Wersja obowiązująca od 2004-05-05 do 2004-05-26
[10] (utracił moc).
[10] Na podstawie § 30 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 lutego 2004 r. w sprawie w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (Dz.U. Nr 67, poz. 618) § 10 utracił moc 5 maja 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-05-05 do 2004-05-26
[10] (utracił moc).
[10] Na podstawie § 30 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 lutego 2004 r. w sprawie w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (Dz.U. Nr 67, poz. 618) § 10 utracił moc 5 maja 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-11-29 do 2004-05-04
[Wniosek o skierowanie do wojskowej komisji lekarskiej lub lekarza orzecznika] [8] 1. Jeżeli ustalenie prawa do świadczenia jest uzależnione od inwalidztwa żołnierza lub emeryta wojskowego, który nie posiada jeszcze orzeczenia o inwalidztwie, wojskowy organ emerytalny kieruje go do właściwej komisji lekarskiej na jego wniosek.
2. Jeżeli warunkiem ustalenia prawa do renty rodzinnej jest uznanie za osobę niezdolną do pracy członka rodziny zmarłego emeryta lub rencisty albo żołnierza zawodowego, wojskowy organ emerytalny na wniosek tego członka rodziny zwraca się do właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o skierowanie wskazanej we wniosku osoby na badanie przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w celu wydania orzeczenia o niezdolności do pracy.
3. We wniosku wojskowego organu emerytalnego, o którym mowa w ust. 2, zamieszcza się:
1) imię i nazwisko, datę urodzenia oraz miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie,
2) określenie celu wydania orzeczenia i wskazanie okoliczności, które lekarz orzecznik jest obowiązany ustalić.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:
1) zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się osoba ubiegająca się o świadczenie,
2) wywiad zawodowy zawierający charakterystykę rodzaju i miejsca pracy,
3) dokumentację medyczną i rentową oraz inne dokumenty mające znaczenie dla wydania orzeczenia, a w szczególności kartę badania profilaktycznego, dokumentację rehabilitacji leczniczej lub zawodowej.
[8] § 10 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 października 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (Dz.U. Nr 188, poz. 1581). Zmiana weszła w życie 29 listopada 2002 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1995-12-06 do 2002-11-28
[Inwalidztwo żołnierza] 1. Jeżeli ustalenie prawa do świadczenia jest uzależnione od inwalidztwa żołnierza (emeryta wojskowego), który nie posiada jeszcze orzeczenia o inwalidztwie, wojskowy organ emerytalny kieruje go do właściwej komisji lekarskiej.
2. Jeżeli warunkiem ustalenia prawa do świadczeń jest uznanie za inwalidę osoby pozostałej po żołnierzu, emerycie lub renciście wojskowym, wojskowy organ emerytalny na wniosek osoby zainteresowanej zwraca się do właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o skierowanie wskazanej we wniosku osoby do komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia w celu wydania orzeczenia w sprawie inwalidztwa, dołączając zaświadczenie o stanie zdrowia tej osoby.