Wersja obowiązująca od 2003.04.28 do 2004.05.01

[Obowiązek znakowania i rejestracji zwierząt] [28] 1. Bydło, owce, kozy i świnie podlegają oznakowaniu.

2. Bydło i konie, z wyjątkiem koni wolno żyjących, są zaopatrywane w dokumenty identyfikacyjne, zwane dalej „paszportami zwierząt”.

3. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, polega w szczególności na:

1) zakładaniu bydłu, owcom i kozom kolczyków z numerem identyfikacyjnym zwierzęcia,

2) zakładaniu świniom kolczyków z numerem identyfikacyjnym stada.

3a. W przypadku świń, innych niż hodowlane, kierowanych bezpośrednio do uboju dopuszcza się wytatuowanie numeru identyfikacyjnego stada.

3b. Numery identyfikacyjne zwierzęcia i stada, o których mowa w ust. 3, są ustalane przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwaną dalej „Agencją”.

3c. Założone kolczyki nie mogą być usunięte ani zastąpione innymi.

3d. Utracone lub uszkodzone kolczyki zastępuje się duplikatem kolczyka, o którym mowa w ust. 3.

4. Posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do jego oznakowania i zgłoszenia tego faktu Agencji przed opuszczeniem przez zwierzę gospodarstwa, nie później jednak niż:

1) terminie 7 dni od dnia urodzenia zwierzęcia, w przypadku bydła,

2) w terminie 21 dni od dnia urodzenia zwierzęcia, w przypadku owiec, kóz i świń.

4a. W przypadku bydła, powiatowy lekarz weterynarii właściwy ze względu na miejsce prowadzenia gospodarstwa wydaje decyzję zakazującą wprowadzania do gospodarstwa i wyprowadzania z niego zwierząt, jeżeli co najmniej jedno zwierzę utrzymywane w gospodarstwie nie spełnia łącznie następujących warunków:

1) nie zostało oznakowane w trybie, o którym mowa w ust. 4,

2) nie zostało zaopatrzone w paszport zwierzęcia,

3) nie zostało wpisane do księgi rejestracji zwierząt, o której mowa w ust. 11,

4) nie zostało zgłoszone do rejestru, o którym mowa w ust. 8.

4b. Decyzja, o której mowa w ust. 4a, jest wydawana na czas określony do czasu spełnienia warunków, o których mowa w ust. 4a, albo do dnia zabicia zwierzęcia, na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 4c.

4c. Jeżeli posiadacz zwierzęcia nie przedstawi dokumentów potwierdzających pochodzenie zwierzęcia, o którym mowa w ust. 4a, w terminie siedmiu dni roboczych od dnia doręczenia decyzji zakazującej wprowadzania do gospodarstwa i wyprowadzania z niego zwierząt, powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję nakazującą zabicie zwierzęcia i zniszczenie jego zwłok; wykonanie decyzji następuje pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii.

4d. Decyzjom, o których mowa w ust. 4a i 4c, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

4e. Za zwierzęta, o których mowa w ust. 4a, zabite z nakazu powiatowego lekarza weterynarii, nie przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa.

4f. Jeżeli zwierzę, o którym mowa w ust. 4a, nie spełnia jednego z warunków, o których mowa w ust. 4a pkt 1–4, powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję zakazującą wyprowadzania z gospodarstwa tego zwierzęcia.

4g. Jeżeli liczba zwierząt, o których mowa w ust. 4f, przekracza 20% ogółu zwierząt znajdujących się w gospodarstwie, powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję zakazującą wprowadzania do gospodarstwa i wyprowadzania z niego zwierząt.

4h. Decyzje, o których mowa w ust. 4f i 4g, są wydawane na czas określony, do czasu spełnienia warunków w nich zawartych.

5. Posiadacz konia jest obowiązany do zgłoszenia faktu urodzenia zwierzęcia odpowiednio:

1) w przypadku koni hodowlanych – do właściwego podmiotu prowadzącego księgę lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich,

2) w przypadku pozostałych koni – do podmiotu prowadzącego księgę koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich.

5a. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, należy dokonać przed opuszczeniem przez konia gospodarstwa, nie później niż 6 miesięcy od daty jego urodzenia.

5b. Podstawą wystawienia paszportu zwierzęcia w przypadku konia jest:

1) dla koni ras pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej zaświadczenie o wpisie do księgi,

6. Po otrzymaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 4, Agencja wydaje zgłaszającemu paszport zwierzęcia.

6a. Po otrzymaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, podmiot, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, nadaje koniowi numer identyfikacyjny i wydaje zgłaszającemu paszport zwierzęcia w ciągu 60 dni od daty otrzymania zgłoszenia.

7. Paszport zwierzęcia w przypadku bydła zawiera w szczególności:

1) numer identyfikacyjny zwierzęcia,

2) miejsce i datę urodzenia,

3) płeć,

4) rasę,

5) numer identyfikacyjny matki zwierzęcia lub numer identyfikacyjny nadany w kraju niebędącym członkiem Unii Europejskiej,

6) numer identyfikacyjny gospodarstwa, w którym zwierzę się urodziło,

7) numery identyfikacyjne gospodarstw, w których zwierzę było przetrzymywane, oraz okresy przebywania zwierząt w tych gospodarstwach,

8) datę padnięcia lub uboju,

9) znak graficzny Agencji,

10) datę wystawienia paszportu.

7a. Paszport zwierzęcia w przypadku konia zawiera w szczególności:

1) miejsce oraz datę urodzenia,

2) opis słowny i graficzny,

3) informacje o pochodzeniu zwierzęcia,

4) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, adres i siedzibę posiadacza zwierzęcia,

5) numer identyfikacyjny zwierzęcia,

6) informacje dotyczące stanu zdrowia zwierzęcia,

7) datę wystawienia paszportu.

8. Agencja prowadzi rejestr zwierząt oznakowanych lub zaopatrzonych w paszporty, z wyjątkiem koni.

8a. Podmioty, o których mowa w ust. 5, prowadzą rejestry koni zaopatrzonych w paszporty.

9. Rejestr, o którym mowa w ust. 8 i 8a, prowadzi się przy użyciu elektronicznych nośników informacji.

10. Rejestr zawiera w szczególności:

1) miejsce oraz datę urodzenia zwierzęcia, a w przypadku koni również ich opis,

2) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, adres i siedzibę posiadacza zwierzęcia,

3) numer identyfikacyjny zwierzęcia.

