history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2001-03-30 do 2003-11-17

[Uprawnienia ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego] 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego powołuje i odwołuje organy opiniodawcze do zagadnień związanych z ochroną dziedzictwa kulturowego, a także specjalistów z określonych dziedzin ochrony zabytków jako rzeczoznawców uprawnionych do wydawania ocen i opinii w danym zakresie wiedzy.

2. [2] Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może tworzyć, w drodze rozporządzenia, specjalistyczne jednostki organizacyjne, powoływane w celu ochrony zabytków, nadając im statut określający w szczególności zakres kompetencji jednostki organizacyjnej, obszar oraz formy jej działalności, a także zasady współdziałania z innymi organami ochrony dóbr kultury.

3. [3] (skreślony).

[2] Art. 10 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 9 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 120, poz. 1268). Zmiana weszła w życie 30 marca 2001 r.

[3] Art. 10 ust. 3 skreślony przez art. 9 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 120, poz. 1268). Zmiana weszła w życie 30 marca 2001 r.

Wersja obowiązująca od 2001-03-30 do 2003-11-17

[Uprawnienia ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego] 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego powołuje i odwołuje organy opiniodawcze do zagadnień związanych z ochroną dziedzictwa kulturowego, a także specjalistów z określonych dziedzin ochrony zabytków jako rzeczoznawców uprawnionych do wydawania ocen i opinii w danym zakresie wiedzy.

2. [2] Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może tworzyć, w drodze rozporządzenia, specjalistyczne jednostki organizacyjne, powoływane w celu ochrony zabytków, nadając im statut określający w szczególności zakres kompetencji jednostki organizacyjnej, obszar oraz formy jej działalności, a także zasady współdziałania z innymi organami ochrony dóbr kultury.

3. [3] (skreślony).

[2] Art. 10 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 9 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 120, poz. 1268). Zmiana weszła w życie 30 marca 2001 r.

[3] Art. 10 ust. 3 skreślony przez art. 9 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 120, poz. 1268). Zmiana weszła w życie 30 marca 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-12-10 do 2001-03-29    (Dz.U.1999.98.1150 tekst jednolity)

[Uprawnienia ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego] 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego powołuje i odwołuje organy opiniodawcze do zagadnień związanych z ochroną dziedzictwa kulturowego, a także specjalistów z określonych dziedzin ochrony zabytków jako rzeczoznawców uprawnionych do wydawania ocen i opinii w danym zakresie wiedzy.

2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może również tworzyć specjalistyczne jednostki organizacyjne, powoływane w celu ochrony zabytków.

3. Jednostki, o których mowa w ust. 2, działają na podstawie statutu nadawanego im przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-01-01 do 1999-12-09

[Organy opiniodawcze oraz rzeczoznawcy] 1. Minister Kultury i Sztuki powołuje i odwołuje [6] organy opiniodawcze do zagadnień związanych z ochroną dziedzictwa kulturowego, a także specjalistów z określonych dziedzin ochrony zabytków jako rzeczoznawców uprawnionych do wydawania ocen i opinii w danym zakresie wiedzy.

2. Minister Kultury i Sztuki może również tworzyć specjalistyczne jednostki organizacyjne, powoływane w celu ochrony zabytków.

3. Jednostki, o których mowa w ust. 2, działają na podstawie statutu nadawanego im przez Ministra Kultury i Sztuki.

[6] Art. 10 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 5 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1999 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1990-09-23 do 1998-12-31

[Organy opiniodawcze oraz rzeczoznawcy] [10] 1. Minister Kultury i Sztuki powołuje organy opiniodawcze do zagadnień związanych z ochroną dziedzictwa kulturowego, a także specjalistów z określonych dziedzin ochrony zabytków jako rzeczoznawców uprawnionych do wydawania ocen i opinii w danym zakresie wiedzy.

2. Minister Kultury i Sztuki może również tworzyć specjalistyczne jednostki organizacyjne, powoływane w celu ochrony zabytków.

3. Jednostki, o których mowa w ust. 2, działają na podstawie statutu nadawanego im przez Ministra Kultury i Sztuki.

[10] Art. 10 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 19 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz.U. Nr 56, poz. 322). Zmiana weszła w życie 23 września 1990 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1962-05-22 do 1990-09-22

[Organy opiniodawcze i doradcze] 1. Przy Ministrze Kultury i Sztuki działa, jako organ opiniodawczy do zagadnień związanych z ochroną dóbr kultury i muzeami, Rada Kultury i Sztuki,

2. Przy wojewódzkim konserwatorze zabytków działa jako organ opiniodawczy wojewódzka rada ochrony dóbr kultury.

3. Przy miejskim i powiatowym konserwatorze zabytków może być powołana jako organ opiniodawczy i doradczy miejska (powiatowa) rada ochrony dóbr kultury.

4. Szczegółowy zakres działania rad, o których mowa w ust. 2 i 3, ich skład, sposób powoływania i odwoływania członków określi Minister Kultury i Sztuki.