Wersja obowiązująca od 2012.06.28

Artykuł 28

Wypowiedzenie [Wypowiedzenie]

Niniejsza konwencja pozostanie w mocy do czasu wypowiedzenia przez Umawiające się Państwo. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć konwencję, przekazując w drodze dyplomatycznej notyfikację o wypowiedzeniu co najmniej sześć miesięcy przed końcem roku kalendarzowego. W takim przypadku konwencja przestanie obowiązywać w odniesieniu do każdego roku podatkowego rozpoczynającego się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym przekazano notyfikację o wypowiedzeniu.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Bernie dnia 2 września 1991 r. w językach polskim, niemieckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności w interpretacji pomiędzy tekstami w językach polskim i niemieckim tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający.

 

W imieniu
Rządu
Rzeczypospolitej Polskiej
Krzysztof Skubiszewski

W imieniu
Szwajcarskiej
Rady Federalnej
René Felber

 

PROTOKÓŁ [1]

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Szwajcarska Rada Federalna przy podpisaniu w Bernie dnia 2 września 1991 r. Konwencji między dwoma Państwami o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku uzgodniły następujące postanowienia, które stanowić będą integralną część konwencji.

1. Do artykułu 5:

W odniesieniu do ustępu 4 rozumie się, że określenie „zakład” nie obejmuje utrzymywania stałej placówki wyłącznie dla prowadzenia działalności o charakterze przygotowawczym w związku ze współpracą przy zawieraniu kontraktów w imieniu przedsiębiorstwa.

2. Do artykułu 7:

W odniesieniu do postanowień ustępów 1 i 2 artykułu 7 przyjmuje się, że jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzi sprzedaż dóbr lub towarów albo prowadzi działalność zarobkową w drugim Państwie przez zakład położony w tym Państwie, to zyski tego zakładu nie będą określane na podstawie ogólnej kwoty pieniężnej uzyskanej przez przedsiębiorstwo, ale tylko na podstawie kwoty tej części ogólnych wpływów, którą można przypisać rzeczywistej działalności tego zakładu, związanej z prowadzeniem sprzedaży lub działalności zarobkowej.

W przypadku kontraktów na prowadzenie przeglądów technicznych, dostaw, instalacji lub budowy przemysłowych, handlowych lub naukowych urządzeń lub pomieszczeń albo prowadzenie robót publicznych, gdy przedsiębiorstwo posiada zakład, zyski tego zakładu nie będą określone na podstawie ogólnej kwoty kontraktu, ale tylko na podstawie tej części kontraktu, która jest rzeczywiście realizowana przez zakład w Państwie, w którym zakład jest położony.

Zyski związane z tą częścią kontraktu, która jest realizowana przez zarząd przedsiębiorstwa, będą podlegały opodatkowaniu tylko w Państwie, w którym przedsiębiorstwo ma swoją siedzibę.

3. Do Artykułów 11 i 12

Odnośnie do ustępu 2a Artykułów 11 i 12, rozumie się iż spółka jest „spółką powiązaną z drugą spółką” jeżeli:

(i) pierwsza ze wspomnianych spółek ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25% w kapitale drugiej spółki, lub

(ii) druga spółka ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25% w kapitale pierwszej wspomnianej spółki, lub

(iii) trzecia spółka, która ma siedzibę w jakimkolwiek Państwie Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25% zarówno w kapitale pierwszej, jak i drugiej spółki.

4. Do Artykułu 12

W odniesieniu do Artykułu 12 ustęp 2, w przypadku gdy Polska zawrze jakąkolwiek umowę o dowolnym charakterze lub Umowę o Unikaniu Podwójnego Opodatkowania z Państwem Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, zawierającą stawkę niższą, niż stawka 5% przewidziana w niniejszym artykule 12, wówczas ta niższa stawka znajdzie automatycznie zastosowanie gdy tylko zacznie ona obowiązywać pomiędzy Polską oraz tym trzecim Państwem Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego obszaru Gospodarczego.

5. Do Artykułów 18 i 19

Rozumie się, iż termin „emerytura” użyty odpowiednio w artykułach 18 i 19, nie obejmuje wyłącznie płatności okresowych, ale obejmuje również płatności ryczałtowe.

