12 jej wysokości wynikającej z § 3 ust. 2.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, nagrodę roczną wypłaca się w dniu zwolnienia żołnierza, przyjmując za podstawę jej obliczenia uposażenie należne żołnierzowi w ostatnim miesiącu przed zdarzeniem określonym w tym przepisie.