Wersja obowiązująca od 2001-07-01 do 2004-01-01

Art. 37e. [Agent ubezpieczeniowy] 1. [4] Agentem ubezpieczeniowym jest przedsiębiorca w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. – Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193), upoważniony przez zakład ubezpieczeń do stałego zawierania umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz tego zakładu lub pośredniczenia przy zawieraniu umów.

2. Działalność agencyjna może być wykonywana wyłącznie przy pomocy osób fizycznych posiadających uprawnienia określone w ust. 3.

3. Organ nadzoru, na wniosek zakładu ubezpieczeń lub zainteresowanego, wydaje zezwolenie na wykonywanie czynności agenta, jeżeli osoba fizyczna:

1) ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu, dokumentom lub przestępstwo karno-skarbowe,

3) ukończyła zorganizowane przez zakład ubezpieczeń szkolenie zakończone egzaminem,

4) ma pełną zdolność do czynności prawnych.

4. [5] (skreślony).

5. Organ nadzoru, w drodze decyzji, może zwolnić niektóre grupy osób wykonujących działalność agencyjną od obowiązku określonego w ust. 2.

6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia:

1) warunki zwalniania niektórych osób wykonujących działalność agencyjną od obowiązku określonego w ust. 2,

2) minimalny zakres szkolenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, oraz zakres obowiązujących tematów egzaminu i tryb jego składania.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia:

– w wypadku przepisów, o których mowa w pkt 1 – konieczność nabycia przez szkolonego takiego zakresu wiedzy, który pozwoli na zdanie egzaminu i właściwe wykonywanie działalności,

– w wypadku przepisów, o których mowa w pkt 2 – konieczność zapewnienia sprawnego przeprowadzenia egzaminu.

[4] Art. 37e ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 15 marca 2001 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 37, poz. 424). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2001 r.

[5] Art. 37e ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 15 marca 2001 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 37, poz. 424). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2001 r.

Wersja obowiązująca od 2001-07-01 do 2004-01-01

2. Działalność agencyjna może być wykonywana wyłącznie przy pomocy osób fizycznych posiadających uprawnienia określone w ust. 3.

3. Organ nadzoru, na wniosek zakładu ubezpieczeń lub zainteresowanego, wydaje zezwolenie na wykonywanie czynności agenta, jeżeli osoba fizyczna:

1) ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu, dokumentom lub przestępstwo karno-skarbowe,

3) ukończyła zorganizowane przez zakład ubezpieczeń szkolenie zakończone egzaminem,

4) ma pełną zdolność do czynności prawnych.

4. [5] (skreślony).

5. Organ nadzoru, w drodze decyzji, może zwolnić niektóre grupy osób wykonujących działalność agencyjną od obowiązku określonego w ust. 2.

6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia:

1) warunki zwalniania niektórych osób wykonujących działalność agencyjną od obowiązku określonego w ust. 2,

2) minimalny zakres szkolenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, oraz zakres obowiązujących tematów egzaminu i tryb jego składania.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia:

– w wypadku przepisów, o których mowa w pkt 1 – konieczność nabycia przez szkolonego takiego zakresu wiedzy, który pozwoli na zdanie egzaminu i właściwe wykonywanie działalności,

– w wypadku przepisów, o których mowa w pkt 2 – konieczność zapewnienia sprawnego przeprowadzenia egzaminu.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-01-01 do 2001-06-30

Art. 37e. [Agent ubezpieczeniowy] 1. Agentem ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna lub przedsiębiorca nie mający osobowości prawnej, upoważniony przez zakład ubezpieczeń do stałego zawierania umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz tego zakładu lub pośredniczenia przy zawieraniu umów.

2. Działalność agencyjna może być wykonywana wyłącznie przy pomocy osób fizycznych posiadających uprawnienia określone w ust. 3.

3. Organ nadzoru, na wniosek zakładu ubezpieczeń lub zainteresowanego, wydaje zezwolenie na wykonywanie czynności agenta, jeżeli osoba fizyczna:

1) ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu, dokumentom lub przestępstwo karno-skarbowe,

3) ukończyła zorganizowane przez zakład ubezpieczeń szkolenie zakończone egzaminem,

4) ma pełną zdolność do czynności prawnych.

4. Agent ubezpieczeniowy nie będący osobą prawną prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 60, poz. 310).

5. Organ nadzoru, w drodze decyzji, może zwolnić niektóre grupy osób wykonujących działalność agencyjną od obowiązku określonego w ust. 2.

6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia:

1) warunki zwalniania niektórych osób wykonujących działalność agencyjną od obowiązku określonego w ust. 2,

2) minimalny zakres szkolenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, oraz zakres obowiązujących tematów egzaminu i tryb jego składania.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia:

– w wypadku przepisów, o których mowa w pkt 1 – konieczność nabycia przez szkolonego takiego zakresu wiedzy, który pozwoli na zdanie egzaminu i właściwe wykonywanie działalności,

– w wypadku przepisów, o których mowa w pkt 2 – konieczność zapewnienia sprawnego przeprowadzenia egzaminu.