6. Do Artykułów 18 i 24

W odniesieniu do Artykułów 18 i 24 składki na rzecz funduszu emerytalnego lub innej podobnej instytucji powołanej w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, utworzonej i uznanej dla celów podatkowych w Umawiającym się Państwie, dokonane przez lub w imieniu osoby fizycznej, która wykonuje pracę w drugim Umawiającym się Państwie są, przy ustalaniu podatku osoby fizycznej i zysków przedsiębiorstwa, które mogą być opodatkowane w tym Państwie, traktowane w tym Państwie w taki sam sposób i z uwzględnieniem takich samych warunków i ograniczeń jak składki płacone na rzecz instytucji emerytalnej uznanej dla celów podatkowych w tym Państwie, pod warunkiem że:

a) osoba nie miała miejsca zamieszkania w tym państwie i uczestniczyła w funduszu emerytalnym bezpośrednio przed podjęciem pracy w tym państwie i

b) fundusz emerytalny został zaakceptowany przez właściwe władze Umawiających się Państw jako odpowiadający ogólnie modelowi funduszu emerytalnego uznanego dla celów podatkowych w tych Państwach.

7. Do Artykułu 25a

a) Rozumie się, iż informacja będzie żądana przez Państwo wnioskujące wyłącznie w przypadku gdy wykorzystało ono wszelkie zwykłe źródła informacji dostępne w ramach wewnętrznych procedur.

b) Rozumie się, iż pomoc administracyjna przewidziana w Artykule 25a nie obejmuje działań mających na celu wyłącznie gromadzenie informacji (tzw. „fishing expeditions”).

c) Rozumie się, iż organy podatkowe Państwa wnioskującego, przygotowując wniosek o wymianę informacji na podstawie Artykułu 25a Konwencji, powinny przedstawić organom podatkowym Państwa, do którego jest kierowany wniosek następujące informacje:

(i) nazwisko lub nazwę oraz adres osoby (osób) których dotyczy postępowanie lub dochodzenie oraz, jeżeli są dostępne, inne szczegóły ułatwiające identyfikację takiej osoby, takie jak data urodzenia, stan cywilny, numer identyfikacji podatkowej;

(ii) okres, którego informacja dotyczy;

(iii) wykaz poszukiwanych informacji włącznie z opisem ich charakteru oraz formy w jakiej Państwo wnioskujące życzy sobie ją otrzymać od Państwa, do którego kierowany jest wniosek;

(iv) powód, dla którego informacje są poszukiwane;

(v) nazwisko lub nazwę oraz jeżeli jest dostępny adres osoby, co do której istnieje przypuszczenie, iż jest w posiadaniu wnioskowanych informacji.

O ile niniejszy ustęp zawiera istotne wymogi proceduralne, których zamierzeniem jest zapewnienie, iż nie będą prowadzone działania mające na celu wyłącznie gromadzenie informacji (tzw. „fishing expeditions”), niemniej jednak podpunkty (i) do (v) powinny być w ten sposób interpretowane, aby nie utrudniać efektywnej wymiany informacji.

d) Chociaż Artykuł 25a Konwencji nie ogranicza możliwych metod wymiany informacji, nie powinien on zobowiązywać Umawiającego się Państwa do wymiany informacji w drodze wymiany automatycznej lub spontanicznej.

e) Rozumie się, że w przypadku wymiany informacji, administracyjne zasady postępowania dotyczące praw podatnika przewidziane w Państwie, do którego kierowany jest wniosek, będą stosowane zanim informacje zostaną przekazane do państwa Wnioskującego. Ponadto rozumie się, iż niniejszy przepis ma na celu zagwarantowanie podatnikowi sprawiedliwego postępowania a nie uniemożliwianie i niezasadne opóźnianie procesu wymiany informacji.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Bernie dnia 2 września 1991 r. w językach: polskim, niemieckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku zaistnienia jakiejkolwiek rozbieżności w interpretacji między tekstem polskim a niemieckim, tekst angielski będzie rozstrzygający.

 

W imieniu
Rządu
Rzeczypospolitej Polskiej
Krzysztof Skubiszewski

W imieniu
Szwajcarskiej
Rady Federalnej
René Felber

 

Po zapoznaniu się z powyższą konwencją w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 30 czerwca 1992 r.

[1] Protokół do Konwencji w brzmieniu ustalonym przez art. 11 protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. oraz Protokołu, sporządzonego w Bernie dnia 2 września 1991 r., sporządzonego w Warszawie dnia 20 kwietnia 2010 r. (Dz.U. Nr 255, poz. 1533; ost. zm.: Dz.U. z 2012 r. poz. 736). Zmiana weszła w życie 28 czerwca 2012 r.

Wersja obowiązująca od 2012.06.28

Artykuł 28

Wypowiedzenie [Wypowiedzenie]

Niniejsza konwencja pozostanie w mocy do czasu wypowiedzenia przez Umawiające się Państwo. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć konwencję, przekazując w drodze dyplomatycznej notyfikację o wypowiedzeniu co najmniej sześć miesięcy przed końcem roku kalendarzowego. W takim przypadku konwencja przestanie obowiązywać w odniesieniu do każdego roku podatkowego rozpoczynającego się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym przekazano notyfikację o wypowiedzeniu.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Bernie dnia 2 września 1991 r. w językach polskim, niemieckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności w interpretacji pomiędzy tekstami w językach polskim i niemieckim tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający.

 

W imieniu
Rządu
Rzeczypospolitej Polskiej
Krzysztof Skubiszewski

W imieniu
Szwajcarskiej
Rady Federalnej
René Felber

 

PROTOKÓŁ [1]

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Szwajcarska Rada Federalna przy podpisaniu w Bernie dnia 2 września 1991 r. Konwencji między dwoma Państwami o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku uzgodniły następujące postanowienia, które stanowić będą integralną część konwencji.

1. Do artykułu 5:

W odniesieniu do ustępu 4 rozumie się, że określenie „zakład” nie obejmuje utrzymywania stałej placówki wyłącznie dla prowadzenia działalności o charakterze przygotowawczym w związku ze współpracą przy zawieraniu kontraktów w imieniu przedsiębiorstwa.

2. Do artykułu 7:

W odniesieniu do postanowień ustępów 1 i 2 artykułu 7 przyjmuje się, że jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzi sprzedaż dóbr lub towarów albo prowadzi działalność zarobkową w drugim Państwie przez zakład położony w tym Państwie, to zyski tego zakładu nie będą określane na podstawie ogólnej kwoty pieniężnej uzyskanej przez przedsiębiorstwo, ale tylko na podstawie kwoty tej części ogólnych wpływów, którą można przypisać rzeczywistej działalności tego zakładu, związanej z prowadzeniem sprzedaży lub działalności zarobkowej.

W przypadku kontraktów na prowadzenie przeglądów technicznych, dostaw, instalacji lub budowy przemysłowych, handlowych lub naukowych urządzeń lub pomieszczeń albo prowadzenie robót publicznych, gdy przedsiębiorstwo posiada zakład, zyski tego zakładu nie będą określone na podstawie ogólnej kwoty kontraktu, ale tylko na podstawie tej części kontraktu, która jest rzeczywiście realizowana przez zakład w Państwie, w którym zakład jest położony.

Zyski związane z tą częścią kontraktu, która jest realizowana przez zarząd przedsiębiorstwa, będą podlegały opodatkowaniu tylko w Państwie, w którym przedsiębiorstwo ma swoją siedzibę.

3. Do Artykułów 11 i 12

Odnośnie do ustępu 2a Artykułów 11 i 12, rozumie się iż spółka jest „spółką powiązaną z drugą spółką” jeżeli:

(i) pierwsza ze wspomnianych spółek ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25% w kapitale drugiej spółki, lub

(ii) druga spółka ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25% w kapitale pierwszej wspomnianej spółki, lub

(iii) trzecia spółka, która ma siedzibę w jakimkolwiek Państwie Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25% zarówno w kapitale pierwszej, jak i drugiej spółki.

4. Do Artykułu 12

W odniesieniu do Artykułu 12 ustęp 2, w przypadku gdy Polska zawrze jakąkolwiek umowę o dowolnym charakterze lub Umowę o Unikaniu Podwójnego Opodatkowania z Państwem Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, zawierającą stawkę niższą, niż stawka 5% przewidziana w niniejszym artykule 12, wówczas ta niższa stawka znajdzie automatycznie zastosowanie gdy tylko zacznie ona obowiązywać pomiędzy Polską oraz tym trzecim Państwem Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego obszaru Gospodarczego.

5. Do Artykułów 18 i 19

Rozumie się, iż termin „emerytura” użyty odpowiednio w artykułach 18 i 19, nie obejmuje wyłącznie płatności okresowych, ale obejmuje również płatności ryczałtowe.

