Wersja obowiązująca od 2004.06.19 do 2007.11.21

§ 9. [6] 1. Zakład może prowadzić leczenie substytucyjne, jeżeli spełnia następujące warunki:

1) posiada aptekę szpitalną lub zawarł umowę z apteką w zakresie zaopatrzenia w środek substytucyjny oraz

2) posiada pomieszczenia odpowiednio przystosowane do:

a) wydawania środka substytucyjnego,

b) prowadzenia terapii grupowej,

c) pracy lekarza, terapeuty i pracownika socjalnego,

d) pobierania próbek moczu oraz jego zbadania na obecność środków substytucyjnych, środków odurzających i substancji psychotropowych,

e) przechowywania i przygotowania środków substytucyjnych w sposób uniemożliwiający dostęp osób nieupoważnionych.

[6] § 9 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 maja 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie leczenia substytucyjnego (Dz.U. Nr 128, poz. 1349). Zmiana weszła w życie 19 czerwca 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999.10.09 do 2004.06.18

§ 9. 1. Program może być prowadzony, jeśli zakład ubiegający się posiada pomieszczenia odpowiednio przystosowane do:

1) wydawania środka substytucyjnego,

2) prowadzenia terapii grupowej,

3) pracy lekarza, terapeuty i pracownika socjalnego,

4) pobierania próbek moczu oraz jego zbadania na obecność środków substytucyjnych, środków odurzających i substancji psychotropowych,

5) przechowywania i przygotowania środków substytucyjnych w sposób uniemożliwiający dostęp osób nieupoważnionych.

2. Zakład ubiegający się powinien zapewniać pacjentom niezbędną podstawową i specjalistyczną opiekę lekarską, a także możliwość hospitalizacji w celu ustalenia dawki środka substytucyjnego oraz leczenia zespołów abstynencyjnych.