history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 1994-01-01 do 1998-01-01
[Zobowiązanie podatkowe] 1. Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie do uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa lub gminy [2] świadczenia pieniężnego, zwanego dalej „podatkiem”.
2. Obowiązek podatkowy określają ustawy.
3. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia może rozciągnąć przepisy ustawy w całości lub w części na inne rodzaje świadczeń pieniężnych, z wyjątkiem świadczeń wynikających ze stosunków cywilnoprawnych.
4. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może określić, że świadczenia pieniężne od gospodarstw rolnych i od nieruchomości położonych na terenie gmin i miast wynikające z zobowiązań podatkowych oraz inne świadczenia pieniężne, na które zostały rozciągnięte przepisy ustawy, są pobierane w formie łącznego zobowiązania pieniężnego na podstawie jednego nakazu płatniczego, a także określić osoby, na które wystawia się nakaz płatniczy. W rozporządzeniu tym Minister Finansów określi sposób zarachowywania wpłat na poczet poszczególnych świadczeń pieniężnych pobieranych w formie łącznego zobowiązania pieniężnego oraz zasady rozliczeń wpływów z tytułu tych świadczeń z poszczególnymi wierzycielami.
[2] Art. 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 134, poz. 646). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1994 r.
Wersja obowiązująca od 1994-01-01 do 1998-01-01
[Zobowiązanie podatkowe] 1. Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie do uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa lub gminy [2] świadczenia pieniężnego, zwanego dalej „podatkiem”.
2. Obowiązek podatkowy określają ustawy.
3. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia może rozciągnąć przepisy ustawy w całości lub w części na inne rodzaje świadczeń pieniężnych, z wyjątkiem świadczeń wynikających ze stosunków cywilnoprawnych.
4. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może określić, że świadczenia pieniężne od gospodarstw rolnych i od nieruchomości położonych na terenie gmin i miast wynikające z zobowiązań podatkowych oraz inne świadczenia pieniężne, na które zostały rozciągnięte przepisy ustawy, są pobierane w formie łącznego zobowiązania pieniężnego na podstawie jednego nakazu płatniczego, a także określić osoby, na które wystawia się nakaz płatniczy. W rozporządzeniu tym Minister Finansów określi sposób zarachowywania wpłat na poczet poszczególnych świadczeń pieniężnych pobieranych w formie łącznego zobowiązania pieniężnego oraz zasady rozliczeń wpływów z tytułu tych świadczeń z poszczególnymi wierzycielami.
[2] Art. 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 134, poz. 646). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1994 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1993-11-15 do 1993-12-31 (Dz.U.1993.108.486 tekst jednolity)
[Zobowiązanie podatkowe] 1. Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie do uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa świadczenia pieniężnego, zwanego dalej „podatkiem”.
2. Obowiązek podatkowy określają ustawy.
3. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia może rozciągnąć przepisy ustawy w całości lub w części na inne rodzaje świadczeń pieniężnych, z wyjątkiem świadczeń wynikających ze stosunków cywilnoprawnych.
4. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może określić, że świadczenia pieniężne od gospodarstw rolnych i od nieruchomości położonych na terenie gmin i miast wynikające z zobowiązań podatkowych oraz inne świadczenia pieniężne, na które zostały rozciągnięte przepisy ustawy, są pobierane w formie łącznego zobowiązania pieniężnego na podstawie jednego nakazu płatniczego, a także określić osoby, na które wystawia się nakaz płatniczy. W rozporządzeniu tym Minister Finansów określi sposób zarachowywania wpłat na poczet poszczególnych świadczeń pieniężnych pobieranych w formie łącznego zobowiązania pieniężnego oraz zasady rozliczeń wpływów z tytułu tych świadczeń z poszczególnymi wierzycielami.