Wersja obowiązująca od 2002.01.01 do 2004.05.01

Art. 18. [Podstawa ustalenia zasiłku pielęgnacyjnego] [23] Uprawnienie do zasiłku pielęgnacyjnego ustala się na podstawie jednego z następujących dokumentów:

1) orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez zespół orzekający o stopniu niepełnosprawności,

2) dokumentu stwierdzającego wiek – dla osób, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 3.

[23] Art. 18 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym, ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych i ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 154, poz. 1791). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.06.01 do 2001.12.31     (Dz.U.1998.102.651 tekst jednolity)

Art. 18. [Podstawa ustalenia zasiłku pielęgnacyjnego] Uprawnienie do zasiłku pielęgnacyjnego ustala się na podstawie jednego z następujących dokumentów:

1) zaświadczenia publicznego zakładu opieki zdrowotnej — dla dzieci do lat 16, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 1,

2) orzeczenia o niepełnosprawności wydanego na podstawie odrębnych przepisów,

3) dokumentu stwierdzającego wiek — dla osób, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 3.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1995.03.01 do 2001.05.31

Art. 18.  Uprawnienie do zasiłku pielęgnacyjnego ustala się na podstawie jednego z następujących dokumentów:

1) zaświadczenia publicznego zakładu opieki zdrowotnej – dla dzieci do lat 16,

2) orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia,

3) dokumentu stwierdzającego wiek – dla osób, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 3.