Wersja obowiązująca od 2005.09.21

Art. 12. [12] (uchylony).

[12] Art. 12 uchylony przez art. 44 pkt 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.U. Nr 169, poz. 1419). Zmiana weszła w życie 21 września 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.10.27 do 2005.09.20

Art. 12. [Podział gruntu na działki oraz budowa podstawowych urządzeń na terenie pracowniczego ogrodu działkowego] 1. Podział gruntu na działki oraz budowa podstawowych urządzeń na terenie pracowniczego ogrodu działkowego należy do Polskiego Związku Działkowców.

2. W zależności od rodzaju i położenia gruntów oraz warunków geodezyjnych, powierzchnię działek ustala się w granicach od 300 m² do 500 m², a w ogrodach czasowych Polski Związek Działkowców, za zgodą wójta (burmistrza, prezydenta miasta) [2], może ustalić większą powierzchnię wszystkich lub niektórych działek w danym ogrodzie, nie większą jednak niż 1.500 m².

3. Podstawowymi urządzeniami pracowniczego ogrodu działkowego są: ogrodzenia, drogi, urządzenia nawadniające, sieć elektryczna, sanitariaty oraz pomieszczenia administracyjne, socjalne i gospodarcze, przeznaczone do zaspokajania wspólnych potrzeb użytkowników działek.

[2] Art. 12 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 38 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz.U. Nr 113, poz. 984). Zmiana weszła w życie 27 października 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999.01.01 do 2002.10.26

Art. 12. [Podział gruntu na działki oraz budowa podstawowych urządzeń na terenie pracowniczego ogrodu działkowego] 1. Podział gruntu na działki oraz budowa podstawowych urządzeń na terenie pracowniczego ogrodu działkowego należy do Polskiego Związku Działkowców.

2. [4] W zależności od rodzaju i położenia gruntów oraz warunków geodezyjnych, powierzchnię działek ustala się w granicach od 300 m² do 500 m², a w ogrodach czasowych Polski Związek Działkowców, za zgodą zarządu gminy, może ustalić większą powierzchnię wszystkich lub niektórych działek w danym ogrodzie, nie większą jednak niż 1.500 m².

3. Podstawowymi urządzeniami pracowniczego ogrodu działkowego są: ogrodzenia, drogi, urządzenia nawadniające, sieć elektryczna, sanitariaty oraz pomieszczenia administracyjne, socjalne i gospodarcze, przeznaczone do zaspokajania wspólnych potrzeb użytkowników działek.

[4] Art. 12 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 37 pkt 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1999 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1996.07.19 do 1998.12.31

Art. 12. [Podział gruntu na działki oraz budowa podstawowych urządzeń na terenie pracowniczego ogrodu działkowego] 1. Podział gruntu na działki oraz budowa podstawowych urządzeń na terenie pracowniczego ogrodu działkowego należy do Polskiego Związku Działkowców.

2. W zależności od rodzaju i położenia gruntów oraz warunków geodezyjnych powierzchnię działek ustala się w granicach od 300 do 500 m²; w czasowych ogrodach Polski Związek Działkowców, za zgodą terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego [1], może ustalić większą powierzchnię wszystkich lub niektórych działek w danym ogrodzie, nie przekraczającą jednak 1500 m².

3. Podstawowymi urządzeniami pracowniczego ogrodu działkowego są: ogrodzenia, drogi, urządzenia nawadniające, sieć elektryczna, sanitariaty oraz pomieszczenia administracyjne, socjalne i gospodarcze, przeznaczone do zaspokajania wspólnych potrzeb użytkowników działek.

[1] Obecnie kompetencja ta należy do organu gminy stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191), który stanowi, że ilekroć w odrębnych przepisach jest mowa o terenowym organie administracji państwowej stopnia podstawowego rozumie się przez to odpowiednie organy gminy, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, lub kierownika urzędu rejonowego stosownie do art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r., o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. Nr 21, poz. 123), na podstawie którego kierownicy urzędów rejonowych przejęli zadania i kompetencje terenowych organów administracji państwowej o właściwości szczególnej i ogólnej stopnia podstawowego, wykonywane z mocy ustaw szczególnych przez rejonowe organy administracji państwowej, jeżeli nie zostały one przekazane w odrębnych ustawach organom samorządu terytorialnego lub innym organom.