history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2002-10-26 do 2008-07-25
1. [39] Stacjonarna metoda oceny pszczół polega na porównaniu wyników pomiarów lub obserwacji cech w poszczególnych grupach matek pszczelich, prowadzonych w okresie obejmującym co najmniej jedną zimowlę pszczół oraz zbiór miodu z pierwszego pożytku po zimowli, zwanym dalej „sezonem oceny”.
2. [40] Pomiary lub obserwacje, o których mowa w ust. 1, prowadzi się dla matek pszczelich urodzonych w danym roku, pozostających w danej grupie matek pszczelich przez cały sezon oceny.
3. Stacjonarna metoda oceny pszczół obejmuje następujące cechy:
1) miodność, w oparciu o szacowanie zapasów miodu w ulu lub zbiory miodu,
2) rozwój rodziny pszczelej, w oparciu o liczbę plastrów z czerwiem,
3) zimotrwałość, w oparciu o liczbę plastrów obsiadanych przez pszczoły i stan środowiska ula,
4) skłonność do rójki, w oparciu o reakcję na zabiegi przeciwrojowe,
5) [41] sposób zachowania wskazujący na ich łagodność albo złośliwość,
6) [42] cechy morfologiczne w oparciu o obserwacje ubarwienia lub pomiary części ciała pszczół, w przypadku określenia ich we wzorcu dla danej linii hodowlanej pszczół,
7) zachowanie pszczół, w oparciu o obserwacje stanu rodzin pszczelich podczas przeglądów.
[39] § 53 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.
[40] § 53 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.
[41] § 53 ust. 3 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.
[42] § 53 ust. 3 pkt 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.
Wersja obowiązująca od 2002-10-26 do 2008-07-25
1. [39] Stacjonarna metoda oceny pszczół polega na porównaniu wyników pomiarów lub obserwacji cech w poszczególnych grupach matek pszczelich, prowadzonych w okresie obejmującym co najmniej jedną zimowlę pszczół oraz zbiór miodu z pierwszego pożytku po zimowli, zwanym dalej „sezonem oceny”.
2. [40] Pomiary lub obserwacje, o których mowa w ust. 1, prowadzi się dla matek pszczelich urodzonych w danym roku, pozostających w danej grupie matek pszczelich przez cały sezon oceny.
3. Stacjonarna metoda oceny pszczół obejmuje następujące cechy:
1) miodność, w oparciu o szacowanie zapasów miodu w ulu lub zbiory miodu,
2) rozwój rodziny pszczelej, w oparciu o liczbę plastrów z czerwiem,
3) zimotrwałość, w oparciu o liczbę plastrów obsiadanych przez pszczoły i stan środowiska ula,
4) skłonność do rójki, w oparciu o reakcję na zabiegi przeciwrojowe,
5) [41] sposób zachowania wskazujący na ich łagodność albo złośliwość,
6) [42] cechy morfologiczne w oparciu o obserwacje ubarwienia lub pomiary części ciała pszczół, w przypadku określenia ich we wzorcu dla danej linii hodowlanej pszczół,
7) zachowanie pszczół, w oparciu o obserwacje stanu rodzin pszczelich podczas przeglądów.
[39] § 53 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.
[40] § 53 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.
[41] § 53 ust. 3 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.
[42] § 53 ust. 3 pkt 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-06-11 do 2002-10-25
1. Stacjonarna metoda oceny pszczół polega na porównaniu wyników pomiarów lub obserwacji cech poszczególnych matek pszczelich danej linii hodowlanej pszczół, prowadzonych w okresie obejmującym co najmniej jedną zimowlę pszczół oraz zbiór miodu z pierwszego pożytku po zimowli, zwanym dalej "sezonem oceny".
2. Pomiary lub obserwacje, o których mowa w ust. 1, prowadzi się dla matek pszczelich urodzonych w danym roku i obsadzonych w rodzinach pszczelich pozostających w danej pasiece przez cały sezon oceny w takich samych warunkach.
3. Stacjonarna metoda oceny pszczół obejmuje następujące cechy:
1) miodność, w oparciu o szacowanie zapasów miodu w ulu lub zbiory miodu,
2) rozwój rodziny pszczelej, w oparciu o liczbę plastrów z czerwiem,
3) zimotrwałość, w oparciu o liczbę plastrów obsiadanych przez pszczoły i stan środowiska ula,
4) skłonność do rójki, w oparciu o reakcję na zabiegi przeciwrojowe,
5) charakter pszczół,
6) cechy morfologiczne, w oparciu o obserwacje ubarwienia i pomiary części ciała pszczół,
7) zachowanie pszczół, w oparciu o obserwacje stanu rodzin pszczelich podczas przeglądów.