6. Do Artykułów 18 i 24

W odniesieniu do Artykułów 18 i 24 składki na rzecz funduszu emerytalnego lub innej podobnej instytucji powołanej w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, utworzonej i uznanej dla celów podatkowych w Umawiającym się Państwie, dokonane przez lub w imieniu osoby fizycznej, która wykonuje pracę w drugim Umawiającym się Państwie są, przy ustalaniu podatku osoby fizycznej i zysków przedsiębiorstwa, które mogą być opodatkowane w tym Państwie, traktowane w tym Państwie w taki sam sposób i z uwzględnieniem takich samych warunków i ograniczeń jak składki płacone na rzecz instytucji emerytalnej uznanej dla celów podatkowych w tym Państwie, pod warunkiem że:

a) osoba nie miała miejsca zamieszkania w tym państwie i uczestniczyła w funduszu emerytalnym bezpośrednio przed podjęciem pracy w tym państwie i

b) fundusz emerytalny został zaakceptowany przez właściwe władze Umawiających się Państw jako odpowiadający ogólnie modelowi funduszu emerytalnego uznanego dla celów podatkowych w tych Państwach.

7. Do Artykułu 25a

a) Rozumie się, iż informacja będzie żądana przez Państwo wnioskujące wyłącznie w przypadku gdy wykorzystało ono wszelkie zwykłe źródła informacji dostępne w ramach wewnętrznych procedur.

b) Rozumie się, iż pomoc administracyjna przewidziana w Artykule 25a nie obejmuje działań mających na celu wyłącznie gromadzenie informacji (tzw. „fishing expeditions”).

c) Rozumie się, iż organy podatkowe Państwa wnioskującego, przygotowując wniosek o wymianę informacji na podstawie Artykułu 25a Konwencji, powinny przedstawić organom podatkowym Państwa, do którego jest kierowany wniosek następujące informacje:

(i) nazwisko lub nazwę oraz adres osoby (osób) których dotyczy postępowanie lub dochodzenie oraz, jeżeli są dostępne, inne szczegóły ułatwiające identyfikację takiej osoby, takie jak data urodzenia, stan cywilny, numer identyfikacji podatkowej;

(ii) okres, którego informacja dotyczy;

(iii) wykaz poszukiwanych informacji włącznie z opisem ich charakteru oraz formy w jakiej Państwo wnioskujące życzy sobie ją otrzymać od Państwa, do którego kierowany jest wniosek;

(iv) powód, dla którego informacje są poszukiwane;

(v) nazwisko lub nazwę oraz jeżeli jest dostępny adres osoby, co do której istnieje przypuszczenie, iż jest w posiadaniu wnioskowanych informacji.

O ile niniejszy ustęp zawiera istotne wymogi proceduralne, których zamierzeniem jest zapewnienie, iż nie będą prowadzone działania mające na celu wyłącznie gromadzenie informacji (tzw. „fishing expeditions”), niemniej jednak podpunkty (i) do (v) powinny być w ten sposób interpretowane, aby nie utrudniać efektywnej wymiany informacji.

d) Chociaż Artykuł 25a Konwencji nie ogranicza możliwych metod wymiany informacji, nie powinien on zobowiązywać Umawiającego się Państwa do wymiany informacji w drodze wymiany automatycznej lub spontanicznej.

e) Rozumie się, że w przypadku wymiany informacji, administracyjne zasady postępowania dotyczące praw podatnika przewidziane w Państwie, do którego kierowany jest wniosek, będą stosowane zanim informacje zostaną przekazane do państwa Wnioskującego. Ponadto rozumie się, iż niniejszy przepis ma na celu zagwarantowanie podatnikowi sprawiedliwego postępowania a nie uniemożliwianie i niezasadne opóźnianie procesu wymiany informacji.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Bernie dnia 2 września 1991 r. w językach: polskim, niemieckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku zaistnienia jakiejkolwiek rozbieżności w interpretacji między tekstem polskim a niemieckim, tekst angielski będzie rozstrzygający.

 

W imieniu
Rządu
Rzeczypospolitej Polskiej
Krzysztof Skubiszewski

W imieniu
Szwajcarskiej
Rady Federalnej
René Felber

 

Po zapoznaniu się z powyższą konwencją w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 30 czerwca 1992 r.

