Wersja archiwalna obowiązująca od 2014.07.31 do 2026.09.21

§ 35. [Krzywa przejściowa] 1. W torach na szlaku i w torach głównych zasadniczych, a także w torach głównych dodatkowych na stacjach, jeżeli odbywa się po nich ruch pociągów bez zatrzymania, pomiędzy odcinkiem prostym toru i łukiem poziomym lub pomiędzy łukami kołowymi jednego kierunku o różnych promieniach (łuk koszowy) powinny być wykonane krzywe przejściowe, na których długości występuje ciągła zmiana krzywizny toru oraz może występować ciągła zmiana przechyłki i poszerzenia toru.

2. Krzywą przejściową określa się parabolą trzeciego stopnia o równaniu:

 

gdzie: R	- promień łuku kołowego [m],
l	- długość krzywej przejściowej z prostoliniową rampą przechyłkową [m],
x	- odległość od początku krzywej przejściowej [m].

 

3. Jeżeli na krzywej przejściowej występuje krzywoliniowa rampa przechyłkowa, to powinno się zastosować krzywą przejściową wyznaczoną według następujących wzorów:

1) przy rampie przechyłkowej w postaci paraboli trzeciego stopnia - krzywej Blossa:

2) przy rampie przechyłkowej w postaci cosinusoidy:

przy oznaczeniach jak w ust. 2.

4. [52]  Długość krzywej przejściowej powinna być taka, aby przyrost niezrównoważonego przyspieszenia bocznego nie przekroczył wartości dopuszczalnych określonych w tabeli 3.14.

Tabela 3.14

Dopuszczalna prędkość przyrostu przyspieszenia niezrównoważonego Ψ_dop

Rodzaj układu torowego	Ψdop m/s3
1	2
Tory główne zasadnicze i szlakowe – trudne warunki terenowe	0,5
Tory główne zasadnicze i szlakowe – dogodne warunki terenowe	0,3
Tory główne dodatkowe, boczne, rozjazdy i połączenia torowe	1,0

 

Wartość przyrostu przyspieszenia bocznego ψ oblicza się według wzoru:

 

gdzie: ψ	- przyrost przyspieszenia bocznego [m/s3],
a	- wartość niezrównoważonego przyspieszenia bocznego w łuku kołowym lub różnica wartości niezrównoważonych przyspieszeń bocznych w łuku koszowym [m/s2],
v	- prędkość pociągu [km/h],
l	- długość krzywej przejściowej [m].

 

5. W zależności od warunków terenowych możliwe jest przyjmowanie większych długości krzywej przejściowej niż wyznaczone według wzoru w ust. 4, przyjmując w nim wartości dopuszczalne przyrostu przyspieszenia.

6. Połączenie bez krzywej przejściowej łuku kołowego (w tym łuku rozjazdu) z prostą jest możliwe pod warunkiem, że przyrost bocznego przyspieszenia niezrównoważonego obliczony jest według wzoru:

i nie przekroczy wartości dopuszczalnych określonych w tabeli 3.14,

 

gdzie: Ψ	- przyrost przyspieszenia bocznego [m/s3],
v	- prędkość pociągu [km/h],
b	- długość bazy sztywnej pojazdu mierzona między czopami skrętu wózków [m], przy czym dla pojazdów kolejowych spełniających przepisy UIC wartość ta powinna wynosić 20 m,
R	- promień łuku kołowego [m].

 

7. [53]  Połączenia łuków kołowych bez krzywych przejściowych, z przechyłką lub bez przechyłki, w tym połączenia torów rozjazdami, z wstawką prostą lub bez wstawki między łukami odwrotnymi, są możliwe pod warunkiem, że prędkość przyrostu przyspieszenia niezrównoważonego Ψ nie przekracza wartości dopuszczalnych określonych w tabeli 3.14, przy czym parametr ten należy obliczać zgodnie z następującym wzorem:

w którym:

Ψ – prędkość przyrostu przyspieszenia niezrównoważonego w m/s³,

V – maksymalna prędkość pojazdów kolejowych w km/h,

a₁, a₂ – niezrównoważone przyspieszenia dla prędkości maksymalnej w łukach torów oraz łukach rozjazdów w m/s² z uwzględnieniem kierunku ich działania; wartości bezwzględne tych przyspieszeń sumuje się w przypadku łuków o odwrotnych kierunkach i odejmuje w przypadku łuków tego samego kierunku,

w – długość odcinka prostego pomiędzy łukami w m,

b – baza sztywna przyjmowana do obliczeń 20 m.

8. Długość krzywej przejściowej powinna być równa długości rampy przechyłkowej. Jeżeli długość krzywej przejściowej jest większa od długości rampy przechyłkowej, należy powiększyć długość rampy do długości krzywej przejściowej przez zmniejszenie pochylenia rampy. Jeżeli rampa przechyłkowa jest dłuższa od krzywej przejściowej, a skrócenie rampy do długości krzywej przejściowej spowodowałoby przekroczenie dopuszczalnego pochylenia rampy określonego w tabeli 3.11, to możliwe jest częściowe zachodzenie rampy na łuk kołowy. W tym przypadku przechyłka na początku łuku kołowego powinna mieścić się w przedziale wyznaczonym z wzoru w § 32 ust. 1.

Jeżeli nie wykonano rampy przechyłkowej, to minimalna długość krzywej przejściowej powinna wynosić:

przy oznaczeniach jak w ust. 6 i 7.

[52] § 35 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 5 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz.U. poz. 867). Zmiana weszła w życie 31 lipca 2014 r.

