history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2005-01-01 do 2008-07-25

1. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń dokonywana po uboju polega na ocenie:

1) rodzeństwa (kojarzenia) na podstawie wyników oceny po uboju rodzeństwa pochodzącego od tych samych rodziców,

2) ojca na podstawie wyników oceny jego potomstwa po uboju

– utrzymywanych w specjalnie wyodrębnionym obiekcie (stacji kontroli).

2. W ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju uwzględnia się:

1) wiek, płeć i masę ciała zwierząt przyjmowanych do oceny,

2) okres adaptacyjny zwierząt przed rozpoczęciem tuczu kontrolnego,

3) długość okresu tuczu.

3. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju obejmuje ustalenie:

1) tempa wzrostu zwierząt i zużycia paszy w okresie tuczu kontrolnego,

2) jakości tuszy,

3) jakości mięsa w tuszy.

Wersja obowiązująca od 2005-01-01 do 2008-07-25

1. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń dokonywana po uboju polega na ocenie:

1) rodzeństwa (kojarzenia) na podstawie wyników oceny po uboju rodzeństwa pochodzącego od tych samych rodziców,

2) ojca na podstawie wyników oceny jego potomstwa po uboju

– utrzymywanych w specjalnie wyodrębnionym obiekcie (stacji kontroli).

2. W ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju uwzględnia się:

1) wiek, płeć i masę ciała zwierząt przyjmowanych do oceny,

2) okres adaptacyjny zwierząt przed rozpoczęciem tuczu kontrolnego,

3) długość okresu tuczu.

3. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju obejmuje ustalenie:

1) tempa wzrostu zwierząt i zużycia paszy w okresie tuczu kontrolnego,

2) jakości tuszy,

3) jakości mięsa w tuszy.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-10-26 do 2004-12-31

1. [2] Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń dokonywana po uboju polega na ocenie:

1) rodzeństwa (kojarzenia) na podstawie wyników oceny po uboju rodzeństwa pochodzącego od tych samych rodziców,

2) ojca na podstawie wyników oceny po uboju jego potomstwa

– utrzymywanych w stacji kontroli.

2. Ocenę użytkowości tucznej i rzeźnej rodzeństwa (kojarzenia) przeprowadza się na podstawie wyników oceny po uboju 2 zwierząt z jednego miotu, a ocenę ojca - na podstawie wyników oceny po uboju co najmniej 8 zwierząt pochodzących co najmniej z 4 kojarzeń.

3. Ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju poddawane jest zwierzę o masie ciała 17-22 kg, które w dniu przyjęcia do stacji kontroli nie ukończyło 10 tygodni życia.

4. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju powinna być poprzedzona tuczem kontrolnym, prowadzonym w okresie od osiągnięcia przez zwierzę 25 kg do osiągnięcia 100 kg masy ciała, zakończonym ubojem.

5. W ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju uwzględnia się:

1) wiek, płeć i masę ciała zwierząt przyjmowanych do oceny,

2) okres adaptacyjny zwierząt przed rozpoczęciem tuczu kontrolnego,

3) długość okresu tuczu.

6. Po uboju, o którym mowa w ust. 4, i dokonaniu podziału tuszy dokonuje się pomiarów prawej półtuszy ocenianego zwierzęcia:

1) grubości słoniny, w następujących punktach:

a) w najgrubszym miejscu nad łopatką,

b) na grzbiecie nad stawem między ostatnim kręgiem piersiowym i pierwszym kręgiem lędźwiowym,

c) nad dogłowową krawędzią przekroju mięśnia pośladkowego (krzyż I),

d) nad środkiem przekroju mięśnia pośladkowego (krzyż II),

e) nad doogonową krawędzią przekroju mięśnia pośladkowego (krzyż III),

2) powierzchni poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu, mierzonej w miejscu przekroju między ostatnim kręgiem piersiowym i pierwszym kręgiem lędźwiowym,

3) szerokości i długości poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu,

4) masy podstawowych części tuszy:

a) szynki tylnej bez skóry i słoniny,

b) mięśnia najdłuższego grzbietu bez słoniny,

c) polędwiczki,

d) szynki przedniej i karkówki,

e) boczku z żeberkami.

7. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju obejmuje ustalenie:

1) tempa wzrostu zwierząt i zużycia paszy w okresie tuczu kontrolnego,

2) jakości tuszy określanej zawartością mięsa w tuszy, wyrażoną w kilogramach i procentach,

3) jakości mięsa w tuszy, określanej na podstawie kwasowości mięśnia najdłuższego grzbietu wyrażonej w pH.

8. Obliczenia zawartości mięsa w tuszy w ramach oceny użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju dokonuje się według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

[2] § 25 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 września 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz.U. Nr 169, poz. 1389). Zmiana weszła w życie 26 października 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-06-11 do 2002-10-25

1. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń dokonywana po uboju polega na ocenie:

1) rodzeństwa (kojarzenia) na podstawie wyników oceny po uboju rodzeństwa pochodzącego po tej samej parze rodziców,

2) ojca na podstawie wyników oceny po uboju potomstwa

– utrzymywanych w specjalnie do tego celu wyodrębnionym obiekcie, zwanym dalej "stacją kontroli", w jednolitych warunkach żywienia i utrzymania zwierząt.

2. Ocenę użytkowości tucznej i rzeźnej rodzeństwa (kojarzenia) przeprowadza się na podstawie wyników oceny po uboju 2 zwierząt z jednego miotu, a ocenę ojca - na podstawie wyników oceny po uboju co najmniej 8 zwierząt pochodzących co najmniej z 4 kojarzeń.

3. Ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju poddawane jest zwierzę o masie ciała 17-22 kg, które w dniu przyjęcia do stacji kontroli nie ukończyło 10 tygodni życia.

4. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju powinna być poprzedzona tuczem kontrolnym, prowadzonym w okresie od osiągnięcia przez zwierzę 25 kg do osiągnięcia 100 kg masy ciała, zakończonym ubojem.

5. W ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju uwzględnia się:

1) wiek, płeć i masę ciała zwierząt przyjmowanych do oceny,

2) okres adaptacyjny zwierząt przed rozpoczęciem tuczu kontrolnego,

3) długość okresu tuczu.

6. Po uboju, o którym mowa w ust. 4, i dokonaniu podziału tuszy dokonuje się pomiarów prawej półtuszy ocenianego zwierzęcia:

1) grubości słoniny, w następujących punktach:

a) w najgrubszym miejscu nad łopatką,

b) na grzbiecie nad stawem między ostatnim kręgiem piersiowym i pierwszym kręgiem lędźwiowym,

c) nad dogłowową krawędzią przekroju mięśnia pośladkowego (krzyż I),

d) nad środkiem przekroju mięśnia pośladkowego (krzyż II),

e) nad doogonową krawędzią przekroju mięśnia pośladkowego (krzyż III),

2) powierzchni poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu, mierzonej w miejscu przekroju między ostatnim kręgiem piersiowym i pierwszym kręgiem lędźwiowym,

3) szerokości i długości poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu,

4) masy podstawowych części tuszy:

a) szynki tylnej bez skóry i słoniny,

b) mięśnia najdłuższego grzbietu bez słoniny,

c) polędwiczki,

d) szynki przedniej i karkówki,

e) boczku z żeberkami.

7. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju obejmuje ustalenie:

1) tempa wzrostu zwierząt i zużycia paszy w okresie tuczu kontrolnego,

2) jakości tuszy określanej zawartością mięsa w tuszy, wyrażoną w kilogramach i procentach,

3) jakości mięsa w tuszy, określanej na podstawie kwasowości mięśnia najdłuższego grzbietu wyrażonej w pH.

8. Obliczenia zawartości mięsa w tuszy w ramach oceny użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju dokonuje się według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia.