Wersja obowiązująca od 2006.10.27 do 2007.12.31

Art. 126. [138] (utracił moc).

[138] Ustawa traci moc 27 października 2006 r. na podstawie art. 133 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 170, poz. 1218), z wyjątkiem art. 6 ust. 1 i art. 80 ust 1 i 2, które tracą moc 31 grudnia 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000.01.01 do 2006.10.26

Art. 126. [Ustawa o pracownikach urzędów państwowych] W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany:

1) art.1:

a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i skreśla się pkt 3a-5 oraz pkt 11 [8] ,

b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. Ustawa określa obowiązki i prawa osób zatrudnionych w:

1) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,

2) urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej,

3) urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej,

4) Rządowym Centrum Studiów Strategicznych,

5) komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży,

6) [9] (pominięty),

7) [10] (pominięty),

wobec których nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483).”

2) art. 7¹ otrzymuje brzmienie:

„Art. 7¹.1. Kierownik urzędu może skierować urzędnika mającego wykształcenie prawnicze do odbycia aplikacji legislacyjnej. Wzajemne prawa i obowiązki urzędu i urzędnika, związane ze skierowaniem na aplikację legislacyjną, określa umowa zawarta między kierownikiem urzędu a urzędnikiem.

2. Aplikacja legislacyjna kończy się egzaminem.

3. Szczegółowe zasady i tryb organizowania i odbywania aplikacji określają odrębne przepisy.”

3) skreśla się art. 24¹;

4) w art. 48:

a) w ust. 1:

– w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy „art. 241,”, a wyraz „wydają” zastępuje się wyrazem „wydaje”,

– skreśla się pkt 1 i 2,

b) dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu:

„1a. Przepisów art. 2 pkt 1, art. 7 ust. 6 i art. 30 ust. 1 nie stosuje się w odniesieniu do pracowników urzędów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7, 9, 10 i 13. Kierownicy tych urzędów są uprawnieni do określania:

1) stanowisk, na których zatrudnieni pracownicy są urzędnikami państwowymi,

2) wykazu stanowisk objętych aplikacją administracyjną oraz zasad i trybu odbywania tej aplikacji,

3) rozkładu czasu pracy w tygodniu i jego wymiaru w poszczególnych dniach tygodnia.

1b. W ramach posiadanych środków na wynagrodzenia określonych w ustawie budżetowej kierownicy urzędów, o których mowa w ust. 1a, ustalają regulamin wynagradzania w urzędzie. Regulamin ten w odniesieniu do Kancelarii Sejmu zatwierdza Marszałek Sejmu, a w odniesieniu do Kancelarii Senatu – Marszałek Senatu. Przepisów art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2 i art. 47¹ ust. 3 nie stosuje się.

1c. Dodatkowy fundusz nagród dla urzędników państwowych za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej utworzony na podstawie art. 24 ust. 2 w urzędach, o których mowa w ust. 1a, pozostaje w dyspozycji kierowników tych urzędów i może być przez nich podwyższany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.”,

c) w ust. 2 wyrazy „organom wymienionym w ust. 1” zastępuje się wyrazami „organowi wymienionemu w ust. 1 oraz Marszałkowi Sejmu w odniesieniu do pracowników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Państwowej Inspekcji Pracy i Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, a także Marszałkowi Senatu w odniesieniu do pracowników Kancelarii Senatu oraz kierownikom urzędów wymienionym w art. 1 ust. 1 pkt 6 i 7 w odniesieniu do pracowników tych urzędów”,

d) w ust. 3 po wyrazach „w ust. 1” dodaje się wyrazy „oraz w art. 1 ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7, 9, 10 i 13”,

e) skreśla się ust. 4.

[8] Pominięto wyrazy „i 12” jako niezgodne z art. 153 Konstytucji RP stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 kwietnia 1999 r. (M. P. Nr 16, poz. 227).

[9] Pominięty jako niezgodny z art. 153 Konstytucji RP stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 kwietnia 1999 r. (M. P. Nr 16, poz. 227).

[10] Pominięty jako niezgodny z art. 153 Konstytucji RP stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 kwietnia 1999 r. (M. P. Nr 16, poz. 227).