11. Posiadacz zwierząt, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem podmiotów zajmujących się zarobkowym przewozem zwierząt, jest obowiązany do prowadzenia księgi rejestracji zwierząt, zwanej dalej „księgą rejestracji”, do której wpisuje się w szczególności:

1) datę urodzenia zwierzęcia i numer identyfikacyjny zwierzęcia w przypadku bydła,

2) miejsce przebywania zwierzęcia,

3) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, adres i siedzibę posiadacza zwierzęcia.

11a. W przypadku przewożenia zwierząt, o których mowa w ust. 1, na targi, spędy, miejsca skupu lub wystawy ich posiadacze są obowiązani do udostępniania podmiotom zajmującym się urządzaniem targów, spędów, miejsc skupu lub wystaw danych i dokumentów, o których mowa w ust. 14 pkt 2 i 4.

11b. Podmioty, o których mowa w ust. 11a, są obowiązane do prowadzenia ewidencji zwierząt przywiezionych na targi, spędy, miejsca skupu lub wystawy.

11c. Ewidencja, o której mowa w ust. 11 b, zawiera następujące dane:

1) datę wprowadzenia zwierzęcia na targi, spędy, miejsca skupu lub wystawy i ich wyprowadzenia z tych miejsc,

2) miejsce oraz datę urodzenia zwierzęcia,

3) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, adres i siedzibę posiadacza zwierzęcia,

4) numer identyfikacyjny zwierzęcia lub numer identyfikacyjny stada,

5) miejsce przeznaczenia zwierzęcia,

6) rodzaj lub numer rejestracyjny środka transportu dostarczającego lub odbierającego zwierzęta oraz imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, adres i siedzibę przewoźnika zwierzęcia.

11d. Podmioty, o których mowa w ust. 11a, są obowiązane do przechowywania danych zawartych w ewidencji przez okres co najmniej 3 lat.

11e. Przepisy ust. 11a–11d stosuje się odpowiednio do miejsc gromadzenia zwierząt.

12. Księgę rejestracji prowadzi się odrębnie dla poszczególnych gatunków zwierząt. Księgę rejestracji wydaje Agencja.

13. Księga rejestracji jest udostępniana organom Inspekcji Weterynaryjnej i Agencji.

14. Zwierzęta, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wprowadzone na rynek, jeżeli są:

1) oznakowane, z wyjątkiem koni,

2) zaopatrzone w paszport, w przypadku bydła i koni,

3) wpisane do księgi rejestracji, z wyjątkiem koni,

4) zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione przez powiatowego lekarza weterynarii.

15. Zwierzęta, inne niż wymienione w ust. 1 i 2, mogą być wprowadzone na rynek, jeżeli są zaopatrzone w świadectwa zdrowia wystawiane przez powiatowego lekarza weterynarii oddzielnie dla każdej partii zwierząt lub dla poszczególnego zwierzęcia.

16. Świadectwa zdrowia są wystawiane dla zwierząt pochodzących z gospodarstw lub stad spełniających warunki weterynaryjne.

17. Posiadacz zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1, sprowadzonego z zagranicy jest zobowiązany zgłosić Agencji fakt wwozu zwierzęcia w terminie 7 dni od przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej.

17a. Posiadacz konia sprowadzonego z zagranicy jest zobowiązany zgłosić podmiotowi, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, fakt wwozu konia w terminie 30 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej.

18. Posiadacz zwierząt, o których mowa w ust. 1, sprowadzonych z zagranicy, z wyjątkiem zwierząt sprowadzanych z krajów będących członkami Unii Europejskiej, jest obowiązany oznakować je w terminie, o którym mowa w ust. 17.

18a. Przepisu ust. 18 nie stosuje się, jeżeli sprowadzone z zagranicy:

1) bydło jest przeznaczone do uboju w terminie 20 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej,

2) pozostałe gatunki zwierząt, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone do uboju w terminie 30 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej.

19. Bydło sprowadzane z zagranicy po dokonaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 17, jest zaopatrywane w paszporty zwierząt, z wyłączeniem bydła przeznaczonego do uboju w terminie, o którym mowa w ust. 18a pkt 1.

19a. Po dokonaniu zgłoszenia bydła sprowadzonego z zagranicy paszporty tych zwierząt wystawione za granicą należy przekazać Agencji. Agencja w terminie 14 dni od dnia otrzymania paszportu zwierzęcia sprowadzonego z zagranicy przesyła go do właściwego organu państwa, w którym ten paszport został wystawiony.

19b. Dokonując zgłoszenia koni sprowadzonych z zagranicy, należy przedstawić podmiotowi, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, paszporty lub inne dokumenty tych koni wystawione za granicą.

19c. Konie sprowadzone z zagranicy są zaopatrywane w paszporty, z wyjątkiem koni, które:

1) są przeznaczone do uboju w terminie 30 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej,

2) posiadają paszporty spełniające wymagania określone w przepisach ustawy.

20. Posiadacz zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany zgłosić Agencji w terminie 7 dni fakt:

1) padnięcia zwierzęcia,

2) zbycia zwierzęcia poza granice kraju,

3) uboju zwierzęcia.

20a. Posiadacz konia jest obowiązany zgłosić podmiotowi, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, w terminie 7 dni, fakt:

1) padnięcia zwierzęcia,

2) zbycia zwierzęcia poza granice kraju,

3) uboju zwierzęcia.

21. Posiadacz paszportu zwierzęcia, z wyjątkiem paszportu zwierzęcia dla konia, jest obowiązany w terminie 7 dni do zwrotu paszportu do Agencji w przypadku padnięcia lub uboju zwierzęcia.

21a. Posiadacz paszportu zwierzęcia dla konia jest obowiązany w terminie 7 dni do zwrotu paszportu do podmiotu, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, w przypadku padnięcia albo uboju konia.

22. W przypadku zmiany posiadacza zwierzęcia, z wyjątkiem posiadacza konia, poprzedni i nowy posiadacz są obowiązani zawiadomić Agencję w terminie 7 dni o tej zmianie.

22a. W przypadku zmiany posiadacza konia, poprzedni i nowy posiadacz są obowiązani zawiadomić podmiot, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, w terminie 7 dni o tej zmianie.

23. Poprzedni posiadacz obowiązany jest przekazać nowemu posiadaczowi wraz ze zwierzęciem jego paszport.

24. Za czynności związane z oznakowaniem, wydawaniem paszportów zwierząt dla bydła Agencja pobiera opłaty.

24a. Za czynności związane z dokonywaniem opisu słownego i graficznego koni, rejestrowaniem i wydawaniem paszportów zwierząt dla koni oraz dokonywaniem zmian w rejestrze, o którym mowa w ust. 8a, podmioty, o których mowa w ust. 5, pobierają opłaty.

