Wersja obowiązująca od 2003-03-16 do 2004-05-01
[Rejestr czynników rakotwórczych] 1. Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie czynników rakotwórczych, zwany dalej „pracodawcą”, prowadzi rejestr tych czynników, zawierający następujące dane:
1) wykaz procesów technologicznych, w których czynniki rakotwórcze są stosowane, produkowane lub występują jako zanieczyszczenia bądź produkt uboczny, wraz z uzasadnieniem stosowania tych czynników,
2) wykaz czynników rakotwórczych wraz z podaniem ilościowo wielkości ich produkcji lub stosowania,
3) wykaz stanowisk pracy, na których występuje narażenie na czynniki rakotwórcze,
4) liczbę pracowników pracujących w narażeniu, w tym liczbę kobiet,
5) rodzaje podjętych środków i działań ograniczających stopień narażenia.
2. [1] Pracodawca jest obowiązany przechowywać rejestr pracowników narażonych na działanie czynników rakotwórczych przez okres 40 lat po ustaniu narażenia, a w przypadku likwidacji zakładu pracy — przekazać rejestr właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu.
3. Dane, o których mowa w ust. 1, pracodawca przekazuje właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu oraz inspektorowi pracy niezwłocznie po rozpoczęciu działalności oraz corocznie w terminie do dnia 31 stycznia na druku „Informacji o czynnikach rakotwórczych” według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.
4. Centralny rejestr czynników rakotwórczych prowadzi, z zastrzeżeniem § 10 ust. 2, Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra J. Nofera na podstawie danych przekazanych przez państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.
[1] § 2 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 stycznia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz.U. Nr 36, poz. 314). Zmiana weszła w życie 16 marca 2003 r.
Wersja obowiązująca od 2003-03-16 do 2004-05-01
[Rejestr czynników rakotwórczych] 1. Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie czynników rakotwórczych, zwany dalej „pracodawcą”, prowadzi rejestr tych czynników, zawierający następujące dane:
1) wykaz procesów technologicznych, w których czynniki rakotwórcze są stosowane, produkowane lub występują jako zanieczyszczenia bądź produkt uboczny, wraz z uzasadnieniem stosowania tych czynników,
2) wykaz czynników rakotwórczych wraz z podaniem ilościowo wielkości ich produkcji lub stosowania,
3) wykaz stanowisk pracy, na których występuje narażenie na czynniki rakotwórcze,
4) liczbę pracowników pracujących w narażeniu, w tym liczbę kobiet,
5) rodzaje podjętych środków i działań ograniczających stopień narażenia.
2. [1] Pracodawca jest obowiązany przechowywać rejestr pracowników narażonych na działanie czynników rakotwórczych przez okres 40 lat po ustaniu narażenia, a w przypadku likwidacji zakładu pracy — przekazać rejestr właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu.
3. Dane, o których mowa w ust. 1, pracodawca przekazuje właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu oraz inspektorowi pracy niezwłocznie po rozpoczęciu działalności oraz corocznie w terminie do dnia 31 stycznia na druku „Informacji o czynnikach rakotwórczych” według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.
4. Centralny rejestr czynników rakotwórczych prowadzi, z zastrzeżeniem § 10 ust. 2, Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra J. Nofera na podstawie danych przekazanych przez państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.
[1] § 2 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 stycznia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz.U. Nr 36, poz. 314). Zmiana weszła w życie 16 marca 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1996-12-12 do 2003-03-15
[Rejestr czynników rakotwórczych] 1. Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie czynników rakotwórczych, zwany dalej „pracodawcą”, prowadzi rejestr tych czynników, zawierający następujące dane:
1) wykaz procesów technologicznych, w których czynniki rakotwórcze są stosowane, produkowane lub występują jako zanieczyszczenia bądź produkt uboczny, wraz z uzasadnieniem stosowania tych czynników,
2) wykaz czynników rakotwórczych wraz z podaniem ilościowo wielkości ich produkcji lub stosowania,
3) wykaz stanowisk pracy, na których występuje narażenie na czynniki rakotwórcze,
4) liczbę pracowników pracujących w narażeniu, w tym liczbę kobiet,
5) rodzaje podjętych środków i działań ograniczających stopień narażenia.
2. Pracodawca jest obowiązany przechowywać rejestr pracowników narażonych na działanie czynników rakotwórczych przez okres 40 lat, a w przypadku likwidacji zakładu pracy — przekazać właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu i wojewódzkiemu ośrodkowi medycyny pracy.
3. Dane, o których mowa w ust. 1, pracodawca przekazuje właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu oraz inspektorowi pracy niezwłocznie po rozpoczęciu działalności oraz corocznie w terminie do dnia 31 stycznia na druku „Informacji o czynnikach rakotwórczych” według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.
4. Centralny rejestr czynników rakotwórczych prowadzi, z zastrzeżeniem § 10 ust. 2, Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra J. Nofera na podstawie danych przekazanych przez państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.