history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2005-10-07 do 2013-06-05
[Udzielenie pierwszej pomocy lub pomocy lekarskiej] 1. Jeżeli wskutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego nastąpiło zranienie osoby, a w przypadku zastosowania indywidualnego chemicznego środka obezwładniającego nastąpiło silne podrażnienie błon śluzowych, funkcjonariusz jest obowiązany:
1) [9] natychmiast udzielić tej osobie pierwszej pomocy, a w razie potrzeby spowodować podjęcie wobec niej medycznych działań ratowniczych, w rozumieniu przepisów o Państwowym Ratownictwie Medycznym,
2) niezwłocznie powiadomić o zdarzeniu bezpośredniego przełożonego.
2. [10] Medyczne działania ratownicze, w rozumieniu przepisów o Państwowym Ratownictwie Medycznym, podejmuje się zawsze w stosunku do kobiety ciężarnej, wobec której użyto środka przymusu bezpośredniego.
3. Jeżeli w wyniku użycia środka przymusu bezpośredniego nastąpiła śmierć osoby, funkcjonariusz jest obowiązany do zabezpieczenia śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce osób postronnych oraz, w miarę możliwości, do ustalenia świadków zdarzenia, natomiast właściwy terenowy organ Straży Granicznej niezwłocznie zawiadamia o tym bezpośredniego przełożonego oraz prokuratora.
[9] § 15 ust. 1 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego, a także zasad użycia broni palnej przez pododdziały odwodowe Straży Granicznej (Dz.U. Nr 182, poz. 1527). Zmiana weszła w życie 7 października 2005 r.
[10] § 15 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego, a także zasad użycia broni palnej przez pododdziały odwodowe Straży Granicznej (Dz.U. Nr 182, poz. 1527). Zmiana weszła w życie 7 października 2005 r.
Wersja obowiązująca od 2005-10-07 do 2013-06-05
[Udzielenie pierwszej pomocy lub pomocy lekarskiej] 1. Jeżeli wskutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego nastąpiło zranienie osoby, a w przypadku zastosowania indywidualnego chemicznego środka obezwładniającego nastąpiło silne podrażnienie błon śluzowych, funkcjonariusz jest obowiązany:
1) [9] natychmiast udzielić tej osobie pierwszej pomocy, a w razie potrzeby spowodować podjęcie wobec niej medycznych działań ratowniczych, w rozumieniu przepisów o Państwowym Ratownictwie Medycznym,
2) niezwłocznie powiadomić o zdarzeniu bezpośredniego przełożonego.
2. [10] Medyczne działania ratownicze, w rozumieniu przepisów o Państwowym Ratownictwie Medycznym, podejmuje się zawsze w stosunku do kobiety ciężarnej, wobec której użyto środka przymusu bezpośredniego.
3. Jeżeli w wyniku użycia środka przymusu bezpośredniego nastąpiła śmierć osoby, funkcjonariusz jest obowiązany do zabezpieczenia śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce osób postronnych oraz, w miarę możliwości, do ustalenia świadków zdarzenia, natomiast właściwy terenowy organ Straży Granicznej niezwłocznie zawiadamia o tym bezpośredniego przełożonego oraz prokuratora.
[9] § 15 ust. 1 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego, a także zasad użycia broni palnej przez pododdziały odwodowe Straży Granicznej (Dz.U. Nr 182, poz. 1527). Zmiana weszła w życie 7 października 2005 r.
[10] § 15 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego, a także zasad użycia broni palnej przez pododdziały odwodowe Straży Granicznej (Dz.U. Nr 182, poz. 1527). Zmiana weszła w życie 7 października 2005 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1998-03-20 do 2005-10-06
[Udzielenie pierwszej pomocy lub pomocy lekarskiej] 1. Jeżeli wskutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego nastąpiło zranienie osoby, a w przypadku zastosowania indywidualnego chemicznego środka obezwładniającego nastąpiło silne podrażnienie błon śluzowych, funkcjonariusz jest obowiązany:
1) natychmiast udzielić tej osobie pierwszej pomocy, a w razie potrzeby - zapewnić pomoc lekarską,
2) niezwłocznie powiadomić o zdarzeniu bezpośredniego przełożonego.
2. Pomoc lekarską zapewnia się zawsze kobiecie ciężarnej, wobec której użyto środka przymusu bezpośredniego.
3. Jeżeli w wyniku użycia środka przymusu bezpośredniego nastąpiła śmierć osoby, funkcjonariusz jest obowiązany do zabezpieczenia śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce osób postronnych oraz, w miarę możliwości, do ustalenia świadków zdarzenia, natomiast właściwy terenowy organ Straży Granicznej niezwłocznie zawiadamia o tym bezpośredniego przełożonego oraz prokuratora.