25. Agencja może zlecać wykonywanie czynności związanych z oznakowaniem zwierząt lub wydawaniem paszportów zwierząt innym podmiotom, w szczególności izbom rolniczym i związkom hodowców.

26. Organy Inspekcji Weterynaryjnej sprawują nadzór nad oznakowaniem i rejestracją zwierząt.

26a. Sprawując nadzór, o którym mowa w ust. 26, organy Inspekcji Weterynaryjnej mają w szczególności prawo do bezpośredniego dostępu do danych zawartych w rejestrach, o których mowa w ust. 8 i 8a, oraz wprowadzania korekt „ i uzupełnień w tych rejestrach.

27. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe zasady:

a) prowadzenia rejestrów, o których mowa w ust. 8 i 8a, w tym tryb zgłaszania zwierząt do tych rejestrów,

b) oznakowania zwierząt, w tym wzory znaków identyfikacyjnych,

c) wydawania i zwracania paszportów zwierząt,

d) prowadzenia księgi rejestracji,

e) prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 11c, oraz wzór tej ewidencji,

1a) sposób oraz zakres dokonywania korekt i uzupełnień w rejestrach, o których mowa w ust. 8 i 8a, mając na względzie potrzebę ochrony danych zawartych w rejestrze i właściwość miejscową organów Inspekcji Weterynaryjnej,

2) szczegółowe warunki weterynaryjne przy wprowadzaniu na rynek zwierząt, o których mowa w ust. 1, 2 i 15, oraz wzory świadectw zdrowia,

3) wzory księgi rejestracji i paszportu zwierząt, z wyjątkiem koni

– mając na względzie potrzebę zapewnienia kontroli przemieszczania się zwierząt, a także ochronę zdrowia ludzi i zwierząt,

3a) wzory paszportów dla koni

– mając na względzie specyfikę poszczególnych ras koni hodowlanych, wymagania międzynarodowe dla tych paszportów oraz potrzebę zapewnienia kontroli przemieszczania się koni, a także ochronę zdrowia ludzi i zwierząt,

4) wysokość opłat za czynności związane z oznakowaniem, wydawaniem paszportów zwierząt i ksiąg rejestracji, uwzględniając koszty ponoszone przez Agencję, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych,

5) wysokość opłat za:

a) dokonanie opisu słownego i graficznego konia,

b) zarejestrowanie konia i wydanie paszportu,

c) dokonywanie zmian w rejestrze koni

– uwzględniając koszty ponoszone przez podmioty, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych.

[28] Art. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 52, poz. 450). Zmiana weszła w życie 28 kwietnia 2003 r.

Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 52, poz. 450), art. 7 w brzmieniu ustalonym przez w/w ustawę w odniesieniu do bydła traci moc 1 maja 2004 r.

Wersja obowiązująca od 2003.04.28 do 2004.05.01

[Obowiązek znakowania i rejestracji zwierząt] [28] 1. Bydło, owce, kozy i świnie podlegają oznakowaniu.

2. Bydło i konie, z wyjątkiem koni wolno żyjących, są zaopatrywane w dokumenty identyfikacyjne, zwane dalej „paszportami zwierząt”.

3. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, polega w szczególności na:

1) zakładaniu bydłu, owcom i kozom kolczyków z numerem identyfikacyjnym zwierzęcia,

2) zakładaniu świniom kolczyków z numerem identyfikacyjnym stada.

3a. W przypadku świń, innych niż hodowlane, kierowanych bezpośrednio do uboju dopuszcza się wytatuowanie numeru identyfikacyjnego stada.

3b. Numery identyfikacyjne zwierzęcia i stada, o których mowa w ust. 3, są ustalane przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwaną dalej „Agencją”.

3c. Założone kolczyki nie mogą być usunięte ani zastąpione innymi.

3d. Utracone lub uszkodzone kolczyki zastępuje się duplikatem kolczyka, o którym mowa w ust. 3.

4. Posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do jego oznakowania i zgłoszenia tego faktu Agencji przed opuszczeniem przez zwierzę gospodarstwa, nie później jednak niż:

1) terminie 7 dni od dnia urodzenia zwierzęcia, w przypadku bydła,

2) w terminie 21 dni od dnia urodzenia zwierzęcia, w przypadku owiec, kóz i świń.

4a. W przypadku bydła, powiatowy lekarz weterynarii właściwy ze względu na miejsce prowadzenia gospodarstwa wydaje decyzję zakazującą wprowadzania do gospodarstwa i wyprowadzania z niego zwierząt, jeżeli co najmniej jedno zwierzę utrzymywane w gospodarstwie nie spełnia łącznie następujących warunków:

1) nie zostało oznakowane w trybie, o którym mowa w ust. 4,

2) nie zostało zaopatrzone w paszport zwierzęcia,

3) nie zostało wpisane do księgi rejestracji zwierząt, o której mowa w ust. 11,

4) nie zostało zgłoszone do rejestru, o którym mowa w ust. 8.

4b. Decyzja, o której mowa w ust. 4a, jest wydawana na czas określony do czasu spełnienia warunków, o których mowa w ust. 4a, albo do dnia zabicia zwierzęcia, na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 4c.

4c. Jeżeli posiadacz zwierzęcia nie przedstawi dokumentów potwierdzających pochodzenie zwierzęcia, o którym mowa w ust. 4a, w terminie siedmiu dni roboczych od dnia doręczenia decyzji zakazującej wprowadzania do gospodarstwa i wyprowadzania z niego zwierząt, powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję nakazującą zabicie zwierzęcia i zniszczenie jego zwłok; wykonanie decyzji następuje pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii.

4d. Decyzjom, o których mowa w ust. 4a i 4c, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

4e. Za zwierzęta, o których mowa w ust. 4a, zabite z nakazu powiatowego lekarza weterynarii, nie przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa.

4f. Jeżeli zwierzę, o którym mowa w ust. 4a, nie spełnia jednego z warunków, o których mowa w ust. 4a pkt 1–4, powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję zakazującą wyprowadzania z gospodarstwa tego zwierzęcia.

4g. Jeżeli liczba zwierząt, o których mowa w ust. 4f, przekracza 20% ogółu zwierząt znajdujących się w gospodarstwie, powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję zakazującą wprowadzania do gospodarstwa i wyprowadzania z niego zwierząt.

4h. Decyzje, o których mowa w ust. 4f i 4g, są wydawane na czas określony, do czasu spełnienia warunków w nich zawartych.

5. Posiadacz konia jest obowiązany do zgłoszenia faktu urodzenia zwierzęcia odpowiednio:

1) w przypadku koni hodowlanych – do właściwego podmiotu prowadzącego księgę lub rejestr, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich,

2) w przypadku pozostałych koni – do podmiotu prowadzącego księgę koni rasy polski koń zimnokrwisty, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich.

