§ 11. 1. Żołnierzowi zawodowemu przeniesionemu na inne stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia:

1) wskutek orzeczenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia służby na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym, jeżeli niezdolność ta została spowodowana wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub chorobą powstałą w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby,

2) [3] w przypadku wyznaczenia na stanowisko służbowe po zakończeniu przez niego pełnienia służby poza granicami państwa:

a) w polskim przedstawicielstwie wojskowym przy organizacji międzynarodowej lub przy międzynarodowej strukturze wojskowej,

b) w organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej strukturze wojskowej,

c) w jednostce organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych

– zachowuje się, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, na okres zajmowania tego stanowiska, uposażenie według grupy uposażenia przysługującej na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym lub grupy pośredniej.

1a. W stosunku do żołnierza, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, grupą uposażenia przysługującą na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym jest grupa przysługująca na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym lub grupa uposażenia, do jakiej było zaszeregowane stanowisko służbowe, które zajmował, pełniąc służbę poza granicami państwa, jeżeli jest korzystniejsza.

2. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, nie można zachować grupy uposażenia wyższej od grupy uposażenia przewidzianej w etacie jednostki wojskowej dla bezpośredniego przełożonego. W takim przypadku zachowana grupa uposażenia, inna niż ostatnio przysługująca żołnierzowi, jest grupą pośrednią.

3. Kompetencję w sprawie zachowania grupy uposażenia, polegającą na określeniu grupy uposażenia, jaka może być zachowana żołnierzowi z uwzględnieniem przepisów ust. 1 i 2, posiada organ wyznaczający żołnierza na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia, z tym że w przypadku, gdy organem wyznaczającym jest Minister Obrony Narodowej, właściwy w tej sprawie jest dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr.

§ 11. 1. [1] Żołnierzowi zawodowemu przeniesionemu na inne stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia:

1) wskutek orzeczenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia służby na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym, jeżeli niezdolność ta została spowodowana wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub chorobą powstałą w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby,

2) w przypadku wyznaczenia na stanowisko służbowe po zakończeniu przez niego pełnienia służby poza granicami państwa w polskim przedstawicielstwie wojskowym przy organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej strukturze wojskowej albo w organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej strukturze wojskowej

– zachowuje się, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, na okres zajmowania tego stanowiska, uposażenie według grupy uposażenia przysługującej na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym lub grupy pośredniej.

1a. [2] W stosunku do żołnierza, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, grupą uposażenia przysługującą na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym jest grupa przysługująca na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym lub grupa uposażenia, do jakiej było zaszeregowane stanowisko służbowe, które zajmował, pełniąc służbę poza granicami państwa, jeżeli jest korzystniejsza.

2. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, nie można zachować grupy uposażenia wyższej od grupy uposażenia przewidzianej w etacie jednostki wojskowej dla bezpośredniego przełożonego. W takim przypadku zachowana grupa uposażenia, inna niż ostatnio przysługująca żołnierzowi, jest grupą pośrednią.

3. Kompetencję w sprawie zachowania grupy uposażenia, polegającą na określeniu grupy uposażenia, jaka może być zachowana żołnierzowi z uwzględnieniem przepisów ust. 1 i 2, posiada organ wyznaczający żołnierza na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia, z tym że w przypadku, gdy organem wyznaczającym jest Minister Obrony Narodowej, właściwy w tej sprawie jest dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr.

§ 11. 1. Żołnierzowi zawodowemu przeniesionemu na inne stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia:

1) wskutek orzeczenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia służby w określonych jednostkach wojskowych albo na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym, jeżeli niezdolność ta została spowodowana wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby wojskowej lub chorobą powstałą w związku ze szczególnymi warunkami tej służby,

2) w razie likwidacji zajmowanego przez niego stanowiska służbowego albo

3) w przypadkach szczególnie uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych, w tym z uwagi na konieczność zapewnienia ciągłości dowodzenia (kierowania) jednostką wojskową lub jej pododdziałem (komórką organizacyjną)

– zachowuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, na okres zajmowania tego stanowiska, uposażenie według grupy uposażenia przysługującej na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym lub grupy pośredniej.

2. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, nie można zachować grupy uposażenia wyższej od grupy uposażenia przewidzianej w etacie jednostki wojskowej dla bezpośredniego przełożonego. W takim przypadku zachowana grupa uposażenia, inna niż ostatnio przysługująca żołnierzowi, jest grupą pośrednią.

3. Kompetencję w sprawie zachowania grupy uposażenia, polegającą na określeniu grupy uposażenia, jaka może być zachowana żołnierzowi z uwzględnieniem przepisów ust. 1 i 2, posiada organ wyznaczający żołnierza na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia, z tym że w przypadku, gdy organem wyznaczającym jest Minister Obrony Narodowej, właściwy w tej sprawie jest dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr.