history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2001-04-01 do 2002-12-31
[Przewóz niejadalnych surowców zwierzęcych] 1. Niejadalne surowce zwierzęce powinny być przewożone w pojemniku lub środkiem transportu obudowanym całkowicie i szczelnym, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a [1] .
2. Dopuszcza się przewóz niejadalnych surowców zwierzęcych środkiem transportu przykrytym plandeką, pod warunkiem że przewożone surowce będą umieszczone w pojemniku.
2a. [2] Niejadalne surowce zwierzęce:
1) czaszki z gałkami ocznymi, migdałki, mózgi i rdzenie przedłużone oraz rdzenie kręgowe bydła, owiec i kóz w wieku powyżej 12 miesięcy,
2) jelita bydlęce – od dwunastnicy do jelita prostego – niezależnie od wieku,
3) śledziony owiec i kóz niezależnie od wieku,
4) stałe odpady powstające przy uboju i obróbce poubojowej bydła, owiec i kóz,
5) zwłoki zwierzęce i ich części
– powinny być przewożone w wyłącznie do tego celu przeznaczonym pojemniku lub środku transportu.
3. Pojemnik i środek transportu używane do przewozu niejadalnych surowców zwierzęcych oraz urządzenia i sprzęt, które miały kontakt z tymi surowcami, powinny zostać oczyszczone, umyte i zdezynfekowane po każdorazowym użyciu, a materiały użyte do opakowania niejadalnych surowców zwierzęcych powinny zostać spalone lub zniszczone w zakładzie, do którego zostały dostarczone niejadalne surowce zwierzęce.
4. [3] Pojemnik, w którym przewozi się niejadalne surowce zwierzęce, powinien być opatrzony widocznym i trwałym napisem „Nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi”, a w przypadku niejadalnych surowców zwierzęcych, o których mowa w ust. 2a – napisem „SRM”, wykonanym literami o wysokości co najmniej 20 cm i szerokości 4 cm.
[1] § 11 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym przewozie zwierząt, niejadalnych surowców zwierzęcych i ich skupie (Dz.U. Nr 22, poz. 253). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2001 r.
[2] § 11 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym przewozie zwierząt, niejadalnych surowców zwierzęcych i ich skupie (Dz.U. Nr 22, poz. 253). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2001 r.
[3] § 11 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym przewozie zwierząt, niejadalnych surowców zwierzęcych i ich skupie (Dz.U. Nr 22, poz. 253). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2001 r.
Wersja obowiązująca od 2001-04-01 do 2002-12-31
[Przewóz niejadalnych surowców zwierzęcych] 1. Niejadalne surowce zwierzęce powinny być przewożone w pojemniku lub środkiem transportu obudowanym całkowicie i szczelnym, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a [1] .
2. Dopuszcza się przewóz niejadalnych surowców zwierzęcych środkiem transportu przykrytym plandeką, pod warunkiem że przewożone surowce będą umieszczone w pojemniku.
2a. [2] Niejadalne surowce zwierzęce:
1) czaszki z gałkami ocznymi, migdałki, mózgi i rdzenie przedłużone oraz rdzenie kręgowe bydła, owiec i kóz w wieku powyżej 12 miesięcy,
2) jelita bydlęce – od dwunastnicy do jelita prostego – niezależnie od wieku,
3) śledziony owiec i kóz niezależnie od wieku,
4) stałe odpady powstające przy uboju i obróbce poubojowej bydła, owiec i kóz,
5) zwłoki zwierzęce i ich części
– powinny być przewożone w wyłącznie do tego celu przeznaczonym pojemniku lub środku transportu.
3. Pojemnik i środek transportu używane do przewozu niejadalnych surowców zwierzęcych oraz urządzenia i sprzęt, które miały kontakt z tymi surowcami, powinny zostać oczyszczone, umyte i zdezynfekowane po każdorazowym użyciu, a materiały użyte do opakowania niejadalnych surowców zwierzęcych powinny zostać spalone lub zniszczone w zakładzie, do którego zostały dostarczone niejadalne surowce zwierzęce.
4. [3] Pojemnik, w którym przewozi się niejadalne surowce zwierzęce, powinien być opatrzony widocznym i trwałym napisem „Nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi”, a w przypadku niejadalnych surowców zwierzęcych, o których mowa w ust. 2a – napisem „SRM”, wykonanym literami o wysokości co najmniej 20 cm i szerokości 4 cm.
[1] § 11 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym przewozie zwierząt, niejadalnych surowców zwierzęcych i ich skupie (Dz.U. Nr 22, poz. 253). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2001 r.
[2] § 11 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym przewozie zwierząt, niejadalnych surowców zwierzęcych i ich skupie (Dz.U. Nr 22, poz. 253). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2001 r.
[3] § 11 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym przewozie zwierząt, niejadalnych surowców zwierzęcych i ich skupie (Dz.U. Nr 22, poz. 253). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-05-31 do 2001-03-31
[Przewóz niejadalnych surowców zwierzęcych ] 1. Niejadalne surowce zwierzęce powinny być przewożone w pojemniku lub środkiem transportu obudowanym całkowicie i szczelnym, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Dopuszcza się przewóz niejadalnych surowców zwierzęcych środkiem transportu przykrytym plandeką, pod warunkiem że przewożone surowce będą umieszczone w pojemniku.
3. Pojemnik i środek transportu używane do przewozu niejadalnych surowców zwierzęcych oraz urządzenia i sprzęt, które miały kontakt z tymi surowcami, powinny zostać oczyszczone, umyte i zdezynfekowane po każdorazowym użyciu, a materiały użyte do opakowania niejadalnych surowców zwierzęcych powinny zostać spalone lub zniszczone w zakładzie, do którego zostały dostarczone niejadalne surowce zwierzęce.
4. Pojemnik, w którym przewozi się niejadalne surowce zwierzęce, powinien być opatrzony widocznym i trwałym napisem: „Nie przeznaczone do spożycia przez ludzi”, wykonanym literami o wysokości co najmniej 3 cm i szerokości 2 cm.