history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2001-01-01 do 2003-11-11

[Podawanie poleceń i sygnałów uczestnikom ruchu lub innej osobie ] 1. [1] Do kierowania ruchem na drogach uprawnione są osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym zwanej dalej „ustawą".

2. Do podawania poleceń i sygnałów uczestnikom ruchu lub innej osobie znajdującej się na drodze upoważnieni są ponadto:

1) osoba odpowiedzialna za utrzymanie porządku podczas przemarszu procesji, pielgrzymki i konduktu pogrzebowego – jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ich bezpiecznego przemarszu,

2) pilot pojazdu (pojazdów) nienormatywnego, w stosunku do którego obowiązuje określony w odrębnych przepisach wymóg pilotowania, po wyjściu z pojazdu pilotującego – w związku z utrudnieniem ruchu drogowego wynikającym z przejazdu pojazdu nienormatywnego,

3) strażak Państwowej Straży Pożarnej – podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem akcji ratowniczej,

4) umundurowany żołnierz Biura Ochrony Rządu – podczas wykonywania czynności związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa osób ochranianych’

5) [2] kierujący autobusem przeznaczonym do przewozu dzieci do szkoły podczas trwania postoju w miejscach postoju związanych z wsiadaniem lub wysiadaniem dzieci,

6) [3] umundurowany i odpowiednio oznakowany pracownik nadzoru ruchu komunikacji miejskiej.

3. Osoby, o których mowa w ust. 2 oraz w art. 6 ust. 1 pkt 3–6 ustawy, kierują ruchem, wydając polecenia lub sygnały w celu krótkotrwałego zamknięcia lub otwarcia ruchu na drodze.

[1] § 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 października 2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kierowania ruchem drogowym (Dz.U. Nr 97, poz. 1061). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2001 r.

[2] § 2 ust. 2 pkt 5 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 października 2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kierowania ruchem drogowym (Dz.U. Nr 97, poz. 1061). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2001 r.

[3] § 2 ust. 2 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 października 2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kierowania ruchem drogowym (Dz.U. Nr 97, poz. 1061). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2001 r.

Wersja obowiązująca od 2001-01-01 do 2003-11-11

[Podawanie poleceń i sygnałów uczestnikom ruchu lub innej osobie ] 1. [1] Do kierowania ruchem na drogach uprawnione są osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym zwanej dalej „ustawą".

2. Do podawania poleceń i sygnałów uczestnikom ruchu lub innej osobie znajdującej się na drodze upoważnieni są ponadto:

1) osoba odpowiedzialna za utrzymanie porządku podczas przemarszu procesji, pielgrzymki i konduktu pogrzebowego – jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ich bezpiecznego przemarszu,

2) pilot pojazdu (pojazdów) nienormatywnego, w stosunku do którego obowiązuje określony w odrębnych przepisach wymóg pilotowania, po wyjściu z pojazdu pilotującego – w związku z utrudnieniem ruchu drogowego wynikającym z przejazdu pojazdu nienormatywnego,

3) strażak Państwowej Straży Pożarnej – podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem akcji ratowniczej,

4) umundurowany żołnierz Biura Ochrony Rządu – podczas wykonywania czynności związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa osób ochranianych’

5) [2] kierujący autobusem przeznaczonym do przewozu dzieci do szkoły podczas trwania postoju w miejscach postoju związanych z wsiadaniem lub wysiadaniem dzieci,

6) [3] umundurowany i odpowiednio oznakowany pracownik nadzoru ruchu komunikacji miejskiej.

3. Osoby, o których mowa w ust. 2 oraz w art. 6 ust. 1 pkt 3–6 ustawy, kierują ruchem, wydając polecenia lub sygnały w celu krótkotrwałego zamknięcia lub otwarcia ruchu na drodze.

[1] § 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 października 2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kierowania ruchem drogowym (Dz.U. Nr 97, poz. 1061). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2001 r.

[2] § 2 ust. 2 pkt 5 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 października 2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kierowania ruchem drogowym (Dz.U. Nr 97, poz. 1061). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2001 r.

[3] § 2 ust. 2 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 października 2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kierowania ruchem drogowym (Dz.U. Nr 97, poz. 1061). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-06-13 do 2000-12-31

[Podawanie poleceń i sygnałów uczestnikom ruchu lub innej osobie ] 1. Do kierowania ruchem na drogach uprawnione są osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), zwanej dalej „ustawą".

2. Do podawania poleceń i sygnałów uczestnikom ruchu lub innej osobie znajdującej się na drodze upoważnieni są ponadto:

1) osoba odpowiedzialna za utrzymanie porządku podczas przemarszu procesji, pielgrzymki i konduktu pogrzebowego – jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ich bezpiecznego przemarszu,

2) pilot pojazdu (pojazdów) nienormatywnego, w stosunku do którego obowiązuje określony w odrębnych przepisach wymóg pilotowania, po wyjściu z pojazdu pilotującego – w związku z utrudnieniem ruchu drogowego wynikającym z przejazdu pojazdu nienormatywnego,

3) strażak Państwowej Straży Pożarnej – podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem akcji ratowniczej,

4) umundurowany żołnierz Biura Ochrony Rządu – podczas wykonywania czynności związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa osób ochranianych.

3. Osoby, o których mowa w ust. 2 oraz w art. 6 ust. 1 pkt 3–6 ustawy, kierują ruchem, wydając polecenia lub sygnały w celu krótkotrwałego zamknięcia lub otwarcia ruchu na drodze.