5a. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, należy dokonać przed opuszczeniem przez konia gospodarstwa, nie później niż 6 miesięcy od daty jego urodzenia.

5b. Podstawą wystawienia paszportu zwierzęcia w przypadku konia jest:

1) dla koni ras pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej zaświadczenie o wpisie do księgi,

6. Po otrzymaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 4, Agencja wydaje zgłaszającemu paszport zwierzęcia.

6a. Po otrzymaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, podmiot, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, nadaje koniowi numer identyfikacyjny i wydaje zgłaszającemu paszport zwierzęcia w ciągu 60 dni od daty otrzymania zgłoszenia.

7. Paszport zwierzęcia w przypadku bydła zawiera w szczególności:

1) numer identyfikacyjny zwierzęcia,

2) miejsce i datę urodzenia,

3) płeć,

4) rasę,

5) numer identyfikacyjny matki zwierzęcia lub numer identyfikacyjny nadany w kraju niebędącym członkiem Unii Europejskiej,

6) numer identyfikacyjny gospodarstwa, w którym zwierzę się urodziło,

7) numery identyfikacyjne gospodarstw, w których zwierzę było przetrzymywane, oraz okresy przebywania zwierząt w tych gospodarstwach,

8) datę padnięcia lub uboju,

9) znak graficzny Agencji,

10) datę wystawienia paszportu.

7a. Paszport zwierzęcia w przypadku konia zawiera w szczególności:

1) miejsce oraz datę urodzenia,

2) opis słowny i graficzny,

3) informacje o pochodzeniu zwierzęcia,

4) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, adres i siedzibę posiadacza zwierzęcia,

5) numer identyfikacyjny zwierzęcia,

6) informacje dotyczące stanu zdrowia zwierzęcia,

7) datę wystawienia paszportu.

8. Agencja prowadzi rejestr zwierząt oznakowanych lub zaopatrzonych w paszporty, z wyjątkiem koni.

8a. Podmioty, o których mowa w ust. 5, prowadzą rejestry koni zaopatrzonych w paszporty.

9. Rejestr, o którym mowa w ust. 8 i 8a, prowadzi się przy użyciu elektronicznych nośników informacji.

10. Rejestr zawiera w szczególności:

1) miejsce oraz datę urodzenia zwierzęcia, a w przypadku koni również ich opis,

2) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, adres i siedzibę posiadacza zwierzęcia,

3) numer identyfikacyjny zwierzęcia.

11. Posiadacz zwierząt, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem podmiotów zajmujących się zarobkowym przewozem zwierząt, jest obowiązany do prowadzenia księgi rejestracji zwierząt, zwanej dalej „księgą rejestracji”, do której wpisuje się w szczególności:

1) datę urodzenia zwierzęcia i numer identyfikacyjny zwierzęcia w przypadku bydła,

2) miejsce przebywania zwierzęcia,

3) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, adres i siedzibę posiadacza zwierzęcia.

11a. W przypadku przewożenia zwierząt, o których mowa w ust. 1, na targi, spędy, miejsca skupu lub wystawy ich posiadacze są obowiązani do udostępniania podmiotom zajmującym się urządzaniem targów, spędów, miejsc skupu lub wystaw danych i dokumentów, o których mowa w ust. 14 pkt 2 i 4.

11b. Podmioty, o których mowa w ust. 11a, są obowiązane do prowadzenia ewidencji zwierząt przywiezionych na targi, spędy, miejsca skupu lub wystawy.

11c. Ewidencja, o której mowa w ust. 11 b, zawiera następujące dane:

1) datę wprowadzenia zwierzęcia na targi, spędy, miejsca skupu lub wystawy i ich wyprowadzenia z tych miejsc,

2) miejsce oraz datę urodzenia zwierzęcia,

3) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, adres i siedzibę posiadacza zwierzęcia,

4) numer identyfikacyjny zwierzęcia lub numer identyfikacyjny stada,

5) miejsce przeznaczenia zwierzęcia,

6) rodzaj lub numer rejestracyjny środka transportu dostarczającego lub odbierającego zwierzęta oraz imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, adres i siedzibę przewoźnika zwierzęcia.

11d. Podmioty, o których mowa w ust. 11a, są obowiązane do przechowywania danych zawartych w ewidencji przez okres co najmniej 3 lat.

11e. Przepisy ust. 11a–11d stosuje się odpowiednio do miejsc gromadzenia zwierząt.

12. Księgę rejestracji prowadzi się odrębnie dla poszczególnych gatunków zwierząt. Księgę rejestracji wydaje Agencja.

13. Księga rejestracji jest udostępniana organom Inspekcji Weterynaryjnej i Agencji.

14. Zwierzęta, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wprowadzone na rynek, jeżeli są:

1) oznakowane, z wyjątkiem koni,

2) zaopatrzone w paszport, w przypadku bydła i koni,

3) wpisane do księgi rejestracji, z wyjątkiem koni,

4) zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione przez powiatowego lekarza weterynarii.

15. Zwierzęta, inne niż wymienione w ust. 1 i 2, mogą być wprowadzone na rynek, jeżeli są zaopatrzone w świadectwa zdrowia wystawiane przez powiatowego lekarza weterynarii oddzielnie dla każdej partii zwierząt lub dla poszczególnego zwierzęcia.

16. Świadectwa zdrowia są wystawiane dla zwierząt pochodzących z gospodarstw lub stad spełniających warunki weterynaryjne.

17. Posiadacz zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1, sprowadzonego z zagranicy jest zobowiązany zgłosić Agencji fakt wwozu zwierzęcia w terminie 7 dni od przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej.

17a. Posiadacz konia sprowadzonego z zagranicy jest zobowiązany zgłosić podmiotowi, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, fakt wwozu konia w terminie 30 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej.

18. Posiadacz zwierząt, o których mowa w ust. 1, sprowadzonych z zagranicy, z wyjątkiem zwierząt sprowadzanych z krajów będących członkami Unii Europejskiej, jest obowiązany oznakować je w terminie, o którym mowa w ust. 17.

18a. Przepisu ust. 18 nie stosuje się, jeżeli sprowadzone z zagranicy:

1) bydło jest przeznaczone do uboju w terminie 20 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej,

2) pozostałe gatunki zwierząt, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone do uboju w terminie 30 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej.

19. Bydło sprowadzane z zagranicy po dokonaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 17, jest zaopatrywane w paszporty zwierząt, z wyłączeniem bydła przeznaczonego do uboju w terminie, o którym mowa w ust. 18a pkt 1.