[1] Protokół do Konwencji w brzmieniu ustalonym przez art. 11 protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. oraz Protokołu, sporządzonego w Bernie dnia 2 września 1991 r., sporządzonego w Warszawie dnia 20 kwietnia 2010 r. (Dz.U. Nr 255, poz. 1533; ost. zm.: Dz.U. z 2012 r. poz. 736). Zmiana weszła w życie 28 czerwca 2012 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2011.10.17 do 2012.06.27

Artykuł 28

Wypowiedzenie [Wypowiedzenie]

Niniejsza konwencja pozostanie w mocy do czasu wypowiedzenia przez Umawiające się Państwo. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć konwencję, przekazując w drodze dyplomatycznej notyfikację o wypowiedzeniu co najmniej sześć miesięcy przed końcem roku kalendarzowego. W takim przypadku konwencja przestanie obowiązywać w odniesieniu do każdego roku podatkowego rozpoczynającego się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym przekazano notyfikację o wypowiedzeniu.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Bernie dnia 2 września 1991 r. w językach polskim, niemieckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności w interpretacji pomiędzy tekstami w językach polskim i niemieckim tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający.

 

W imieniu
Rządu
Rzeczypospolitej Polskiej
Krzysztof Skubiszewski

W imieniu
Szwajcarskiej
Rady Federalnej
René Felber

 

PROTOKÓŁ [21]

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Szwajcarska Rada Federalna przy podpisaniu w Bernie dnia 2 września 1991 r. Konwencji między dwoma Państwami o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku uzgodniły następujące postanowienia, które stanowić będą integralną część konwencji.

1. Do artykułu 5:

W odniesieniu do ustępu 4 rozumie się, że określenie „zakład” nie obejmuje utrzymywania stałej placówki wyłącznie dla prowadzenia działalności o charakterze przygotowawczym w związku ze współpracą przy zawieraniu kontraktów w imieniu przedsiębiorstwa.

2. Do artykułu 7:

W odniesieniu do postanowień ustępów 1 i 2 artykułu 7 przyjmuje się, że jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzi sprzedaż dóbr lub towarów albo prowadzi działalność zarobkową w drugim Państwie przez zakład położony w tym Państwie, to zyski tego zakładu nie będą określane na podstawie ogólnej kwoty pieniężnej uzyskanej przez przedsiębiorstwo, ale tylko na podstawie kwoty tej części ogólnych wpływów, którą można przypisać rzeczywistej działalności tego zakładu, związanej z prowadzeniem sprzedaży lub działalności zarobkowej.

W przypadku kontraktów na prowadzenie przeglądów technicznych, dostaw, instalacji lub budowy przemysłowych, handlowych lub naukowych urządzeń lub pomieszczeń albo prowadzenie robót publicznych, gdy przedsiębiorstwo posiada zakład, zyski tego zakładu nie będą określone na podstawie ogólnej kwoty kontraktu, ale tylko na podstawie tej części kontraktu, która jest rzeczywiście realizowana przez zakład w Państwie, w którym zakład jest położony.

Zyski związane z tą częścią kontraktu, która jest realizowana przez zarząd przedsiębiorstwa, będą podlegały opodatkowaniu tylko w Państwie, w którym przedsiębiorstwo ma swoją siedzibę.

3. Do Artykułów 11 i 12

Odnośnie do ustępu 2a Artykułów 11 i 12, rozumie się iż spółka jest „spółką powiązaną z drugą spółką” jeżeli:

(i) pierwsza ze wspomnianych spółek ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25% w kapitale drugiej spółki, lub

(ii) druga spółka ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25% w kapitale pierwszej wspomnianej spółki, lub

(iii) trzecia spółka, która ma siedzibę w jakimkolwiek Państwie Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25% zarówno w kapitale pierwszej, jak i drugiej spółki.

4. Do Artykułu 12

W odniesieniu do Artykułu 12 ustęp 2, w przypadku gdy Polska zawrze jakąkolwiek umowę o dowolnym charakterze lub Umowę o Unikaniu Podwójnego Opodatkowania z Państwem Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, zawierającą stawkę niższą, niż stawka 5% przewidziana w niniejszym artykule 12, wówczas ta niższa stawka znajdzie automatycznie zastosowanie gdy tylko zacznie ona obowiązywać pomiędzy Polską oraz tym trzecim Państwem Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego obszaru Gospodarczego.

5. Do Artykułów 18 i 19

Rozumie się, iż termin „emerytura” użyty odpowiednio w artykułach 18 i 19, nie obejmuje wyłącznie płatności okresowych, ale obejmuje również płatności ryczałtowe.

6. Do Artykułów 18 i 24

W odniesieniu do Artykułów 18 i 24 składki na rzecz funduszu emerytalnego lub innej podobnej instytucji powołanej w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, utworzonej i uznanej dla celów podatkowych w Umawiającym się Państwie, dokonane przez lub w imieniu osoby fizycznej, która wykonuje pracę w drugim Umawiającym się Państwie są, przy ustalaniu podatku osoby fizycznej i zysków przedsiębiorstwa, które mogą być opodatkowane w tym Państwie, traktowane w tym Państwie w taki sam sposób i z uwzględnieniem takich samych warunków i ograniczeń jak składki płacone na rzecz instytucji emerytalnej uznanej dla celów podatkowych w tym Państwie, pod warunkiem że:

a) osoba nie miała miejsca zamieszkania w tym państwie i uczestniczyła w funduszu emerytalnym bezpośrednio przed podjęciem pracy w tym państwie i

b) fundusz emerytalny został zaakceptowany przez właściwe władze Umawiających się Państw jako odpowiadający ogólnie modelowi funduszu emerytalnego uznanego dla celów podatkowych w tych Państwach.

7. Do Artykułu 25a

a) Rozumie się, iż informacja będzie żądana przez Państwo wnioskujące wyłącznie w przypadku gdy wykorzystało ono wszelkie zwykłe źródła informacji dostępne w ramach wewnętrznych procedur.

b) Rozumie się, iż pomoc administracyjna przewidziana w Artykule 25a nie obejmuje działań mających na celu wyłącznie gromadzenie informacji (tzw. „fishing expeditions”).

c) Rozumie się, iż organy podatkowe Państwa wnioskującego, przygotowując wniosek o wymianę informacji na podstawie Artykułu 25a Konwencji, powinny przedstawić organom podatkowym Państwa, do którego jest kierowany wniosek następujące informacje:

(i) nazwisko oraz adres osoby (osób) których dotyczy postępowanie lub dochodzenie oraz, jeżeli są dostępne, inne szczegóły ułatwiające identyfikację takiej osoby, takie jak data urodzenia, stan cywilny, numer identyfikacji podatkowej;

(ii) okres, którego informacja dotyczy;

(iii) wykaz poszukiwanych informacji włącznie z opisem ich charakteru oraz formy w jakiej Państwo wnioskujące życzy sobie ją otrzymać od Państwa, do którego kierowany jest wniosek;

(iv) powód, dla którego informacje są poszukiwane;

(v) nazwisko oraz jeżeli jest dostępny adres osoby, co do której istnieje przypuszczenie, iż jest w posiadaniu wnioskowanych informacji.

O ile niniejszy ustęp zawiera istotne wymogi proceduralne, których zamierzeniem jest zapewnienie, iż nie będą prowadzone działania mające na celu wyłącznie gromadzenie informacji (tzw. „fishing expeditions”), niemniej jednak podpunkty (i) do (v) powinny być w ten sposób interpretowane, aby nie utrudniać efektywnej wymiany informacji.

d) Chociaż Artykuł 25a Konwencji nie ogranicza możliwych metod wymiany informacji, nie powinien on zobowiązywać Umawiającego się Państwa do wymiany informacji w drodze wymiany automatycznej lub spontanicznej.

e) Rozumie się, że w przypadku wymiany informacji, administracyjne zasady postępowania dotyczące praw podatnika przewidziane w Państwie, do którego kierowany jest wniosek, będą stosowane zanim informacje zostaną przekazane do państwa Wnioskującego. Ponadto rozumie się, iż niniejszy przepis ma na celu zagwarantowanie podatnikowi sprawiedliwego postępowania a nie uniemożliwianie i niezasadne opóźnianie procesu wymiany informacji.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Bernie dnia 2 września 1991 r. w językach: polskim, niemieckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku zaistnienia jakiejkolwiek rozbieżności w interpretacji między tekstem polskim a niemieckim, tekst angielski będzie rozstrzygający.

