history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2004-06-19 do 2007-11-21
1. Pacjentów do leczenia substytucyjnego kwalifikuje kierownik programu leczenia uzależnienia, zwanego dalej „programem”, jeśli spełniają łącznie następujące warunki:
1) są uzależnieni co najmniej od 3 lat,
2) [1] ukończyli 18 lat,
3) podejmowane próby leczenia konwencjonalnymi metodami okazały się nieskuteczne,
4) wyrażą zgodę na przetwarzanie danych osobowych w zakresie określonym rozporządzeniem.
2. Kierownik programu może zakwalifikować do leczenia substytucyjnego pacjentów nie spełniających warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, jeśli przemawiają za tym ważne względy zdrowotne.
3. [2] Kierownik programu może wyłączyć z leczenia substytucyjnego pacjenta, jeżeli trzykrotne kolejne lub pięciokrotne wykonane w ciągu 6 miesięcy badanie moczu potwierdza przyjmowanie innych niż stosowane w leczeniu środków odurzających lub substancji psychotropowych. Kierownik może wyłączyć również pacjenta, który nie przestrzega innych ważnych wymogów określonych programem.
[1] § 2 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 maja 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie leczenia substytucyjnego (Dz.U. Nr 128, poz. 1349). Zmiana weszła w życie 19 czerwca 2004 r.
[2] § 2 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 maja 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie leczenia substytucyjnego (Dz.U. Nr 128, poz. 1349). Zmiana weszła w życie 19 czerwca 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-06-19 do 2007-11-21
1. Pacjentów do leczenia substytucyjnego kwalifikuje kierownik programu leczenia uzależnienia, zwanego dalej „programem”, jeśli spełniają łącznie następujące warunki:
1) są uzależnieni co najmniej od 3 lat,
2) [1] ukończyli 18 lat,
3) podejmowane próby leczenia konwencjonalnymi metodami okazały się nieskuteczne,
4) wyrażą zgodę na przetwarzanie danych osobowych w zakresie określonym rozporządzeniem.
2. Kierownik programu może zakwalifikować do leczenia substytucyjnego pacjentów nie spełniających warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, jeśli przemawiają za tym ważne względy zdrowotne.
3. [2] Kierownik programu może wyłączyć z leczenia substytucyjnego pacjenta, jeżeli trzykrotne kolejne lub pięciokrotne wykonane w ciągu 6 miesięcy badanie moczu potwierdza przyjmowanie innych niż stosowane w leczeniu środków odurzających lub substancji psychotropowych. Kierownik może wyłączyć również pacjenta, który nie przestrzega innych ważnych wymogów określonych programem.
[1] § 2 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 maja 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie leczenia substytucyjnego (Dz.U. Nr 128, poz. 1349). Zmiana weszła w życie 19 czerwca 2004 r.
[2] § 2 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 maja 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie leczenia substytucyjnego (Dz.U. Nr 128, poz. 1349). Zmiana weszła w życie 19 czerwca 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-10-09 do 2004-06-18
1. Pacjentów do leczenia substytucyjnego kwalifikuje kierownik programu leczenia uzależnienia, zwanego dalej "programem", jeśli spełniają łącznie następujące warunki:
1) są uzależnieni co najmniej od 3 lat,
2) ukończyli 21 lat,
3) podejmowane próby leczenia konwencjonalnymi metodami okazały się nieskuteczne,
4) wyrażą zgodę na przetwarzanie danych osobowych w zakresie określonym rozporządzeniem.
2. Kierownik programu może zakwalifikować do leczenia substytucyjnego pacjentów nie spełniających warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, jeśli przemawiają za tym ważne względy zdrowotne.
3. Kierownik programu wyłącza z leczenia substytucyjnego pacjenta, jeżeli trzykrotne kolejne lub pięciokrotne wykonane w ciągu 6 miesięcy badanie moczu potwierdza przyjmowanie innych niż stosowane w leczeniu środków odurzających lub substancji psychotropowych. Kierownik może wyłączyć również pacjenta, który nie przestrzega innych ważnych wymogów określonych programem.