Wersja obowiązująca od 2001.11.08 do 2002.06.29

Art. 5. [6] (skreślony).

[6] Art. 5 skreślony przez art. 6 pkt 4 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 81, poz. 877). Zmiana weszła w życie 8 listopada 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.01.01 do 2001.11.07     (Dz.U.1999.51.526 tekst jednolity)

Art. 5. [Delegatury, wydziały zamiejscowe] 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa i po zasięgnięciu opinii Kolegium, może tworzyć i rozwiązywać delegatury Urzędu Ochrony Państwa, określając ich zakres działania i właściwość terytorialną.

2. Szef Urzędu Ochrony Państwa może, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, tworzyć i rozwiązywać wydziały zamiejscowe.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1990.05.10 do 2000.12.31

Art. 5. Minister Spraw Wewnętrznych na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa może tworzyć, po zasięgnięciu opinii Politycznego Komitetu Doradczego, delegatury Urzędu Ochrony Państwa, określając ich zakres działania i właściwość terytorialną. W tym samym trybie może je rozwiązywać.