19a. Po dokonaniu zgłoszenia bydła sprowadzonego z zagranicy paszporty tych zwierząt wystawione za granicą należy przekazać Agencji. Agencja w terminie 14 dni od dnia otrzymania paszportu zwierzęcia sprowadzonego z zagranicy przesyła go do właściwego organu państwa, w którym ten paszport został wystawiony.

19b. Dokonując zgłoszenia koni sprowadzonych z zagranicy, należy przedstawić podmiotowi, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, paszporty lub inne dokumenty tych koni wystawione za granicą.

19c. Konie sprowadzone z zagranicy są zaopatrywane w paszporty, z wyjątkiem koni, które:

1) są przeznaczone do uboju w terminie 30 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej,

2) posiadają paszporty spełniające wymagania określone w przepisach ustawy.

20. Posiadacz zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany zgłosić Agencji w terminie 7 dni fakt:

1) padnięcia zwierzęcia,

2) zbycia zwierzęcia poza granice kraju,

3) uboju zwierzęcia.

20a. Posiadacz konia jest obowiązany zgłosić podmiotowi, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, w terminie 7 dni, fakt:

1) padnięcia zwierzęcia,

2) zbycia zwierzęcia poza granice kraju,

3) uboju zwierzęcia.

21. Posiadacz paszportu zwierzęcia, z wyjątkiem paszportu zwierzęcia dla konia, jest obowiązany w terminie 7 dni do zwrotu paszportu do Agencji w przypadku padnięcia lub uboju zwierzęcia.

21a. Posiadacz paszportu zwierzęcia dla konia jest obowiązany w terminie 7 dni do zwrotu paszportu do podmiotu, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, w przypadku padnięcia albo uboju konia.

22. W przypadku zmiany posiadacza zwierzęcia, z wyjątkiem posiadacza konia, poprzedni i nowy posiadacz są obowiązani zawiadomić Agencję w terminie 7 dni o tej zmianie.

22a. W przypadku zmiany posiadacza konia, poprzedni i nowy posiadacz są obowiązani zawiadomić podmiot, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, w terminie 7 dni o tej zmianie.

23. Poprzedni posiadacz obowiązany jest przekazać nowemu posiadaczowi wraz ze zwierzęciem jego paszport.

24. Za czynności związane z oznakowaniem, wydawaniem paszportów zwierząt dla bydła Agencja pobiera opłaty.

24a. Za czynności związane z dokonywaniem opisu słownego i graficznego koni, rejestrowaniem i wydawaniem paszportów zwierząt dla koni oraz dokonywaniem zmian w rejestrze, o którym mowa w ust. 8a, podmioty, o których mowa w ust. 5, pobierają opłaty.

25. Agencja może zlecać wykonywanie czynności związanych z oznakowaniem zwierząt lub wydawaniem paszportów zwierząt innym podmiotom, w szczególności izbom rolniczym i związkom hodowców.

26. Organy Inspekcji Weterynaryjnej sprawują nadzór nad oznakowaniem i rejestracją zwierząt.

26a. Sprawując nadzór, o którym mowa w ust. 26, organy Inspekcji Weterynaryjnej mają w szczególności prawo do bezpośredniego dostępu do danych zawartych w rejestrach, o których mowa w ust. 8 i 8a, oraz wprowadzania korekt „ i uzupełnień w tych rejestrach.

27. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe zasady:

a) prowadzenia rejestrów, o których mowa w ust. 8 i 8a, w tym tryb zgłaszania zwierząt do tych rejestrów,

b) oznakowania zwierząt, w tym wzory znaków identyfikacyjnych,

c) wydawania i zwracania paszportów zwierząt,

d) prowadzenia księgi rejestracji,

e) prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 11c, oraz wzór tej ewidencji,

1a) sposób oraz zakres dokonywania korekt i uzupełnień w rejestrach, o których mowa w ust. 8 i 8a, mając na względzie potrzebę ochrony danych zawartych w rejestrze i właściwość miejscową organów Inspekcji Weterynaryjnej,

2) szczegółowe warunki weterynaryjne przy wprowadzaniu na rynek zwierząt, o których mowa w ust. 1, 2 i 15, oraz wzory świadectw zdrowia,

3) wzory księgi rejestracji i paszportu zwierząt, z wyjątkiem koni

– mając na względzie potrzebę zapewnienia kontroli przemieszczania się zwierząt, a także ochronę zdrowia ludzi i zwierząt,

3a) wzory paszportów dla koni

– mając na względzie specyfikę poszczególnych ras koni hodowlanych, wymagania międzynarodowe dla tych paszportów oraz potrzebę zapewnienia kontroli przemieszczania się koni, a także ochronę zdrowia ludzi i zwierząt,

4) wysokość opłat za czynności związane z oznakowaniem, wydawaniem paszportów zwierząt i ksiąg rejestracji, uwzględniając koszty ponoszone przez Agencję, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych,

5) wysokość opłat za:

a) dokonanie opisu słownego i graficznego konia,

b) zarejestrowanie konia i wydanie paszportu,

c) dokonywanie zmian w rejestrze koni

– uwzględniając koszty ponoszone przez podmioty, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych.

[28] Art. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 52, poz. 450). Zmiana weszła w życie 28 kwietnia 2003 r.

Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 52, poz. 450), art. 7 w brzmieniu ustalonym przez w/w ustawę w odniesieniu do bydła traci moc 1 maja 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.08.04 do 2003.04.27

[Obowiązek znakowania zwierząt oraz zaopatrywania w świadectwo miejsca pochodzenia i świadectwo zdrowia] 1. Bydło, owce, kozy i świnie mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli są zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia i oznakowane, a konie zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia lub inny dokument identyfikacyjny.

2. Zwierzęta wymienione w ust. 1 oraz inne zwierzęta przeznaczone do obrotu i wywozu poza granice województwa – powinny być zaopatrzone w świadectwa zdrowia. Przesyłki drobiu do uboju powinny być zaopatrzone w świadectwo zdrowia bez względu na terytorialne usytuowanie rzeźni.

3. Świadectwa miejsca pochodzenia wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), który może upoważnić sołtysów lub inne osoby do wykonywania tych czynności oraz do znakowania zwierząt.

4. Koszty znakowania zwierząt i wystawiania świadectw miejsca pochodzenia ponoszą właściciele zwierząt.

5. Wysokość opłat za znakowanie zwierząt i wystawianie świadectw miejsca pochodzenia określa rada gminy w drodze uchwały.