[53] § 35 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 lit. b) rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 5 czerwca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz.U. poz. 867). Zmiana weszła w życie 31 lipca 2014 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999.01.15 do 2014.07.30

§ 35. [Krzywa przejściowa] 1. W torach na szlaku i w torach głównych zasadniczych, a także w torach głównych dodatkowych na stacjach, jeżeli odbywa się po nich ruch pociągów bez zatrzymania, pomiędzy odcinkiem prostym toru i łukiem poziomym lub pomiędzy łukami kołowymi jednego kierunku o różnych promieniach (łuk koszowy) powinny być wykonane krzywe przejściowe, na których długości występuje ciągła zmiana krzywizny toru oraz może występować ciągła zmiana przechyłki i poszerzenia toru.

2. Krzywą przejściową określa się parabolą trzeciego stopnia o równaniu:

 

gdzie: R	- promień łuku kołowego [m],
l	- długość krzywej przejściowej z prostoliniową rampą przechyłkową [m],
x	- odległość od początku krzywej przejściowej [m].

 

3. Jeżeli na krzywej przejściowej występuje krzywoliniowa rampa przechyłkowa, to powinno się zastosować krzywą przejściową wyznaczoną według następujących wzorów:

1) przy rampie przechyłkowej w postaci paraboli trzeciego stopnia - krzywej Blossa:

2) przy rampie przechyłkowej w postaci cosinusoidy:

przy oznaczeniach jak w ust. 2.

4. Długość krzywej przejściowej powinna być taka, aby przyrost niezrównoważonego przyspieszenia bocznego nie przekroczył wartości dopuszczalnych określonych w tabeli 3.14.

Tabela 3.14

Dopuszczalny przyrost niezrównoważonego przyspieszenia bocznego Ψ_dop [m/s³] linii nowo budowanych i istniejących - przy utrzymaniu nawierzchni

 

Rodzaj układu torowego	Ψdop [m/s3]
1	2
Pojedyncze krzywe przejściowe i poszerzenia międzytorzy za pomocą krzywych przejściowych w trudnych warunkach	0,5
Poszerzenie międzytorzy za pomocą krzywych przejściowych w dogodnych warunkach terenowych	0,3
Wstawki proste pomiędzy łukami rozjazdów	1,0

 

Wartość przyrostu przyspieszenia bocznego ψ oblicza się według wzoru:

 

gdzie: ψ	- przyrost przyspieszenia bocznego [m/s3],
a	- wartość niezrównoważonego przyspieszenia bocznego w łuku kołowym lub różnica wartości niezrównoważonych przyspieszeń bocznych w łuku koszowym [m/s2],
v	- prędkość pociągu [km/h],
l	- długość krzywej przejściowej [m].

 

5. W zależności od warunków terenowych możliwe jest przyjmowanie większych długości krzywej przejściowej niż wyznaczone według wzoru w ust. 4, przyjmując w nim wartości dopuszczalne przyrostu przyspieszenia.

6. Połączenie bez krzywej przejściowej łuku kołowego (w tym łuku rozjazdu) z prostą jest możliwe pod warunkiem, że przyrost bocznego przyspieszenia niezrównoważonego obliczony jest według wzoru:

i nie przekroczy wartości dopuszczalnych określonych w tabeli 3.14,

 

gdzie: Ψ	- przyrost przyspieszenia bocznego [m/s3],
v	- prędkość pociągu [km/h],
b	- długość bazy sztywnej pojazdu mierzona między czopami skrętu wózków [m], przy czym dla pojazdów kolejowych spełniających przepisy UIC wartość ta powinna wynosić 20 m,
R	- promień łuku kołowego [m].

 

7. Połączenie łuków kołowych bez krzywej przejściowej i przechyłki, oddzielonych od siebie wstawką prostą lub stykających się ze sobą (w tym połączenia torów rozjazdami lub rozjazdów z łukami przylegającymi do nich), jest możliwe pod warunkiem, że przyrost niezrównoważonego przyspieszenia bocznego obliczony jest według wzoru:

i nie przekroczy wartości dopuszczalnych określonych w tabeli 3.14,

 

gdzie: Ψ		- przyrost przyspieszenia bocznego [m/s3],
v		- prędkość pociągu [km/h],
a1, a2		- niezrównoważone przyspieszenia boczne w łukach [m/s2] z uwzględnieniem kierunku ich działania; przyspieszenia sumuje się w przypadku łuków o odwrotnych kierunkach i odejmuje w przypadku łuków tego samego kierunku,
b		- długość bazy sztywnej pojazdu kolejowego [m],
w		- długość wstawki prostej pomiędzy łukami [m].
	W połączeniach torów rozjazdami długość wstawki liczy się pomiędzy końcami i początkami łuków rozjazdów.

 

8. Długość krzywej przejściowej powinna być równa długości rampy przechyłkowej. Jeżeli długość krzywej przejściowej jest większa od długości rampy przechyłkowej, należy powiększyć długość rampy do długości krzywej przejściowej przez zmniejszenie pochylenia rampy. Jeżeli rampa przechyłkowa jest dłuższa od krzywej przejściowej, a skrócenie rampy do długości krzywej przejściowej spowodowałoby przekroczenie dopuszczalnego pochylenia rampy określonego w tabeli 3.11, to możliwe jest częściowe zachodzenie rampy na łuk kołowy. W tym przypadku przechyłka na początku łuku kołowego powinna mieścić się w przedziale wyznaczonym z wzoru w § 32 ust. 1.

Jeżeli nie wykonano rampy przechyłkowej, to minimalna długość krzywej przejściowej powinna wynosić:

przy oznaczeniach jak w ust. 6 i 7.