 

W imieniu
Rządu
Rzeczypospolitej Polskiej
Krzysztof Skubiszewski

W imieniu
Szwajcarskiej
Rady Federalnej
René Felber

 

Po zapoznaniu się z powyższą konwencją w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 30 czerwca 1992 r.

[21] Protokół do Konwencji w brzmieniu ustalonym przez art. 11 protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. oraz Protokołu, sporządzonego w Bernie dnia 2 września 1991 r., sporządzonego w Warszawie dnia 20 kwietnia 2010 r. (Dz.U. Nr 255, poz. 1533). Zmiana weszła w życie 17 października 2011 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1992.09.25 do 2011.10.16

Artykuł 28

Wypowiedzenie [Wypowiedzenie]

Niniejsza konwencja pozostanie w mocy do czasu wypowiedzenia przez Umawiające się Państwo. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć konwencję, przekazując w drodze dyplomatycznej notyfikację o wypowiedzeniu co najmniej sześć miesięcy przed końcem roku kalendarzowego. W takim przypadku konwencja przestanie obowiązywać w odniesieniu do każdego roku podatkowego rozpoczynającego się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym przekazano notyfikację o wypowiedzeniu.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Bernie dnia 2 września 1991 r. w językach polskim, niemieckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności w interpretacji pomiędzy tekstami w językach polskim i niemieckim tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający.

 

W imieniu
Rządu
Rzeczypospolitej Polskiej
Krzysztof Skubiszewski

W imieniu
Szwajcarskiej
Rady Federalnej
René Felber

 

PROTOKÓŁ

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Szwajcarska Rada Federalna przy podpisaniu w Bernie dnia 2 września 1991 r. Konwencji między dwoma Państwami o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku uzgodniły następujące postanowienia, które stanowić będą integralną część konwencji.

1. Do artykułu 5:

W odniesieniu do ustępu 4 rozumie się, że określenie „zakład” nie obejmuje utrzymywania stałej placówki wyłącznie dla prowadzenia działalności o charakterze przygotowawczym w związku ze współpracą przy zawieraniu kontraktów w imieniu przedsiębiorstwa.

2. Do artykułu 7:

W odniesieniu do postanowień ustępów 1 i 2 artykułu 7 przyjmuje się, że jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzi sprzedaż dóbr lub towarów albo prowadzi działalność zarobkową w drugim Państwie przez zakład położony w tym Państwie, to zyski tego zakładu nie będą określane na podstawie ogólnej kwoty pieniężnej uzyskanej przez przedsiębiorstwo, ale tylko na podstawie kwoty tej części ogólnych wpływów, którą można przypisać rzeczywistej działalności tego zakładu, związanej z prowadzeniem sprzedaży lub działalności zarobkowej.

W przypadku kontraktów na prowadzenie przeglądów technicznych, dostaw, instalacji lub budowy przemysłowych, handlowych lub naukowych urządzeń lub pomieszczeń albo prowadzenie robót publicznych, gdy przedsiębiorstwo posiada zakład, zyski tego zakładu nie będą określone na podstawie ogólnej kwoty kontraktu, ale tylko na podstawie tej części kontraktu, która jest rzeczywiście realizowana przez zakład w Państwie, w którym zakład jest położony.

Zyski związane z tą częścią kontraktu, która jest realizowana przez zarząd przedsiębiorstwa, będą podlegały opodatkowaniu tylko w Państwie, w którym przedsiębiorstwo ma swoją siedzibę.

3. Do artykułu 12:

W odniesieniu do ustępu 2 rozumie się, że dopóki Szwajcaria zgodnie z jej wewnętrznym prawem nie pobiera u źródła podatku z tytułu należności licencyjnych wypłacanych osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w Szwajcarii, postanowienia ustępu 2 nie będą stosowane, a należności licencyjne będą podlegały opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym właściciel należności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Bernie dnia 2 września 1991 r. w językach: polskim, niemieckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku zaistnienia jakiejkolwiek rozbieżności w interpretacji między tekstem polskim a niemieckim, tekst angielski będzie rozstrzygający.

 

W imieniu
Rządu
Rzeczypospolitej Polskiej
Krzysztof Skubiszewski

W imieniu
Szwajcarskiej
Rady Federalnej
René Felber

 

Po zapoznaniu się z powyższą konwencją w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 30 czerwca 1992 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: K. Skubiszewski