Wersja obowiązująca od 2004.04.30 do 2008.01.01

[Programy rehabilitacji] 1. Programy rehabilitacji są skierowane do pracowników niepełnosprawnych, a w szczególności do osób, które:

1) posiadają najniższe kwalifikacje,

2) z uwagi na niepełnosprawność mają utrudnione samodzielne wykonywanie pracy,

3) utraciły zdolność do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku,

4) zmieniają kwalifikacje zawodowe ze względu na taką konieczność.

2. Pracodawca powołuje komisję rehabilitacyjną, w skład której wchodzą:

1) lekarz świadczący usługi zdrowotne na rzecz zakładu pracy chronionej,

2) [2] osoba zajmująca się problematyką rehabilitacji u pracodawcy prowadzącego zakład,

3) doradca zawodowy lub instruktor zawodu.

3. Spośród członków komisji rehabilitacyjnej pracodawca powołuje przewodniczącego.

4. W razie konieczności uzasadnionej specyfiką przewidywanych działań rehabilitacyjnych, które mają zostać określone w programie rehabilitacji, w skład komisji rehabilitacyjnej może zostać powołany psycholog.

5. Program rehabilitacji opracowuje komisja rehabilitacyjna z udziałem osoby niepełnosprawnej, która będzie realizowała ten program.

6. Program powinien zawierać indywidualną ocenę psychofizycznych możliwości i zdolności osoby niepełnosprawnej oraz określać:

1) stanowisko pracy i wymagane umiejętności niezbędne do:

a) kontynuowania pracy na tym stanowisku lub

b) podjęcia pracy na innym stanowisku,

2) zakres dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności,

3) harmonogram działań rehabilitacyjnych,

4) terminy oceny postępów w rehabilitacji,

5) osoby odpowiedzialne za realizację programu.

7. Komisja rehabilitacyjna dokonuje oceny efektów rehabilitacyjnych uczestnika programu, a jeżeli zachodzi potrzeba, modyfikuje program rehabilitacji lub określa możliwości i formy dalszej rehabilitacji.

[2] § 4a ust. 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 96, poz. 960). Zmiana weszła w życie 30 kwietnia 2004 r.

Wersja obowiązująca od 2004.04.30 do 2008.01.01

[Programy rehabilitacji] 1. Programy rehabilitacji są skierowane do pracowników niepełnosprawnych, a w szczególności do osób, które:

1) posiadają najniższe kwalifikacje,

2) z uwagi na niepełnosprawność mają utrudnione samodzielne wykonywanie pracy,

3) utraciły zdolność do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku,

4) zmieniają kwalifikacje zawodowe ze względu na taką konieczność.

2. Pracodawca powołuje komisję rehabilitacyjną, w skład której wchodzą:

1) lekarz świadczący usługi zdrowotne na rzecz zakładu pracy chronionej,

2) [2] osoba zajmująca się problematyką rehabilitacji u pracodawcy prowadzącego zakład,

3) doradca zawodowy lub instruktor zawodu.

3. Spośród członków komisji rehabilitacyjnej pracodawca powołuje przewodniczącego.

4. W razie konieczności uzasadnionej specyfiką przewidywanych działań rehabilitacyjnych, które mają zostać określone w programie rehabilitacji, w skład komisji rehabilitacyjnej może zostać powołany psycholog.

5. Program rehabilitacji opracowuje komisja rehabilitacyjna z udziałem osoby niepełnosprawnej, która będzie realizowała ten program.

6. Program powinien zawierać indywidualną ocenę psychofizycznych możliwości i zdolności osoby niepełnosprawnej oraz określać:

1) stanowisko pracy i wymagane umiejętności niezbędne do:

a) kontynuowania pracy na tym stanowisku lub

b) podjęcia pracy na innym stanowisku,

2) zakres dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności,

3) harmonogram działań rehabilitacyjnych,

4) terminy oceny postępów w rehabilitacji,

5) osoby odpowiedzialne za realizację programu.

7. Komisja rehabilitacyjna dokonuje oceny efektów rehabilitacyjnych uczestnika programu, a jeżeli zachodzi potrzeba, modyfikuje program rehabilitacji lub określa możliwości i formy dalszej rehabilitacji.

[2] § 4a ust. 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 96, poz. 960). Zmiana weszła w życie 30 kwietnia 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003.08.28 do 2004.04.29

[Programy rehabilitacji] [6] 1. Programy rehabilitacji są skierowane do pracowników niepełnosprawnych, a w szczególności do osób, które:

1) posiadają najniższe kwalifikacje,

2) z uwagi na niepełnosprawność mają utrudnione samodzielne wykonywanie pracy,

3) utraciły zdolność do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku,

4) zmieniają kwalifikacje zawodowe ze względu na taką konieczność.

2. Pracodawca powołuje komisję rehabilitacyjną, w skład której wchodzą:

1) lekarz świadczący usługi zdrowotne na rzecz zakładu pracy chronionej,

2) przedstawiciel służb rehabilitacyjnych,

3) doradca zawodowy lub instruktor zawodu.

3. Spośród członków komisji rehabilitacyjnej pracodawca powołuje przewodniczącego.

4. W razie konieczności uzasadnionej specyfiką przewidywanych działań rehabilitacyjnych, które mają zostać określone w programie rehabilitacji, w skład komisji rehabilitacyjnej może zostać powołany psycholog.

5. Program rehabilitacji opracowuje komisja rehabilitacyjna z udziałem osoby niepełnosprawnej, która będzie realizowała ten program.

6. Program powinien zawierać indywidualną ocenę psychofizycznych możliwości i zdolności osoby niepełnosprawnej oraz określać:

1) stanowisko pracy i wymagane umiejętności niezbędne do:

a) kontynuowania pracy na tym stanowisku lub

b) podjęcia pracy na innym stanowisku,

2) zakres dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności,

3) harmonogram działań rehabilitacyjnych,

4) terminy oceny postępów w rehabilitacji,

5) osoby odpowiedzialne za realizację programu.

7. Komisja rehabilitacyjna dokonuje oceny efektów rehabilitacyjnych uczestnika programu, a jeżeli zachodzi potrzeba, modyfikuje program rehabilitacji lub określa możliwości i formy dalszej rehabilitacji.

[6] § 4a dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 sierpnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 142, poz. 1383). Zmiana weszła w życie 28 sierpnia 2003 r.