history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2001-04-01 do 2002-03-08
[Zakres regulacji] 1. Rozporządzenie określa wysokość oraz szczegółowe zasady otrzymywania przez funkcjonariuszy Służby Więziennej, zwanych dalej „funkcjonariuszami”, dodatków do uposażenia:
1) dodatku za stopień,
2) dodatku służbowego,
3) dodatku więziennego,
4) [1] (skreślony).
2. Dodatki do uposażenia, o których mowa w ust. 1 ustalane są w stawkach miesięcznych.
3. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w wysokości procentowej, po ich wyliczeniu, zaokrągla się odpowiednio w górę do pełnego złotego.
4. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w relacji procentowej do innych składników uposażenia ustala się odrębnie dla funkcjonariuszy objętych i nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym na podstawie stawek tych składników, odpowiednich dla danej grupy funkcjonariuszy.
5. [2] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o „najniższym uposażeniu", rozumie się przez to najniższe uposażenie zasadnicze w Służbie Więziennej, ustalane odrębnie dla funkcjonariuszy objętych i nieobjętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym.
[1] § 1 ust. 1 pkt 4 skreślony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz.U. Nr 23, poz. 278). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2001 r.
[2] § 1 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz.U. Nr 23, poz. 278). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2001 r., z mocą od 1 stycznia 2001 r.
Wersja obowiązująca od 2001-04-01 do 2002-03-08
[Zakres regulacji] 1. Rozporządzenie określa wysokość oraz szczegółowe zasady otrzymywania przez funkcjonariuszy Służby Więziennej, zwanych dalej „funkcjonariuszami”, dodatków do uposażenia:
1) dodatku za stopień,
2) dodatku służbowego,
3) dodatku więziennego,
4) [1] (skreślony).
2. Dodatki do uposażenia, o których mowa w ust. 1 ustalane są w stawkach miesięcznych.
3. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w wysokości procentowej, po ich wyliczeniu, zaokrągla się odpowiednio w górę do pełnego złotego.
4. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w relacji procentowej do innych składników uposażenia ustala się odrębnie dla funkcjonariuszy objętych i nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym na podstawie stawek tych składników, odpowiednich dla danej grupy funkcjonariuszy.
5. [2] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o „najniższym uposażeniu", rozumie się przez to najniższe uposażenie zasadnicze w Służbie Więziennej, ustalane odrębnie dla funkcjonariuszy objętych i nieobjętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym.
[1] § 1 ust. 1 pkt 4 skreślony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz.U. Nr 23, poz. 278). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2001 r.
[2] § 1 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz.U. Nr 23, poz. 278). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2001 r., z mocą od 1 stycznia 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-04-15 do 2001-03-31
[Zakres regulacji] 1. Rozporządzenie określa wysokość oraz szczegółowe zasady otrzymywania przez funkcjonariuszy Służby Więziennej, zwanych dalej „funkcjonariuszami”, dodatków do uposażenia:
1) dodatku za stopień,
2) dodatku służbowego,
3) dodatku więziennego,
4) dodatku za służbę w warunkach szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia.
2. Dodatki do uposażenia, o których mowa w ust. 1 ustalane są w stawkach miesięcznych.
3. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w wysokości procentowej, po ich wyliczeniu, zaokrągla się odpowiednio w górę do pełnego złotego.
4. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w relacji procentowej do innych składników uposażenia ustala się odrębnie dla funkcjonariuszy objętych i nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym na podstawie stawek tych składników, odpowiednich dla danej grupy funkcjonariuszy.
5. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o „najniższym uposażeniu”, rozumie się przez to najniższe uposażenie zasadnicze w Służbie Więziennej.