Wersja obowiązująca od 2003.09.01 do 2004.05.01

Rozdział 2

Zasiłki pielęgnacyjne

Art. 14. [Warunki uzyskania i podmioty uprawnione] 1. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje uprawnionemu na zasadach określonych w ustawie.

2. [7] Za uprawnionego, o którym mowa w ust. 1, uważa się obywatela polskiego zamieszkałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemca posiadającego zezwolenie na osiedlenie się, zgodę na pobyt tolerowany lub status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej albo korzystającego z ochrony czasowej na jej terytorium.

3. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

1) dziecku w wieku do lat 16 w przypadku uznania dziecka za niepełnosprawne,

2) osobie w wieku powyżej lat 16, jeżeli jest niepełnosprawna w stopniu znacznym, jak również w przypadku gdy jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego na dziecko,

3) osobie, która ukończyła 75 lat życia.

4. (skreślony).

5. (skreślony).

[7] Art. 14 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 131 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 128, poz. 1176). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.

Wersja obowiązująca od 2003.09.01 do 2004.05.01

Rozdział 2

Zasiłki pielęgnacyjne

Art. 14. [Warunki uzyskania i podmioty uprawnione] 1. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje uprawnionemu na zasadach określonych w ustawie.

2. [7] Za uprawnionego, o którym mowa w ust. 1, uważa się obywatela polskiego zamieszkałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemca posiadającego zezwolenie na osiedlenie się, zgodę na pobyt tolerowany lub status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej albo korzystającego z ochrony czasowej na jej terytorium.

3. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

1) dziecku w wieku do lat 16 w przypadku uznania dziecka za niepełnosprawne,

2) osobie w wieku powyżej lat 16, jeżeli jest niepełnosprawna w stopniu znacznym, jak również w przypadku gdy jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego na dziecko,

3) osobie, która ukończyła 75 lat życia.

4. (skreślony).

5. (skreślony).

[7] Art. 14 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 131 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 128, poz. 1176). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.01.01 do 2003.08.31

Rozdział 2

Zasiłki pielęgnacyjne

Art. 14. [Warunki uzyskania i podmioty uprawnione] 1. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje uprawnionemu na zasadach określonych w ustawie.

2. Za uprawnionego, o którym mowa w ust. 1, uważa się obywatela polskiego zamieszkałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemca posiadającego kartę stałego pobytu.

3. [10] Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

1) dziecku w wieku do lat 16 w przypadku uznania dziecka za niepełnosprawne,

2) osobie w wieku powyżej lat 16, jeżeli jest niepełnosprawna w stopniu znacznym, jak również w przypadku gdy jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego na dziecko,

3) osobie, która ukończyła 75 lat życia.

4. [11] (skreślony).

5. [12] (skreślony).

[10] Art. 14 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym, ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych i ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 154, poz. 1791). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

[11] Art. 14 ust. 4 skreślony przez art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym, ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych i ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 154, poz. 1791). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

[12] Art. 14 ust. 5 skreślony przez art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym, ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych i ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 154, poz. 1791). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.06.01 do 2001.12.31     (Dz.U.1998.102.651 tekst jednolity)

Rozdział 2

Zasiłki pielęgnacyjne

Art. 14. [Warunki uzyskania i podmioty uprawnione] 1. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje uprawnionemu na zasadach określonych w ustawie.

2. Za uprawnionego, o którym mowa w ust. 1, uważa się obywatela polskiego zamieszkałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemca posiadającego kartę stałego pobytu.

3. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

1) dziecku w wieku do lat 16 w przypadku stwierdzenia przez publiczny zakład opieki zdrowotnej, że ze względu na stan zdrowia wymaga ono ze strony innej osoby stałej opieki polegającej na pielęgnacji lub na systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym lub rehabilitacyjnym; stwierdzenie to jest równoznaczne z uznaniem dziecka za niepełnosprawne,

2) osobie w wieku powyżej 16 lat, jeżeli jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym, a niepełnosprawność ta powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego,

3) osobie, która ukończyła 75 lat,

4) osobie, która jest niepełnosprawna w stopniu znacznym.

4. Zasiłek pielęgnacyjny przysługujący dziecku w wieku do 16 lat wypłaca się po osiągnięciu tego wieku do czasu ukończenia nauki w szkole, w przypadku stwierdzenia, że nadal odpowiada ono warunkom określonym w ust. 3 pkt 1, nie dłużej jednak niż do ukończenia 24 lat.

5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi w drodze rozporządzenia:

1) stany zdrowia, o których mowa w ust. 3 pkt 1,

2) szczegółowe zasady, warunki oraz tryb wydawania zaświadczeń będących podstawą uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1995.03.01 do 2001.05.31

Rozdział 2

Zasiłki pielęgnacyjne

Art. 14.  1. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje uprawnionemu na zasadach określonych w ustawie.

2. Za uprawnionego, o którym mowa w ust. 1, uważa się obywatela polskiego zamieszkałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemca posiadającego kartę stałego pobytu.

3. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

1) dziecku w wieku do 16 lat w przypadku stwierdzenia przez publiczny zakład opieki zdrowotnej, że ze względu na stan zdrowia wymaga ono ze strony innej osoby stałej opieki polegającej na pielęgnacji lub na systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym i rehabilitacyjnym,

2) dziecku w wieku powyżej 16 lat, jeżeli jest inwalidą II grupy, a inwalidztwo II grupy powstało w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego,

3) osobie, która ukończyła 75 lat,

4) osobie, która została zaliczona do I grupy inwalidów.

4. Zasiłek pielęgnacyjny przysługujący dziecku w wieku do 16 lat wypłaca się po osiągnięciu tego wieku do czasu ukończenia nauki w szkole, w przypadku stwierdzenia przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, że nadal odpowiada ono warunkom określonym w ust. 3 pkt 1, nie dłużej jednak niż do ukończenia 20 lat.

5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, stany zdrowia, o których mowa w ust. 3 pkt 1.