6. Świadectwa zdrowia wystawia powiatowy lekarz weterynarii na każdą przewożoną partię zwierząt oddzielnie lub na poszczególne zwierzęta, po uprzednim ich zbadaniu w miejscu załadowania.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi:

1) sposób oraz wymagane kwalifikacje do znakowania zwierząt, wzory znaków identyfikacyjnych, wzór świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt,

2) wzór świadectwa zdrowia zwierząt.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek znakowania zwierząt innych gatunków oraz zaopatrywania w świadectwo miejsca pochodzenia i świadectwo zdrowia, jeżeli zwierzęta te będą wywożone poza granice województwa.

[4] 1. Bydło, owce, kozy, świnie oraz jelenie i daniele utrzymywane w warunkach fermowych podlegają oznakowaniu.

2. Bydło i konie, z wyjątkiem koni wolno żyjących, są zaopatrywane w dokumenty identyfikacyjne, zwane dalej „paszportami zwierząt”.

3. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, polega w szczególności na zakładaniu kolczyków z numerem identyfikacyjnym zwierzęcia lub na wytatuowaniu numeru identyfikacyjnego zwierzęcia, ustalonego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwaną dalej „Agencją”.

4. Posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do jego oznakowania i zgłoszenia tego faktu Agencji przed opuszczeniem przez zwierzę gospodarstwa, nie później jednak niż:

1) w terminie 7 dni od dnia urodzenia zwierzęcia, w przypadku bydła,

2) w terminie 21 dni od dnia urodzenia zwierzęcia, w przypadku pozostałych gatunków zwierząt.

5. Posiadacz konia jest obowiązany do zgłoszenia Agencji w terminie 21 dni faktu urodzenia się tego zwierzęcia.

6. Po otrzymaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 4 lub 5, Agencja wydaje zgłaszającemu paszport zwierzęcia.

7. Paszport zwierzęcia powinien zawierać w szczególności:

1) miejsce oraz datę urodzenia zwierzęcia, a w przypadku koni – również ich opis,

2) imię i nazwisko lub nazwę posiadacza zwierzęcia oraz jego adres zamieszkania lub określenie jego siedziby,

3) numer identyfikacyjny zwierzęcia.

8. Agencja prowadzi rejestr zwierząt oznakowanych i zaopatrzonych w paszporty.

9. Rejestr prowadzi się przy użyciu elektronicznych nośników informacji.

10. Rejestr zawiera w szczególności:

1) miejsce oraz datę urodzenia zwierzęcia, a w przypadku koni – również ich opis,

2) imię i nazwisko lub nazwę posiadacza zwierzęcia oraz adres zamieszkania lub określenie jego siedziby,

3) numer identyfikacyjny zwierzęcia.

11. Posiadacz zwierząt, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany do prowadzenia księgi zwierząt, zwanej dalej „księgą rejestracji”, do której wpisuje się w szczególności:

1) datę urodzenia zwierzęcia,

2) numer identyfikacyjny zwierzęcia,

3) miejsce przebywania zwierzęcia,

4) imię, nazwisko lub nazwę poprzedniego posiadacza zwierzęcia.

12. Księgę rejestracji prowadzi się odrębnie dla poszczególnych gatunków zwierząt. Księgę rejestracji wydaje Agencja.

13. Księga rejestracji jest udostępniana organom Inspekcji Weterynaryjnej i Agencji.

14. Zwierzęta, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli są:

1) oznakowane, z wyjątkiem koni,

2) zaopatrzone w paszport, w przypadku bydła i koni,

3) wpisane do księgi rejestracji, z wyjątkiem koni,

4) zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione przez powiatowego lekarza weterynarii.

15. Zwierzęta inne niż wymienione w ust. 1 i 2 mogą być wprowadzane do obrotu, jeżeli są zaopatrzone w świadectwa zdrowia, wystawiane przez powiatowego lekarza weterynarii oddzielnie dla każdej partii zwierząt lub dla poszczególnego zwierzęcia.

16. Świadectwa zdrowia są wystawiane dla zwierząt pochodzących z gospodarstw lub stad spełniających warunki weterynaryjne.

17. Posiadacz zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1 i 2, sprowadzonego z zagranicy jest obowiązany zgłosić Agencji fakt wwozu zwierzęcia w terminie 7 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej.

18. Posiadacz zwierząt sprowadzonych z zagranicy, z wyjątkiem koni i zwierząt sprowadzanych z krajów będących członkami Unii Europejskiej, jest zobowiązany oznakować je w terminie, o którym mowa w ust. 17.

19. Bydło i konie sprowadzane z zagranicy po dokonaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 17, zaopatrywane są w paszporty. Dokonując zgłoszenia bydła i koni sprowadzanych z zagranicy, należy okazać Agencji paszporty tych zwierząt wystawione za granicą.

20. Posiadacz zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest zobowiązany zgłosić Agencji w terminie 7 dni fakt:

1) padnięcia zwierzęcia,

2) zbycia zwierzęcia poza granice kraju,

3) uboju zwierzęcia.

21. Posiadacz paszportu zwierzęcia jest obowiązany w terminie 7 dni do zwrotu paszportu do Agencji w przypadku padnięcia lub uboju zwierzęcia.

22. W przypadku zmiany posiadacza zwierzęcia poprzedni i nowy posiadacz są obowiązani zawiadomić Agencję w terminie 7 dni o tej zmianie.

23. Poprzedni posiadacz obowiązany jest przekazać nowemu posiadaczowi wraz ze zwierzęciem jego paszport.

24. [5] Za czynności związane z oznakowaniem, w tym wydawaniem paszportów oraz ksiąg rejestracji zwierząt, Agencja pobiera opłaty.

25. Agencja może zlecać wykonywanie czynności związanych z oznakowaniem zwierząt lub wydawaniem paszportów zwierząt innym podmiotom, w szczególności izbom rolniczym i związkom hodowców.

26. Organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą nadzór nad oznakowaniem i rejestracją zwierząt i mają prawo do bezpłatnego dostępu do danych zawartych w rejestrze, o którym mowa w ust. 8, oraz do zgłaszania korekt i uzupełnień w tym rejestrze.

27. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe zasady:

a) [6] prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 8, w tym tryb zgłaszania zwierząt do rejestru oraz wzór zgłoszenia,

b) oznakowania zwierząt, w tym wzory znaków identyfikacyjnych,

c) wydawania i zwracania paszportów zwierząt,

d) prowadzenia księgi rejestracji,

2) szczegółowe warunki weterynaryjne przy wprowadzaniu na rynek zwierząt, o których mowa w ust. 1, 2 i 15, oraz wzory świadectw zdrowia,

3) wzory księgi rejestracji oraz paszportu zwierząt

– mając na względzie potrzebę zapewnienia kontroli przemieszczania się zwierząt, a także ochronę zdrowia ludzi i zwierząt,

4) [7] wysokość opłat za czynności związane z oznakowaniem, wydawaniem paszportów zwierząt i ksiąg rejestracji, uwzględniając koszty ponoszone przez Agencję, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych,

5) [8] (skreślony).

