Wersja obowiązująca od 2019-09-13 do 2022-09-21
[Wentylacja tuneli drogowych] [57] 1. Wentylacja tuneli drogowych powinna być ustalona na podstawie wartości progowych stężeń tlenku węgla (CO) i ditlenku azotu (NO2) w powietrzu w tunelu oraz widoczności, określonych w tabeli:
Rodzaj ruchu pojazdów w tunelu |
Stężenie tlenku węgla (CO) |
Stężenie ditlenku azotu (NO2)1) |
Widoczności |
|
współczynnik absorbcji K |
transmitancja światła S2) |
|||
Płynny z prędkością 50–100 km/h |
70 ppm |
1 ppm |
0,005 m-1 |
60% |
Utrudniony codziennie zatorami, zatrzymany na wszystkich pasach ruchu |
70 ppm |
1 ppm |
0,007 m-1 |
50% |
Ograniczony wyjątkowo zatorem, zatrzymany na wszystkich pasach ruchu |
100 ppm |
1,5 ppm |
0,009 m-1 |
40% |
Długotrwałe prace w tunelu |
30 ppm |
0,3 ppm |
0,003 m-1 |
75% |
1) Średnie stężenie na całej długości tunelu. 2) Dla odcinka 100 m. |
2. Tunel drogowy z wentylacją mechaniczną powinien być wyposażony w urządzenia monitorujące jakość powietrza w tunelu i urządzenia służące do zamykania go dla ruchu w przypadku, gdy:
1) stężenie tlenku węgla (CO) przekroczy wartość 200 ppm,
2) stężenie ditlenku azotu (NO2) przekroczy wartość 4 ppm,
3) współczynnik absorbcji K przekroczy wartość 0,012 m-1,
4) wartość transmitancji światła S spadnie poniżej 30%.
3. Wentylacja mechaniczna w tunelach drogowych powinna być uruchamiania i sterowana automatycznie z czujników monitorujących jakość powietrza w tunelu.
[57] § 292 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 37 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 1 sierpnia 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie (Dz.U. poz. 1642). Zmiana weszła w życie 13 września 2019 r.
Wersja obowiązująca od 2019-09-13 do 2022-09-21
[Wentylacja tuneli drogowych] [57] 1. Wentylacja tuneli drogowych powinna być ustalona na podstawie wartości progowych stężeń tlenku węgla (CO) i ditlenku azotu (NO2) w powietrzu w tunelu oraz widoczności, określonych w tabeli:
Rodzaj ruchu pojazdów w tunelu |
Stężenie tlenku węgla (CO) |
Stężenie ditlenku azotu (NO2)1) |
Widoczności |
|
współczynnik absorbcji K |
transmitancja światła S2) |
|||
Płynny z prędkością 50–100 km/h |
70 ppm |
1 ppm |
0,005 m-1 |
60% |
Utrudniony codziennie zatorami, zatrzymany na wszystkich pasach ruchu |
70 ppm |
1 ppm |
0,007 m-1 |
50% |
Ograniczony wyjątkowo zatorem, zatrzymany na wszystkich pasach ruchu |
100 ppm |
1,5 ppm |
0,009 m-1 |
40% |
Długotrwałe prace w tunelu |
30 ppm |
0,3 ppm |
0,003 m-1 |
75% |
1) Średnie stężenie na całej długości tunelu. 2) Dla odcinka 100 m. |
2. Tunel drogowy z wentylacją mechaniczną powinien być wyposażony w urządzenia monitorujące jakość powietrza w tunelu i urządzenia służące do zamykania go dla ruchu w przypadku, gdy:
1) stężenie tlenku węgla (CO) przekroczy wartość 200 ppm,
2) stężenie ditlenku azotu (NO2) przekroczy wartość 4 ppm,
3) współczynnik absorbcji K przekroczy wartość 0,012 m-1,
4) wartość transmitancji światła S spadnie poniżej 30%.
3. Wentylacja mechaniczna w tunelach drogowych powinna być uruchamiania i sterowana automatycznie z czujników monitorujących jakość powietrza w tunelu.
[57] § 292 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 37 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 1 sierpnia 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie (Dz.U. poz. 1642). Zmiana weszła w życie 13 września 2019 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-08-18 do 2019-09-12
[Wentylacja tuneli drogowych] 1. Wentylacja tuneli drogowych powinna być ustalona na podstawie stężenia określonego ułamkiem molowym tlenku węgla i tlenku azotu w powietrzu tunelu oraz emisji dymów ograniczających widoczność.
2. Dopuszczalne stężenie określone ułamkiem molowym tlenku węgla w powietrzu tunelu określa tabela:
Rodzaj tunelu |
Dopuszczalne stężenie określone ułamkiem molowym tlenku węgla |
|
ruch pojazdów płynny, % |
ruch pojazdów utrudniony lub zatrzymywany, % |
|
W ciągu ulic miejskich |
0,015 |
0,015 |
W ciągu dróg klas A i S |
0,015 |
0,025 |
Górski |
0,015 |
0,025 |
Na wyjściu z tunelu przy wentylacji podłużnej |
0,025 |
0,025 |
Przebywanie w tunelu personelu wykonującego pracę |
0,005 |
3. Dopuszczalne stężenie, określone ułamkiem molowym tlenku azotu w powietrzu tunelu, wynosi 0,0025%.
4. Dopuszczalne stężenie dymu w powietrzu tunelu, określone współczynnikiem widoczności i komfortu jazdy, podaje tabela:
Rodzaj tunelu |
Współczynnik widoczności i komfortu jazdy |
||
ruch pojazdów płynny (m–1) |
ruch pojazdów
utrudniony lub zatrzymywany |
||
W ciągu ulic miejskich |
0,005 |
0,0075 |
|
Pozamiejski przy prędkości pojazdów: |
60–80 km/h |
0,0075 |
0,009 |
|
100 km/h |
0,005 |
0,009 |
Przebywanie w tunelu personelu wykonującego pracę |
0,003 |
||
Konieczność zamknięcia ruchu w tunelu |
0,012 |
5. Dopuszczalne stężenie masowe sadzy w powietrzu tunelu wynosi 2 mg/m3.