Wersja obowiązująca od 2004-06-19 do 2007-11-21
[6] 1. Zakład może prowadzić leczenie substytucyjne, jeżeli spełnia następujące warunki:
1) posiada aptekę szpitalną lub zawarł umowę z apteką w zakresie zaopatrzenia w środek substytucyjny oraz
2) posiada pomieszczenia odpowiednio przystosowane do:
a) wydawania środka substytucyjnego,
b) prowadzenia terapii grupowej,
c) pracy lekarza, terapeuty i pracownika socjalnego,
d) pobierania próbek moczu oraz jego zbadania na obecność środków substytucyjnych, środków odurzających i substancji psychotropowych,
e) przechowywania i przygotowania środków substytucyjnych w sposób uniemożliwiający dostęp osób nieupoważnionych.
[6] § 9 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 maja 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie leczenia substytucyjnego (Dz.U. Nr 128, poz. 1349). Zmiana weszła w życie 19 czerwca 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-06-19 do 2007-11-21
[6] 1. Zakład może prowadzić leczenie substytucyjne, jeżeli spełnia następujące warunki:
1) posiada aptekę szpitalną lub zawarł umowę z apteką w zakresie zaopatrzenia w środek substytucyjny oraz
2) posiada pomieszczenia odpowiednio przystosowane do:
a) wydawania środka substytucyjnego,
b) prowadzenia terapii grupowej,
c) pracy lekarza, terapeuty i pracownika socjalnego,
d) pobierania próbek moczu oraz jego zbadania na obecność środków substytucyjnych, środków odurzających i substancji psychotropowych,
e) przechowywania i przygotowania środków substytucyjnych w sposób uniemożliwiający dostęp osób nieupoważnionych.
[6] § 9 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 maja 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie leczenia substytucyjnego (Dz.U. Nr 128, poz. 1349). Zmiana weszła w życie 19 czerwca 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-10-09 do 2004-06-18
1. Program może być prowadzony, jeśli zakład ubiegający się posiada pomieszczenia odpowiednio przystosowane do:
1) wydawania środka substytucyjnego,
2) prowadzenia terapii grupowej,
3) pracy lekarza, terapeuty i pracownika socjalnego,
4) pobierania próbek moczu oraz jego zbadania na obecność środków substytucyjnych, środków odurzających i substancji psychotropowych,
5) przechowywania i przygotowania środków substytucyjnych w sposób uniemożliwiający dostęp osób nieupoważnionych.
2. Zakład ubiegający się powinien zapewniać pacjentom niezbędną podstawową i specjalistyczną opiekę lekarską, a także możliwość hospitalizacji w celu ustalenia dawki środka substytucyjnego oraz leczenia zespołów abstynencyjnych.