[4] Na podstawie art. 8 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. Nr 129, poz. 1438), art. 7 w brzmieniu ustalonym przez w/w ustawę w odniesieniu do owiec, kóz, świń, koni, jeleni i danieli wchodzi w życie 1 stycznia 2003 r.

[5] Art. 7 ust. 24 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. a) ustawy z dnia 7 czerwca 2002 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 112, poz. 976). Zmiana weszła w życie 4 sierpnia 2002 r.

[6] Art. 7 ust. 27 pkt 1 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. b) ustawy z dnia 7 czerwca 2002 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 112, poz. 976). Zmiana weszła w życie 4 sierpnia 2002 r.

[7] Art. 7 ust. 27 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 lit. b) ustawy z dnia 7 czerwca 2002 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 112, poz. 976). Zmiana weszła w życie 4 sierpnia 2002 r.

[8] Art. 7 ust. 27 pkt 5 skreślony przez art. 1 lit. b) ustawy z dnia 7 czerwca 2002 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 112, poz. 976). Zmiana weszła w życie 4 sierpnia 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.01.01 do 2002.08.03

[Obowiązek znakowania zwierząt oraz zaopatrywania w świadectwo miejsca pochodzenia i świadectwo zdrowia] 1. Bydło, owce, kozy i świnie mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli są zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia i oznakowane, a konie zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia lub inny dokument identyfikacyjny.

2. Zwierzęta wymienione w ust. 1 oraz inne zwierzęta przeznaczone do obrotu i wywozu poza granice województwa – powinny być zaopatrzone w świadectwa zdrowia. Przesyłki drobiu do uboju powinny być zaopatrzone w świadectwo zdrowia bez względu na terytorialne usytuowanie rzeźni.

3. Świadectwa miejsca pochodzenia wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), który może upoważnić sołtysów lub inne osoby do wykonywania tych czynności oraz do znakowania zwierząt.

4. Koszty znakowania zwierząt i wystawiania świadectw miejsca pochodzenia ponoszą właściciele zwierząt.

5. Wysokość opłat za znakowanie zwierząt i wystawianie świadectw miejsca pochodzenia określa rada gminy w drodze uchwały.

6. Świadectwa zdrowia wystawia powiatowy lekarz weterynarii na każdą przewożoną partię zwierząt oddzielnie lub na poszczególne zwierzęta, po uprzednim ich zbadaniu w miejscu załadowania.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi:

1) sposób oraz wymagane kwalifikacje do znakowania zwierząt, wzory znaków identyfikacyjnych, wzór świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt,

2) wzór świadectwa zdrowia zwierząt.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek znakowania zwierząt innych gatunków oraz zaopatrywania w świadectwo miejsca pochodzenia i świadectwo zdrowia, jeżeli zwierzęta te będą wywożone poza granice województwa.

[2] 1. Bydło, owce, kozy, świnie oraz jelenie i daniele utrzymywane w warunkach fermowych podlegają oznakowaniu.

2. Bydło i konie, z wyjątkiem koni wolno żyjących, są zaopatrywane w dokumenty identyfikacyjne, zwane dalej „paszportami zwierząt”.

3. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, polega w szczególności na zakładaniu kolczyków z numerem identyfikacyjnym zwierzęcia lub na wytatuowaniu numeru identyfikacyjnego zwierzęcia, ustalonego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwaną dalej „Agencją”.

4. Posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do jego oznakowania i zgłoszenia tego faktu Agencji przed opuszczeniem przez zwierzę gospodarstwa, nie później jednak niż:

1) w terminie 7 dni od dnia urodzenia zwierzęcia, w przypadku bydła,

2) w terminie 21 dni od dnia urodzenia zwierzęcia, w przypadku pozostałych gatunków zwierząt.

5. Posiadacz konia jest obowiązany do zgłoszenia Agencji w terminie 21 dni faktu urodzenia się tego zwierzęcia.

6. Po otrzymaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 4 lub 5, Agencja wydaje zgłaszającemu paszport zwierzęcia.

7. Paszport zwierzęcia powinien zawierać w szczególności:

1) miejsce oraz datę urodzenia zwierzęcia, a w przypadku koni – również ich opis,

2) imię i nazwisko lub nazwę posiadacza zwierzęcia oraz jego adres zamieszkania lub określenie jego siedziby,

3) numer identyfikacyjny zwierzęcia.

8. Agencja prowadzi rejestr zwierząt oznakowanych i zaopatrzonych w paszporty.

9. Rejestr prowadzi się przy użyciu elektronicznych nośników informacji.

10. Rejestr zawiera w szczególności:

1) miejsce oraz datę urodzenia zwierzęcia, a w przypadku koni – również ich opis,

2) imię i nazwisko lub nazwę posiadacza zwierzęcia oraz adres zamieszkania lub określenie jego siedziby,

3) numer identyfikacyjny zwierzęcia.

11. Posiadacz zwierząt, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany do prowadzenia księgi zwierząt, zwanej dalej „księgą rejestracji”, do której wpisuje się w szczególności:

1) datę urodzenia zwierzęcia,

2) numer identyfikacyjny zwierzęcia,

3) miejsce przebywania zwierzęcia,

4) imię, nazwisko lub nazwę poprzedniego posiadacza zwierzęcia.

12. Księgę rejestracji prowadzi się odrębnie dla poszczególnych gatunków zwierząt. Księgę rejestracji wydaje Agencja.

13. Księga rejestracji jest udostępniana organom Inspekcji Weterynaryjnej i Agencji.

14. Zwierzęta, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli są:

1) oznakowane, z wyjątkiem koni,

2) zaopatrzone w paszport, w przypadku bydła i koni,

3) wpisane do księgi rejestracji, z wyjątkiem koni,

4) zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione przez powiatowego lekarza weterynarii.

15. Zwierzęta inne niż wymienione w ust. 1 i 2 mogą być wprowadzane do obrotu, jeżeli są zaopatrzone w świadectwa zdrowia, wystawiane przez powiatowego lekarza weterynarii oddzielnie dla każdej partii zwierząt lub dla poszczególnego zwierzęcia.

16. Świadectwa zdrowia są wystawiane dla zwierząt pochodzących z gospodarstw lub stad spełniających warunki weterynaryjne.

