Wersja obowiązująca od 2001-02-08
[Umowa określająca zasady regulacji zobowiązań, zawarta z wierzycielem] 1. [22] Zobowiązania, o których mowa w art. 4 ust. 1, powstałe po dniu 31 marca 1998 r., do czasu uzyskania rentowności, jednak nie dłużej niż do dnia:
1) 31 grudnia 2002 r. – dla zobowiązań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 3–5,
2) 31 grudnia 2000 r. – dla zobowiązań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2
– w przypadku niemożności ich regulowania stwierdzonej w opinii, o której mowa w art. 7 ust. 6, mogą być regulowane przez dłużnika na zasadach określonych w umowie zawartej z wierzycielem.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, może zawierać postanowienia dotyczące:
1) umorzenia istniejących zobowiązań w pełnej wysokości, z wyjątkiem zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług oraz z tytułu opłat i kar należnych gminom,
2) odroczenia terminu płatności zobowiązań nie podlegających umorzeniu, jednak na okres nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2002 r. [23] ,
3) rozłożenia spłaty zobowiązań, o których mowa w pkt 2, na okres nie przekraczający pięciu lat.
3. Powstałe po dniu 31 marca 1998 r. zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług oraz z tytułu opłat i kar należnych gminom mogą być przedmiotem umów tylko w zakresie terminów oraz warunków spłaty.
4. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się sposób oraz inne warunki restrukturyzacji zadłużenia.
5. Jeżeli dłużnik przez trzy kolejne miesiące nie będzie realizował warunków umowy, postępowanie oddłużeniowe może zostać umorzone na wniosek wierzyciela.
6. Do restrukturyzacji finansowej zobowiązań, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 7 i art. 8 stosuje się odpowiednio.
[22] Art. 9 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 41). Zmiana weszła w życie 8 lutego 2001 r.
[23] Art. 9 ust. 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. b) ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 41). Zmiana weszła w życie 8 lutego 2001 r.
Wersja obowiązująca od 2001-02-08
[Umowa określająca zasady regulacji zobowiązań, zawarta z wierzycielem] 1. [22] Zobowiązania, o których mowa w art. 4 ust. 1, powstałe po dniu 31 marca 1998 r., do czasu uzyskania rentowności, jednak nie dłużej niż do dnia:
1) 31 grudnia 2002 r. – dla zobowiązań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 3–5,
2) 31 grudnia 2000 r. – dla zobowiązań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2
– w przypadku niemożności ich regulowania stwierdzonej w opinii, o której mowa w art. 7 ust. 6, mogą być regulowane przez dłużnika na zasadach określonych w umowie zawartej z wierzycielem.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, może zawierać postanowienia dotyczące:
1) umorzenia istniejących zobowiązań w pełnej wysokości, z wyjątkiem zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług oraz z tytułu opłat i kar należnych gminom,
2) odroczenia terminu płatności zobowiązań nie podlegających umorzeniu, jednak na okres nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2002 r. [23] ,
3) rozłożenia spłaty zobowiązań, o których mowa w pkt 2, na okres nie przekraczający pięciu lat.
3. Powstałe po dniu 31 marca 1998 r. zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług oraz z tytułu opłat i kar należnych gminom mogą być przedmiotem umów tylko w zakresie terminów oraz warunków spłaty.
4. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się sposób oraz inne warunki restrukturyzacji zadłużenia.
5. Jeżeli dłużnik przez trzy kolejne miesiące nie będzie realizował warunków umowy, postępowanie oddłużeniowe może zostać umorzone na wniosek wierzyciela.
6. Do restrukturyzacji finansowej zobowiązań, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 7 i art. 8 stosuje się odpowiednio.
[22] Art. 9 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 41). Zmiana weszła w życie 8 lutego 2001 r.
[23] Art. 9 ust. 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. b) ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 41). Zmiana weszła w życie 8 lutego 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-01-14 do 2001-02-07
[Umowa określająca zasady regulacji zobowiązań, zawarta z wierzycielem] 1. Zobowiązania, o których mowa w art. 4 ust. 1, powstałe po dniu 31 marca 1998 r., do czasu uzyskania rentowności, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2000 r., w przypadku niemożności ich regulowania stwierdzonej w opinii, o której mowa w art. 7 ust. 6, mogą być regulowane przez dłużnika na zasadach określonych w umowie zawartej z wierzycielem.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, może zawierać postanowienia dotyczące:
1) umorzenia istniejących zobowiązań w pełnej wysokości, z wyjątkiem zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług oraz z tytułu opłat i kar należnych gminom,
2) odroczenia terminu płatności zobowiązań nie podlegających umorzeniu, jednak na okres nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2000 r.,
3) rozłożenia spłaty zobowiązań, o których mowa w pkt 2, na okres nie przekraczający pięciu lat.
3. Powstałe po dniu 31 marca 1998 r. zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług oraz z tytułu opłat i kar należnych gminom mogą być przedmiotem umów tylko w zakresie terminów oraz warunków spłaty.
4. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się sposób oraz inne warunki restrukturyzacji zadłużenia.
5. Jeżeli dłużnik przez trzy kolejne miesiące nie będzie realizował warunków umowy, postępowanie oddłużeniowe może zostać umorzone na wniosek wierzyciela.
6. Do restrukturyzacji finansowej zobowiązań, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 7 i art. 8 stosuje się odpowiednio.