17. Posiadacz zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1 i 2, sprowadzonego z zagranicy jest obowiązany zgłosić Agencji fakt wwozu zwierzęcia w terminie 7 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej.

18. Posiadacz zwierząt sprowadzonych z zagranicy, z wyjątkiem koni i zwierząt sprowadzanych z krajów będących członkami Unii Europejskiej, jest zobowiązany oznakować je w terminie, o którym mowa w ust. 17.

19. Bydło i konie sprowadzane z zagranicy po dokonaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 17, zaopatrywane są w paszporty. Dokonując zgłoszenia bydła i koni sprowadzanych z zagranicy, należy okazać Agencji paszporty tych zwierząt wystawione za granicą.

20. Posiadacz zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest zobowiązany zgłosić Agencji w terminie 7 dni fakt:

1) padnięcia zwierzęcia,

2) zbycia zwierzęcia poza granice kraju,

3) uboju zwierzęcia.

21. Posiadacz paszportu zwierzęcia jest obowiązany w terminie 7 dni do zwrotu paszportu do Agencji w przypadku padnięcia lub uboju zwierzęcia.

22. W przypadku zmiany posiadacza zwierzęcia poprzedni i nowy posiadacz są obowiązani zawiadomić Agencję w terminie 7 dni o tej zmianie.

23. Poprzedni posiadacz obowiązany jest przekazać nowemu posiadaczowi wraz ze zwierzęciem jego paszport.

24. Za czynności związane z oznakowaniem, wydawaniem paszportów zwierząt Agencja pobiera opłaty.

25. Agencja może zlecać wykonywanie czynności związanych z oznakowaniem zwierząt lub wydawaniem paszportów zwierząt innym podmiotom, w szczególności izbom rolniczym i związkom hodowców.

26. Organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą nadzór nad oznakowaniem i rejestracją zwierząt i mają prawo do bezpłatnego dostępu do danych zawartych w rejestrze, o którym mowa w ust. 8, oraz do zgłaszania korekt i uzupełnień w tym rejestrze.

27. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe zasady:

a) prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 8, w tym tryb zgłaszania zwierząt do rejestru,

b) oznakowania zwierząt, w tym wzory znaków identyfikacyjnych,

c) wydawania i zwracania paszportów zwierząt,

d) prowadzenia księgi rejestracji,

2) szczegółowe warunki weterynaryjne przy wprowadzaniu na rynek zwierząt, o których mowa w ust. 1, 2 i 15, oraz wzory świadectw zdrowia,

3) wzory księgi rejestracji oraz paszportu zwierząt

– mając na względzie potrzebę zapewnienia kontroli przemieszczania się zwierząt, a także ochronę zdrowia ludzi i zwierząt,

4) wysokość opłat za oznakowanie, wydawanie paszportów zwierząt i ksiąg rejestracji, uwzględniając koszty ponoszone przez Agencję, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych,

5) harmonogram wdrażania systemu znakowania i rejestracji zwierząt w poszczególnych województwach.

[2] Art. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. Nr 129, poz. 1438). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r. w odniesieniu do bydła.

Na podstawie art. 8 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. Nr 129, poz. 1438), art. 7 w brzmieniu ustalonym przez w/w ustawę w odniesieniu do owiec, kóz, świń, koni, jeleni i danieli wchodzi w życie 1 stycznia 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999.08.11 do 2001.12.31     (Dz.U.1999.66.752 tekst jednolity)

[Obowiązek znakowania zwierząt oraz zaopatrywania w świadectwo miejsca pochodzenia i świadectwo zdrowia] 1. Bydło, owce, kozy i świnie mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli są zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia i oznakowane, a konie zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia lub inny dokument identyfikacyjny.

2. Zwierzęta wymienione w ust. 1 oraz inne zwierzęta przeznaczone do obrotu i wywozu poza granice województwa – powinny być zaopatrzone w świadectwa zdrowia. Przesyłki drobiu do uboju powinny być zaopatrzone w świadectwo zdrowia bez względu na terytorialne usytuowanie rzeźni.

3. Świadectwa miejsca pochodzenia wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), który może upoważnić sołtysów lub inne osoby do wykonywania tych czynności oraz do znakowania zwierząt.

4. Koszty znakowania zwierząt i wystawiania świadectw miejsca pochodzenia ponoszą właściciele zwierząt.

5. Wysokość opłat za znakowanie zwierząt i wystawianie świadectw miejsca pochodzenia określa rada gminy w drodze uchwały.

6. Świadectwa zdrowia wystawia powiatowy lekarz weterynarii na każdą przewożoną partię zwierząt oddzielnie lub na poszczególne zwierzęta, po uprzednim ich zbadaniu w miejscu załadowania.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi:

1) sposób oraz wymagane kwalifikacje do znakowania zwierząt, wzory znaków identyfikacyjnych, wzór świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt,

2) wzór świadectwa zdrowia zwierząt.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek znakowania zwierząt innych gatunków oraz zaopatrywania w świadectwo miejsca pochodzenia i świadectwo zdrowia, jeżeli zwierzęta te będą wywożone poza granice województwa.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1997.12.14 do 1999.08.10

Art. 7. 1. Bydło, owce, kozy i świnie mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli są zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia i oznakowane, a konie zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia lub inny dokument identyfikacyjny.

2. Zwierzęta wymienione w ust. 1 oraz inne zwierzęta przeznaczone do obrotu i wywozu poza granice województwa – powinny być zaopatrzone w świadectwa zdrowia. Przesyłki drobiu do uboju powinny być zaopatrzone w świadectwo zdrowia bez względu na terytorialne usytuowanie rzeźni.

3. Świadectwa miejsca pochodzenia wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), który może upoważnić sołtysów lub inne osoby do wykonywania tych czynności oraz do znakowania zwierząt.

4. Koszty znakowania zwierząt i wystawiania świadectw miejsca pochodzenia ponoszą właściciele zwierząt.

5. Wysokość opłat za znakowanie zwierząt i wystawianie świadectw miejsca pochodzenia określa rada gminy w drodze uchwały.

6. Świadectwa zdrowia wystawia rejonowy lekarz weterynarii na każdą przewożoną partię zwierząt oddzielnie lub na poszczególne zwierzęta, po uprzednim ich zbadaniu w miejscu załadowania.

7. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, określi:

1) sposób oraz wymagane kwalifikacje do znakowania zwierząt, wzory znaków identyfikacyjnych, wzór świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt,

2) wzór świadectwa zdrowia zwierząt.

8. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek znakowania zwierząt innych gatunków oraz zaopatrywania w świadectwo miejsca pochodzenia i świadectwo zdrowia, jeżeli zwierzęta te będą wywożone poza granice województwa.